Do czego służy operacja prostaty?
Prostata to gruczoł zlokalizowany pod pęcherzem, przed odbytnicą. Odgrywa ważną rolę w tej części męskiego układu rozrodczego, która wytwarza płyny przenoszące plemniki.
Chirurgia polegająca na częściowym lub całkowitym usunięciu gruczołu krokowego nazywa się prostatektomią. Najczęstszymi przyczynami operacji prostaty są rak prostaty i przerost prostaty lub łagodny przerost prostaty (BPH).
Edukacja przed leczeniem jest pierwszym krokiem do podjęcia decyzji dotyczących leczenia. Wszystkie rodzaje operacji prostaty można wykonać w znieczuleniu ogólnym, które usypia, lub w znieczuleniu podpajęczynówkowym, które znieczula dolną połowę ciała.
Lekarz zaleci rodzaj znieczulenia w zależności od sytuacji.
Celem Twojej operacji jest:
- wyleczyć swój stan
- utrzymać wstrzemięźliwość moczu
- utrzymywać zdolność do erekcji
- zminimalizować skutki uboczne
- zminimalizować ból przed, w trakcie i po operacji
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o rodzajach operacji, ryzyku i rekonwalescencji.
Rodzaje operacji prostaty
Cel operacji prostaty zależy również od Twojego stanu. Na przykład celem operacji raka prostaty jest usunięcie tkanki rakowej. Celem operacji BPH jest usunięcie tkanki prostaty i przywrócenie prawidłowego przepływu moczu.
Otwarta prostatektomia
Otwarta prostatektomia jest również znana jako tradycyjna otwarta operacja lub otwarte podejście. Twój chirurg wykona nacięcie skóry, aby usunąć prostatę i pobliskie tkanki.
Jak wyjaśnimy tutaj, istnieją dwa główne podejścia:
Radykalny retropubic: Twój chirurg wykona cięcie od pępka do kości łonowej. W większości przypadków chirurg usunie tylko prostatę. Ale jeśli podejrzewają, że rak mógł się rozprzestrzenić, usuną niektóre węzły chłonne do testów. Twój chirurg może nie kontynuować operacji, jeśli odkryje, że rak się rozprzestrzenił.
Przeczytaj więcej: Co to jest prosta prostatektomia w BPH? »
Radykalne podejście kroczowe: Twój chirurg wykona nacięcie w przestrzeni między odbytem a moszną. Dzieje się tak często, gdy masz inne schorzenia, które komplikują operację retropubiczną. W tej pozycji chirurg nie może usunąć węzłów chłonnych. Ta operacja zajmuje mniej czasu niż operacja poza jamą ustną, ale istnieje większe ryzyko zaburzeń erekcji.
W przypadku obu podejść pacjent może być w znieczuleniu ogólnym lub podpajęczynówkowym lub zewnątrzoponowym.
Podejście laparoskopowe
Chirurgia laparoskopowa to małoinwazyjne podejście do operacji prostaty. Istnieją również dwa główne podejścia do tego rodzaju procedury:
Radykalna prostatektomia laparoskopowa: ta operacja wymaga wielu drobnych nacięć, aby chirurg mógł wprowadzić małe narzędzia chirurgiczne. Twój chirurg użyje cienkiej rurki z kamerą, aby zajrzeć do obszaru.
Radykalna prostatektomia laparoskopowa wspomagana robotem: Niektóre operacje obejmują interfejs robota. Podczas tego rodzaju operacji chirurg siedzi na sali operacyjnej i kieruje ramieniem robota, patrząc na monitor komputera. Ramię robota może zapewnić większą manewrowość i precyzję niż inne procedury.
Czy istnieją różnice między ORP, LRP i RALRP?
Według przeglądu z 2010 r. Różnych typów operacji raka prostaty, wyniki radykalnej prostatektomii otwartej (ORP), laparoskopowej (LRP) i prostatektomii wspomaganej robotem (RALRP) nie różnią się znacząco.
Ale osoby, które wybiorą LRP i RALRP, mogą doświadczyć:
- mniejsza utrata krwi
- mniej bólu
- krótszy pobyt w szpitalu
- szybszy czas regeneracji
Ponadto osoby, które wybrały RALRP, zgłaszają szybszy powrót do zdrowia w nietrzymaniu moczu (zdolność kontrolowania pęcherza i jelit) oraz krótszy pobyt w szpitalu w porównaniu z LRP. Ale ogólne wyniki nadal zależą od doświadczenia i umiejętności chirurga.
Co to jest radykalna prostatektomia w przypadku raka prostaty? »
Rodzaje operacji prostaty wspomagających przepływ moczu
Laserowa chirurgia prostaty
Laserowa chirurgia prostaty leczy przede wszystkim BPH bez wykonywania jakichkolwiek cięć na zewnątrz ciała. Zamiast tego lekarz wprowadzi lunetę światłowodową przez czubek prącia do cewki moczowej. Następnie lekarz usunie tkankę prostaty, która blokuje przepływ moczu. Chirurgia laserowa może nie być tak skuteczna.
Chirurgia endoskopowa
Podobnie jak chirurgia laserowa, chirurgia endoskopowa nie wykonuje żadnych nacięć. Twój lekarz użyje długiej, elastycznej rurki ze światłem i soczewką do usunięcia części gruczołu krokowego. Ta rurka przechodzi przez czubek penisa i jest uważana za mniej inwazyjną.
Poszerzenie cewki moczowej
Przezcewkowa resekcja prostaty (TURP) w BPH: TURP jest standardową procedurą w BPH. Urolog będzie wycinał fragmenty powiększonej tkanki prostaty za pomocą drucianej pętli. Kawałki tkanki trafią do pęcherza i zostaną wypłukane po zakończeniu zabiegu.
