Przegląd
Przewlekła białaczka limfocytowa (CLL) to wolno rozwijający się nowotwór układu odpornościowego. Ponieważ rozwija się wolno, wiele osób z CLL nie będzie musiało rozpoczynać leczenia przez wiele lat po rozpoznaniu.
Gdy rak zacznie się rozwijać, dostępnych jest wiele opcji leczenia, które mogą pomóc ludziom osiągnąć remisję. Oznacza to, że ludzie mogą doświadczać długich okresów, gdy w ich ciele nie ma oznak raka.
Dokładna opcja leczenia, którą otrzymasz, zależy od wielu czynników. Obejmuje to, czy twoja CLL jest objawowa, czy nie, stadium CLL na podstawie wyników badań krwi i badania fizykalnego oraz wiek i ogólny stan zdrowia.
Chociaż nie ma jeszcze lekarstwa na CLL, przełomy w tej dziedzinie są na horyzoncie.
Leczenie CLL niskiego ryzyka
Lekarze zazwyczaj przygotowują CLL za pomocą systemu zwanego systemem Rai. CLL niskiego ryzyka opisuje osoby, które znajdują się w „stadium 0” w systemie Rai.
Na etapie 0 węzły chłonne, śledziona i wątroba nie są powiększone. Liczba czerwonych krwinek i płytek krwi jest również zbliżona do normy.
Jeśli cierpisz na PBL niskiego ryzyka, Twój lekarz (zwykle hematolog lub onkolog) prawdopodobnie zaleci „czekanie i obserwowanie” objawów. Takie podejście jest również nazywane aktywnym nadzorem.
Ktoś z niskim ryzykiem CLL może nie potrzebować dalszego leczenia przez wiele lat. Niektórzy ludzie nigdy nie będą potrzebować leczenia. Nadal będziesz potrzebować lekarza na regularne kontrole i testy laboratoryjne.
Leczenie CLL pośredniego lub wysokiego ryzyka
CLL średniego ryzyka opisuje osoby z CLL w stadium od 1 do 2, zgodnie z systemem Rai. Osoby z PBL w stadium 1 lub 2 mają powiększone węzły chłonne i potencjalnie powiększoną śledzionę i wątrobę, ale są zbliżone do normalnej liczby czerwonych krwinek i płytek krwi.
PBL wysokiego ryzyka dotyczy pacjentów z rakiem w stadium 3 lub 4. Oznacza to, że możesz mieć powiększoną śledzionę, wątrobę lub węzły chłonne. Często występuje również niska liczba czerwonych krwinek. Na najwyższym etapie liczba płytek krwi również będzie niska.
Jeśli masz PBL pośredniego lub wysokiego ryzyka, lekarz prawdopodobnie zaleci natychmiastowe rozpoczęcie leczenia.
Chemioterapia i immunoterapia
W przeszłości standardowe leczenie CLL obejmowało połączenie chemioterapii i immunoterapii, takich jak:
- fludarabina i cyklofosfamid (FC)
- FC plus immunoterapia przeciwciałami znana jako rytuksymab (Rituxan) dla osób w wieku poniżej 65 lat
- bendamustyna (Treanda) plus rytuksymab dla osób powyżej 65 roku życia
- chemioterapia w połączeniu z innymi immunoterapiami, takimi jak alemtuzumab (Campath), obinutuzumab (Gazyva) i ofatumumab (Arzerra). Te opcje mogą być użyte, jeśli pierwsza runda leczenia nie działa.
Terapie celowane
W ciągu ostatnich kilku lat lepsze zrozumienie biologii CLL doprowadziło do powstania szeregu bardziej ukierunkowanych terapii. Leki te nazywane są terapiami celowanymi, ponieważ są skierowane na określone białka, które pomagają komórkom CLL rosnąć.
Przykłady leków celowanych na CLL obejmują:
- ibrutinib (Imbruvica): celuje w enzym znany jako kinaza tyrozynowa Brutona lub BTK, który ma kluczowe znaczenie dla przeżycia komórek CLL
- wenetoklaks (Venclexta): działa na białko BCL2, białko obserwowane w CLL
- idelalizyb (Zydelig): blokuje białko kinazy znane jako PI3K i jest stosowany w nawracającej PBL
- duvelisib (Copiktra): również działa na PI3K, ale jest zwykle stosowany tylko wtedy, gdy inne metody leczenia zawiodą
- acalabrutinib (Calquence): kolejny inhibitor BTK zatwierdzony pod koniec 2019 r. w leczeniu CLL
- wenetoklaks (Venclexta) w połączeniu z obinutuzumabem (Gazyva)
Transfuzje krwi
Konieczne może być dożylne (IV) transfuzje krwi w celu zwiększenia liczby krwinek.
