Spisu treści:
- Jakie są rodzaje SM?
- Jakie są objawy RRMS?
- Przyczyny RRMS
- Jak diagnozuje się RRMS?
- Jakie jest leczenie RRMS?
- Jakie są perspektywy dla osób z RRMS?
- Na wynos
Wideo: Zrozumienie Rzutowo-remisyjnej Postaci Stwardnienia Rozsianego (RRMS)
2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23
Nawracająco-zwalniająca stwardnienie rozsiane (RRMS) jest rodzajem stwardnienia rozsianego. Jest to najczęstszy typ SM, stanowiący około 85 procent diagnoz. Osoby z RRMS mają nawroty SM z okresami remisji występującymi pomiędzy nimi.
SM to przewlekła, postępująca choroba ośrodkowego układu nerwowego (OUN), w której układ odpornościowy atakuje mielinę, warstwę ochronną wokół włókien nerwowych.
Uszkodzenie mieliny powoduje zapalenie nerwów i utrudnia mózgowi komunikację z resztą ciała.
Jakie są rodzaje SM?
Istnieją cztery różne typy SM. Przyjrzyjmy się pokrótce każdemu z nich poniżej.
Zespół izolowany klinicznie (CIS)
CIS może być odosobnionym przypadkiem lub pierwszym wystąpieniem stanu neurologicznego. Chociaż objawy są charakterystyczne dla SM, stan ten nie spełnia kryteriów diagnostycznych SM, chyba że nawraca.
SM rzutowo-remisyjna (RRMS)
Ten typ SM charakteryzuje się nawrotami nowych lub pogorszonych objawów, z przerwami w remisji.
Pierwotnie postępujące SM (PPMS)
W PPMS objawy pogarszają się stopniowo od początku choroby. Nie ma okresów całkowitej remisji.
Wtórne postępujące SM (SPMS)
SPMS podąża za początkowym wzorcem nawrotów i remisji, a następnie stopniowo się pogarsza. Osoby z RRMS mogą ostatecznie przejść do posiadania SPMS.
Jakie są objawy RRMS?
RRMS charakteryzuje się określonymi nawrotami nowych lub pogarszającymi się objawami SM. Te nawroty mogą trwać dni lub miesiące, aż objawy powoli ulegną poprawie, z leczeniem lub bez.
Objawy SM różnią się w zależności od osoby i mogą obejmować:
- uczucie drętwienia lub mrowienia
- zmęczenie
- czuć się słabym
- skurcze lub sztywność mięśni
- problemy z koordynacją lub równowagą
- problemy z widzeniem, takie jak podwójne widzenie, niewyraźne widzenie lub częściowa lub całkowita utrata wzroku
- wrażliwość na ciepło
- problemy z jelitami lub pęcherzem
- zmiany poznawcze, takie jak problemy z przetwarzaniem, uczeniem się i organizowaniem informacji
- uczucie mrowienia lub szoku podczas pochylania szyi do przodu (objaw Lhermitte'a)
Między nawrotami RRMS występują okresy remisji bez klinicznych dowodów postępu choroby. Czasami te okresy remisji mogą trwać latami.
Przyczyny RRMS
W RRMS układ odpornościowy atakuje mielinę, warstwę tkanki, która służy do izolacji i ochrony nerwów. Ataki te wpływają na funkcję leżących pod nimi nerwów. Wynikające z tego uszkodzenia powodują objawy SM.
Co dokładnie powoduje RRMS i inne typy SM, jest obecnie nieznane. Pewną rolę może odgrywać kombinacja czynników genetycznych i środowiskowych, takich jak palenie, niedobór witaminy D i niektóre infekcje wirusowe.
Jak diagnozuje się RRMS?
Nie ma żadnych konkretnych testów diagnostycznych dla RRMS. Jednak naukowcy ciężko pracują nad opracowaniem testów, które szukają konkretnych markerów związanych z SM.
Twój lekarz rozpocznie proces diagnostyczny od zebrania historii medycznej i przeprowadzenia dokładnego badania fizykalnego. Będą również musieli wykluczyć stany inne niż SM, które mogą powodować twoje objawy.
Mogą również korzystać z testów, takich jak:
- MRI. To badanie obrazowe może wykryć zmiany demielinizacyjne w mózgu i rdzeniu kręgowym.
- Badania krwi. Próbka krwi jest pobierana z żyły w ramieniu i analizowana w laboratorium. Wyniki mogą pomóc wykluczyć inne schorzenia, które mogą powodować objawy.
- Nakłucie lędźwiowe. Procedura ta, zwana również nakłuciem lędźwiowym, polega na pobraniu próbki płynu mózgowo-rdzeniowego. Ta próbka może być użyta do poszukiwania przeciwciał związanych ze stwardnieniem rozsianym lub do wykluczenia innych przyczyn twoich objawów.
- Wizualne testy potencjału wywołanego. Testy te wykorzystują elektrody do zbierania informacji o sygnałach elektrycznych, które wytwarzają nerwy podczas reakcji na bodziec wzrokowy.
Rozpoznanie RRMS opiera się na schemacie objawów i obecności zmian chorobowych w wielu obszarach układu nerwowego.
