Wiedziałem, że wiele moich potrzeb zostanie odłożonych na bok, kiedy urodzę dziecko. Wiedziałem, że będę potrzebował dużo pomocy.
Ale nie wiedziałem, jak trudny byłby nawet najbardziej podstawowy poziom samoopieki. To coś tak fundamentalnego, jak pójście do łazienki, stałoby się takim wyzwaniem.
Walka o samoopiekę po porodzie jest prawdziwa.
Możemy czytać wszystkie książki i śmiać się z postów Amy Schumer na Instagramie. Historie narodzin nieznajomych możemy słuchać w podcastach. Możemy spróbować sobie wyobrazić, jak to będzie dla nas.
Mogliśmy to zrobić nawet wcześniej, ale nigdy nie jest tak samo - i dopóki nie będziemy w tym, nie mamy pojęcia.
Mój brat żartował ze mną podczas baby shower, że „narodziny noworodka to jak pójście na wojnę. Żadne szkolenie nie jest w stanie przygotować Cię na to, jak naprawdę jest w okopach”.
Mimo to jestem planistą
Spędziłem większość trzeciego trymestru, przygotowując się do tych „pierwszych 40 dni”.
W wielu kulturach pierwsze 6 tygodni po urodzeniu dziecka uważa się za krytyczny czas dla wyleczenia. Niektórzy uważają nawet, że sposób, w jaki dbasz o siebie w tym czasie, przygotowuje Cię do późniejszej ciąży i menopauzy.
Bez ciśnienia, prawda?
Zrobiłam „płatki” z zamrożonych podpasek maxi oblanych bezalkoholowym oczaru wirginijskiego w nadziei na poród przez pochwę. Zaopatrzyłam się w bieliznę z wysokim stanem i kupiłam gondolę, która sięgała aż do łóżka, na wypadek cesarskiego cięcia. Każdego wieczoru przypominałam mężowi, że będę potrzebować dodatkowej pomocy w domu.
Nie mamy przysłowiowej „wioski”, którą każdy ekspert od ciąży zdaje się twierdzić, że powinniśmy (czy ktoś w dzisiejszych czasach?), Więc zatrudniliśmy ją w postaci douli poporodowej.
Ale jak ostrzegł mój brat, żadne planowanie nie mogło mnie w pełni przygotować.
Byłem zszokowany, jak trudno było zrównoważyć moją osobistą opiekę i uzdrawianie z nauką dbania o tę nową istotę.
Chodzi mi o to, jak przygotować się do spania łącznie tylko 4 godziny w ciągu dni, kiedy kiedyś potrzebowałeś 9 nieprzerwanych godzin w nocy, aby funkcjonować?
Albo że każdy twój krok będzie bolesny, ponieważ podczas porodu wyrzuciłaś plecy? A może miałeś rozcięty brzuch z powodu cesarskiego cięcia?
Albo że nie możesz się wyżywić, mimo że głodujesz, ponieważ dziecko musi być stale trzymane na rękach?
Albo że będziesz miał trudności z prostym korzystaniem z łazienki, ponieważ jest to nie tylko niezwykle bolesne, ale nie możesz tak po prostu wytrzeć i przejść dalej…
Nie, teraz musisz poczekać, aż woda w zlewie się nagrzeje, aby przepłukać ją butelką peri, a następnie spryskać odrętwiający spray, a następnie wymienić podkładkę szpitalną (co nadaje nowe znaczenie słowu „maxi”) i delikatnie ułóż zamrożoną podkładkę na wierzchu, a wszystko to, zanim niepewnie wyciągniesz swoją siateczkową bieliznę (lub w moim przypadku Zależy), aby nie zrzucić całego stosu.
W międzyczasie dziecko w drugim pokoju przechodzi rozpad, a Twój partner woła: „Myślę, że musi jeść! Jak długo potrzebujesz?”
Nie ma sposobu, aby się na to przygotować.
Czy kiedykolwiek będziesz przygotowany?
Jasne, Twoi znajomi ostrzegali Cię, że wzięcie prysznica będzie trudne i że minie trochę czasu, zanim będziesz mógł zafundować sobie coś w rodzaju ponownego zrobienia paznokci - ale nikt nie mówi o tym, jak to jest, gdy musisz prosić o pozwolenie na szczotkowanie Twoje uzębienie. Albo iść na wizytę u lekarza. Albo wziąć kąpiel nasiadową, która pomimo swojej nazwy nie jest tak luksusowa, jak prawdziwa kąpiel.
I dzieje się tak, jeśli masz szczęście, że masz kogoś, kto może wkroczyć za Ciebie, aby zrobić wszystkie te rzeczy, które kiedyś uważałeś za oczywiste.
Nie, nic cię nie przygotuje.
Tak jak nic nie przygotowuje cię na szaloną ilość miłości, którą odczuwasz do tej małej istoty. Ten wirtualny nieznajomy, dla którego jesteś gotów poświęcić wszystko.
Albo ogromna wdzięczność, jaką odczuwasz dla swojego partnera lub osoby wspierającej, kiedy przyjmują jeden z nocnych posiłków, abyś mógł po prostu odciągnąć pokarm i wrócić do snu.
Albo jakie to niesamowite uczucie, kiedy w końcu możesz iść do łazienki bez konieczności noszenia naręczy artykułów higienicznych.
Tak, walka o samoopiekę po porodzie jest prawdziwa, ale jest też przejściowa i może w pewnym sensie konieczna.
Wrzuca nas w głęboki koniec tego, co to znaczy troszczyć się o kogoś tak bardzo, że jesteśmy gotowi odłożyć na bok nawet najbardziej podstawowe potrzeby.
Ponieważ zanim się zorientujesz, pewnego ranka umyjesz zęby i zrobisz trochę jogi, podczas gdy maluch bawi się obok ciebie, i zdasz sobie sprawę, że każdego dnia potrzebują cię trochę mniej.
I chociaż cieszysz się, że odzyskujesz czas na samoopiekę, tak naprawdę tęsknisz za tymi wczesnymi dniami, kiedy byłeś całym wszechświatem tej małej osoby, a one były twoje.
Sarah Ezrin jest motywatorem, pisarką, nauczycielką jogi i trenerem nauczycieli jogi. Z siedzibą w San Francisco, gdzie mieszka ze swoim mężem i psem, Sarah zmienia świat, ucząc miłości własnej, jednej osoby na raz. Więcej informacji na temat Sarah można znaleźć na jej stronie internetowej www.sarahezrinyoga.com.
