Czy cytologia może wykryć HIV?
Badanie cytologiczne w kierunku raka szyjki macicy, wyszukując nieprawidłowości w komórkach szyjki macicy kobiety. Od czasu jego wprowadzenia w Stanach Zjednoczonych w 1941 r., Wymaz Pap lub test Pap, przypisuje się radykalnie zmniejszeniu śmiertelności z powodu raka szyjki macicy.
Podczas gdy rak szyjki macicy może być śmiertelny, jeśli nie jest leczony, rak zazwyczaj rośnie powoli. Wymaz cytologiczny wykrywa zmiany w szyjce macicy wystarczająco wcześnie, aby zapewnić skuteczną interwencję.
Wytyczne zalecają, aby kobiety w wieku od 21 do 65 lat otrzymywały wymaz Pap co trzy lata. Wytyczne zezwalają na wymaz Pap co pięć lat u kobiet w wieku od 30 do 65 lat, jeśli są one również badane pod kątem wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). HPV to wirus, który może powodować raka szyjki macicy.
Wymaz Pap jest często wykonywany w tym samym czasie, co testy na inne infekcje przenoszone drogą płciową (STI), takie jak HIV. Jednak wymaz Pap nie testuje na obecność wirusa HIV.
Co się stanie, jeśli nieprawidłowe komórki zostaną wykryte w rozmazie Pap?
Jeśli wymaz Pap wykaże obecność nieprawidłowych komórek na szyjce macicy, lekarz może zalecić kolposkopię.
Kolposkop wykorzystuje małe powiększenie do oświetlania nieprawidłowości szyjki macicy i okolic. W tym czasie lekarz może również pobrać biopsję, która jest niewielkim kawałkiem tkanki, do badania laboratoryjnego.
W ostatnich latach możliwe stało się bezpośrednie badanie na obecność DNA wirusa HPV. Pobieranie próbki tkanki do badania DNA jest podobne do procesu pobierania wymazu Pap i może być wykonane podczas tej samej wizyty.
Jakie testy na HIV są dostępne?
Według Centers for Disease Control każdy w wieku od 13 do 64 lat powinien przynajmniej raz przejść test na obecność wirusa HIV.
Testy w domu można wykorzystać do przesiewu na obecność wirusa HIV lub można je wykonać w gabinecie lekarskim. Nawet jeśli ktoś co roku przechodzi testy na obecność chorób przenoszonych drogą płciową, nie może zakładać, że jakikolwiek konkretny test, w tym test na obecność wirusa HIV, jest częścią rutynowego badania przesiewowego.
Każdy, kto chce wykonać badanie przesiewowe w kierunku HIV, powinien przedstawić swoje obawy lekarzowi. Może to wywołać dyskusję na temat tego, jakie badania przesiewowe w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową należy wykonywać i kiedy. Właściwy harmonogram badań przesiewowych zależy między innymi od stanu zdrowia, zachowań, wieku osoby.
Które testy laboratoryjne wykrywają HIV?
Jeśli badanie przesiewowe w kierunku HIV odbywa się w gabinecie lekarskim, prawdopodobnie zostanie wykonany jeden z trzech testów laboratoryjnych:
- test przeciwciał, który wykorzystuje krew lub ślinę do wykrywania białek utworzonych przez układ odpornościowy w odpowiedzi na HIV
- test na przeciwciała i antygen, który sprawdza krew pod kątem białek związanych z HIV
- test RNA, który sprawdza krew pod kątem jakiegokolwiek materiału genetycznego związanego z wirusem
Niedawno opracowane szybkie testy nie wymagają analizy wyników w laboratorium. Testy szukają przeciwciał i mogą zwrócić wyniki w ciągu 30 minut lub krócej.
Początkowym testem będzie prawdopodobnie badanie przeciwciał lub przeciwciał / antygenów. Badania krwi mogą wykryć niższy poziom przeciwciał niż w próbkach śliny. Oznacza to, że badania krwi mogą wcześniej wykryć HIV.
Jeśli dana osoba uzyska dodatni wynik na obecność wirusa HIV, zostaną przeprowadzone dalsze badania w celu ustalenia, czy jest nosicielem wirusa HIV-1, czy HIV-2. Pracownicy służby zdrowia zwykle określają to za pomocą testu immunoblot.
Które testy domowe sprawdzają obecność wirusa HIV?
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła dwa domowe testy przesiewowe w kierunku HIV. Są to test na HIV-1 dostępny w domu i test na HIV w domu OraQuick.
Dzięki systemowi testu Home Access na HIV-1 osoba pobiera ukłucie krwi i wysyła ją do laboratorium w celu wykonania testów. Mogą zadzwonić do laboratorium za dzień lub dwa, aby otrzymać wyniki. Pozytywne wyniki są rutynowo ponownie testowane, aby upewnić się, że wynik jest dokładny.
Ten test jest mniej czuły niż ten, który wykorzystuje krew z żyły, ale jest bardziej czuły niż test z użyciem wymazu z ust.
Domowy test HIV OraQuick wykorzystuje wymaz ze śliny z ust. Wyniki są dostępne za 20 minut. Jeśli dana osoba uzyska wynik pozytywny, zostanie skierowana do witryn testowych w celu przeprowadzenia dalszych testów w celu zapewnienia dokładności. Dowiedz się więcej o domowych testach na HIV.
Co mogą teraz zrobić ludzie, którzy martwią się HIV?
Wczesne badanie jest kluczem do skutecznego leczenia.
„Zalecamy każdemu przynajmniej raz w życiu wykonanie testu na obecność wirusa HIV” - mówi dr Michelle Cespedes, członek Stowarzyszenia Medycyny HIV i profesor nadzwyczajny medycyny w Szkole Medycznej Icahn w Mount Sinai.
„W wyniku tego podrywamy ludzi, zanim ich układ odpornościowy zostanie zniszczony” - mówi. „Zapewniamy im leczenie raczej wcześniej niż później, aby uchronić je przed obniżeniem odporności”.
Osoby ze znanymi czynnikami ryzyka HIV powinny ocenić swoje opcje. Mogą umówić się na wizytę u lekarza w celu wykonania testów laboratoryjnych lub wykupić test w domu.
Jeśli zdecydują się przeprowadzić testy w domu i uzyskają pozytywny wynik, mogą poprosić lekarza o potwierdzenie tego wyniku. Stamtąd obaj mogą współpracować, aby ocenić opcje i określić kolejne kroki.
