Grzybica Jamy Ustnej: Objawy, Przyczyny, Leczenie I Inne

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Jeśli kupisz coś przez link na tej stronie, możemy zarobić niewielką prowizję. Jak to działa.

Przegląd

Grzybica jamy ustnej występuje, gdy w jamie ustnej rozwija się infekcja drożdżakowa. Jest również znany jako kandydoza jamy ustnej, kandydoza jamy ustnej i gardła lub po prostu pleśniawka.

Grzybica jamy ustnej najczęściej występuje u niemowląt i małych dzieci. Powoduje powstawanie białych lub żółtawych guzków na wewnętrznych policzkach i języku. Te guzy zwykle ustępują po leczeniu.

Infekcja jest zwykle łagodna i rzadko powoduje poważne problemy. Ale u osób z osłabionym układem odpornościowym może rozprzestrzenić się na inne części ciała i spowodować potencjalnie poważne komplikacje.

Objawy pleśniawki jamy ustnej

We wczesnych stadiach pleśniawki jamy ustnej mogą nie powodować żadnych objawów. Ale gdy infekcja się pogarsza, może rozwinąć się jeden lub więcej z następujących objawów:

białe lub żółte plamy guzków na wewnętrznych policzkach, języku, migdałkach, dziąsłach lub ustach
niewielkie krwawienie w przypadku zadrapania guzków
ból lub pieczenie w ustach
uczucie przypominające bawełnę w ustach
sucha, popękana skóra w kącikach ust
trudności z połykaniem
zły smak w ustach
utrata smaku

W niektórych przypadkach pleśniawki mogą wpływać na przełyk, chociaż zdarza się to rzadko. Ten sam grzyb, który powoduje pleśniawkę, może również powodować infekcje drożdżakowe w innych częściach ciała. Dowiedz się więcej o objawach pleśniawki jamy ustnej i innych rodzajów infekcji drożdżakowych.

Przyczyny pleśniawki jamy ustnej

Drożdżyca jamy ustnej i inne infekcje drożdżakowe są spowodowane przerostem grzyba Candida albicans (C. albicans).

To normalne, że niewielka ilość C. albicans żyje w ustach bez powodowania szkód. Kiedy układ odpornościowy działa prawidłowo, pożyteczne bakterie w organizmie pomagają kontrolować C. albicans.

Ale jeśli twój układ odpornościowy jest osłabiony lub równowaga mikroorganizmów w twoim ciele jest zakłócona, grzyb może wymknąć się spod kontroli.

Możesz rozwinąć nadmierny wzrost C. albicans, który powoduje pleśniawki, jeśli zażyjesz pewne leki zmniejszające liczbę przyjaznych mikroorganizmów w twoim ciele, takie jak antybiotyki.

Leczenie raka, w tym chemioterapia i radioterapia, może również uszkodzić lub zabić zdrowe komórki. To sprawia, że jesteś bardziej podatny na pleśniawki jamy ustnej i inne infekcje.

Stany osłabiające układ odpornościowy, takie jak białaczka i HIV, również zwiększają ryzyko rozwoju pleśniawki jamy ustnej. Grzybica jamy ustnej jest częstą infekcją oportunistyczną u osób z HIV.

Cukrzyca może również przyczyniać się do powstawania pleśniawki. Niekontrolowana cukrzyca osłabia układ odpornościowy i powoduje wysoki poziom cukru we krwi. Stwarza to korzystne warunki dla wzrostu C. albicans.

Czy pleśniawka jest zaraźliwa?

Jeśli masz pleśniawkę jamy ustnej, możliwe jest przekazanie grzyba, który powoduje ten stan, komuś innemu, jeśli go pocałujesz. W niektórych przypadkach u tej osoby może rozwinąć się pleśniawka.

Grzyb wywołujący pleśniawkę powoduje również infekcje drożdżakowe w innych częściach ciała. Możliwe jest przeniesienie grzyba z jednej części ciała na inną część ciała innej osoby.

Jeśli masz pleśniawkę jamy ustnej, zakażenie drożdżakowe pochwy lub zakażenie drożdżakowe prącia, możesz potencjalnie przekazać grzyby swojemu partnerowi podczas seksu pochwowego, seksu analnego lub seksu oralnego.

Jeśli jesteś w ciąży i masz infekcję drożdżakową pochwy, możesz potencjalnie zarazić dziecko podczas porodu.

