Wyobraź sobie te scenariusze:
Twoja żona skręciła w złym kierunku w drodze do domu i wylądowała w swoim dziecięcym sąsiedztwie. Powiedziała, że nie pamięta, którą ulicę wybrać.
Prąd został wyłączony, ponieważ twój tata zgubił rachunki na swoim stosie gazet. Wcześniej zawsze zajmował się rachunkami na czas.
Wyjaśniasz sobie takie incydenty, mówiąc: „Jest zdezorientowana; po prostu nie jest dzisiaj sobą”
Widzenie zmiany w pamięci i stanie psychicznym ukochanej osoby może mieć głęboki wpływ na rodzinę i bliskich. Nierzadko też nie można uwierzyć, że mogą mieć demencję.
Chociaż to zaprzeczenie jest zrozumiałe, może być niebezpieczne.
Dzieje się tak, ponieważ zaprzeczenie przez członków rodziny zmian w pamięci i stanie psychicznym ukochanej osoby może opóźnić diagnozę i utrudnić leczenie.
Stowarzyszenie Alzheimera definiuje demencję jako „pogorszenie zdolności umysłowych na tyle poważne, że przeszkadza w codziennym życiu”. Według próby Aging, Demographics and Memory Study w Stanach Zjednoczonych 14 procent osób powyżej 71 roku życia cierpi na demencję.
To około 3,4 miliona ludzi, a liczba ta wzrośnie tylko wraz z całkowitą starszą populacją w kraju.
Większość przypadków demencji - od 60 do 80 procent - jest spowodowana chorobą Alzheimera, ale wiele innych stanów może powodować demencję, a niektóre są odwracalne.
Wczesna diagnoza jest kluczem do opanowania objawów
Jeśli chodzi o postawienie diagnozy, im wcześniej, tym lepiej. Stowarzyszenie Alzheimera podaje następujące powody, aby nie opóźniać diagnozy:
- istnieje więcej potencjalnych korzyści z leczenia, jeśli zostanie rozpoczęte wcześnie
- osoba ta mogłaby mieć szansę uczestniczenia w badaniach
- wczesna diagnoza daje rodzinom możliwość zaplanowania przyszłości, zanim demencja się rozwinie
Nawet nieodwracalne otępienie można lepiej leczyć dzięki wczesnej diagnozie.
W artykule z 2013 roku doktorant Gary Mitchell napisał: „Szybka diagnoza jest potencjalnie bramą do dobrego życia z demencją. Brak jasnej i bezpośredniej diagnozy oznacza, że preferencje dotyczące opieki osobistej, interwencje farmakologiczne i odpowiednie mechanizmy wsparcia mogą być trudniejsze do wprowadzenia”.
W rzeczywistości istnieje wiele decyzji logistycznych, które lepiej podjąć we wczesnych stadiach demencji. Obejmują one:
- wybór zespołów medycznych i opiekunów
- planowanie zarządzania współistniejącymi problemami medycznymi
- zapobieganie ryzykownym czynnościom, takim jak jazda samochodem i wędrówka
- przeglądanie i aktualizowanie dokumentów prawnych
- zapisywanie przyszłych życzeń danej osoby dotyczących opieki długoterminowej
- ustanowienie pełnomocnika
- wyznaczenie kogoś do obsługi finansów
Zdaniem Mitchella wcześniejsze diagnozy mogą również przynieść korzyści społeczne i poprawić jakość życia zarówno osoby z demencją, jak i jej opiekunów.
Gdy dana osoba zostanie zdiagnozowana, może dołączyć do grup wsparcia i od razu zdecydować się spędzać więcej czasu z rodziną i przyjaciółmi lub angażować się w hobby. W rzeczywistości wczesne wsparcie i edukacja mogą faktycznie zmniejszyć liczbę przyjęć do placówek opieki długoterminowej.
W swojej książce „36-godzinny dzień” Nancy Mace i Peter Rabins piszą, że to normalne, że opiekunowie nie chcą zaakceptować diagnozy. Mogą nawet szukać drugiej i trzeciej opinii i nie wierzyć, że demencja jest przyczyną objawów członków ich rodziny.
Ale Macy i Rabins radzą opiekunom: „Zadaj sobie pytanie, czy idziesz od lekarza do lekarza, mając nadzieję na lepsze wiadomości. Jeśli twoja reakcja utrudnia lub wręcz stwarza ryzyko dla osoby z demencją, musisz przemyśleć to, co robisz”.
Więc może to być demencja. Co następne?
Jeśli uważasz, że ktoś bliski cierpi na demencję, poniższe wskazówki i zasoby mogą pomóc nie tylko w uzyskaniu diagnozy, ale także w jej zaakceptowaniu:
- Skonsultuj się z lekarzem. Jeśli ukochana osoba wykazuje oznaki demencji, skonsultuj się z lekarzem.
- Przygotuj się na spotkanie. Aby uzyskać wskazówki dotyczące przygotowania się do wizyty u lekarza bliskiej osoby, zapoznaj się z tym źródłem informacji.
- Akceptacja diagnozy. Jeśli Twoja ukochana osoba odmawia zaakceptowania diagnozy, oto kilka wskazówek, które mogą jej pomóc.
- Twórz plany długoterminowe. Im szybciej tym lepiej. Wspólnie możecie podejmować decyzje dotyczące finansów, dokumentów prawnych, opieki zdrowotnej, warunków mieszkaniowych i opieki u schyłku życia, zanim stan ukochanej osoby za bardzo się rozwinie.
- Osiągnąć. Zadzwoń na całodobową infolinię Alzheimer's Association pod numer 800-272-3900, aby uzyskać wskazówki dotyczące dalszych kroków.
- Przeprowadź swoje badania. Mace and Rabins sugerują opiekunom śledzenie najnowszych badań i omawianie ich z członkami zespołu opiekuńczego.
Anna Lee Beyer jest byłą bibliotekarką, która pisze o zdrowiu psychicznym i dobrym samopoczuciu. Odwiedź ją na Facebooku i Twitterze.
