Wiele osób pyta: czy lęk jest genetyczny? Chociaż wydaje się, że wiele czynników może narazić Cię na ryzyko rozwoju zaburzeń lękowych, badania sugerują, że lęk jest dziedziczny, przynajmniej częściowo.
Co powoduje niepokój?
Badacze nie są w 100% pewni, co powoduje zaburzenia lękowe. Każde zaburzenie lękowe ma swoje własne czynniki ryzyka, ale według National Institute of Mental Health prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń lękowych jest większe, jeśli:
- miałeś traumatyczne doświadczenia życiowe
- u pacjenta występuje stan fizyczny związany z lękiem, na przykład zaburzenia tarczycy
- Twoi biologiczni krewni mają zaburzenia lękowe lub inne choroby psychiczne
Innymi słowy, zaburzenia lękowe mogą być zarówno genetyczne, jak i spowodowane czynnikami środowiskowymi.
Co mówią badania?
Dziesięciolecia badań zgłębiały dziedziczne powiązania z lękiem. Na przykład badania z 2002 roku wykazały, że pewne cechy chromosomalne są powiązane z fobiami i zespołem lęku napadowego.
W badaniu z 2015 roku przyjrzano się chorobom psychicznym i bliźniakom i stwierdzono, że gen RBFOX1 może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia uogólnionego zespołu lękowego. Przegląd z 2016 roku wykazał, że fobia społeczna, zespół lęku napadowego i zespół lęku uogólnionego są powiązane z określonymi genami.
Niedawno przegląd badań z 2017 roku wykazał, że uogólnione zaburzenia lękowe (GAD) mogą być dziedziczone, a GAD i związane z nimi stany są powiązane z wieloma różnymi genami.
Większość badaczy stwierdza, że lęk ma podłoże genetyczne, ale mogą również wpływać na niego czynniki środowiskowe. Innymi słowy, niepokój można odczuwać bez jego występowania w rodzinie. Istnieje wiele informacji na temat związku między genami a zaburzeniami lękowymi, których nie rozumiemy, i potrzebne są dalsze badania.
Jakie są objawy zaburzeń lękowych?
Sam lęk jest uczuciem, a nie chorobą psychiczną, ale istnieje wiele schorzeń klasyfikowanych jako zaburzenia lękowe. Obejmują one:
- Zespół lęku uogólnionego (GAD): chroniczny lęk związany z powszechnymi, codziennymi doświadczeniami i sytuacjami
- Lęk napadowy: częste, nawracające ataki paniki
- Fobie: intensywny strach przed określoną rzeczą lub sytuacją
- Fobia społeczna: intensywny strach i niepokój związany z sytuacjami społecznymi.
- Zespół lęku przed separacją: intensywny lęk przed utratą osób, które kochasz lub ważnych osób w Twoim życiu.
Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego istnieją inne schorzenia psychiczne, które choć nie są technicznie zaburzeniami lękowymi, nadal obejmują lęk jako objaw, takie jak:
- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD)
- zespół stresu pourazowego (PTSD)
- ostre zaburzenie stresowe
- zaburzenie adaptacyjne
Lęk to uczucie zmartwienia lub lęku. Chociaż od czasu do czasu wszyscy odczuwają niepokój, niektórzy mają zaburzenia lękowe. Zaburzenia lękowe zwykle obejmują intensywny, wyniszczający lęk, nawet jeśli chodzi o rzeczy, które zwykle nie powodują lęku.
Jak diagnozuje się lęk?
Aby zdiagnozować zaburzenie lękowe, musisz porozmawiać z lekarzem psychiatrą, takim jak psychiatra, psycholog, licencjonowany doradca zawodowy (LPC) lub pracownik socjalny.
Omówisz swoje myśli, uczucia i zachowanie. Porozmawiają również z tobą o twoich objawach i porównają twoje objawy z tymi przedstawionymi w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM-5).
Jakie jest leczenie lęku?
Terapia
Terapia może być pomocna dla osób z zaburzeniami lękowymi. Terapia może nauczyć cię przydatnych narzędzi i spostrzeżeń, pomóc ci zbadać twoje uczucia i pomóc ci zrozumieć wpływ doświadczeń, które mogłeś mieć.
Jedną z najczęstszych metod leczenia lęku jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która polega na rozmowie z psychologiem lub psychiatrą o swoich doświadczeniach. Poprzez CBT uczysz się zauważać i zmieniać wzorce myślowe i behawioralne.
Według American Psychological Assocation około 75 procent osób, które próbują terapii rozmową, uważa, że jest to w jakiś sposób korzystne.
Lek
Lęk można również leczyć lekami, które może przepisać lekarz. Istnieje wiele rodzajów leków przeciwlękowych, z których każdy ma swoje zalety i wady. Leki nie zawsze są konieczne w przypadku lęku, ale mogą pomóc złagodzić niektóre objawy.
Styl życia
Pewne zmiany stylu życia mogą również pomóc w radzeniu sobie z lękiem. Te zmiany obejmują:
- więcej ćwiczeń
- zmniejszenie spożycia kofeiny
- unikanie narkotyków i alkoholu
- stosowanie zbilansowanej diety
- uzyskanie odpowiedniego snu
- stosowanie technik relaksacyjnych, takich jak joga i medytacja
- zarządzanie czasem w celu zmniejszenia stresu
- utrzymywanie kontaktów towarzyskich i rozmawianie z wspierającymi ludźmi o swoim lęku
- prowadzenie dziennika, abyś mógł wyrazić i zrozumieć swoje uczucia
Udaj się do lekarza lub terapeuty, jeśli czujesz, że Twój lęk jest nie do opanowania lub jeśli uniemożliwia Ci funkcjonowanie w codziennym życiu.
Jakie są perspektywy dla osób z lękiem?
Większość zaburzeń lękowych ma charakter przewlekły, co oznacza, że nigdy naprawdę nie znikają. Istnieje jednak wiele skutecznych opcji leczenia zaburzeń lękowych. Poprzez terapię, zmiany stylu życia i być może leki, możesz nauczyć się, jak lepiej sobie radzić, aby móc radzić sobie ze swoim zaburzeniem.
Na wynos
Istnieje wiele możliwych przyczyn niepokoju. Stany psychiczne związane z lękiem mogą mieć podłoże genetyczne, ale wpływają na nie również inne czynniki.
Jeśli czujesz niepokój i przeszkadza to w Twoim codziennym życiu, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub terapeutą. Bez względu na przyczynę twojego lęku, można go leczyć i kontrolować.
