W zależności od tego, jak choroba Crohna wpływa na organizm, ludzie żyjący z tą chorobą wymagają szerokiej gamy diet. To są osobiste historie
Jeśli żyjesz z chorobą Leśniowskiego-Crohna, wiesz, jak trudna, frustrująca i niewygodna może być ta przewlekła choroba zapalna jelit.
Wprowadzenie poważnych zmian w diecie wydaje się czymś oczywistym, ponieważ mogą one zmniejszyć występowanie lub nasilenie bolesnych objawów.
Mimo to skojarzenia z określonymi posiłkami dają nam komfort kulturowy, emocjonalny i społeczny, więc rezygnacja z jedzenia, które kochasz, pokazuje, jak inne staje się Twoje życie po otrzymaniu tej diagnozy.
Healthline rozmawiała z pięcioma osobami z chorobą Leśniowskiego-Crohna o tym, jakie były ich wygodne posiłki przed postawieniem diagnozy, dlaczego nie mogą już jeść swoich ulubionych posiłków i czym je zastąpili.
Udostępnij na Pinterest
Co ma robić miłośnik orzechów?
U Vern Laine zdiagnozowano chorobę Crohna w 1988 roku, co oznacza, że przez dwie dekady żył jako „Crohnie”. To 20 lat rezygnacji ze swoich ulubionych wygodnych potraw, takich jak nabiał, słonecznik, orzeszki ziemne, orzechy laskowe, popcorn i orzechy nerkowca - żeby wymienić tylko kilka.
„Kiedyś uwielbiałam jeść wszelkiego rodzaju orzechy i nasiona, ale teraz mogą one powodować zatkanie jelit z powodu zwężeń” - wyjaśnia Laine.
Tęskni też za lodami, ale odkrył, że po latach unikania wszelkiego rodzaju produktów mlecznych, właściwie toleruje jogurt, więc to jego substytut.
A za swój główny posiłek Laine najbardziej tęskni za lasagne. „Jest o wiele za dużo lepkiego sera” - mówi. Niestety, nie znalazł jeszcze zamiennika, więc wszelkie pomysły są mile widziane!
Pożegnanie z domowym włoskim makaronem, chlebem i ciastkami
Diagnoza sprzed choroby Crohna, Alexa Federico mówi, że znalazła pocieszenie w produktach zbożowych zawierających gluten, takich jak bajgle, makaron i chleb.
„Jadłem te potrawy podczas mojego pierwszego roku życia z chorobą Crohna, ale kiedy nadal chorowałem, szukałem porady u lekarza, który ma wiedzę na temat wrażliwości pokarmowej” - wyjaśnia Federico. „Nisko, a gluten był dla mnie wielkim pożywieniem„ nie”.
Chociaż było błogosławieństwem, gdy dowiedziała się, że gluten zaostrza jej objawy i stan zapalny, opłakiwała również utratę glutenu w codziennej diecie - zwłaszcza, że miała zaledwie 12 lat.
„Na szczęście, ponieważ nietolerancja glutenu i choroby autoimmunologiczne stają się coraz bardziej znane, produkty na rynku zastępujące żywność zawierającą gluten produktami bezglutenowymi są coraz lepsze” - wyjaśnia.
W dzisiejszych czasach, gdy marzy o wygodzie węglowodanów, ma bezglutenowy makaron z brązowego ryżu, ciecierzycy lub soczewicy albo chleb bezglutenowy.
„Zawsze mam swoją szafkę zaopatrzoną w mąki bezglutenowe / bezzbożowe, takie jak kokos, tapioka i maranta, co przydaje się - zwłaszcza jeśli mam ochotę na wypieki, takie jak chleb bananowy lub ciasteczka” - dodaje.
Znalezienie innych sposobów zaspokojenia apetytu na pizzę
U Ali Feller zdiagnozowano chorobę Leśniowskiego-Crohna w wieku siedmiu lat, więc tak naprawdę nigdy nie poznała życia bez niej. Ale gdy Feller się zestarzał, zdecydowanie musiała zmienić dietę.
Przez lata jej najbardziej komfortowym jedzeniem była pizza, makaron i ser oraz duża miska lodów. Nic lepszego, prawda?
Ale kiedy dowiaduje się, jakie pokarmy denerwują jej żołądek zarówno natychmiast, jak i na dłuższą metę - mianowicie nabiał i gluten - odkrywa, że te pokarmy nie przynoszą jej takiej samej satysfakcji jak kiedyś.
