Hipopigmentacja: Przyczyny, Czynniki Ryzyka, Metody Leczenia, Więcej

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to jest hipopigmentacja?

Hipopigmentacja to plamy na skórze jaśniejsze niż ogólny odcień skóry. Pigmentacja lub kolor Twojej skóry opiera się na produkcji substancji zwanej melaniną.

Jeśli komórki skóry nie wytwarzają wystarczającej ilości melaniny, skóra może się rozjaśnić. Efekty te mogą występować punktowo lub obejmować całe ciało.

Genetyczne i ciężkie warunki środowiskowe mogą powodować zaburzenia melaniny. Ważne jest, aby zidentyfikować pierwotną przyczynę przed rozpoczęciem leczenia.

Oto więcej informacji na temat tego, co może powodować objawy, czego można oczekiwać od diagnozy, opcji leczenia i nie tylko.

Jak wygląda hipopigmentacja?

Co powoduje hipopigmentację?

Problemy z produkcją melaniny mają wiele przyczyn. Niektóre są chorobami genetycznymi, które mogą powodować jaśniejszą skórę w całym ciele. Inne są związane z wcześniejszymi urazami, takimi jak oparzenia.

Możliwe jest również, że hipopigmentacja spowodowana urazem przekształci się w stan towarzyszący.

Niektóre z najczęstszych warunków to:

Bielactwo

Albinizm jest najbardziej znany z wyjątkowo bladej skóry, która może mieć niewielki lub żaden kolor. Ta choroba genetyczna może również sprawić, że twoje włosy będą białe, a oczy jasnoniebieskie. Osoby z albinizmem rodzą się z tym schorzeniem z powodu mutacji genetycznej.

Bielactwo

Podobnie jak albinizm, bielactwo charakteryzuje się jaśniejszą skórą. Jednak dzieje się tak w przypadku plam pokrywających skórę, a nie powszechnego braku koloru. Dokładna przyczyna bielactwa nabytego nie jest znana. Osoby cierpiące na ten stan mogą rozwinąć jaśniejsze plamy na skórze w dowolnym miejscu na ciele.

Łupież alba

Łupież alba odnosi się do pozostałości białych plam z poprzednich przypadków czerwonych, łuszczących się plam na skórze. Ten stan ma tendencję do samoistnego leczenia z czasem. Nie ma ostatecznej przyczyny łupieżu alba, chociaż uważa się, że ma to związek z egzemą. Dzieci z tym stanem mogą wyrosnąć z niego w wieku dorosłym.

Grzybica versicolor

Łupież pstry (łupież pstry) wywodzi się z infekcji grzybiczej, która występuje w wyniku nadmiernej aktywności drożdżaków na skórze. Chociaż nie prowadzi to do komplikacji, powstałe łuszczące się plamy mogą stać się uciążliwe.

Według American Academy of Dermatology (AAD) jest to jedna z najczęściej występujących chorób skóry wśród ludzi żyjących w regionach tropikalnych lub subtropikalnych, ponieważ te środowiska sprzyjają rozwojowi grzybów. Możesz być również bardziej podatny na łupież pstry, jeśli dużo się pocisz lub masz tłustą skórę.

Liszaj twardzinowy

Liszaj twardzinowy powoduje białe plamy, które mogą ostatecznie powiększyć, krwawić i blizny. Te plamy występują w okolicy odbytu i narządów płciowych. Mogą również rozwijać się na piersiach, ramionach i górnej części ciała. Według National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS), skleroza liszaja występuje najczęściej u kobiet w okresie menopauzy.

Inne przyczyny

Powszechna hipopigmentacja ma często podłoże genetyczne. To powiedziawszy, możliwe jest, że nabyte warunki mogą spowodować tymczasowe, a nawet długotrwałe przebarwienia.

To zawiera:

• Atopowe zapalenie skóry. Ten stan skóry, znany również jako egzema, powoduje czerwone plamy, które są wyjątkowo swędzące. Gdy skóra goi się, plamy mogą zmienić kolor na biały.
• Kontaktowe zapalenie skóry. Dotykanie chemikaliów może prowadzić do tego typu egzemy i powodować rozjaśnienie skóry.
• Wyleczone pęcherze. Gdy pęcherze goją się, dotknięta skóra spłaszcza się i może stać się ciemniejsza lub jaśniejsza.
• Infekcje skóry. Gdy skóra goi się, jaśniejsze pigmenty mogą pojawiać się w obszarach dotkniętych infekcją.
• Łuszczyca. Ta choroba autoimmunologiczna powoduje, że Twoja skóra wytwarza nowe komórki w przyspieszonym tempie. Powstałe srebrne i czerwone plamy mogą ostatecznie się zagoić i wyglądać jaśniej niż reszta skóry.
• Blizny i oparzenia. Może to prowadzić do blizny, która jest jaśniejsza niż otaczająca ją skóra.

Jak diagnozuje się ten stan?

