Co to jest zaburzenie depersonalizacji?
Zaburzenie depersonalizacji to stan zdrowia psychicznego, który jest obecnie formalnie znany jako zaburzenie depersonalizacji-derealizacji (DDD).
Ta zaktualizowana nazwa odzwierciedla dwa główne problemy osób z doświadczeniem DDD:
- Depersonalizacja wpływa na to, jak odnosisz się do siebie. Może sprawić, że poczujesz się tak, jakbyś nie był prawdziwy.
- Derealizacja wpływa na to, jak odnosisz się do innych ludzi i rzeczy. Może sprawić, że poczujesz, że twoje otoczenie lub inni ludzie nie są prawdziwi.
Razem te problemy mogą sprawić, że poczujesz się zdystansowany lub odłączony od siebie i otaczającego Cię świata.
Od czasu do czasu czuję się w ten sposób. Ale jeśli masz DDD, uczucia te mogą utrzymywać się przez długi czas i przeszkadzać w codziennych czynnościach.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o DDD, w tym o jego objawach i dostępnych opcjach leczenia.
Jakie są objawy DDD?
Objawy DDD można ogólnie podzielić na dwie kategorie: objawy depersonalizacji i objawy derealizacji. Osoby z DDD mogą odczuwać objawy jednego lub drugiego lub obu.
Objawy depersonalizacji obejmują:
- czujesz się jakbyś był poza swoim ciałem, czasami jakbyś patrzył na siebie z góry
- czujesz się oderwany od siebie, jakbyś nie miał prawdziwego ja
- drętwienie umysłu lub ciała, jakbyś wyłączył zmysły
- uczucie, jakbyś nie mógł kontrolować tego, co robisz lub mówisz
- uczucie, jakby części ciała miały niewłaściwy rozmiar
- trudności w przypisywaniu emocji do wspomnień
Objawy derealizacji obejmują:
- masz problemy z rozpoznaniem otoczenia lub znalezieniem otoczenia mglistego i prawie jak ze snu
- czujesz, że szklana ściana oddziela Cię od świata - możesz zobaczyć, co jest poza nią, ale nie możesz się połączyć
- czujesz, że twoje otoczenie nie jest prawdziwe lub wydaje się płaskie, rozmyte, zbyt daleko, zbyt blisko, za duże lub za małe
- przeżywanie zniekształconego poczucia czasu - przeszłość może wydawać się bardzo niedawna, podczas gdy ostatnie wydarzenia wydają się wydawać się dawno temu
Co powoduje DDD?
Nikt nie jest pewien dokładnej przyczyny DDD. Ale dla niektórych osób wydaje się, że wiąże się to z doświadczaniem stresu i traumy, zwłaszcza w młodym wieku.
Na przykład, jeśli dorastałeś w otoczeniu przemocy lub krzyku, być może mentalnie usunąłeś się z tych sytuacji jako mechanizm radzenia sobie. Jako dorosły możesz wycofać się z tych tendencji do odłączania się w sytuacjach stresowych.
Używanie niektórych leków może również powodować objawy bardzo podobne do objawów DDD u niektórych osób. Leki te obejmują:
- halucynogeny
- MDMA
- ketamina
- szałwia
- marihuana
W niewielkim badaniu z 2015 roku porównano 68 osób w okresie rekonwalescencji po zaburzeniach związanych z używaniem substancji, które utrzymywały abstynencję przez co najmniej sześć miesięcy, z 59 osobami, które nigdy nie doświadczyły zaburzeń związanych z używaniem substancji. Ponad 40 procent osób w trakcie rekonwalescencji miało przynajmniej łagodne objawy DDD.
Jak diagnozuje się DDD?
Pamiętaj, czasami to normalne, że czujesz się trochę „wyłączony” lub usunięty ze świata. Ale w którym momencie te uczucia zaczynają sygnalizować stan zdrowia psychicznego?
Ogólnie objawy mogą być oznaką DDD, jeśli zaczną przeszkadzać w codziennym życiu.
Przed postawieniem diagnozy DDD, Twój lekarz pierwszego kontaktu (PCP) najpierw zapyta, czy:
- mają regularne epizody depersonalizacji, derealizacji lub obu
- jesteś zestresowany objawami
Prawdopodobnie zapytają Cię również, czy jesteś świadomy rzeczywistości, gdy doświadczasz objawów. Osoby z DDD są na ogół świadome, że to, co czują, nie jest do końca rzeczywiste. Jeśli w tych chwilach nie jesteś świadomy rzeczywistości, możesz mieć inny stan.
Będą również chcieli potwierdzić, że twoje objawy:
- nie można wytłumaczyć spożyciem przepisanych lub rekreacyjnych narkotyków ani stanem zdrowia
- nie są spowodowane innym stanem zdrowia psychicznego, takim jak lęk napadowy, PTSD, schizofrenia lub inne zaburzenie dysocjacyjne
Należy pamiętać, że prawidłowe zdiagnozowanie schorzeń psychicznych może zająć trochę czasu. Aby wspomóc ten proces, pamiętaj, aby powiedzieć swojemu lekarzowi PCP o wszelkich innych stanach zdrowia psychicznego, które masz, zwłaszcza depresji lub lęku.