Jeśli masz infekcję drożdżakową piersi lub infekcję drożdżakową sutka, możesz zarazić dziecko podczas karmienia piersią. Twoje dziecko może również przenosić grzyby na Ciebie, jeśli karmi piersią, gdy ma pleśniawkę.

Przenoszenie C. albicans z jednej osoby na drugą nie zawsze powoduje pleśniawki jamy ustnej lub inne rodzaje infekcji drożdżakowych.

Ponadto, ponieważ C. albicans jest tak powszechne w naszym środowisku, rozwój infekcji drożdżakowej nie oznacza, że koniecznie zarazisz się nią od kogoś innego. Dowiedz się o niektórych czynnikach, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju infekcji, gdy ktoś przekaże ci tego grzyba.

Diagnoza pleśniawki jamy ustnej

Twój lekarz może być w stanie zdiagnozować pleśniawki jamy ustnej po prostu badając usta pod kątem charakterystycznych guzków, które powoduje.

W niektórych przypadkach lekarz może wykonać biopsję dotkniętego obszaru, aby potwierdzić diagnozę. Aby wykonać biopsję, zeskrobują niewielką część guza z ust. Próbka zostanie następnie wysłana do laboratorium w celu zbadania na obecność C. albicans.

Jeśli lekarz podejrzewa, że masz pleśniawki w przełyku, może użyć wymazu z gardła lub endoskopii, aby potwierdzić diagnozę.

Aby wykonać posiew wymazu z gardła, lekarz używa wacika do pobrania próbki tkanki z tylnej części gardła. Następnie wysyłają tę próbkę do laboratorium w celu przetestowania.

Do wykonania endoskopii lekarz używa cienkiej rurki z przymocowanym do niej światłem i aparatem. Wkładają ten „endoskop” przez usta i do przełyku, aby go zbadać. Mogą również pobrać próbkę tkanki do analizy.

Leczenie pleśniawki jamy ustnej

W leczeniu pleśniawki, lekarz może przepisać jeden lub więcej z następujących leków:

flukonazol (Diflucan), doustny lek przeciwgrzybiczy
klotrimazol (Mycelex Troche), lek przeciwgrzybiczy dostępny w postaci tabletek do ssania
nystatyna (Nystop, Nyata), przeciwgrzybiczy płyn do płukania jamy ustnej, który można wkłuć do ust lub wymazać z ust dziecka
itrakonazol (Sporanox), doustny lek przeciwgrzybiczy stosowany w leczeniu osób, które nie reagują na inne metody leczenia pleśniawki jamy ustnej i osób z HIV
amfoterycyna B (AmBisome, Fungizone), lek stosowany w leczeniu ciężkich przypadków pleśniawki jamy ustnej

Po rozpoczęciu leczenia grzybica jamy ustnej zwykle ustępuje w ciągu kilku tygodni. Ale w niektórych przypadkach może powrócić.

W przypadku dorosłych, którzy mają nawracające przypadki pleśniawki jamy ustnej bez znanej przyczyny, lekarz oceni ich pod kątem podstawowych schorzeń, które mogą przyczyniać się do pleśniawki.

Niemowlęta mogą mieć kilka epizodów pleśniawki w pierwszym roku życia.

Domowe środki na pleśniawkę

Twój lekarz może również zalecić domowe środki zaradcze lub zmianę stylu życia, aby pomóc w leczeniu pleśniawki jamy ustnej lub zapobiec jego nawrotom.

Podczas rekonwalescencji ważne jest, aby ćwiczyć dobrą higienę jamy ustnej. Oto kilka wskazówek:

Myj zęby miękką szczoteczką, aby uniknąć zadrapania guzków spowodowanych przez pleśniawki.
Po zakończeniu leczenia pleśniawki wymień szczoteczkę do zębów i odpowiednio wyczyść protezy, jeśli je nosisz, aby zmniejszyć ryzyko ponownej infekcji.
Unikaj płynów do płukania ust lub sprayów do ust, chyba że zalecił je lekarz.

Niektóre domowe środki mogą również pomóc złagodzić objawy pleśniawki u dorosłych.

Na przykład pomocne może być przepłukanie ust jedną z następujących czynności:

słona woda
roztwór wody i sody oczyszczonej
mieszanka wody i soku z cytryny
mieszanka wody i octu jabłkowego

Pomocne może być również spożywanie jogurtu zawierającego korzystne bakterie lub suplementację probiotyczną. Porozmawiaj z lekarzem przed podaniem dziecku jakichkolwiek suplementów. Aby dowiedzieć się więcej o tych domowych środkach zaradczych i innych, kliknij tutaj.

