Dostęp do niedrogiego ubezpieczenia jest jedną z barier w uzyskaniu opieki psychiatrycznej, ale z pewnością nie jedyną. Wielu Amerykanów, którzy żyją z chorobami psychicznymi, jest ubezpieczonych, ale nadal nie mogą skorzystać z programu leczenia funkcjonalnego. W rzeczywistości, podczas gdy szacunkowo 5,3 miliona Amerykanów żyje z ostrymi chorobami psychicznymi i nie ma żadnego ubezpieczenia, prawie pięć razy więcej osób jest ubezpieczonych, ale nie są w trakcie leczenia.
Istnieje wiele powodów, dla których ubezpieczony może nie być leczony. Niedobór profesjonalistów, w tym terapeutów i doradców, sprawia, że opieka psychiatryczna jest poza zasięgiem osób z nieprzewidywalnymi harmonogramami i bez płatnego urlopu.
Ludzie często muszą nawiązywać kilka kontaktów z gabinetami psychiatrycznymi i mogą spodziewać się, że na pierwszą wizytę będą czekać średnio niecały miesiąc. Gdy już się pojawią, te spotkania mogą wydawać się pośpieszne i nie ma możliwości spotkania się z kilkoma dostawcami w celu znalezienia najlepszego dopasowania.
Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne zaleca, aby optymalna liczba zabiegów to maksymalnie 30 wizyt w okresie sześciu miesięcy lub cotygodniowe przez 12 do 16 tygodni. Mówią, że aż 20 procent pacjentów przedwcześnie rezygnuje. Inne badania wykazały, że 50 procent rezygnuje z trzeciej sesji.
Przejście do bardziej tradycyjnej pracy było dla niektórych przełomem
Typowe świadczenia pracownicze, takie jak zwolnienia chorobowe, dotowana opieka zdrowotna i niezawodny dochód, mogą być bardzo korzystne dla osób cierpiących na chorobę psychiczną. Palmer, który mówi, że „nie czuł się dobrze”, gdy pracował dla DoorDash, mówi, że przejście do bardziej tradycyjnej pracy zmieniło grę.
„Stabilność była kluczowa” - wyjaśnia.
To chyba największe wyzwanie, jakie gospodarka koncertowa stawia dla zdrowia psychicznego pracowników. Chociaż firmy obiecują elastyczność, istnieją dodatkowe czynniki stresujące, które towarzyszą pracy koncertowej, które mogą być potęgowane przez to, że praca kontraktowa nie wspiera ludzi, którzy ją wykonują.
„Gospodarka koncertowa korzysta z przepisów stworzonych z myślą o wykonywaniu wolnych zawodów i tworzeniu małych firm” - mówi Lloyd. „Traktują pracę dla siebie jak pracę dla kogoś innego”.
Ta rozbieżność skutkuje nieprzewidywalnymi płacami, zwłaszcza że rynek zalewa coraz więcej alternatyw. Firmy takie jak Instacart wykorzystały model wykonawcy, aby uniknąć płacenia federalnych lub stanowych płac minimalnych, wykorzystując wskazówki klientów jako część algorytmu płacowego. Oznaczało to, że gdy klient „dawał napiwek” swojemu dostawcy, w rzeczywistości płacił mu za usługę, podczas gdy aplikacja ulegała obniżeniu.
Udostępnij na Pinterest
Kiedy działacze związkowi z Working Washington, z którymi Palmer teraz jest wolontariuszem, narzekali na tę praktykę, Instacart dwukrotnie zmienił strukturę płatności w ciągu kilku tygodni.
Kiedy płace są niestabilne i silnie motywowane kaprysami klientów, równowaga jest niepewna. Codzienny stres związany z zarządzaniem wydatkami, takimi jak paliwo, przebieg i obsługa klienta, a także dodatkowa trudność w zapewnieniu i znalezieniu opieki psychiatrycznej może sprawić, że niektórzy pracownicy koncertów poczują się bardziej zmęczeni niż w godzinach od 9 do 17.
To powiedziawszy, model kontraktowy może być ogromną ulgą dla niektórych pracowników, zwłaszcza tych, którzy żyli z długotrwałą chorobą psychiczną. Możliwość ustalenia własnych godzin pracy w połączeniu z pracą w niepełnym wymiarze godzin, która może umożliwić im również otrzymanie pomocy dla osób niepełnosprawnych lub innej, jest wyjątkowa na rynku pracy, który tradycyjnie nie był mile widziany dla osób potrzebujących zakwaterowania.
Jeśli firmy, które tworzą gigantyczną gospodarkę gigantyczną, mogą nadal słuchać pracowników i zaspokajać ich potrzeby - czy to łaska w zakresie ocen w gwiazdkach, pomoc w kosztach opieki zdrowotnej czy zapewnienie wystarczającej płacy podstawowej - może to nadal zwiększać wartość. Jednak bez poważnych siatek bezpieczeństwa gospodarka koncertowa będzie nadal rozwiązaniem dla niektórych, ale dla wielu stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia psychicznego.
Hanna Brooks Olsen jest pisarką. Jej prace pojawiały się wcześniej w The Nation, The Atlantic, Salon, New York Daily News, Bitch Magazine, Fast Company i The Establishment. Mieszka w Seattle ze swoim małym psem.