Badanie z 2003 roku, w którym badano 117 przypadków DDD, wykazało, że osoby z DDD często miały również depresję, lęk lub oba.
Jak leczy się DDD?
Najbardziej skuteczne leczenie DDD zwykle obejmuje pewien rodzaj terapii, zwłaszcza terapię psychodynamiczną lub terapię poznawczo-behawioralną (CBT).
Z pomocą terapeuty możesz dowiedzieć się o DDD, odkryć i przepracować wszelkie przeszłe traumy lub czynniki ryzyka oraz zbadać strategie radzenia sobie, aby przejść przez przyszłe epizody.
Martwisz się o koszty? Nasz przewodnik po przystępnej cenie może pomóc.
Znalezienie terapeuty może wydawać się zniechęcające, ale nie musi. Zacznij od zadania sobie kilku podstawowych pytań:
- Jakie problemy chcesz rozwiązać? Mogą być konkretne lub niejasne.
- Czy są jakieś szczególne cechy, które chciałbyś mieć u terapeuty? Na przykład, czy czujesz się bardziej komfortowo z kimś, kto dzieli Twoją płeć?
- Ile realistycznie możesz wydać na sesję? Czy potrzebujesz kogoś, kto oferuje ceny w ruchomej skali lub plany płatności?
- Gdzie terapia będzie pasować do Twojego harmonogramu? Potrzebujesz terapeuty, który może Cię spotkać w określony dzień tygodnia? Albo ktoś, kto ma nocne sesje?
Po zanotowaniu kilku notatek dotyczących tego, czego szukasz, możesz zacząć zawęzić wyszukiwanie. Jeśli mieszkasz w Stanach Zjednoczonych, możesz szukać lokalnych terapeutów tutaj.
Dla niektórych leki mogą być również pomocne, ale nie ma konkretnego leku, który jest znany z leczenia DDD. Leki przeciwdepresyjne mogą być pomocne, zwłaszcza jeśli u pacjenta występuje również depresja lub lęk.
Ale dla niektórych osób mogą one faktycznie nasilać objawy DDD, dlatego ważne jest, aby pozostawać w bliskim kontakcie z PCP lub terapeutą w sprawie jakichkolwiek zmian w objawach.
Gdzie mogę znaleźć wsparcie?
Poczucie odłączenia od rzeczywistości może być niepokojące i przytłaczające, zwłaszcza jeśli doświadczasz tego regularnie. Możesz zacząć myśleć, że twoje objawy nigdy nie ustąpią.
W takich sytuacjach pomocne może być nawiązanie kontaktu z innymi osobami, które mają podobne problemy. Jest to szczególnie pomocne między wizytami terapeutycznymi.
Rozważ dołączenie do internetowej grupy wsparcia, takiej jak:
- DPSelfHelp.com, internetowa grupa wsparcia, w której ludzie dyskutują o depersonalizacji, w tym o tym, co dla nich zadziałało, a co nie
- Społeczności na Facebooku, w tym grupa wsparcia dla depersonalizacji / derealizacji i depersonalizacja
Jak mogę pomóc komuś z DDD?
Jeśli ktoś bliski ma objawy DDD, możesz zrobić kilka rzeczy, aby zaoferować wsparcie:
- Przeczytaj o warunku. Jeśli dotarłeś do tego punktu w artykule, prawdopodobnie już to robisz. Nie trzeba być ekspertem w tej dziedzinie, ale może pomóc trochę informacji ogólnych. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku DDD, ponieważ osobom, które je doświadczają, często trudno jest wyrazić słowami.
- Potwierdź ich doświadczenie. Możesz to zrobić, nawet jeśli nie rozumiesz, co czują. Proste „To musi być bardzo niewygodne, przepraszam, że sobie z tym radzisz” może przejść długą drogę.
- Zaproponuj, że pójdziesz z nimi na sesję terapeutyczną. Podczas sesji możesz dowiedzieć się więcej o objawach, których doświadczają lub o tym, co je wyzwala. Jeśli nie są pewni terapii, może pomóc zaoferowanie, że dołączy do nich na pierwszą sesję.
- Zrozum, że zwrócenie się o pomoc może być dla nich trudne. Nie zaszkodzi upewnić się, że wiedzą, że możesz uzyskać pomoc, jeśli Cię potrzebują. Nie zakładaj, że milczenie oznacza, że nie potrzebują lub nie chcą pomocy.
- Szanuj ich granice. Jeśli powiedzą ci, że nie chcą rozmawiać o swoich objawach lub jakichkolwiek przeszłych traumach, nie naciskaj tego tematu ani nie bierz tego do siebie.