Konkretne wzorce nawrotów i remisji wskazują na RRMS. Objawy, które stale się pogarszają, wskazują na postępującą postać SM.
Jakie jest leczenie RRMS?
Nie ma jeszcze lekarstwa na SM, ale leczenie może złagodzić objawy, leczyć nawroty i spowolnić postęp choroby.
Dostępnych jest wiele leków i terapii. Na przykład leki mogą złagodzić objawy, takie jak zmęczenie i sztywność mięśni. Fizjoterapeuta może pomóc w problemach z poruszaniem się lub osłabieniem mięśni.
Nawroty są często leczone lekami zwanymi kortykosteroidami. Kortykosteroidy pomagają zmniejszyć poziom zapalenia. Jeśli objawy nawrotu są ciężkie lub nie reagują na kortykosteroidy, można zastosować leczenie zwane wymianą osocza (plazmafereza).
Różne leki mogą pomóc ograniczyć liczbę nawrotów i spowolnić powstawanie dodatkowych uszkodzeń SM. Leki te nazywane są lekami modyfikującymi przebieg choroby.
Niektóre z tych leków mogą powodować skutki uboczne. Twój lekarz będzie współpracował z Tobą, aby wybrać terapię, która weźmie pod uwagę czas trwania SM, nasilenie choroby i wszelkie podstawowe schorzenia.
Lekarz będzie regularnie monitorował stan pacjenta. Jeśli objawy nasilają się lub MRI wykazuje postęp zmian, lekarz może zalecić wypróbowanie innej strategii leczenia.
Jakie są perspektywy dla osób z RRMS?
Perspektywa RRMS różni się w zależności od osoby. Na przykład stan może szybko postępować w niektórych przypadkach, podczas gdy inne mogą pozostawać stabilne przez lata.
Uszkodzenia tkanek spowodowane RRMS mogą z czasem narastać. Około dwie trzecie osób z RRMS zajmie się rozwojem SPMS. Średnio przejście to może nastąpić po około 15 do 20 latach.
W SPMS objawy stopniowo się pogarszają bez widocznych ataków. Jedno badanie obserwacyjne, które obejmowało prawie 800 osób z RRMS, wykazało, że progresja do SPMS była ważnym czynnikiem w przewidywaniu cięższej niepełnosprawności.
Średnia długość życia osób z SM jest o 5 do 10 lat krótsza niż średnia. Jednak perspektywy się poprawiają, ponieważ naukowcy wciąż opracowują nowe metody leczenia.
Na wynos
RRMS to rodzaj SM, w którym obserwuje się określone nawroty objawów SM. Między nawrotami są okresy remisji.
RRMS rozwija się, gdy układ odpornościowy atakuje i uszkadza osłonkę mielinową otaczającą nerwy, upośledzając funkcję nerwów. Nadal nie jest jasne, co dokładnie powoduje tę dysfunkcję układu odpornościowego.
Chociaż nie ma jeszcze lekarstwa na RRMS, dostępne są różne metody leczenia objawów. Te zabiegi koncentrują się również na łagodzeniu nawrotów i zapobieganiu progresji.
W niektórych przypadkach RRMS może przejść w SPMS, postępującą postać SM.
Zalecane:
Uszkodzenia Mózgu Stwardnienia Rozsianego: Obrazy, Objawy I Nie Tylko
Stwardnienie rozsiane (SM) może powodować uszkodzenia mózgu i rdzenia kręgowego. Leczenie może mieć duży wpływ na zapobieganie tworzeniu się nowych zmian chorobowych i kontrolowanie ogólnego stanu. Ucz się więcej
Jakie Są Krótkoterminowe I Długoterminowe Skutki Stwardnienia Rozsianego?
Stwardnienie rozsiane (SM) może powodować natychmiastowe objawy lub długoterminowe problemy, które pojawiają się powoli w czasie. Zarządzanie obydwoma rodzajami problemów może poprawić ogólną jakość życia. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej
Zarządzanie Zmianami Poznawczymi W Przebiegu Stwardnienia Rozsianego: Badania Przesiewowe I Nie Tylko
Stwardnienie rozsiane (SM) może powodować zmiany poznawcze. Skuteczne zarządzanie tymi zmianami może pomóc spowolnić je i zmniejszyć ich wpływ na codzienne życie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej
Co Chciałbym Wiedzieć Po Rozpoznaniu Stwardnienia Rozsianego
U Rani zdiagnozowano stwardnienie rozsiane w wieku 19 lat. Początkowo milczała na temat swojej diagnozy, gdy poruszała się po swoim nowym stylu życia. Teraz otwarcie opowiada się za SM. Oto wszystkie rzeczy, które chciałaby wiedzieć, kiedy po raz pierwszy zdiagnozowano u niej ten stan
6 Pytań Po Rozpoznaniu Stwardnienia Rozsianego
Jeśli niedawno zdiagnozowano u Ciebie stwardnienie rozsiane, możesz mieć kilka pytań typu „co, jeśli” na temat Twojej przyszłości z chorobą. Możesz martwić się o swoją zdolność do pracy lub uczestniczenia w hobby. Dowiedz się, jak poradzić sobie z tymi pytaniami po postawieniu diagnozy