Co to jest strach przed porzuceniem?
Strach przed porzuceniem to rodzaj lęku, którego niektórzy ludzie doświadczają, gdy stają przed myślą o utracie kogoś, na kim im zależy. Każdy ma do czynienia ze śmiercią lub końcem relacji w swoim życiu. Strata jest naturalną częścią życia.
Jednak ludzie z problemami porzucania żyją w strachu przed tymi stratami. Mogą również wykazywać zachowania, które popychają ludzi do odejścia, więc nigdy nie są zaskoczeni stratą.
Strach przed porzuceniem nie jest uznanym stanem ani zaburzeniem zdrowia psychicznego per se. Zamiast tego jest uważany za rodzaj lęku i jest traktowany jako taki.
Początkowe zachowania związane ze strachem przed porzuceniem często nie są celowe.
Jednak z biegiem czasu reakcja na te zachowania - plus związana z tym uwaga - może stać się samowzmacniająca się. Może to spowodować, że ktoś powtórzy te zachowania, aby ponownie uzyskać odpowiedź.
Takie zachowanie może mieć niezdrowe konsekwencje. Z biegiem czasu może zrujnować relacje. Może również zapobiegać rozwojowi zdrowych więzi.
Kluczem do leczenia problemów związanych z porzuceniem jest znalezienie psychoterapii lub terapii.
Kontynuuj czytanie, aby dowiedzieć się, jak rozwijają się te lęki i jak można je powstrzymać.
Jakie są objawy?
Ludzie z lękiem przed porzuceniem wykazują wiele takich samych zachowań, chociaż niektóre mogą być bardziej widoczne niż inne. Objawy te obejmują:
- Rowerem przez relacje. Niektórzy mogą angażować się w liczne płytkie relacje. Mogą bać się intymności i znaleźć powód do opuszczenia związku, zanim druga osoba może to zrobić.
- Sabotowanie relacji. Niektórzy mogą działać irracjonalnie, aby wyjść z relacji. Na przykład możesz świadomie odepchnąć partnera, aby nie poczuł się zraniony, jeśli odejdzie.
- Trzymanie się niezdrowych związków. Niektóre osoby mające problemy z porzuceniem mogą pozostawać w związkach pomimo chęci odejścia. Strach przed samotnością jest potężniejszy.
- Potrzebuje ciągłego zapewnienia. Niektórzy mogą nieustannie szukać przyjaciela lub partnera i żądać emocjonalnych gwarancji. Mogą regularnie zachęcać przyjaciół lub partnerów do wygłaszania ogólnych stwierdzeń, takich jak „Zawsze tu będę”, a następnie mówią, że kłamią.
Objawy problemów porzucania u dzieci
Dzieci ze zdrowym emocjonalnym przywiązaniem do rodziców często denerwują się, gdy ich opuszczają, nawet jeśli tylko na krótki czas.
Pewien stopień tej reakcji jest naturalny. Jednak może to być oznaką podstawowego stanu zdrowia psychicznego, gdy prowadzi do:
- Lęk przed separacją. Jeśli dziecko niepokoi się, że rodzice wyjeżdżają gdzieś z wyprzedzeniem, może wyrażać obawy przed porzuceniem.
- Panika. Jeśli dziecko zaczyna panikować, gdy nie widzi rodziców, ich nadmierna reakcja może być oznaką problemu.
- Strach przed samotnością. Niektóre dzieci nie będą spać bez rodziców, a nawet pozwolą im wyjść z pokoju.
Czynniki ryzyka
Niektóre problemy z porzuceniem i obawy stają się inwazyjne. Mogą uniemożliwić komuś prowadzenie normalnego, zdrowego życia.
Historia któregokolwiek z poniższych może zwiększyć ryzyko typu lęku przed porzuceniem:
- Zaniedbanie. U osób zaniedbanych, maltretowanych lub porzuconych, zwłaszcza w dzieciństwie, występuje większe prawdopodobieństwo wystąpienia tego problemu. Podobnie dorośli, którzy byli zaniedbywani w dzieciństwie, częściej powtarzają te zachowania z własnymi dziećmi.
- Naprężenie. Wysoki poziom stresu może pogorszyć naturalnie występujący lęk. Może to pogorszyć lęki i doprowadzić do nowych niepokojów.
- Traumatyczne wydarzenia. Osoby, które doznały obrażeń, zginęły lub były ofiarami przestępstwa, mogą mieć większe szanse na rozwój tych problemów.
