Choroba Leśniowskiego-Crohna to nieprzewidywalna, przewlekła choroba powodująca stan zapalny i obrzęk przewodu pokarmowego. Może dotknąć każdego w każdym wieku. Objawy mogą być sporadyczne, a zaostrzenia mogą być spowodowane wieloma czynnikami wyzwalającymi, takimi jak jedzenie określonych potraw i stres. Ponieważ nie ma lekarstwa na tę chorobę, życie z tą chorobą często wymaga cierpliwości, prób i błędów oraz zewnętrznego wsparcia.
Adam Rotenberg, 44 - zdiagnozowany w 1997 roku
„Kiedy zacząłem czuć się lepiej, zdałem sobie sprawę, że nie pozwolę, aby ta choroba wyciągnęła ze mnie to, co najlepsze. Naprawdę wiele się nauczyłem o sobie o swoim ciele. I znam swoje ograniczenia co do tego, jaką aktywność fizyczną mogę wykonywać. Wiem też, co mogę, a czego nie mogę jeść”.
Ben Morrison, 36 lat - zdiagnozowany w 1997 roku
„Odkryłem, że im mniej przetworzone jedzenie, które jem, tym łatwiej jest mi trawić. Jeśli się zepsuję i dostanę fast food, spójrz na składniki, w których jest około 730 składników. Wszystkie te dodane składniki znacznie utrudniają układowi jelitowemu zrobienie czegoś z jedzeniem… więc staraj się, aby składniki były proste i gotuj jak najwięcej dla siebie”.
Sydney Davis, 28 lat - zdiagnozowano w 2005 roku
„Integracja bezstresowego życia ze zmianami diety jest naprawdę ważna. To rodzaj zmiany stylu życia. Choroba lub ból pomogły mi się uspokoić i zwolnić. Jedną z największych zalet choroby Leśniowskiego-Crohna jest po prostu możliwość zwolnienia bez złego samopoczucia i bez złości na siebie”.
Lauren Gerson, MD - dyplomowany gastroenterolog
„Jako pacjent z chorobą Leśniowskiego-Crohna nie powinieneś czuć, że musisz po prostu radzić sobie lub cierpieć z powodu objawów… W przypadku wystąpienia objawów należy zawsze zadzwonić do lekarza, porozmawiać o tym z nim, a następnie opracować plan leczenia”.
