Co to znaczy mieć lęk lub chorobę afektywną dwubiegunową?
Choroba afektywna dwubiegunowa to choroba psychiczna trwająca całe życie. Powoduje ekstremalne zmiany nastroju, które mogą wahać się od wysokich do niskich dołków. Te zmiany nastroju mogą powodować poważne zmiany nastroju, energii i poziomu aktywności oraz mogą wpływać na jakość życia i codziennych czynności. Nastroje człowieka mogą się zmieniać bardzo szybko.
Każdy od czasu do czasu odczuwa niepokój w swoim życiu, na przykład przed przystąpieniem do testu lub podjęciem ważnej decyzji. Jednak niektórzy ludzie mają zaburzenia lękowe, które powodują więcej niż krótkotrwałe zmartwienia. Osoby te mogą mieć zaburzenia lękowe, które nie są ograniczone do wydarzeń życiowych i mogą się z czasem pogorszyć. Czasami osoby z zaburzeniami lękowymi mają tak poważne obawy, że zakłócają ich zdolność do wykonywania codziennych czynności. Różne rodzaje zaburzeń lękowych obejmują:
- uogólnione zaburzenie lękowe
- lęk napadowy
- Fobia społeczna
Dowiedz się więcej o objawach lęku.
Jaki jest związek między lękiem a chorobą afektywną dwubiegunową?
Zaburzenia lękowe często współwystępują z innymi schorzeniami psychicznymi, takimi jak:
- depresja
- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD)
- zaburzenie afektywne dwubiegunowe
Zaburzenia lękowe są szczególnie częstym schorzeniem psychicznym związanym z chorobą afektywną dwubiegunową. Wiele osób z chorobą afektywną dwubiegunową doświadczy przynajmniej jednego zaburzenia lękowego w ciągu swojego życia. Oba zaburzenia są uleczalne. Ale są to długoterminowe warunki, z którymi czasami trudno jest żyć.
Podobne objawy
Niektóre objawy choroby afektywnej dwubiegunowej mogą być związane z lękiem. Z tego powodu nie zawsze jest łatwo oddzielić diagnozę zaburzenia lękowego od diagnozy choroby afektywnej dwubiegunowej. Jednak eksperci twierdzą, że następujące objawy wskazują na zaburzenie lękowe współwystępujące z chorobą afektywną dwubiegunową:
- ataki paniki, silny lęk, zmartwienie lub nerwowość
- unikanie czynności wywołujących niepokój, przejawiając manię, hipomanię lub depresję
- trudności ze snem z powodu niepokoju
- okazywanie ciągłego niepokoju, nawet jeśli nie jest w stanie manii lub hipomanii
- brak odpowiedzi na wstępne leczenie
- o zwiększonej wrażliwości na skutki uboczne leków
- potrzeba więcej czasu niż zwykle, aby znaleźć właściwe dawkowanie i połączenie leków w chorobie afektywnej dwubiegunowej
Ciężkie objawy choroby afektywnej dwubiegunowej mogą przezwyciężyć objawy zaburzenia lękowego, takie jak:
- kompulsje
- obsesyjne myśli
- zmartwienia
Z tych powodów lekarze często jednocześnie oceniają osobę pod kątem zaburzenia lękowego i choroby afektywnej dwubiegunowej.
Trudności z spełnieniem obu warunków
Oba warunki mogą obniżyć jakość życia i funkcjonowania człowieka. Osoby z oboma schorzeniami mają zwiększoną szansę na:
- nadużywanie substancji
- myśli i zachowania samobójcze
- epizody maniakalne wywołane bezsennością będącą objawem zaburzenia lękowego
Jakie zabiegi są dostępne?
Lęk i choroba afektywna dwubiegunowa stanowią wyzwanie do indywidualnego leczenia. Jednoczesne leczenie obu rodzajów zaburzeń jest jeszcze większym wyzwaniem. Twój lekarz pierwszego kontaktu i pracownik opieki psychiatrycznej często będą współpracować, aby zapewnić Ci jak najlepszą opiekę.
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe i zaburzenia lękowe są zazwyczaj leczone za pomocą kombinacji:
- leki
- psychoterapia indywidualna
- terapia rodzinna lub par, w zależności od indywidualnej sytuacji
Lekarze zwykle najpierw leczą współwystępujące zaburzenia lękowe i zaburzenia afektywne dwubiegunowe za pomocą leków. Mogą początkowo przepisać stabilizator nastroju, aby zająć się chorobą afektywną dwubiegunową.
Leki
Częścią twojego leczenia mogą być leki stosowane w leczeniu lęku. Może to obejmować selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Jednak te leki mogą pogorszyć objawy manii. Twój lekarz będzie cię bardzo uważnie obserwował pod kątem jakichkolwiek oznak problemów.
Często lekarze przepisują benzodiazepiny osobom ze współwystępującą chorobą afektywną dwubiegunową. Są to leki powszechnie stosowane w leczeniu zaburzeń lękowych. Nie wydają się nasilać objawów choroby afektywnej dwubiegunowej. Jednak leki te mogą powodować uzależnienie fizyczne i tolerancję, zwiększając ryzyko nadużywania narkotyków. Jeśli stosuje się tego typu leki, można je stosować tylko przez ograniczony czas (na przykład dwa tygodnie).
Terapia
Terapia może być bezpieczniejszym sposobem leczenia lęku u osób przyjmujących leki stabilizujące nastrój. Daje człowiekowi alternatywę dla stosowania leków przeciwdepresyjnych, które mogą powodować działania niepożądane.
Niektóre typowe rodzaje terapii stosowane w leczeniu lęku współwystępującego z chorobą afektywną dwubiegunową obejmują:
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to krótkoterminowa forma psychoterapii skoncentrowana na zmianie zachowań w celu zmniejszenia lęku.
- Terapia rodzinna może być stosowana w celu zmniejszenia poziomu niepokoju w rodzinie, który może przyczyniać się do objawów danej osoby lub być przez nie spowodowany.
- Techniki relaksacyjne mogą pomóc osobie rozwinąć sposoby radzenia sobie ze stresorami, które wpływają na niepokój i nastrój.
- Terapia rytmu interpersonalna i społeczna obejmuje planowanie i prowadzenie dokumentacji. Może pomóc osobie z obydwoma stanami zachować stabilność i uniknąć zmian niepokoju i nastroju.
Idąc naprzód
Życie z chorobą afektywną dwubiegunową jest trudne, ale może być jeszcze trudniejsze, jeśli żyjesz również z zaburzeniem lękowym. Chociaż są to schorzenia trwające całe życie, możliwe jest leczenie obu i poprawę jakości życia.
Po rozpoczęciu leczenia pamiętaj o regularnym komunikowaniu się z lekarzem. Poinformuj ich, jeśli twoje leki lub terapia wydają się mniej skuteczne niż zwykle lub powodują nieprzyjemne lub poważne skutki uboczne. Twoi lekarze pomogą Ci znaleźć i przestrzegać skutecznego planu leczenia, który będzie dla Ciebie najlepszy.
