Przegląd
Choroba afektywna dwubiegunowa jest przewlekłą chorobą psychiczną, która powoduje poważne zmiany nastroju, od skrajnych wzlotów (mania) do skrajnie niskich (depresja). Choroba afektywna dwubiegunowa Zmiany nastroju mogą występować kilka razy w roku lub rzadko.
Istnieje kilka rodzajów choroby afektywnej dwubiegunowej, w tym:
- Choroba afektywna dwubiegunowa typu I, charakteryzująca się co najmniej jednym epizodem maniakalnym. Po tym może, ale nie musi, wystąpić epizod depresyjny.
- Choroba afektywna dwubiegunowa typu II, charakteryzująca się co najmniej jednym epizodem dużej depresji trwającym co najmniej dwa tygodnie i co najmniej jednym epizodem hipomanii (stan łagodniejszy niż mania), który trwa co najmniej cztery dni.
- Cyklotymia, charakteryzująca się co najmniej dwuletnimi objawami. W przypadku tego stanu osoba ma wiele epizodów objawów hipomanii, które nie spełniają pełnych kryteriów epizodu hipomanii. Mają też objawy depresji, które nie spełniają pełnych kryteriów diagnostycznych dużego epizodu depresyjnego. Nigdy nie są bez objawów dłużej niż dwa miesiące.
Specyficzne objawy choroby afektywnej dwubiegunowej różnią się w zależności od rodzaju rozpoznanej choroby afektywnej dwubiegunowej. Jednak niektóre objawy są powszechne u większości osób z chorobą afektywną dwubiegunową. Objawy te obejmują:
- niepokój
- problemy z koncentracją
- drażliwość
- mania i depresja w tym samym czasie
- brak zainteresowania i utrata przyjemności w większości czynności
- niezdolność do lepszego samopoczucia, gdy zdarzają się dobre rzeczy
- psychoza, która powoduje oderwanie się od rzeczywistości, często powodując urojenia (fałszywe, ale silne przekonania) i halucynacje (słyszenie lub widzenie rzeczy, które nie istnieją)
W Stanach Zjednoczonych choroba afektywna dwubiegunowa dotyka około 2,8 procent dorosłych. Jeśli masz przyjaciela, członka rodziny lub inną osobę z chorobą afektywną dwubiegunową, ważne jest, aby uzbroić się w cierpliwość i zrozumieć ich stan. Jednak pomoc osobie z chorobą afektywną dwubiegunową nie zawsze jest łatwa. Oto, co powinieneś wiedzieć.
Jak możesz pomóc komuś podczas epizodu manii?
Podczas epizodu maniakalnego osoba doświadcza uczucia wysokiej energii, kreatywności i być może radości. Będą mówić bardzo szybko, mało śpią i mogą działać nadpobudliwie. Mogą również czuć się niezwyciężeni, co może prowadzić do podejmowania ryzykownych zachowań.
Objawy epizodu maniakalnego
Niektóre typowe objawy epizodu maniakalnego obejmują:
- niezwykle „wysokie” lub optymistyczne nastawienie
- skrajna drażliwość
- nierozsądne (zwykle wielkie) wyobrażenia o swoich umiejętnościach lub władzy - mogą krytykować partnerów lub członków rodziny za to, że nie są tak „spełnieni”, jak sami siebie postrzegają
- obfitość energii
- goniące myśli, które przeskakują między różnymi pomysłami
- łatwo się rozpraszać
- problemy z koncentracją
- impulsywność i zły osąd
- lekkomyślne zachowanie bez myślenia o konsekwencjach
- urojenia i omamy (rzadziej)
Podczas tych epizodów osoba z chorobą afektywną dwubiegunową może działać lekkomyślnie. Czasami nawet zagrażają swojemu życiu lub życiu ludzi wokół nich. Pamiętaj, że ta osoba nie może w pełni kontrolować swoich działań podczas epizodów manii. Dlatego nie zawsze można spróbować przekonać ich, aby przestali zachowywać się w określony sposób.
Znaki ostrzegawcze epizodu maniakalnego
Pomocne może być zwracanie uwagi na oznaki ostrzegawcze epizodu manii, aby móc odpowiednio zareagować. Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mogą wykazywać różne objawy, ale niektóre typowe znaki ostrzegawcze obejmują:
- bardzo nagła poprawa nastroju
- nierealne poczucie optymizmu
- nagła niecierpliwość i drażliwość
- przypływ energii i gadatliwości
- wyraz nierozsądnych pomysłów
- wydawanie pieniędzy w lekkomyślny lub nieodpowiedzialny sposób
Jak pomóc podczas epizodu maniakalnego
To, jak zareagować, zależy od ciężkości epizodu maniakalnego. W niektórych przypadkach lekarze mogą zalecić pacjentowi zwiększenie dawki, przyjęcie innego leku, a nawet zabranie go do szpitala na leczenie. Pamiętaj, że przekonanie ukochanej osoby do szpitala może nie być łatwe. Dzieje się tak, ponieważ czują się naprawdę dobrze w tych okresach i są przekonani, że nic im nie jest.