Przezcewkowe nacięcie prostaty (TUIP): Ten zabieg chirurgiczny składa się z kilku małych nacięć w szyjce prostaty i pęcherza moczowego w celu poszerzenia cewki moczowej. Niektórzy urolodzy uważają, że TUIP ma mniejsze ryzyko skutków ubocznych niż TURP.
Co się dzieje po zabiegu?
Zanim obudzisz się po operacji, chirurg umieści cewnik w twoim penisie, aby pomóc opróżnić pęcherz. Cewnik musi pozostać w środku przez jeden do dwóch tygodni. Być może będziesz musiał pozostać w szpitalu przez kilka dni, ale zazwyczaj możesz wrócić do domu po 24 godzinach. Twój lekarz lub pielęgniarka udzielą również instrukcji dotyczących obchodzenia się z cewnikiem i dbania o miejsce operacji.
Pracownik służby zdrowia usunie cewnik, gdy będzie gotowy, a Ty będziesz mógł samodzielnie oddawać mocz.
Niezależnie od rodzaju operacji, miejsce nacięcia prawdopodobnie będzie bolało przez kilka dni. Możesz również doświadczyć:
- krew w moczu
- podrażnienie dróg moczowych
- trudności z utrzymaniem moczu
- infekcje dróg moczowych
- zapalenie prostaty
Te objawy są normalne przez kilka dni do kilku tygodni po wyzdrowieniu. Twój czas powrotu do zdrowia będzie zależał od rodzaju i czasu trwania operacji, ogólnego stanu zdrowia i tego, czy będziesz postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Możesz zalecić zmniejszenie poziomu aktywności, w tym seksu.
Przeczytaj więcej: Dowiedz się więcej o opiece po zabiegu »
Ogólne skutki uboczne operacji prostaty
Wszystkie zabiegi chirurgiczne wiążą się z pewnym ryzykiem, w tym:
- reakcja na znieczulenie
- krwawienie
- zakażenie miejsca operacji
- uszkodzenie narządów
- zakrzepy
Oznaki infekcji obejmują gorączkę, dreszcze, obrzęk lub drenaż z nacięcia. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli mocz jest zablokowany lub jeśli krew w moczu jest gęsta lub się pogarsza.
Inne, bardziej specyficzne działania niepożądane związane z operacją prostaty mogą obejmować:
Problemy z oddawaniem moczu: Obejmuje to bolesne oddawanie moczu, trudności w oddawaniu moczu, nietrzymanie moczu i problemy kontrolujących lub moczu. Te problemy zwykle ustępują kilka miesięcy po operacji. Rzadko występuje ciągłe nietrzymanie moczu lub utrata zdolności kontrolowania moczu.
Zaburzenia erekcji (ED): To normalne, że nie ma erekcji po ośmiu do 12 tygodniach po operacji. Szanse na długotrwałe zaburzenia erekcji zwiększają się, jeśli twoje nerwy są uszkodzone. Jedno z badań UCLA wykazało, że wybór lekarza, który przeprowadził co najmniej 1000 operacji, zwiększa szanse na przywrócenie erekcji po operacji. Chirurg, który jest delikatny i delikatnie obchodzi się z nerwami, również może zminimalizować ten efekt uboczny. Niektórzy mężczyźni zauważyli niewielki spadek długości penisa z powodu skrócenia cewki moczowej.
Zaburzenia seksualne: mogą wystąpić zmiany w orgazmie i utrata płodności. Dzieje się tak, ponieważ lekarz usuwa gruczoły nasienia podczas zabiegu. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli Cię to niepokoi.
Inne skutki uboczne: Możliwe jest również gromadzenie się płynu w węzłach chłonnych (obrzęk limfatyczny) w okolicy narządów płciowych lub nóg lub rozwój przepukliny pachwinowej. Może to powodować ból i obrzęk, ale oba te objawy można złagodzić za pomocą leczenia.
Co robić po operacji
Daj sobie czas na odpoczynek, ponieważ po operacji możesz czuć się bardziej zmęczona. Twój czas powrotu do zdrowia będzie zależał od rodzaju i czasu trwania operacji, ogólnego stanu zdrowia i tego, czy będziesz postępować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Instrukcje mogą obejmować:
- Utrzymywanie czystości rany chirurgicznej.
- Żadnej jazdy przez tydzień.
- Brak aktywności wysokoenergetycznej przez sześć tygodni.
- Nie trzeba wchodzić po schodach więcej niż to konieczne.
- Bez kąpieli w wannach, basenach czy wannach z hydromasażem.
- Unikanie jednej pozycji siedzącej przez ponad 45 minut.
- Przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami, aby złagodzić ból.
Chociaż będziesz w stanie zrobić wszystko sam, dobrym pomysłem może być obecność kogoś, kto pomoże ci przez okres, w którym masz cewnik.
Ważne jest również, aby wypróżnić się w ciągu jednego lub dwóch dni. Aby pomóc w zaparciach, pij płyny, dodawaj błonnik do diety i ćwicz. Możesz również zapytać lekarza o środki przeczyszczające, jeśli te opcje nie działają.
Dbanie o zdrowie: samoopieka
Jeśli po operacji moszna zacznie puchnąć, możesz stworzyć chustę z zwiniętym ręcznikiem, aby zmniejszyć obrzęk. Umieść rolkę ręcznika pod moszną, gdy leżysz lub siedzisz, i zawiń końce na nogach, aby zapewnić wsparcie. Zadzwoń do lekarza, jeśli obrzęk nie ustąpi po tygodniu.