Co to jest ADHD?
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest obecnie jednym z najczęstszych zaburzeń psychicznych dotykających dzieci, chociaż występuje również u dorosłych. Jest to przewlekła choroba neuropsychiatryczna charakteryzująca się problemami z koncentracją, utrzymaniem uwagi, impulsywnością lub nadpobudliwością, a czasami problemami behawioralnymi związanymi z nadpobudliwością i impulsywnością. Dla niektórych objawy ADHD mogą być łagodne lub nawet niewykrywalne, dla innych mogą powodować osłabienie.
Średni wiek osób, u których rozpoznaje się ADHD, to 7 lat, a objawy często pojawiają się przed 12 rokiem życia, chociaż może to dotyczyć młodszych dzieci, a nawet dorosłych. Szacuje się, że 9 procent dzieci i 4 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych ma ADHD.
Jeśli ADHD zostanie po raz pierwszy zdiagnozowany u dorosłych, objawy często sięgają dzieciństwa. Nawet 60 procent dzieci, u których zdiagnozowano ADHD, będzie nadal doświadczać objawów tej choroby w dorosłym życiu.
Istnieją trzy podtypy ADHD, w zależności od występujących objawów:
- przeważnie nieuważny
- przeważnie nadpobudliwy lub impulsywny
- połączenie dwóch zestawów symptomów
Jakie są objawy ADHD?
Objawy ADHD mogą być łagodne, umiarkowane lub ciężkie. W zależności od tego, jak poważne są czyjeś objawy, ADHD może utrudniać utrzymanie pracy (szczególnie wymagającej rutyny) lub skupienie się na szkole. Mogą też ucierpieć relacje osobiste.
Osoby z ADHD mogą mieć trudności z następującymi problemami:
- koncentrując
- siedząc nieruchomo
- zwracając uwagę
- utrzymanie porządku
- postępując zgodnie z instrukcjami
- zapamiętywanie szczegółów
- kontrolowanie impulsów
Dostępne zasoby
Jeśli Ty lub Twoje dziecko zmagacie się z objawami ciężkiego ADHD, możecie kwalifikować się do zasiłku federalnego. Na przykład dochód z dodatkowego zabezpieczenia (SSI) w ramach federalnego programu zabezpieczenia społecznego ma na celu pomóc dzieciom poniżej 18 roku życia, które cierpią na poważne choroby przewlekłe.
Aby zakwalifikować się do zasiłku SSI, dzieci i rodzice muszą spełniać surowe wymagania dotyczące dochodów. Stan ten musi również wpływać na osobę w skrajnym stopniu przez co najmniej 12 miesięcy. Jeśli ADHD twojego dziecka wpłynęło na twoją lub ich zdolność do skutecznego funkcjonowania, możesz kwalifikować się do tych zasobów.
Dorośli z ciężkimi objawami ADHD mogą być uprawnieni do otrzymywania zasiłków dla osób niepełnosprawnych (SSD). Jeśli uważasz, że zaburzenie uniemożliwiło Ci utrzymanie pracy lub podjęcie jakiejkolwiek pracy z powodu nasilenia objawów, możesz się kwalifikować. Przed złożeniem wniosku należy zebrać wszelkie dokumenty, medyczne lub inne, które mogą pomóc w wykazaniu upośledzenia, którego doznałeś.
Ogólnie rzecz biorąc, renty inwalidzkie są rozpatrywane indywidualnie. Rozważonych zostanie kilka czynników, w tym:
- Twój wiek
- swoją historię pracy
- Twoja edukacja
- twoja historia medyczna
- inne czynniki
Dorośli, którzy mogą wykazać, że byli leczeni z powodu ADHD jako dziecko, mogą mieć większe szanse na uzyskanie korzyści z SSD.
Aby się zakwalifikować, prawdopodobnie będziesz potrzebować czegoś więcej niż tylko diagnozy ADHD. Będziesz także musiał wykazać, za pomocą sprawdzalnej dokumentacji medycznej, że masz wszystkie następujące objawy:
- oznaczona nieuwaga
- wyraźna impulsywność
- wyraźna nadpobudliwość
Będziesz również musiał wykazać, że jesteś upośledzony w pewnych obszarach funkcjonowania poznawczego, społecznego lub osobistego. Prawdopodobnie będziesz musiał dołączyć:
- dokumenty medyczne
- ocena psychologiczna
- notatki od terapeuty
Jeśli masz pytania dotyczące tego, czy możesz się kwalifikować lub jakich informacji będziesz potrzebować, aby ubiegać się o jakiekolwiek świadczenia z tytułu niepełnosprawności, Social Security Administration zapewni pomocny przewodnik. Prawnik specjalizujący się w procesie przyznawania świadczeń z tytułu niezdolności do pracy może również odpowiedzieć na Twoje pytania.
Zarządzanie ADHD
Według dr Francine Conway, badaczki i psychodynamicznego psychologa klinicznego, która leczy ADHD, a także napisała książkę na ten temat, największą przeszkodą w radzeniu sobie z ADHD jest zaakceptowanie faktu, że istnieje problem. Ze swoimi charakterystycznymi objawami zachowania impulsywnego lub niewłaściwego zachowania, ADHD często można błędnie przypisać złemu rodzicielstwu lub braku dyscypliny. To może prowadzić ludzi do cierpienia w ciszy.
Jeśli uważasz, że Ty lub Twoje dziecko możecie mieć ADHD, poszukaj pomocy. Chociaż nie ma jednego leczenia dla wszystkich, dostępnych jest wiele rodzajów terapii, które pomagają radzić sobie z ADHD.
Na przykład Robert Ryan, LCPC, ATR, psychoterapeuta pracujący z dziećmi i dorosłymi z ADHD w rejonie Chicago, jest bardzo obiecujący w dwóch szczególnych terapiach. Jednym z nich jest trening uważności, który obejmuje praktyki jogi i medytacji. Może zdziałać cuda w uspokajaniu umysłu. Druga, dialektyczna terapia behawioralna, opiera się na poznawaniu i pomaga zidentyfikować myśli, przekonania i założenia, które utrudniają życie. W niektórych przypadkach do leczenia objawów ADHD mogą być potrzebne leki.
Już dziś skontaktuj się ze swoim specjalistą, aby uzyskać wskazówki dotyczące życia z ADHD. Jeśli potrzebujesz pomocy w znalezieniu specjalisty, porozmawiaj z lekarzem pierwszego kontaktu. Mogą pomóc skierować Cię do odpowiedniego specjalisty.