Ogólnie staraj się unikać przedstawiania przez ukochaną osobę jakichkolwiek wielkich lub nierealistycznych pomysłów, ponieważ może to zwiększyć prawdopodobieństwo ryzykownego zachowania. Porozmawiaj spokojnie z tą osobą i zachęć ją do skontaktowania się z lekarzem w celu omówienia zmian w ich objawach.
Dbanie o siebie
Niektórzy uważają, że życie z osobą z przewlekłą chorobą psychiczną, taką jak choroba afektywna dwubiegunowa, może być trudne. Negatywne zachowania przejawione przez osobę maniakalną często koncentrują się na najbliższych.
Pomocne mogą być szczere rozmowy z ukochaną osobą, gdy nie ma ona epizodu manii, a także poradnictwo. Ale jeśli masz problemy z radzeniem sobie z zachowaniem ukochanej osoby, koniecznie zwróć się o pomoc. Porozmawiaj z lekarzem ukochanej osoby w celu uzyskania informacji, skontaktuj się z rodziną i przyjaciółmi w celu uzyskania wsparcia i rozważ dołączenie do grupy wsparcia.
Jak możesz pomóc komuś podczas epizodu depresyjnego?
Tak jak pomoc ukochanej osobie w epizodzie manii może być trudna, tak samo może być ciężko pomóc jej przejść przez epizod depresyjny.
Objawy epizodu depresyjnego
Niektóre typowe objawy epizodu depresyjnego obejmują:
- smutek, beznadziejność i pustka
- drażliwość
- niemożność czerpania przyjemności z zajęć
- zmęczenie lub utrata energii
- letarg fizyczny i psychiczny
- zmiany masy ciała lub apetytu, takie jak przybieranie na wadze i zbyt duże jedzenie lub utrata wagi i zbyt małe jedzenie
- problemy ze snem, takie jak spanie za dużo lub za mało
- problemy z koncentracją lub zapamiętywaniem rzeczy
- poczucie bezwartościowości lub winy
- myśli o śmierci lub samobójstwie
Jak pomóc podczas epizodu depresyjnego
Podobnie jak w przypadku epizodu maniakalnego, lekarze mogą zasugerować zmianę leków, zwiększenie ich dawki lub pobyt w szpitalu dla osoby mającej epizod depresyjny z myślami samobójczymi. Ponownie, będziesz chciał opracować plan radzenia sobie z epizodami depresyjnymi z ukochaną osobą, gdy nie wykazuje ona żadnych objawów. Podczas odcinka może brakować im motywacji do wymyślania takich planów.
Możesz także pomóc bliskiej osobie podczas epizodu depresyjnego. Słuchaj uważnie, udzielaj pomocnych rad i staraj się je wzmocnić, koncentrując się na ich pozytywnych cechach. Zawsze rozmawiaj z nimi w sposób nieoceniający i oferuj im pomoc w drobnych codziennych sprawach, z którymi mogą się zmagać.
Jakie są oznaki zagrożenia?
Niektóre oznaki zagrożenia obejmują:
- agresywne zachowanie lub mowa
- ryzykowne zachowanie
- groźne zachowanie lub mowa
- mowa lub czyny samobójcze albo mówienie o śmierci
Ogólnie rzecz biorąc, nie krępuj się pomagać tej osobie, o ile nie wydaje się ona stanowić zagrożenia dla jej życia lub życia innych. Bądź cierpliwy, zwracaj uwagę na ich mowę i zachowanie oraz wspieraj ich opiekę.
Ale w niektórych przypadkach nie zawsze można pomóc osobie w epizodzie maniakalnym lub depresyjnym i będziesz potrzebować pomocy eksperta. Zadzwoń natychmiast do lekarza danej osoby, jeśli obawiasz się, jak epizod się eskaluje.
Zapobieganie samobójstwom
Jeśli myślisz, że Twoja ukochana osoba rozważa samobójstwo, możesz uzyskać pomoc, korzystając z gorącej linii pomocy w sytuacjach kryzysowych lub samobójstw. Jedną z dobrych opcji jest National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 800-273-8255.
Ale jeśli uważasz, że komuś bezpośrednio grozi samookaleczenie lub zranienie innej osoby:
- Zadzwoń pod numer 911 lub lokalny numer alarmowy. Pamiętaj, aby poinformować dyspozytora, że Twoja ukochana osoba ma zaburzenia psychiczne i wymaga specjalnej opieki.
- Pozostań z tą osobą do czasu przybycia pomocy.
- Usuń broń, noże, lekarstwa i inne rzeczy, które mogą spowodować szkody.
- Słuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, nie grozić ani nie krzycz.
Perspektywy
Choroba afektywna dwubiegunowa to choroba trwająca całe życie. Czasami może to stanowić prawdziwe wyzwanie zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojej ukochanej osoby - pamiętaj więc, aby wziąć pod uwagę swoje własne potrzeby. Warto pamiętać, że przy odpowiednim leczeniu, umiejętnościach radzenia sobie i wsparciu większość osób z chorobą afektywną dwubiegunową może radzić sobie ze swoim stanem i prowadzić zdrowe, szczęśliwe życie.
A jeśli potrzebujesz więcej pomysłów, oto więcej sposobów pomocy osobie z chorobą afektywną dwubiegunową.
