Co to jest zaburzenie schizoafektywne dwubiegunowe?
Zaburzenie schizoafektywne jest rzadszym rodzajem choroby psychicznej. Charakteryzuje się zarówno objawami schizofrenii, jak i objawami zaburzeń nastroju. Obejmuje to manię lub depresję.
Dwa rodzaje zaburzeń schizoafektywnych to zaburzenia dwubiegunowe i depresyjne.
Epizody manii występują w typie dwubiegunowym. Podczas epizodu maniakalnego możesz naprzemiennie odczuwać nadmierne podekscytowanie i skrajną irytację. Możesz doświadczać epizodów depresyjnych lub nie.
Osoby z typem depresyjnym doświadczają epizodów depresji.
Zaburzenie schizoafektywne dotyka 0,3 procent ludzi w Stanach Zjednoczonych. To zaburzenie dotyka w równym stopniu mężczyzn i kobiety, jednak mężczyźni mogą rozwinąć tę chorobę wcześniej w życiu. Przy odpowiednim leczeniu i opiece można skutecznie leczyć tę chorobę.
Jakie są objawy?
Twoje objawy będą zależeć od zaburzenia nastroju. Mogą się różnić od łagodnych do ciężkich, a także mogą się różnić w zależności od osoby, która ich doświadcza.
Lekarze zazwyczaj klasyfikują objawy jako maniakalne lub psychotyczne.
Objawy maniakalne są podobne do tych obserwowanych w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Osoba z objawami manii może wydawać się nadpobudliwa lub nadmiernie niespokojna, mówić bardzo szybko i bardzo mało spać.
Lekarze mogą określać twoje objawy jako pozytywne lub negatywne, ale to nie znaczy „dobre” lub „złe”.
Objawy psychotyczne są podobne do objawów schizofrenii. Może to obejmować pozytywne objawy, takie jak:
- halucynacje
- urojenia
- zdezorganizowana mowa
- zdezorganizowane zachowanie
Negatywne objawy mogą wystąpić, gdy wydaje się, że czegoś brakuje, na przykład zdolność do odczuwania przyjemności lub zdolność jasnego myślenia lub koncentracji.
Co powoduje zaburzenia schizoafektywne?
Nie jest jasne, co powoduje zaburzenia schizoafektywne. Zaburzenie zwykle występuje w rodzinach, więc genetyka może odgrywać rolę. Nie masz gwarancji, że rozwinie się zaburzenie, jeśli ma je członek rodziny, ale istnieje zwiększone ryzyko.
Powikłania porodowe lub ekspozycja na toksyny lub wirusy przed urodzeniem mogą również przyczyniać się do rozwoju tej choroby. Ludzie mogą również rozwinąć zaburzenie schizoafektywne w wyniku pewnych zmian chemicznych w mózgu.
Jak diagnozuje się chorobę dwubiegunową schizoafektywną?
Rozpoznanie zaburzenia schizoafektywnego może być trudne, ponieważ ma wiele takich samych objawów, jak inne schorzenia. Te objawy mogą pojawiać się w różnym czasie. Mogą również występować w różnych kombinacjach.
Diagnozując tego typu zaburzenia schizoafektywne, lekarze będą szukać:
- główne objawy maniakalne, które występują wraz z objawami psychotycznymi
- objawy psychotyczne, które trwają co najmniej dwa tygodnie, nawet jeśli objawy nastroju są pod kontrolą
- zaburzenie nastroju, które występuje przez większość przebiegu choroby
Badania krwi lub badania laboratoryjne nie pomogą lekarzowi w zdiagnozowaniu zaburzenia schizoafektywnego. Lekarz może wykonać określone testy, aby wykluczyć inne choroby lub stany, które mogą powodować niektóre z tych samych objawów. Obejmuje to nadużywanie substancji lub epilepsję.
Jak leczy się zaburzenie schizoafektywne dwubiegunowe?
Osoby z dwubiegunowym typem zaburzenia schizoafektywnego zwykle dobrze reagują na połączenie leków. Psychoterapia lub poradnictwo mogą również pomóc w poprawie jakości życia.
Leki
Leki mogą pomóc złagodzić objawy psychotyczne i ustabilizować wzloty i upadki dwubiegunowych wahań nastroju.
Leki przeciwpsychotyczne
Leki przeciwpsychotyczne kontrolują objawy podobne do schizofrenii. Obejmuje to halucynacje i urojenia. Paliperydon (Invega) jest jedynym lekiem zatwierdzonym przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) specjalnie dla zaburzeń schizoafektywnych. Jednak lekarze nadal mogą stosować leki poza wskazaniami do leczenia tych objawów.