Promieniowanie
Radioterapia wykorzystuje wysokoenergetyczne cząstki lub fale, aby pomóc zabić komórki rakowe i zmniejszyć bolesne powiększone węzły chłonne. Radioterapia jest rzadko stosowana w leczeniu CLL.
Przeszczepy komórek macierzystych i szpiku kostnego
Twój lekarz może zalecić przeszczep komórek macierzystych, jeśli rak nie reaguje na inne metody leczenia. Przeszczep komórek macierzystych pozwala na otrzymywanie wyższych dawek chemioterapii, aby zabić więcej komórek rakowych.
Wyższe dawki chemioterapii mogą spowodować uszkodzenie szpiku kostnego. Aby wymienić te komórki, musisz otrzymać dodatkowe komórki macierzyste lub szpik kostny od zdrowego dawcy.
Przełomowe zabiegi
Badanych jest wiele podejść do leczenia osób z CLL. Niektóre zostały niedawno zatwierdzone przez Food and Drug Administration (FDA).
Kombinacje leków
W maju 2019 r. FDA zatwierdziła wenetoklaks (Venclexta) w połączeniu z obinutuzumabem (Gazyva) do leczenia osób z wcześniej nieleczoną CLL jako opcji bez chemioterapii.
W sierpniu 2019 r.naukowcy opublikowali wyniki badania klinicznego III fazy pokazujące, że połączenie rytuksymabu i ibrutynibu (Imbruvica) chroni ludzi przed chorobami dłużej niż obecny standard opieki.
Te kombinacje zwiększają prawdopodobieństwo, że w przyszłości ludzie będą w stanie całkowicie obejść się bez chemioterapii. Schematy leczenia inne niż chemioterapia są niezbędne dla tych, którzy nie tolerują ostrych skutków ubocznych chemioterapii.
Terapia limfocytami T CAR
Jedną z najbardziej obiecujących przyszłych opcji leczenia CLL jest terapia limfocytami T. CAR T, co oznacza terapię limfocytami T z chimerycznym receptorem antygenu, wykorzystuje własne komórki układu odpornościowego do walki z rakiem.
Procedura obejmuje wydobycie i zmianę komórek odpornościowych osoby, aby lepiej rozpoznawać i niszczyć komórki rakowe. Komórki są następnie umieszczane z powrotem w organizmie, aby namnażały się i zwalczały raka.
Terapie CAR z limfocytami T są obiecujące, ale niosą ze sobą ryzyko. Jednym z zagrożeń jest stan zwany zespołem uwalniania cytokin. Jest to odpowiedź zapalna wywołana przez infuzję limfocytów CAR T. U niektórych osób mogą wystąpić ciężkie reakcje, które mogą prowadzić do śmierci, jeśli nie zostaną szybko leczone.
Inne badane leki
Niektóre inne leki celowane, które są obecnie oceniane w badaniach klinicznych pod kątem CLL, obejmują:
- zanubrutinib (BGB-3111)
- entospletynib (GS-9973)
- tyrabrutynib (ONO-4059 lub GS-4059)
- umbralizyb (TGR-1202)
- cirmtuzumab (UC-961)
- ublituximab (TG-1101)
- pembrolizumab (Keytruda)
- niwolumab (Opdivo)
Po zakończeniu badań klinicznych niektóre z tych leków można zatwierdzić do leczenia PBL. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o przystąpieniu do badania klinicznego, zwłaszcza jeśli obecne opcje leczenia nie działają dla Ciebie.
Badania kliniczne oceniają skuteczność nowych leków, a także kombinacji leków już zatwierdzonych. Te nowe metody leczenia mogą działać lepiej dla Ciebie niż te obecnie dostępne. Obecnie trwają setki badań klinicznych dotyczących CLL.
Na wynos
Wiele osób, u których zdiagnozowano CLL, nie będzie musiało od razu rozpoczynać leczenia. Gdy choroba zacznie się rozwijać, dostępnych jest wiele opcji leczenia. Istnieje również szeroki zakres badań klinicznych do wyboru, które badają nowe terapie i terapie skojarzone.