Zdjęcia pleśniawki

Grzybica jamy ustnej i karmienie piersią

Ten sam grzyb, który wywołuje pleśniawkę, może również powodować infekcje drożdżakowe piersi i sutków.

Ten grzyb może być przenoszony między matkami i dziećmi podczas karmienia piersią.

Jeśli Twoje dziecko ma pleśniawkę, może potencjalnie przenosić grzyby na Twoje piersi lub inne obszary skóry. Jeśli masz infekcję drożdżakową piersi lub infekcję drożdżakową sutków, możesz potencjalnie zarazić się grzybem do ust lub skóry dziecka.

Ponadto, ponieważ drożdżaki mogą żyć na skórze, nie powodując infekcji, u Twojego dziecka może rozwinąć się pleśniawka, a Ty nie masz żadnych objawów infekcji piersi lub sutków.

Jeśli rozwinie się infekcja drożdżakowa na piersi lub sutkach, możesz doświadczyć:

ból piersi, podczas i po karmieniu piersią
swędzenie lub pieczenie w sutkach lub wokół nich
białe lub blade plamy na sutkach lub wokół nich
błyszcząca skóra na sutkach lub wokół nich
łuszcząca się skóra na sutkach lub wokół nich

Jeśli u Twojego dziecka rozwinie się pleśniawka jamy ustnej lub pojawi się infekcja drożdżakowa piersi lub sutków, ważne jest, aby poddać się leczeniu zarówno dla siebie, jak i dla dziecka. Może to pomóc w zapobieganiu cyklowi transmisji.

Twój lekarz może zalecić wykonanie następujących czynności:

Podaruj dziecku lek przeciwgrzybiczy i nałóż na piersi krem przeciwgrzybiczy, taki jak terbinafina (Lamisil) lub klotrimazol (Lotrimin). Zetrzyj krem z piersi przed karmieniem dziecka, aby zapobiec dostaniu się kremu do ust.
Wysterylizuj smoczki, gryzaki, smoczki do butelek i wszelkie inne przedmioty, które dziecko wkłada do buzi. Jeśli używasz laktatora, wysterylizuj również wszystkie jego części.
Pomiędzy karmieniami utrzymuj sutki w czystości i suchości. Jeśli używasz wkładek laktacyjnych, unikaj tych, które mają plastikową wyściółkę, która może zatrzymywać wilgoć i sprzyjać rozwojowi grzybów.

Lekarz może również zalecić zmianę stylu życia, aby pomóc w leczeniu lub zapobieganiu pleśniawce jamy ustnej i innym typom infekcji drożdżakowych. Więcej wskazówek dotyczących zarządzania ryzykiem infekcji drożdżakowej podczas karmienia piersią.

Grzybica jamy ustnej u niemowląt

Grzybica jamy ustnej najczęściej dotyka niemowlęta i małe dzieci. Niemowlęta mogą potencjalnie rozwinąć się pleśniawką po zarażeniu się grzybem od matki podczas ciąży, porodu lub karmienia piersią lub po prostu przez drożdże, które naturalnie występują w ich środowisku.

Jeśli Twoje dziecko ma pleśniawkę, mogą pojawić się te same oznaki i objawy, które mogą wpływać na inne osoby z tą chorobą, w tym:

białe lub żółte plamy guzków na wewnętrznych policzkach, języku, migdałkach, dziąsłach lub ustach
niewielkie krwawienie w przypadku zadrapania guzków
ból lub pieczenie w ustach
sucha, popękana skóra w kącikach ust

Grzybica jamy ustnej u niemowląt może również powodować trudności w karmieniu i drażliwość lub rozdrażnienie.

Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko może mieć pleśniawkę, umów się na wizytę u lekarza. Jeśli podczas karmienia piersią u Twojego dziecka rozwinie się pleśniawka, oboje będziecie potrzebować leków przeciwgrzybiczych. Dowiedz się, dlaczego jest to ważne dla zachowania zdrowia Ciebie i Twojego dziecka.

Pleśniawki jamy ustnej u dorosłych

Grzybica jamy ustnej występuje najczęściej u niemowląt i osób starszych, które mają zwykle słabszy układ odpornościowy. Ale może wystąpić w każdym wieku.