Podobne leki obejmują:
- klozapina
- risperidon (Risperdal)
- olanzapina (Zyprexa)
- haloperidol
Stabilizatory nastroju
Stabilizatory nastroju, takie jak lit, mogą zniwelować wzloty i upadki objawów afektywnych dwubiegunowych. Należy pamiętać, że może być konieczne przyjmowanie stabilizatorów nastroju przez kilka tygodni, zanim zaczną działać. Leki przeciwpsychotyczne działają znacznie szybciej w celu opanowania objawów. Dlatego nie jest rzadkością jednoczesne stosowanie stabilizatorów nastroju i leków przeciwpsychotycznych.
Inne narkotyki
Niektóre leki stosowane w leczeniu napadów mogą również leczyć te objawy. Obejmuje to karbamazepinę i walproinian.
Psychoterapia
Psychoterapia lub psychoterapia może pomóc osobom z zaburzeniami schizoafektywnymi w:
- rozwiązywać problemy
- tworzyć relacje
- nauczyć się nowych zachowań
- uczyć się nowych umiejętności
Terapia rozmową może ogólnie pomóc w zarządzaniu swoim życiem i myślami.
Możesz skorzystać z terapii indywidualnej z psychologiem, doradcą lub innym terapeutą lub możesz przejść na terapię grupową. Wsparcie grupowe może wzmocnić nowe umiejętności i umożliwić Ci kontakt z innymi osobami, które podzielają Twoje obawy.
Co możesz teraz zrobić
Chociaż zaburzenia schizoafektywnego nie można wyleczyć, wiele metod leczenia może pomóc w skutecznym radzeniu sobie z chorobą. Możliwe jest radzenie sobie z objawami zaburzenia schizoafektywnego i lepsza jakość życia. Postępuj zgodnie z tymi wskazówkami:
Wezwać pomoc
Leki mogą złagodzić objawy, ale aby dobrze funkcjonować, potrzebujesz zachęty i wsparcia. Pomoc jest dostępna dla Ciebie, Twojej rodziny i Twoich przyjaciół.
Jednym z pierwszych kroków jest nauczenie się jak najwięcej o chorobie. Ważne jest, aby Ty lub Twoja ukochana osoba otrzymała właściwą diagnozę i leczenie.
Te organizacje mogą pomóc Ci dowiedzieć się więcej o zaburzeniach schizoafektywnych, nadążać za nowymi badaniami i terapiami oraz znaleźć lokalne wsparcie:
Mental Health America (MHA)
MHA to krajowa organizacja non-profit zrzeszająca ponad 200 podmiotów stowarzyszonych w całym kraju. Jej strona internetowa zawiera więcej informacji na temat zaburzeń schizoafektywnych, a także linki do zasobów i wsparcia w lokalnych społecznościach.
National Alliance on Mental Illness (NAMI)
NAMI to duża, oddolna organizacja, która oferuje więcej informacji na temat chorób psychicznych, w tym zaburzeń schizoafektywnych. NAMI może pomóc Ci znaleźć zasoby w Twojej lokalnej społeczności. Organizacja posiada również bezpłatną infolinię. Zadzwoń pod numer 800-950-NAMI (6264), aby uzyskać skierowania, informacje i pomoc.
Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (NIMH)
NIMH jest wiodącą agencją zajmującą się badaniami nad chorobami psychicznymi. Zawiera informacje o:
- leki
- terapie
- linki do wyszukiwania usług w zakresie zdrowia psychicznego
- linki umożliwiające udział w badaniach klinicznych
National Suicide Prevention Lifeline
Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, przeżywa kryzys, istnieje ryzyko samookaleczenia lub zranienia innych, lub rozważa samobójstwo, zadzwoń do National Suicide Prevention Lifeline pod numer 1-800-273-8255. Połączenia są bezpłatne, poufne i dostępne 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.
Bądź cierpliwy
Chociaż leki przeciwpsychotyczne zwykle działają bardzo szybko, leki na zaburzenia nastroju często mogą zająć kilka tygodni, zanim przyniosą widoczne rezultaty. Jeśli martwisz się o ten okres między nimi, omów rozwiązania z lekarzem.
Porozmawiaj z lekarzem
Zawsze rozmawiaj z lekarzem o swoim planie leczenia i opcjach. Pamiętaj, aby omówić z nimi:
- wszelkie skutki uboczne, których doświadczasz
- jeśli lek, który bierzesz, nie działa
Prosta zmiana leków lub dawek może mieć znaczenie. Bliska współpraca z nimi może pomóc w opanowaniu twojego stanu.
