Depresja Nastolatków: Przyczyny, Objawy I Diagnoza

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to jest depresja nastolatków?

Częściej określane jako depresja nastolatków, to zaburzenie psychiczne i emocjonalne nie różni się medycznie od depresji dorosłych. Jednak objawy u nastolatków mogą objawiać się inaczej niż u dorosłych ze względu na różne wyzwania społeczne i rozwojowe, przed którymi stają nastolatki. Obejmują one:

• presja rówieśników
• Sporty
• zmieniające się poziomy hormonów
• rozwijające się ciała

Depresja wiąże się z wysokim poziomem stresu, niepokoju, aw najgorszym możliwym przypadku samobójstwem. Może również wpływać na:

• życie osobiste
• życie szkolne
• życie zawodowe
• życie towarzyskie
• życie rodzinne

Może to prowadzić do izolacji społecznej i innych problemów.

Depresja nie jest stanem, z którego ludzie mogą się „wyrwać” lub po prostu „rozweselić”. To prawdziwa choroba, która może wpływać na życie człowieka pod każdym względem, jeśli nie jest odpowiednio leczona.

Jak rozpoznać depresję u dziecka

Szacunki z badania opublikowanego w American Family Physician podają, że nawet 15 procent dzieci i nastolatków ma pewne objawy depresji.

Rodzicom często trudno jest dostrzec objawy depresji. Czasami depresja jest mylona z typowymi uczuciami dojrzewania i przystosowania się do nastolatków.

Jednak depresja to coś więcej niż nuda czy brak zainteresowania szkołą. Według American Academy of Child and Adolescent Psychiatry (AACAP) niektóre objawy depresji u nastolatków obejmują:

• wyglądające na smutne, rozdrażnione lub płaczliwe
• zmiany apetytu lub wagi
• zmniejszenie zainteresowania czynnościami, które kiedyś sprawiały Twojemu dziecku przyjemność
• spadek energii
• Trudności z koncentracją
• poczucie winy, bezwartościowości lub bezradności
• poważne zmiany w nawykach związanych ze snem
• regularne skargi na nudę
• mówić o samobójstwie
• wycofanie się z przyjaciół lub zajęć pozalekcyjnych
• pogorszenie wyników w szkole

Niektóre z tych objawów nie zawsze mogą być oznakami depresji. Jeśli kiedykolwiek wychowałeś nastolatka, wiesz, że zmiany apetytu są często normalne, a mianowicie w okresach gwałtownych wzrostów, a zwłaszcza gdy nastolatek uprawia sport.

Jednak zwracanie uwagi na zmieniające się objawy i zachowania u Twojego nastolatka może mu pomóc, gdy jest w potrzebie.

Zapobieganie samobójstwom

Jeśli uważasz, że ktoś jest bezpośrednio narażony na samookaleczenie lub zranienie innej osoby:

• Zadzwoń pod numer 911 lub lokalny numer alarmowy.
• Pozostań z tą osobą do czasu przybycia pomocy.
• Usuń broń, noże, lekarstwa i inne rzeczy, które mogą spowodować szkody.
• Słuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, nie grozić ani nie krzycz.

Jeśli myślisz, że ktoś rozważa samobójstwo, poproś o pomoc w sytuacjach kryzysowych lub na gorącej linii zapobiegania samobójstwom. Wypróbuj National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 800-273-8255.

Źródła: National Suicide Prevention Lifeline and Substance Abuse and Mental Health Services Administration

Co powoduje depresję u nastolatków?

Nie ma jednej znanej przyczyny depresji u nastolatków. Według Mayo Clinic wiele czynników może prowadzić do depresji, w tym:

Różnice w mózgu

Badania wykazały, że mózgi nastolatków są strukturalnie inne niż mózgi dorosłych. Nastolatki z depresją mogą również mieć różnice hormonalne i różne poziomy neuroprzekaźników. Neuroprzekaźniki to kluczowe substancje chemiczne w mózgu, które wpływają na sposób komunikowania się komórek mózgowych i odgrywają ważną rolę w regulowaniu nastrojów i zachowań.

Traumatyczne wydarzenia z wczesnego życia

Większość dzieci nie ma dobrze rozwiniętych mechanizmów radzenia sobie. Traumatyczne wydarzenie może pozostawić niezatarte wrażenie. Utrata rodzica lub przemoc fizyczna, emocjonalna lub seksualna może pozostawić trwały wpływ na mózg dziecka, co może przyczynić się do depresji.