Twój lekarz oprze się na wynikach badania fizykalnego i informacjach o historii Twojej rodziny, aby postawić diagnozę.

Podczas treningu lekarz oceni wszystkie obszary skóry i zwróci uwagę na obszary, w których pigmentacja jest jaśniejsza niż inne. Zanotują również wszelkie podejrzanie wyglądające pieprzyki lub inne niepokojące obszary.

W niektórych przypadkach lekarz przeprowadzi biopsję. W tej procedurze zdrapują małą próbkę skóry, aby wysłać ją do laboratorium w celu dalszej analizy. Jest to najczęściej w przypadku podejrzenia liszaja twardzinowego, łupieżu białego i łupieżu pstrego.

Twój lekarz może również zapytać Cię o pigmentację skóry w Twojej najbliższej rodzinie. Może to pomóc im określić wszelkie komponenty genetyczne.

Jakie opcje leczenia są dostępne?

Po postawieniu diagnozy lekarz pomoże Ci opracować odpowiedni plan leczenia objawów.

Twoje opcje będą zależeć od:

• podstawowa przyczyna
• ogólny stan zdrowia
• wiek
• obszar pokrycia

Według DermNet New Zealand, hipopigmentacja zwykle nie wymaga leczenia, jeśli jest związana z ostrym stanem zapalnym. Obejmuje to oparzenia i blizny.

W takich przypadkach brak koloru ustąpi samoczynnie, gdy komórki skóry w tym regionie goją się. Komórki skóry w dotkniętym obszarze powinny być w stanie ponownie wyprodukować melaninę w ciągu najbliższych kilku miesięcy.

W międzyczasie lekarz może zalecić inne metody leczenia, aby zmniejszyć pojawianie się białych plam.

Opcje leczenia mogą obejmować:

• dermabrazja
• Skórki chemiczne
• laserowe odnawianie powierzchni lub terapia
• żele rozjaśniające, takie jak hydrochinon (Blanche)

Zabiegi pielęgnacyjne

Jeśli objawy są związane z chorobą podstawową, leczenie stanu może pomóc złagodzić objawy.

Na przykład kremy przeciwzapalne na receptę są stosowane w leczeniu liszaja twardzinowego i łupieżu alba. Nawilżenie skóry może również przyspieszyć proces gojenia.

W leczeniu łupieżu pstrego stosuje się leki przeciwgrzybicze. Można je przyjmować doustnie w tabletkach lub nakładać bezpośrednio na plastry z miejscowym kremem. Urządzenie AAD zaleca również stosowanie leczniczych środków czyszczących raz na dwa do czterech tygodni, aby zapobiec nawrotom grzyba.

Istnieje wiele możliwości leczenia bielactwa nabytego. Według AAD, regeneracyjne zabiegi świetlne mają 70 procent skuteczności. Możliwościami są również depigmentacja, laseroterapia i operacja. Jednak ich skutki mogą z czasem ustąpić.

Niektóre stany, takie jak albinizm, trwają przez całe życie. Jeśli twoja hipopigmentacja jest długotrwała, porozmawiaj z lekarzem o tym, czego możesz się spodziewać w perspektywie krótko- i długoterminowej. Może być konieczne podjęcie pewnych środków ostrożności, aby zapobiec dodatkowym komplikacjom.

Czy hipopigmentacja może prowadzić do komplikacji?

Niektóre osoby z hipopigmentacją są bardziej narażone na raka skóry. Dotyczy to zwłaszcza albinizmu. W takich przypadkach skóra jest bardziej podatna na uszkodzenia spowodowane promieniami ultrafioletowymi.

Liszaj twardzinowy sam w sobie nie powoduje raka skóry. Ale poważne blizny związane z tym stanem mogą stać się rakowe.

Jako powikłania hipopigmentacji należy również brać pod uwagę problemy społeczne. Na przykład wiele osób cierpiących na bielactwo i bielactwo również odczuwa niepokój społeczny z powodu wyglądu ich skóry i interakcji z nimi innych.

Jaka jest perspektywa?

Twoja indywidualna perspektywa zależy od tego, co powoduje hipopigmentację. Uszkodzenia komórek skóry spowodowane ranami, oparzeniami i infekcjami prawdopodobnie zagoją się z czasem, a następnie będą w stanie ponownie nadać skórze kolor. Łupież alba również ustępuje samoistnie.

Grzybica versicolor ma tendencję do ustępowania po zażyciu leków przeciwgrzybiczych. Chociaż stan może powrócić, nadal można go leczyć.

Inne długotrwałe choroby skóry wymagają konsultacji z lekarzem. W przypadku stwardnienia rozsianego NIAMS zaleca kontrolę skóry co sześć miesięcy do roku.

Z drugiej strony, niektóre zaburzenia genetyczne, takie jak albinizm, nie są uleczalne. W takich przypadkach lekarz będzie współpracował z Tobą w zakresie leczenia objawów i sposobów zmniejszenia ryzyka dodatkowych powikłań.