Przegląd
Nie jest niczym niezwykłym, że ludzie niechętnie rozmawiają z lekarzem na temat objawów związanych z pęcherzem. Jednak współpraca z lekarzem jest ważna dla postawienia diagnozy i znalezienia odpowiedniego leczenia.
Aby zdiagnozować nadreaktywny pęcherz (OAB), lekarz prawdopodobnie zada Ci pytania dotyczące Twojej historii medycznej i przeprowadzi badanie fizykalne i co najmniej jeden test. Twój lekarz prawdopodobnie poprosi o pobranie próbki moczu do badań i może skierować Cię do specjalisty w celu dalszej oceny i leczenia. Przeczytaj więcej o objawach OAB.
Prowadzenie dziennika pęcherza
Lekarz zada pytania dotyczące objawów w ramach procesu diagnostycznego. Dzienniczek pęcherza może dostarczyć przydatnych informacji. To jest coś, co możesz przynieść na swoją wizytę. Przekaże lekarzowi szczegółowe informacje na temat Twojego stanu. Aby utworzyć dziennik pęcherza, zapisz następujące informacje w ciągu kilku dni:
- Zapisuj wszystko, co pijesz, ile i kiedy.
- Rejestruj, kiedy oddajesz mocz, ile czasu to zajmuje i czas między kolejnymi wizytami w łazience.
- Zwróć uwagę na nasilenie nagłego parcia i jeśli wystąpi mimowolne oddawanie moczu.
Egzamin fizyczny i podstawowe testy
Po omówieniu objawów lekarz przeprowadzi badanie fizykalne. Egzamin może obejmować jeden lub więcej z następujących testów:
Badanie miednicy lub prostaty
Podczas badania kobiecego miednicy lekarz zbada Cię pod kątem nieprawidłowości w pochwie i sprawdzi, czy mięśnie miednicy potrzebne do oddawania moczu są w dobrym stanie. Twój lekarz sprawdzi również siłę przyczepu mięśniowego w okolicy pochwy. Słabe mięśnie miednicy mogą prowadzić do nietrzymania moczu z parcia lub wysiłkowego nietrzymania moczu. Naglące nietrzymanie moczu jest zwykle objawem OAB, podczas gdy wysiłkowe nietrzymanie moczu jest zwykle niezależne od OAB.
U mężczyzn badanie prostaty określi, czy przerost prostaty powoduje objawy OAB.
Badanie neurologiczne
Twój lekarz wykona test neurologiczny, aby sprawdzić odruchy i reakcje sensoryczne. Sprawdzane są odruchy ruchowe mięśni, ponieważ stan neurologiczny może powodować OAB.
Test stresu na kaszel
Test ten wykluczy możliwość wysiłkowego nietrzymania moczu, które różni się od OAB. Test wysiłkowy na kaszel obejmuje picie płynów, późniejszy relaks, a następnie kaszel w celu sprawdzenia, czy stres lub wysiłek fizyczny powodują nietrzymanie moczu. Ten test może również pomóc określić, czy Twój pęcherz wypełnia się i opróżnia tak, jak powinien.
Analiza moczu
Twój lekarz zleci również pobranie próbki moczu, która zostanie sprawdzona pod kątem nieprawidłowości. Obecność krwi lub glukozy może wskazywać na stany, które mają objawy podobne do OAB. Obecność bakterii może wskazywać na infekcję dróg moczowych (ZUM). Ten stan może powodować uczucie pilności. Częste oddawanie moczu może być również oznaką cukrzycy.
Badania urodynamiczne
Testy urodynamiczne mierzą zdolność pęcherza do prawidłowego opróżniania. Mogą również określić, czy pęcherz kurczy się mimowolnie. Mimowolne skurcze mogą powodować objawy parcia naglącego, częstotliwości i nietrzymania moczu.
Twój lekarz zleci Ci pobranie próbki moczu. Następnie lekarz wprowadzi cewnik do pęcherza przez cewkę moczową. Będą mierzyć ilość moczu pozostałego w pęcherzu po oddaniu moczu.
Lekarz może również użyć cewnika do wypełnienia pęcherza wodą w celu pomiaru pojemności. Pozwoli im również zobaczyć, jak pełny jest twój pęcherz, zanim poczujesz potrzebę oddania moczu. Lekarz może podać antybiotyk przed lub po badaniach, aby zapobiec zakażeniu.
Uroflowmetria
Podczas tego testu oddasz mocz do aparatu zwanego uroflowmetrem. To urządzenie mierzy objętość i prędkość oddawania moczu. Szczytowe natężenie przepływu jest wyświetlane na wykresie i pokazuje, czy mięsień pęcherza jest słaby, czy też występuje przeszkoda, taka jak kamień w pęcherzu.
Na wynos
Zazwyczaj rozpoznanie OAB wymaga tylko jednej wizyty lekarskiej. Twój lekarz wykorzysta testy, aby określić, co powoduje OAB i pomoże określić najlepszy sposób leczenia.
