Przegląd
Osoby, które doświadczają anhedonii, straciły zainteresowanie czynnościami, które lubiły, i mają zmniejszoną zdolność odczuwania przyjemności. Jest to główny objaw dużego zaburzenia depresyjnego, ale może też być objawem innych zaburzeń zdrowia psychicznego. Niektórzy ludzie, którzy doświadczają anhedonii, nie mają zaburzeń psychicznych.
Jakie są objawy anhedonii?
Dwa główne typy anhedonii to anhedonia społeczna i fizyczna.
Anhedonia społeczna to brak zainteresowania kontaktami społecznymi i brak przyjemności w sytuacjach społecznych. Fizyczna anhedonia to niezdolność do odczuwania przyjemności dotykowych, takich jak jedzenie, dotykanie lub seks.
Objawy anhedonii obejmują:
- wycofanie społeczne
- brak związków lub wycofanie się z poprzednich związków
- negatywne uczucia wobec siebie i innych
- ograniczone zdolności emocjonalne, w tym mniej werbalnych lub niewerbalnych wyrażeń
- trudności w dostosowaniu się do sytuacji społecznych
- skłonność do okazywania fałszywych emocji, na przykład udawania, że jesteś szczęśliwy na weselu
- utrata libido lub brak zainteresowania intymnością fizyczną
- uporczywe problemy fizyczne, takie jak częste choroby
Jakie są przyczyny anhedonii?
Anhedonia jest głównym objawem depresji, ale nie każdy, kto jest w depresji, doświadcza anhedonii. Leki na receptę, zwłaszcza leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne stosowane w leczeniu depresji, mogą powodować anhedonię.
Schizotypia to teoria psychologii, według której pewne cechy osobowości mogą być czynnikiem ryzyka rozwoju zaburzeń psychotycznych, takich jak schizofrenia. Anhedonia społeczna jest czynnikiem ryzyka schizofrenii.
Anhedonia może również wystąpić z powodu rekreacyjnego zażywania narkotyków lub dużego stresu lub niepokoju.
Jakie są czynniki ryzyka anhedonii?
Jeśli masz rodzinną historię ciężkiej depresji lub schizofrenii, masz zwiększone ryzyko anhedonii. Inne czynniki ryzyka obejmują:
- niedawne traumatyczne lub stresujące wydarzenie
- historia nadużyć lub zaniedbań
- choroba, która wpływa na jakość Twojego życia
- poważna choroba
- zaburzenie odżywiania
Kobiety są również narażone na zwiększone ryzyko anhedonii.
Jak rozpoznaje się anhedonię?
Twój lekarz zada Ci pytania dotyczące objawów i ogólnego nastroju. Sporządź listę wszystkich objawów przed wizytą, łącznie z utratą odczuwania przyjemności. Poinformowanie lekarza o wszystkich objawach pomoże mu zobaczyć pełny obraz i postawić diagnozę.
Twój lekarz może przeprowadzić badanie fizykalne, aby ustalić, czy masz jakiekolwiek problemy fizyczne.
Ponadto lekarz może pobrać krew w celu zbadania niedoboru witamin lub problemów z tarczycą, które mogą przyczyniać się do zaburzeń nastroju.
Jak leczy się anhedonię?
Leczenie anhedonii może być trudne. Będziesz potrzebować leczenia zaburzenia psychicznego, które powoduje objaw, takiego jak depresja.
Pierwszym krokiem w leczeniu powinna być pomoc lekarza. Twój lekarz pierwszego kontaktu powinien być pierwszym wyborem, aby wykluczyć medyczną przyczynę twoich objawów. Jeśli nie znajdą żadnych problemów zdrowotnych, Twój lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może zalecić wizytę u psychiatry, psychologa lub innego specjalisty zajmującego się zdrowiem psychicznym.
Twój świadczeniodawca podstawowej opieki zdrowotnej może skierować Cię do terapeuty lub możesz poprosić firmę ubezpieczeniową o pomoc w znalezieniu kogoś.
Ważne jest, abyście ty i twój terapeuta mieli dobre relacje. Być może będziesz potrzebować wstępnych konsultacji z kilkoma specjalistami ds. Zdrowia psychicznego, zanim znajdziesz takiego, który Twoim zdaniem będzie dla Ciebie odpowiedni.
Twoje leczenie może obejmować leki na receptę, takie jak leki przeciwdepresyjne. W niektórych przypadkach mogą być zalecane inne klasy leków. Należy przyjmować leki zgodnie z zaleceniami i poinformować lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek skutki uboczne. Może być konieczne dostosowanie dawki lub leków. Leki te wpływają na ludzi na różne sposoby. Lek, który działa na Ciebie, może nie działać na kogoś innego z tymi samymi objawami.
Innym rodzajem leczenia, który można zastosować w niektórych przypadkach, jest terapia elektrowstrząsami (ECT). ECT to jedna z najskuteczniejszych metod leczenia depresji. Niektórzy eksperci uważają, że powinien być stosowany raczej wcześniej niż później - szczególnie w przypadku osób, które mają nieskomplikowaną depresję.
Podczas zabiegu lekarz umieszcza elektrody na głowie i podaje prąd elektryczny, podczas gdy osoba poddawana zabiegowi znajduje się w znieczuleniu ogólnym. To wywołuje mały atak mózgu.
ECT jest zwykle stosowane tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie działają.
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS) wykorzystuje pole magnetyczne do stymulacji komórek nerwowych. Wykorzystuje mniejszy prąd niż ECT i nie wymaga znieczulenia ogólnego. TMS może leczyć poważną depresję u osób z depresją, która nie reaguje na leki.
Ostatnią opcją leczenia jest stymulacja nerwu błędnego (VNS). Twój lekarz wszczepi w klatkę piersiową urządzenie medyczne podobne do rozrusznika serca. Przewody tego urządzenia wytwarzają regularne impulsy elektryczne, które stymulują mózg. Podobnie jak w przypadku ECT i TMS, VNS może leczyć depresję u osób z depresją, która nie zareagowała na inne metody leczenia.
Jaka jest perspektywa?
Niemożność odczuwania przyjemności może wpłynąć na jakość Twojego życia. Jeśli czujesz się w ten sposób, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Po rozpoczęciu leczenia powinieneś być w stanie ponownie poczuć przyjemność. Anhedonia zwykle ustępuje po opanowaniu depresji.
