Przegląd
Zespół nerczycowy występuje, gdy uszkodzenie nerek powoduje, że narządy te uwalniają zbyt dużo białka do moczu.
Zespół nerczycowy sam w sobie nie jest chorobą. Choroby, które uszkadzają naczynia krwionośne w nerkach, powodują ten zespół.
Objawy zespołu nerczycowego
Zespół nerczycowy charakteryzuje się następującymi cechami:
- duża ilość białka w moczu (białkomocz)
- wysoki poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi (hiperlipidemia)
- niski poziom białka zwanego albuminą we krwi (hipoalbuminemia)
- obrzęk (obrzęk), szczególnie kostek i stóp oraz wokół oczu
Oprócz powyższych objawów u osób z zespołem nerczycowym mogą również wystąpić:
- spieniony mocz
- zwiększenie masy ciała w wyniku gromadzenia się płynów w organizmie
- zmęczenie
- utrata apetytu
Przyczyny zespołu nerczycowego
Twoje nerki są wypełnione maleńkimi naczyniami krwionośnymi zwanymi kłębuszkami. Gdy krew przepływa przez te naczynia, dodatkowa woda i produkty przemiany materii są filtrowane do moczu. Białko i inne substancje potrzebne organizmowi pozostają we krwi.
Zespół nerczycowy występuje, gdy kłębuszki są uszkodzone i nie mogą prawidłowo filtrować krwi. Uszkodzenie tych naczyń krwionośnych umożliwia wyciek białka do moczu.
Albumina jest jednym z białek wydalanych z moczem. Albumina pomaga wyciągnąć dodatkowy płyn z organizmu do nerek. Płyn ten jest następnie usuwany z moczem.
Bez albuminy organizm zatrzymuje dodatkowy płyn. Powoduje to obrzęk (obrzęk) nóg, stóp, kostek i twarzy.
Pierwotne przyczyny zespołu nerczycowego
Niektóre stany powodujące zespół nerczycowy wpływają tylko na nerki. Nazywa się to pierwotnymi przyczynami zespołu nerczycowego. Warunki te obejmują:
- Ogniskowe segmentalne stwardnienie kłębuszków nerkowych (FSGS). Jest to stan, w którym kłębuszki stają się bliznami z powodu choroby, defektu genetycznego lub nieznanej przyczyny.
- Nefropatia błoniasta. W tej chorobie błony kłębuszków gęstnieją. Przyczyna zgrubienia nie jest znana, ale może wystąpić wraz z toczniem, zapaleniem wątroby typu B, malarią lub rakiem.
- Choroba minimalnej zmiany. U osoby z tą chorobą tkanka nerkowa wygląda normalnie pod mikroskopem. Ale z jakiegoś nieznanego powodu nie filtruje prawidłowo.
- Zakrzepica żył nerkowych. W tym zaburzeniu zakrzep krwi blokuje żyłę, która odprowadza krew z nerki.
Wtórne przyczyny zespołu nerczycowego
Inne choroby wywołujące zespół nerczycowy dotykają cały organizm. Nazywa się to wtórnymi przyczynami zespołu nerczycowego. Takie choroby mogą obejmować:
- Cukrzyca. W tej chorobie niekontrolowany poziom cukru we krwi może uszkodzić naczynia krwionośne w całym ciele, w tym w nerkach.
- Toczeń. Toczeń jest chorobą autoimmunologiczną, która powoduje zapalenie stawów, nerek i innych narządów.
- Amyloidoza. Ta rzadka choroba jest spowodowana gromadzeniem się białka amyloidu w narządach. Amyloid może gromadzić się w nerkach, co może spowodować uszkodzenie nerek.
Niektóre leki, w tym leki zwalczające infekcje i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), również są powiązane z zespołem nerczycowym.
Dieta zespołu nerczycowego
Dieta jest ważna w leczeniu zespołu nerczycowego. Ogranicz ilość spożywanej soli, aby zapobiec obrzękom i kontrolować ciśnienie krwi. Twój lekarz może również zasugerować picie mniejszej ilości płynów, aby zmniejszyć obrzęk.
Zespół nerczycowy może zwiększyć poziom cholesterolu i trójglicerydów, więc staraj się stosować dietę o niskiej zawartości tłuszczów nasyconych i cholesterolu. Może to również pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób serca.
Chociaż ten stan powoduje utratę białka w moczu, spożywanie dodatkowego białka nie jest zalecane. Dieta wysokobiałkowa może pogorszyć zespół nerczycowy. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o pokarmach, które należy jeść i których należy unikać, gdy masz zespół nerczycowy.
