Przegląd
Abulia to choroba, która zwykle pojawia się po urazie obszaru lub obszarów mózgu. Jest to związane z uszkodzeniami mózgu.
Chociaż abulia może istnieć samodzielnie, często występuje w połączeniu z innymi zaburzeniami. Zaburzenia te mogą mieć charakter neurologiczny lub psychiatryczny.
Abulia jest chorobą często niedodiagnozowaną i jest klasyfikowana jako silna apatia. Może to skutkować brakiem motywacji, a wielu z abulią zmaga się z problemami woli, woli lub popędu.
Osoby z abulią odczuwają mniejszą motywację pomimo normalnego nastroju, świadomości i funkcji poznawczych. Ktoś z abulią ma pragnienia, ale może mieć trudności z zrobieniem tego, co jest konieczne, aby osiągnąć cele, które sobie życzą.
Abulia jest powszechna, ale często mylona jest z innymi problemami związanymi z mózgiem. Istnieją możliwe opcje leczenia, ale ważne jest, aby ten stan został odpowiednio zdiagnozowany, aby uzyskać leczenie.
Pomimo wagi diagnozy, ten stan jest rzadko rozpoznawany. Jednak w ostatnich latach wzrosła dyskusja i badania dotyczące diagnozy abulii.
Objawy abulii
Osoba z abulią wykazuje objawy, które obejmują zmiany emocjonalne i behawioralne. Ten stan nie jest spowodowany obniżonym poziomem świadomości, uwagi lub zdolności językowych.
Objawy mogą obejmować:
- utrata produktywności, wysiłku i inicjatywy
- obojętność emocjonalna
- brak planów i celów
- mniej lub brak mowy lub działania
- brak reakcji emocjonalnych na ważne wydarzenia życiowe
- mniej zorientowane na cel
- zmniejszone zainteresowanie społeczne
- słaba uwaga
- łatwo się rozpraszać
Osoby z abulią zazwyczaj potrafią opisać swoje cele, zainteresowania lub plany. Zwykle jednak robią to w mniej rozległy sposób i krócej, wykazując początkowe oznaki apatii.
Łagodne przypadki abulii są częstsze niż ciężkie. Często występuje częściej u osób starszych z zaburzeniami nastroju, problemami neurologicznymi i innymi schorzeniami. Abulia jest często postrzegana jako objaw w skomplikowanej sytuacji klinicznej.
Potrzebne są dalsze badania dotyczące diagnostyki i leczenia abulii u osób starszych. Jest to ważne, ponieważ pojawia się w połączeniu z wieloma chorobami i zaburzeniami związanymi ze starzeniem się.
Przyczyny abulii
Abulia jest najczęściej spowodowana urazem mózgu. Urazy te są widoczne głównie w postaci uszkodzeń mózgu.
Motywacja jest wyzwalana przez czynniki środowiskowe, które uwalniają sygnały neuronów. Kiedy obszary mózgu są uszkodzone, te sygnały neuronów nie działają prawidłowo. Powoduje to niezdolność mózgu do rejestrowania nagrody. Następuje apatyczna reakcja.
Wspólne dotknięte obszary mózgu obejmują:
- zwoje podstawy
- płaty czołowe
- zakręt obręczy
- jądro ogoniaste
- globus pallidus
Coraz więcej dowodów sugeruje, że dysfunkcja może wystąpić w obszarach poza obszarem zmiany. Obszary te są połączone z uszkodzoną materią mózgu, ale poza nią.
Pomimo tego, że prawdopodobnie zaangażowanych jest więcej niż jeden neuroprzekaźnik, większość badań koncentrowała się na roli dopaminy w przypadkach abulii.
Jedno z badań na zwierzętach wykazało, że uszkodzenie obwodów dopaminergicznych było związane z apatią. Naukowcy uważają, że te ścieżki umożliwiają nam przekształcenie impulsu w działanie.
Istnieją również czynniki społeczne, środowiskowe i biologiczne, które mogą wpływać na popęd. Czynniki te mogą wywoływać apatię. Nie należy ich mylić z obecnością abulii.
Diagnozowanie abulii
Abulia może występować częściej niż kiedyś sądzono, ponieważ jest to często niedodiagnozowany stan, często mylony z innymi chorobami lub zaburzeniami. Może to spowodować, że osoby nie będą leczone przez dłuższy czas.
Ten stan jest często mylony z:
- depresja
- afazja
- demencja
W procesie diagnozy ważne jest, aby wykluczyć stany, które mogą przedstawiać apatię jako objaw. W rezultacie lekarze często przeprowadzają dokładne badania neurologiczne i psychospołeczne, gdy występuje apatia w celu postawienia diagnozy różnicowej.
W ankiecie przeprowadzonej wśród brytyjskich lekarzy na temat apatii u osób starszych mniej niż 50 procent uważa, że abulia różni się od depresji.
Abulia jest rzeczywiście diagnozą odrębną od depresji. Abulii nie przypisuje się smutku ani negatywnych myśli.
Twój lekarz może zarządzić stan spoczynku fcMRI. Ten test polega na poddaniu się MRI bez konieczności wykonywania określonych zadań podczas mapowania mózgu. Inne formy obrazowania mózgu, takie jak tomografia komputerowa, również mogą pomóc w diagnozowaniu stanów związanych z abulią.
Leczenie abulii
Lekarz musi wcześnie rozpoznać abulię, aby pomóc Ci określić najlepsze dla Ciebie opcje leczenia.
Obecnie opcje leczenia obejmują bromokryptynę, która okazała się skuteczna w zmniejszaniu apatii.
Zabieg ten jest często podawany w małych dawkach z niewielkim wzrostem dawki w czasie. Pacjent powinien być monitorowany przez lekarza podczas przyjmowania bromokryptyny ze względu na potencjalne negatywne skutki uboczne, w tym:
- senność
- obniżone ciśnienie krwi
- wzrost zachowań kompulsywnych
W niewielkiej liczbie przypadków L-dopa została przetestowana jako potencjalna opcja leczenia. To badanie wykazało, że L-dopa skutecznie leczyła ciężkie przypadki abulii, ale efekty tego leku nie były długotrwałe.
Medycyna dopaminowa może okazać się pomocna, ale z powodu braku dowodów nie jest powszechnie stosowana. Leki te mają również listę skutków ubocznych, które obejmują potencjalny nawrót psychotyczny u osób, które doświadczyły epizodów psychozy w przeszłości.
Wykazano, że amfetaminy nasilają zachowania poszukujące stymulacji u szczurów. Badania na ludziach dotyczące stosowania tego leku w przypadkach abulii nadal wymagają badań.
Stany związane z abulią
Abulię obserwowano w połączeniu z:
- Huntingtona
- Alzheimera
- choroba psychiczna
- Demencja z ciałami Lewy'ego
- Choroba Parkinsona
- udar mózgu
Jaka jest perspektywa?
Abulia to stan, który może wpływać na jakość życia. Naprawianie podstawowych problemów, które mogą być związane z abulią, jest ważne. Pomoże to Twojemu lekarzowi lepiej określić najlepszy dla Ciebie plan leczenia.
Ważne jest, aby zwrócić się o pomoc do lekarza, jeśli Ty lub ktoś bliski doświadcza apatii lub innych objawów wymienionych powyżej. Jeśli obawiasz się abulii, nie zapomnij o tym powiedzieć swojemu lekarzowi, ponieważ niektórzy mogą nie znać diagnozy.
