Jak Nauczyłem Się Przezwyciężyć Lęk Z Powodu łuszczycy

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Łuszczyca jest widoczną chorobą, ale wiąże się z wieloma niewidocznymi czynnikami, w tym depresją i lękiem. Mam łuszczycę od 10 roku życia i pamiętam gonitwę myśli, pocenie się pod pachami, drażliwość i dyskomfort.

Dopiero gdy byłem już dobrze dorosły, zdałem sobie sprawę, że mam do czynienia z lękiem. Jako nastolatek myślałem, że te niezidentyfikowane uczucia są czymś, co towarzyszy łuszczycy. Miałem niską samoocenę i nie zdawałem sobie sprawy, że istnieje prawdziwa nazwa tego, czego doświadczam. Te uczucia były największe, gdy nosiłem ubrania, które odsłaniały moją skórę i pokazywały moją łuszczycę.

Poniżej znajdują się dwa ważne momenty w moim życiu, z których każdy nauczył mnie, jak radzić sobie z lękiem i łuszczycą.

Wycieczka do spa

Kilka lat temu byłam przytłaczająco zestresowana. Znajomy powiedział mi o spa w Gruzji, które było otwarte przez 24 godziny. Była strona dla mężczyzn i strona dla kobiet, a wszyscy chodzili bez celu w strojach urodzinowych, korzystając z różnych usług.

W tamtym czasie miałam łuszczycę, ale byłam w takim momencie w życiu, w którym czułam, że dam sobie radę z spojrzeniami i komentarzami. Spa znajdowało się około godziny drogi od mojego domu. Gdy tam pojechałem i zbliżyłem się, poczułem niepokój. Zacząłem się zastanawiać, co ludzie pomyślą o mnie, jak niewygodne byłyby dla mnie ich spojrzenia i jak traktowaliby mnie, gdy zobaczyli moją skórę.

Podjechałem do lokalu, zaparkowałem i rozpłakałem się. „W co ja się pakowałem?” Myślałem. Wysiadłem z samochodu, podszedłem do biura obsługi klienta i zapytałem kobietę przy ladzie, czy znają łuszczycę. Powiedziała tak. Jednak to nie było dla mnie wystarczająco dobre. Powiedziałem jej, że zaraz wracam, poszedłem do samochodu, rozpłakałem się i pojechałem do domu. Nigdy nie wróciłem.

Korowód

Co roku w moim rodzinnym mieście w Michigan odbywa się impreza letnia zwana Belleville National Strawberry Festival. Na to wydarzenie w stylu karnawału przyjeżdżają ludzie z całego stanu. Jedną z głównych atrakcji jest korowód, na którym o koronę walczą dziewczyny w wieku od 12 do 16 lat.

Są cztery kategorie, według których oceniane są dziewczyny: taniec, talent, modelowanie i wywiad. Część modelująca polega na noszeniu wieczorowej sukni. Nie wiem, co mnie opętało, żeby wziąć udział w tym widowisku, ale tak było. W tym czasie 90 procent mojego ciała było pokryte łuszczycą. Ale nie mówiłem o tym i nikomu nie pokazałem. Pomyślałem, że będę się martwić założeniem sukienki, kiedy nadejdzie czas.

Wszystko w tym konkursie budziło we mnie niepokój. Kiedy musiałem iść na zakupy po sukienkę, dostałem ataku paniki w sklepie i zacząłem płakać. Kiedy nadszedł czas na próbę generalną, załamałem się, płacząc, bojąc się, co pomyślą ci wokół mnie. Po około miesiącu lub dwóch próbach podjąłem decyzję o rzuceniu widowiska, ponieważ myśl o pokazaniu mojej skóry stała się zbyt trudna.

Ale wtedy moja babcia zasugerowała mi makijaż ciała, aby poczuć się bardziej komfortowo. Kontynuowałem korowód, użyłem makijażu ciała i zgadnij co? Wygrałem! To był jeden z najbardziej ekscytujących momentów i osiągnięć w moim dotychczasowym życiu.

Chociaż zmagałem się z lękiem w tych dwóch konkretnych momentach, nauczyłem się sobie z nim radzić. Oto trzy wskazówki, które mi pomogły i mogą Ci pomóc:

Myśl z wyprzedzeniem. Zachęcam cię do wyjścia i popisywania się swoimi spotami, ale rozumiem, jakie może to być przytłaczające. Jeśli zdecydujesz się wyjść w szortach lub koszuli bez rękawów, noś zapasowe ubranie, takie jak kurtka lub okrycie, na wypadek gdyby nagle poczułeś się przytłoczony lub skrępowany.
Noś ze sobą karty łuszczycy. Zaprojektowałem karty łuszczycy dla osób żyjących z tą chorobą. Z przodu mówią: „Nie panikuj”, a na plecach znajdują się ważne fakty dotyczące łuszczycy oraz miejsca, w których można się o niej dowiedzieć więcej. Jednym z powodów, dla których tak niechętnie wychodziłam publicznie z pokazaniem mojej skóry, było to, że wiedziałam, że mogę nie mieć czasu na wyjaśnienie mojego stanu wszystkim, których widziałam. Te karty przemówią za Ciebie. Podaj je każdemu, kogo zobaczysz.
Zobacz terapeutę. Jestem zwolennikiem zdrowia psychicznego i zachęcam wszystkich do rozmowy. Wiele z tego, z czym mamy do czynienia, zaczyna się wewnętrznie i ma niewiele wspólnego z siłami zewnętrznymi. Jeśli masz do czynienia z lękiem spowodowanym łuszczycą, terapeuta będzie w stanie dać ci narzędzia do zarządzania, radzenia sobie i przetwarzania twoich myśli, gdy nadejdą takie chwile.