Definicja
Scrofula to stan, w którym bakteria wywołująca gruźlicę powoduje objawy poza płucami. Zwykle ma to postać zapalenia i podrażnienia węzłów chłonnych szyi.
Lekarze nazywają również skrofule „gruźliczym zapaleniem węzłów chłonnych szyjki macicy”:
- Szyjka macicy odnosi się do szyi.
- Zapalenie węzłów chłonnych odnosi się do zapalenia węzłów chłonnych, które są częścią układu odpornościowego organizmu.
Scrofula jest najczęstszą postacią zakażenia gruźlicą, która występuje poza płucami.
Historycznie rzecz biorąc, skrofula była nazywana „złem króla”. Do XVIII wieku lekarze uważali, że jedynym sposobem na wyleczenie choroby jest dotknięcie członka rodziny królewskiej.
Na szczęście lekarze wiedzą teraz znacznie więcej o tym, jak rozpoznać, zdiagnozować i leczyć ten stan.
Zdjęcia skrofuli
Jakie są objawy?
Scrofula najczęściej powoduje obrzęk i zmiany po stronie szyi. Zwykle jest to obrzęk węzła chłonnego lub węzłów chłonnych, które mogą przypominać mały, okrągły guzek. Guzek zwykle nie jest delikatny ani ciepły w dotyku. Zmiana może zacząć się powiększać, a po kilku tygodniach może nawet odprowadzać ropę lub inny płyn.
Oprócz tych objawów osoba ze skrofulą może doświadczyć:
- gorączka
- złe samopoczucie lub ogólne złe samopoczucie
- nocne poty
- niewyjaśniona utrata masy ciała
Scrofula występuje rzadziej w krajach uprzemysłowionych, gdzie gruźlica nie jest częstą chorobą zakaźną. Scrofula stanowi 10 procent przypadków gruźlicy diagnozowanych przez lekarzy w Stanach Zjednoczonych. Gruźlica pozostaje poważniejszym problemem w krajach nieuprzemysłowionych.
Co to powoduje?
Mycobacterium tuberculosis, bakteria, jest najczęstszą przyczyną skrofuli u dorosłych. Jednak Mycobacterium avium intracellulare może również powodować skrofuły w mniejszości przypadków.
U dzieci przyczyny bakterii niezwiązanych z gruźlicą są częstsze. Dzieci mogą nabawić się choroby od wkładania skażonych przedmiotów do ust.
Czynniki ryzyka
Osoby z obniżoną odpornością są bardziej narażone na skrofuły. Scrofula odpowiada za około jedną trzecią wszystkich przypadków gruźlicy u osób z obniżoną odpornością w Stanach Zjednoczonych.
Dla kogoś, kto ma obniżoną odporność z powodu choroby podstawowej lub leków, jego organizm nie ma tylu komórek układu odpornościowego, zwłaszcza limfocytów T, aby zwalczać infekcje. W rezultacie są bardziej podatni na zachorowanie.
Osoby z HIV, które są na terapiach przeciwretrowirusowych, mają tendencję do doświadczania większej odpowiedzi zapalnej na bakterie gruźlicy.
Jak się to rozpoznaje?
Jeśli lekarz podejrzewa, że bakterie gruźlicy mogą powodować masę szyi, często przeprowadza test zwany testem oczyszczonej pochodnej białka (PPD). Ten test polega na wstrzyknięciu niewielkiej ilości PPD tuż pod skórę.
Jeśli masz bakterie gruźlicy obecne w twoim ciele, doświadczysz stwardnienia (wypukłego obszaru skóry o wielkości kilku milimetrów). Jednak ponieważ inne bakterie mogą powodować skrofuły, ten test nie jest w 100% ostateczny.
Lekarze zwykle diagnozują skrofulę, pobierając biopsję płynu i tkanki wewnątrz obszaru objętego stanem zapalnym lub obszarów wokół szyi. Najczęstszym podejściem jest biopsja cienkoigłowa. Obejmuje to ostrożne podejmowanie środków, aby nie rozprzestrzeniać bakterii na otaczające obszary.
Lekarz może najpierw zamówić niektóre skany obrazowe, takie jak zdjęcie rentgenowskie, aby określić, jak zaangażowana jest masa lub masy w szyi i czy wyglądają jak inne przypadki skrofuli. Czasami początkowo lekarz może błędnie zidentyfikować skrofulę jako rakową masę szyi.
Nie ma żadnych konkretnych badań krwi do zdiagnozowania skrofuły. Jednak lekarz może nadal zlecać badania krwi, takie jak miano kociego pazura i testy na obecność wirusa HIV, aby wykluczyć inne schorzenia.
Możliwości leczenia
Scrofula jest poważną infekcją i może wymagać leczenia przez kilka miesięcy. Lekarz zazwyczaj przepisuje antybiotyki na sześć miesięcy lub dłużej. Przez pierwsze dwa miesiące leczenia ludzie często przyjmują wiele antybiotyków, takich jak:
- izoniazyd
- ryfampicyna
- etambutol
Po tym czasie będą przyjmować izoniazyd i ryfampinę przez około cztery dodatkowe miesiące.
W trakcie terapii nie jest niczym niezwykłym powiększenie się węzłów chłonnych lub pojawienie się nowych węzłów chłonnych objętych stanem zapalnym. Jest to znane jako „paradoksalna reakcja na ulepszenie”. Ważne jest, aby trzymać się leczenia, nawet jeśli tak się stanie.
Czasami lekarze mogą również przepisać doustne steroidy, które mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny w zmianach skrofuli.
Lekarz może zalecić chirurgiczne usunięcie guza lub guzów szyi po leczeniu antybiotykami. Jednak masa zwykle nie jest leczona, dopóki bakterie nie są już obecne. W przeciwnym razie bakterie mogą spowodować przetokę, czyli tunelową dziurę między zakażonym węzłem chłonnym a ciałem. Efekt ten może powodować dalsze poważne objawy.
Możliwe komplikacje
Mniej niż połowa osób, które mają skrofuły, ma również gruźlicę w płucach. Możliwe, że skrofula może rozprzestrzenić się poza szyję i wpłynąć na inne obszary ciała.
Ponadto osoba może doświadczyć przewlekłej, drenującej otwartej rany szyi. Ta otwarta rana może wpuścić do organizmu inne rodzaje bakterii, co może prowadzić do dalszych poważnych infekcji.
Jaka jest perspektywa?
W przypadku leczenia antybiotykami wskaźniki wyleczenia skrofuli są doskonałe i wynoszą około 89 do 94 procent. Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć gruźlicę lub masz objawy skrofuły, skontaktuj się z lekarzem w celu wykonania skórnego testu gruźlicy. Są one również dostępne w wielu miejskich i powiatowych wydziałach zdrowia jako szybki i tani sposób diagnozowania gruźlicy.