Co powoduje problemy z porzucaniem?
Zdrowy rozwój człowieka wymaga świadomości, że potrzeby fizyczne i emocjonalne są zaspokajane. W dzieciństwie to zapewnienie pochodzi od rodziców. W wieku dorosłym może pochodzić z relacji osobistych i romantycznych.
Wydarzenia mogą przerwać to zapewnienie w każdym wieku. Kiedy tak się dzieje, mogą rozwinąć się lęki przed porzuceniem. Te wydarzenia mogą obejmować:
- Śmierć. Śmierć jest naturalna, ale to nie czyni jej mniej traumatyczną. Niespodziewana utrata ukochanej osoby może stworzyć emocjonalną pustkę, którą może wypełnić strach.
- Nadużycie. Przemoc fizyczna i seksualna, a także inne rodzaje wykorzystywania, mogą powodować utrzymujące się problemy ze zdrowiem psychicznym, w tym lęk przed porzuceniem.
- Ubóstwo. Jeśli podstawowe potrzeby nie zostaną zaspokojone, może to prowadzić do nastawienia na niedobór. Może to prowadzić do obaw, że zasoby emocjonalne, takie jak miłość, uwaga i przyjaźń, są również ograniczone.
- Utrata związku. Rozwód, śmierć, niewierność - to wszystko się zdarza. Dla niektórych koniec związku może być zbyt bolesny. Może to prowadzić do utrzymujących się obaw.
Jak radzić sobie z problemami porzucania
Leczenie problemów porzucenia koncentruje się na ustanowieniu zdrowych granic emocjonalnych. Musisz zbudować arsenał reakcji, które zostaną zastosowane, gdy poczujesz, że ponownie pojawiają się stare wzorce myślowe.
Podstawowe metody leczenia problemów porzucenia obejmują:
- Terapia. Poszukaj pomocy specjalisty ds. Zdrowia psychicznego, takiego jak terapeuta lub doradca. Mogą pomóc przezwyciężyć strach przed porzuceniem. Będą również współpracować z tobą, aby zrozumieć, skąd bierze się strach i co możesz zrobić, gdy poczujesz, że strach rośnie.
- Dbanie o zdrowie: samoopieka. Samoopieka może przynieść korzyści osobom z problemami porzucania. Zapewnienie zaspokojenia potrzeb emocjonalnych jest ważne dla przyjaźni i związków. W ten sposób możesz lepiej zapewnić swojemu partnerowi, przyjacielowi lub dziecku.
Pomaganie komuś ze strachem przed porzuceniem
Pomaganie ukochanej osobie, która ma problemy z porzuceniem, może być trudne. W końcu, jeśli poruszysz swoje obawy, instynkt może rzucić wyzwanie Tobie i Twojej lojalności wobec nich.
Chociaż ludzie obawiający się porzucenia różnią się, te techniki mogą pomóc ci zaopiekować się kimś, kto boi się porzucenia:
Wstrzymaj rozmowę
Bardzo emocjonalne rozmowy nieuchronnie staną się bezproduktywne. Kiedy tak się stanie, wstrzymaj rozmowę. Daj im znać, że Ci zależy, ale odejdź na kilka godzin.
Wspieraj siebie i osobę obawiającą się porzucenia. Osoby z problemami porzucania mogą mieć z tym większe problemy, szczególnie jeśli ich rozmówca odchodzi, nie mówiąc im, dokąd się wybierają.
Daj im znać:
- dokąd idziesz
- jak długo będziesz nieobecny
- kiedy wrócisz
Po powrocie rozpocznij rozmowę z mniej emocjonalnego miejsca.
Wspieraj i potwierdzaj ich obawy
Walidacja jest ważną częścią zaufania w związku. Kiedy wspierasz ukochaną osobę w strachu przed porzuceniem, uznanie oznacza, że uznasz jej uczucia bez oceniania. Takie zrozumienie ich lęków jest kluczem do utrzymania komunikacji.
Potwierdzenie lęków ukochanej osoby niekoniecznie oznacza, że się z nimi zgadzasz. Zamiast tego wspierasz ich uczucia, aby dalej budować na zaufaniu i współczuciu.
Rozważ sześciopoziomowe podejście, które Psychology Today zidentyfikowało, aby pomóc Ci zacząć:
- Być obecnym. Aktywnie słuchaj obaw ukochanej osoby bez wykonywania wielu zadań jednocześnie.