Odziedziczone cechy

Badania pokazują, że depresja ma składnik biologiczny. Może być przekazywany z rodziców na ich dzieci. Dzieci, które mają jednego lub więcej bliskich krewnych z depresją, zwłaszcza rodziców, są bardziej narażone na depresję.

Wyuczone wzorce negatywnego myślenia

Nastolatki regularnie narażone na pesymistyczne myślenie, zwłaszcza ze strony rodziców, i które uczą się czuć bezradność zamiast pokonywać wyzwania, mogą również rozwinąć depresję.

Jak rozpoznaje się depresję u nastolatków?

W celu właściwego leczenia zaleca się, aby psychiatra lub psycholog przeprowadził ocenę psychologiczną, zadając dziecku serię pytań dotyczących jego nastrojów, zachowań i myśli.

Twój nastolatek musi spełniać kryteria określone w Diagnostycznym i statystycznym podręczniku zaburzeń psychicznych (DSM), aby móc zdiagnozować duże zaburzenie depresyjne i musi mieć dwa lub więcej epizodów dużej depresji przez co najmniej dwa tygodnie. Ich epizody muszą obejmować co najmniej pięć z następujących objawów:

• pobudzenie lub spowolnienie psychoruchowe zauważane przez innych
• przygnębiony nastrój przez większość dnia
• zmniejszona zdolność myślenia lub koncentracji
• zmniejszone zainteresowanie większością lub wszystkimi czynnościami
• zmęczenie
• poczucie bezwartościowości lub nadmierne poczucie winy
• bezsenność lub nadmierne spanie
• powracające myśli o śmierci
• znaczna niezamierzona utrata lub przyrost masy ciała

Twój specjalista zdrowia psychicznego może również zapytać Cię o zachowanie i nastrój Twojego dziecka. Badanie fizykalne może również pomóc wykluczyć inne przyczyny ich uczuć. Niektóre schorzenia mogą również przyczyniać się do depresji.

Leczenie depresji u nastolatków

Tak jak depresja nie ma jednej przyczyny, tak samo nie ma jednego leczenia, które mogłoby pomóc każdemu, kto ma depresję. Często znalezienie odpowiedniego leczenia jest procesem prób i błędów. Ustalenie, które leczenie działa najlepiej, może zająć trochę czasu.

Lek

Liczne grupy leków mają na celu złagodzenie objawów depresji. Niektóre z bardziej powszechnych rodzajów leków na depresję obejmują:

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) to jedne z najczęściej przepisywanych leków przeciwdepresyjnych. Są preferowanym leczeniem, ponieważ mają zwykle mniej skutków ubocznych niż inne leki.

SSRI działają na neuroprzekaźnik serotoninę. Badania pokazują, że osoby z depresją mogą mieć nieprawidłowy poziom neuroprzekaźników związanych z regulacją nastroju. SSRI zapobiegają wchłanianiu serotoniny przez organizm, dzięki czemu można ją skuteczniej stosować w mózgu.

Aktualne SSRI zatwierdzone przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) obejmują:

• citalopram (Celexa)
• escitalopram (Lexapro)
• fluoksetyna (Prozac)
• fluwoksamina (Luvox)
• paroksetyna (Paxil, Pexeva)
• sertralina (Zoloft)

Najczęstsze działania niepożądane zgłaszane podczas stosowania SSRI to:

• problemy seksualne
• nudności
• biegunka
• bóle głowy

Porozmawiaj z lekarzem, jeśli działania niepożądane wpływają na jakość życia dziecka.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i norepinefryny (SNRI)

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i norepinefryny (SNRI) zapobiegają ponownemu wchłanianiu neuroprzekaźników serotoniny i norepinefryny, które pomagają regulować nastrój. Skutki uboczne SNRI obejmują:

• nudności
• wymioty
• bezsenność
• zaparcie
• niepokój
• bóle głowy

Najczęstsze SNRI to duloksetyna (Cymbalta) i wenlafaksyna (Effexor).

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA)

Podobnie jak SSRI i SNRI, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA) blokują wychwyt zwrotny niektórych neuroprzekaźników. W przeciwieństwie do innych, TLPD działają na serotoninę, norepinefrynę i dopaminę.