„Jeśli naprawdę mam ochotę na pizzę, na szczęście w dziale mrożonek w sklepie spożywczym jest wiele dań bezglutenowych i bezmlecznych” - mówi Feller. „Czy są tak niesamowite, jak duży kawałek Nowego Jorku? Nie całkiem. Ale wykonują swoją pracę”.
„Do wyboru jest również wiele wspaniałych odmian lodów bezmlecznych, więc nigdy nie czuję się pozbawiona” - dodaje. A co do makaronu i sera: Feller mówi, że już go nie ma, bo robi się niedobrze.
Wprowadzanie poważnych zmian w celu uniknięcia hospitalizacji
Odkąd zdiagnozowano chorobę Leśniowskiego-Crohna w 2009 roku, Troy Parsons mówi, że ćwiczenia i odżywianie były najważniejszymi czynnikami pomagającymi kontrolować jego chorobę - poza lekami.
„Przed postawieniem diagnozy zawsze stosowałem dobrze zbilansowaną dietę” - mówi Parsons. „Dopiero gdy zachorowałem, musiałem przejąć kontrolę i być niezwykle ostrożnym w kwestii diety i stylu życia. Gdybym zjadł niewłaściwą rzecz, wysłałby mnie prosto na pogotowie z niedrożnością jelit”- dodaje.
Po niezliczonej liczbie hospitalizacji Parsons zdecydował się radykalnie zmienić swoją dietę, co oznaczało przestrzeganie diety o niskiej zawartości pozostałości (dieta uboga w błonnik) i wyeliminowanie większości warzyw, owoców, orzechów, nasion, tłustych potraw i czerwonego mięsa.
A jeśli chodzi o komfortowe potrawy, które kiedyś lubił, Parsons mówi, że steki, hamburgery, sałatka Cezar i alkohol to tylko niektóre z rzeczy, których teraz musi unikać. „Potrzeba było wielu lat prób i błędów, aby dowiedzieć się, co działa konkretnie w moim przypadku, ale teraz wiem, jakich potraw należy unikać, aby zmniejszyć ryzyko kolejnej przeszkody”.
Udostępnij na Pinterest
To nie posiłki, za którymi tęsknię… To moje ulubione przekąski
„To nie tyle wygodna żywność, której już nie mogę jeść; to raczej przekąski, które lubiłam”- mówi Natalie Hayden, mówiąc o swoich dawnych wygodnych potrawach.
„Kiedyś uwielbiałam popcorn, orzechy, arbuza i dietetyczne napoje gazowane, ale po zdiagnozowaniu choroby Leśniowskiego-Crohna w lipcu 2005 roku w wieku 21 lat odwiedził mnie dietetyk w mojej sali szpitalnej i namalował bardzo ponury obraz” - mówi.
Dietetyk powiedział Haydenowi, że nigdy więcej nie jadła surowych owoców i warzyw, smażonego jedzenia ani błonnika, mówi Hayden Healthline.
Hayden przeżyła osiem miesięcy bez jedzenia świeżych owoców lub warzyw po swoim pierwszym wybuchu. „Wciąż pamiętam swoją pierwszą sałatkę; Płakałem na środku restauracji”. Niestety, popcorn, orzechy, nasiona i napoje gazowane potęgują objawy.
„Na przykład wiem, że kantalupa może sprawiać mi pewien ból - ale czasami mam na to nastrój i robię to i nie czuję żadnych objawów” - mówi. „Każda osoba i każdy organizm jest inny - nie ma jednej diety, która jest odpowiednia dla każdego”.
„Często zauważam na spotkaniach rodzinnych lub kiedy jestem w domu przyjaciela, że jeśli jem garść jedzenia, którego normalnie nie jem, mój Crohna podnieca” - mówi. Właśnie dlatego Hayden twierdzi, że kluczem do radzenia sobie z objawami jest uważanie na to, co jesz i rozpoznawanie, od których pokarmów należy się omijać, jeśli wydaje się, że wywołują zaostrzenie.
Sara Lindberg, BS, M. Ed, jest niezależną pisarką o zdrowiu i kondycji. Posiada tytuł licencjata w dziedzinie nauk o ćwiczeniach oraz tytuł magistra w zakresie poradnictwa. Spędziła swoje życie, ucząc ludzi, jak ważne jest zdrowie, dobre samopoczucie, sposób myślenia i zdrowie psychiczne. Specjalizuje się w łączeniu ciała z umysłem, koncentrując się na tym, jak nasze samopoczucie psychiczne i emocjonalne wpływa na naszą sprawność fizyczną i zdrowie.