- Odzwierciedlić. Podsumuj uczucia ukochanej osoby w autentyczny sposób, abyś mógł dojść do porozumienia bez osądzania.
- Czytanie w myślach. Czasami bliskim może być trudno opisać swoje stany emocjonalne jako strach. Słuchając ich, możesz pomóc im zidentyfikować ich emocje w celu głębszego zrozumienia. Ten poziom wymaga dużo praktyki w byciu obecnym i refleksji.
- Zrozumieć ich historię. To jest jeszcze głębsza forma uznania. Znasz lęki ukochanej osoby i otwarcie stwierdzasz, że rozumiesz, jak pewna sytuacja może zostać wywołana z powodu jej porzucenia w przeszłości.
- „Normalizuj” ich obawy. Taka normalizacja polega na uznaniu faktu, że inni z historią ukochanej osoby mogą obawiać się porzucenia, więc to, co czują, jest całkowicie zrozumiałe.
- Radykalna autentyczność. Jako najgłębszy poziom walidacji, radykalna autentyczność obejmuje dzielenie się lękami ukochanej osoby jako własnymi.
Równie ważne jest zapobieganie mówieniu rzeczy, które mogą unieważnić lęki ukochanej osoby. Unikaj nieprzydatnych zwrotów, takich jak:
- „W porządku, po prostu odpuść”.
- "Wszystko dzieje się z jakiegoś powodu."
- „To się tak naprawdę nie stało”.
- „Dlaczego robisz taką wielką sprawę z niczego?”
- „Mogło być dużo gorzej; jesteś szczęściarzem."
Nie bierz emocjonalnej przynęty
Osoba obawiająca się porzucenia może użyć mimiki twarzy, niejednoznacznych stwierdzeń lub niejasnej mowy ciała, aby zwrócić uwagę. Nie gryź.
Kiedy mówią ci, że nic się nie dzieje lub nie chcą o tym rozmawiać, uwierz im na słowo. Prośba o otwarcie może stać się sposobem na przetestowanie ciebie.
Powiedz im, jak te zachowania sprawiają, że się czujesz
W uczciwości nie ma nic złego. Kiedy jesteś zdenerwowany, jasno wyrażaj, co masz na myśli i jak czujesz się ich działaniami. Szczerość może być na tyle rozbrajająca, że możesz robić postępy.
Pomoc dziecku w problemach z porzuceniem
Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko ma lęk przed porzuceniem, ważne jest, aby jak najwcześniej poprosić je o pomoc, aby mogło nawiązać bezpieczne relacje. Porozmawiaj z lekarzem dziecka o dostępnych opcjach.
Te strategie mogą być pomocne w przypadku dzieci:
- Szukaj profesjonalnej pomocy. Dla niektórych dzieci rozmowa z rodzicem lub nauczycielem może być niewygodna. Profesjonalista może być mniej groźny.
- Zachęcaj dzieci do wyrażania swoich uczuć. Dzieci czasami boją się, że ich emocje mogą zdenerwować rodziców. Bądź czystą kartą dla uczuć swojego dziecka. Pozwól im przywołać wszystko, co czują, a ty to wszystko uznasz.
- Walidacja oferty. Zamiast szukać rozwiązania dla ich zmartwień lub lęków, potwierdź ich uczucia. Powiedz im po prostu, że dobrze jest czuć, jak oni to robią.
Poprawa
Leczenie tego typu lęku może być bardzo skuteczne. Potrzeba zaangażowania i dbałości o siebie, aby czuć się pewniej w związkach - ale można to zrobić.
Dla wielu osób z tymi problemami mogą pozostać zmartwienia. Terapeuta może nauczyć Cię, jak radzić sobie z tymi myślami, gdy się pojawią.
Mogą również zachęcić Cię do powrotu na terapię, jeśli myśli i lęki ponownie staną się problematyczne.
Jaka jest perspektywa?
Wiele osób z problemami porzucania może nie zdawać sobie sprawy z tego, jak destrukcyjne są ich zachowania. Mogą celowo zagrażać związkom, aby uniknąć krzywdy.
Te zachowania mogą prowadzić do długotrwałych problemów w relacjach osobistych i zawodowych.
Leczenie problemów porzucenia koncentruje się na pomaganiu ludziom w zrozumieniu podstawowych czynników, które prowadzą do danego zachowania.
Leczenie może również nauczyć mechanizmów radzenia sobie, które pomogą radzić sobie z tymi lękami w przyszłości. Może to prowadzić do normalnych, zdrowych relacji.