TLPD mogą wywoływać więcej skutków ubocznych niż inne leki przeciwdepresyjne, w tym:

• rozmazany obraz
• zaparcie
• zawroty głowy
• suchość w ustach
• seksualna dysfunkcja
• senność
• przybranie na wadze

TLPD nie są przepisywane osobom z przerostem prostaty, jaskrą lub chorobami serca, ponieważ może to spowodować poważne problemy.

Powszechnie przepisywane TCA obejmują:

• amitryptylina
• amoksapina
• klomipramina (Anafranil), która jest stosowana w zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych
• dezypramina (norpramina)
• doksepina (Sinequan)
• imipramina (tofranil)
• nortryptylina (Pamelor)
• protryptylina (Vivactil)
• trimipramina (Surmontil)

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO)

Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) były pierwszą klasą leków przeciwdepresyjnych na rynku i obecnie są najmniej przepisywane. Wynika to z komplikacji, ograniczeń i skutków ubocznych, które mogą powodować.

IMAO blokują serotoninę, dopaminę i norepinefrynę, ale wpływają również na inne substancje chemiczne w organizmie. Może to spowodować:

• niskie ciśnienie krwi
• zawroty głowy
• zaparcie
• zmęczenie
• nudności
• suchość w ustach
• zawroty

Osoby przyjmujące IMAO muszą unikać niektórych pokarmów i napojów, w tym:

• większość serów
• marynowane potrawy
• czekolada
• niektórych mięs
• piwo, wino oraz piwo i wino bezalkoholowe lub o obniżonej zawartości alkoholu

Typowe IMAO obejmują:

• izokarboksazyd (Marplan)
• fenelzyna (Nardil)
• tranylcypromina (Parnate)
• selegilina (Emsam)

Należy mieć świadomość, że FDA wymagała od producentów leków przeciwdepresyjnych umieszczania „ostrzeżenia o czarnej skrzynce” umieszczonego wewnątrz czarnej skrzynki. Ostrzeżenie mówi, że stosowanie leków przeciwdepresyjnych u młodych dorosłych w wieku od 18 do 24 lat wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli i zachowań samobójczych, zwanych samobójstwami.

Psychoterapia

Zaleca się, aby Twoje dziecko spotkało się z wykwalifikowanym specjalistą zdrowia psychicznego przed rozpoczęciem terapii lekowej lub w tym samym czasie. Dostępnych jest wiele różnych rodzajów terapii:

• Terapia rozmowa jest najczęstszym rodzajem terapii i obejmuje regularne sesje z psychologiem.
• Terapia poznawczo-behawioralna ma na celu zastąpienie negatywnych myśli i emocji dobrymi.
• Terapia psychodynamiczna skupia się na zagłębieniu się w psychikę osoby, aby pomóc złagodzić wewnętrzne zmagania, takie jak stres lub konflikt.
• Terapia rozwiązywania problemów pomaga osobie znaleźć optymistyczną drogę przez określone doświadczenia życiowe, takie jak utrata bliskiej osoby lub inny okres przejściowy.

Ćwiczenie

Badania pokazują, że regularne ćwiczenia stymulują produkcję w mózgu substancji chemicznych, które poprawiają nastrój. Zapisz swoje dziecko na interesujący go sport lub wymyśl gry zachęcające do aktywności fizycznej.

Spać

Sen jest ważny dla nastroju nastolatka. Upewnij się, że śpią wystarczająco dobrze każdej nocy i przestrzegają regularnej rutyny przed snem.

Zbilansowana dieta

Przetwarzanie żywności bogatej w tłuszcz i cukier wymaga dodatkowej energii. Te pokarmy mogą powodować spowolnienie. Zapakuj obiady szkolne dla swojego dziecka, które są pełne różnorodnych pożywnych pokarmów.

Unikaj nadmiaru kofeiny

Kofeina może chwilowo poprawić nastrój. Jednak regularne stosowanie może spowodować „upadek” nastolatka, uczucie zmęczenia lub przygnębienia.

Powstrzymaj się od alkoholu

Picie, zwłaszcza w przypadku nastolatków, może powodować więcej problemów. Osoby z depresją powinny unikać alkoholu.

Życie z depresją młodzieńczą

Depresja może mieć głęboki wpływ na życie Twojego dziecka i może tylko spotęgować trudności związane z okresem dojrzewania. Depresja u nastolatków nie zawsze jest najłatwiejszym do zauważenia stanem. Jednak przy odpowiednim leczeniu dziecko może uzyskać potrzebną pomoc.