U młodszych dorosłych może rozwinąć się pleśniawka, zwłaszcza jeśli mają osłabiony układ odpornościowy. Na przykład dorośli są bardziej narażeni na rozwój pleśniawki, jeśli mają historię pewnych schorzeń, zabiegów medycznych lub nawyków stylu życia, które osłabiają ich układ odpornościowy.

U zdrowych osób dorosłych jest mało prawdopodobne, aby pleśniawki powodowały poważne problemy. Ale jeśli twój układ odpornościowy nie działa dobrze, infekcja może rozprzestrzenić się na inne części ciała.

Czynniki ryzyka pleśniawki jamy ustnej

Niemowlęta, małe dzieci i osoby starsze są bardziej niż inne narażone na rozwój pleśniawki. Niektóre schorzenia, zabiegi medyczne i czynniki związane ze stylem życia mogą również zwiększać ryzyko wystąpienia pleśniawki poprzez osłabienie układu odpornościowego lub zaburzenie równowagi drobnoustrojów w organizmie.

Na przykład możesz być narażony na zwiększone ryzyko wystąpienia pleśniawki, jeśli:

występuje stan powodujący suchość w ustach
cierpisz na cukrzycę, anemię, białaczkę lub HIV
przyjmować antybiotyki, kortykosteroidy lub leki immunosupresyjne
otrzymują leczenie raka, takie jak chemioterapia lub radioterapia
palić papierosy
nosić protezy

Powikłania pleśniawki jamy ustnej

U osób ze zdrowym układem odpornościowym pleśniawki jamy ustnej rzadko powodują komplikacje. W ciężkich przypadkach może rozprzestrzenić się na przełyk.

Jeśli twój układ odpornościowy jest osłabiony, bardziej prawdopodobne jest wystąpienie powikłań związanych z pleśniawką. Bez odpowiedniego leczenia grzyb wywołujący pleśniawki może dostać się do krwiobiegu i rozprzestrzenić się na serce, mózg, oczy lub inne części ciała. Nazywa się to inwazyjną lub ogólnoustrojową kandydozą.

Kandydoza ogólnoustrojowa może powodować problemy w narządach, na które wpływa. Może również powodować stan potencjalnie zagrażający życiu, znany jako wstrząs septyczny.

Zapobieganie pleśniawce jamy ustnej

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia pleśniawki, wykonaj następujące czynności:

Jedz pełnowartościową dietę i praktykuj ogólny zdrowy tryb życia, aby wspierać funkcjonowanie układu odpornościowego.
Praktykuj dobrą higienę jamy ustnej, myjąc zęby dwa razy dziennie, codziennie nitkując zęby i regularnie odwiedzając dentystę.
Jeśli twoje usta są przewlekle suche, umów się na wizytę u lekarza i postępuj zgodnie z zalecanym planem leczenia.
Jeśli masz protezy, zdejmij je przed pójściem spać, czyść je codziennie i upewnij się, że są dobrze dopasowane.
Jeśli masz inhalator kortykosteroidowy, wypłucz usta lub umyj zęby po jego użyciu.
Jeśli masz cukrzycę, podejmij kroki w celu kontrolowania poziomu cukru we krwi.

Jeśli rozwinie się infekcja drożdżakowa w innej części ciała, poddaj się leczeniu. W niektórych przypadkach infekcja może przenosić się z jednej części ciała na drugą.

Drozd i dieta

Potrzebne są dalsze badania, aby dowiedzieć się, jak dieta może wpływać na pleśniawkę.

Niektóre badania sugerują, że spożywanie pewnych pokarmów probiotycznych lub przyjmowanie suplementów probiotycznych może pomóc w ograniczeniu wzrostu C. albicans. Jednak potrzeba więcej badań, aby dowiedzieć się, jaką rolę mogą odgrywać probiotyki w leczeniu pleśniawki jamy ustnej lub zapobieganiu jej.

Niektórzy uważają, że ograniczenie lub unikanie pewnych pokarmów może również pomóc zahamować wzrost C. albicans. Na przykład niektórzy ludzie sugerują, że ograniczenie rafinowanych węglowodanów i cukrów może pomóc w leczeniu lub zapobieganiu pleśniawce jamy ustnej i innym infekcjom drożdżakowym.

W oparciu o te przekonania opracowano „dietę candida”. Jednak diecie tej brakuje naukowego wsparcia. Uzyskaj więcej informacji o tym, co pociąga za sobą ta dieta i o granicach potwierdzających ją dowodów naukowych.