Leczenie zespołu nerczycowego
Twój lekarz może leczyć stan, który spowodował zespół nerczycowy, a także objawy tego zespołu. Aby to osiągnąć, można zastosować różne leki:
- Leki na ciśnienie krwi. Mogą one pomóc obniżyć ciśnienie krwi i zmniejszyć ilość białka traconego w moczu. Leki te obejmują inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) i blokery receptora angiotensyny II (ARB).
- Diuretyki. Diuretyki powodują, że nerki uwalniają dodatkowy płyn, co zmniejsza obrzęk. Leki te obejmują takie rzeczy, jak furosemid (Lasix) i spironolakton (aldakton).
- Statyny. Leki te obniżają poziom cholesterolu. Niektóre przykłady plam obejmują atorwastatynę wapniową (Lipitor) i lowastatynę (Altoprev, Mevacor).
- Rozrzedzacze krwi. Leki te zmniejszają zdolność krzepnięcia krwi i mogą być przepisywane, jeśli miałeś zakrzep krwi w nerce. Przykłady obejmują heparynę i warfarynę (Coumadin, Jantoven).
- Środki tłumiące układ odpornościowy. Te leki pomagają utrzymać układ odpornościowy pod kontrolą i mogą być pomocne w leczeniu podstawowego stanu, takiego jak toczeń. Przykładem leku hamującego odporność są kortykosteroidy.
Twój lekarz może również chcieć podjąć kroki w celu zmniejszenia ryzyka infekcji. Aby to zrobić, mogą zalecić szczepienie przeciwko pneumokokom i coroczne szczepienie przeciw grypie.
Zespół nerczycowy u dzieci
U dzieci może wystąpić zarówno pierwotny, jak i wtórny zespół nerczycowy. Pierwotny zespół nerczycowy jest najczęstszym typem u dzieci.
Niektóre dzieci mogą mieć coś, co nazywa się wrodzonym zespołem nerczycowym, który występuje w pierwszych 3 miesiącach życia. Może to być spowodowane dziedziczną wadą genetyczną lub infekcją wkrótce po urodzeniu. Dzieci z tym schorzeniem mogą ostatecznie wymagać przeszczepu nerki.
U dzieci zespół nerczycowy powoduje następujące objawy:
- gorączka, zmęczenie, drażliwość i inne oznaki infekcji
- utrata apetytu
- krew w moczu
- biegunka
- wysokie ciśnienie krwi
Dzieci z dziecięcym zespołem nerczycowym zapadają na więcej infekcji niż zwykle. Dzieje się tak, ponieważ białka, które normalnie chronią je przed infekcją, są wydalane z moczem. Mogą również mieć wysoki poziom cholesterolu we krwi.
Zespół nerczycowy u dorosłych
Podobnie jak u dzieci, zespół nerczycowy u dorosłych może mieć przyczyny pierwotne i wtórne. U dorosłych najczęstszą pierwotną przyczyną zespołu nerczycowego jest ogniskowe segmentalne stwardnienie kłębuszków nerkowych (FSGS).
Ten stan wiąże się z gorszymi perspektywami. Ilość białka obecnego w moczu jest istotnym czynnikiem określającym rokowanie u tych osób. Około połowa osób z FSGS i zespołem nerczycowym przechodzi do schyłkowej choroby nerek w ciągu 5 do 10 lat.
Jednak wtórne przyczyny zespołu nerczycowego odgrywają również ważną rolę u dorosłych. Szacuje się, że ponad 50 procent przypadków zespołu nerczycowego u dorosłych ma wtórną przyczynę, taką jak cukrzyca lub toczeń.
Rozpoznanie zespołu nerczycowego
Aby zdiagnozować zespół nerczycowy, lekarz najpierw przejdzie do historii choroby. Zostaniesz zapytany o objawy, przyjmowane leki i czy masz jakieś podstawowe schorzenia.
Twój lekarz przeprowadzi również badanie fizykalne. Może to obejmować mierzenie ciśnienia krwi i słuchanie serca.
Aby zdiagnozować zespół nerczycowy, stosuje się kilka testów. Zawierają:
- Testy moczu. Zostaniesz poproszony o dostarczenie próbki moczu. Można to wysłać do laboratorium w celu ustalenia, czy masz duże ilości białka w moczu. W niektórych przypadkach możesz zostać poproszony o zebranie moczu w ciągu 24 godzin.
- Badania krwi. Podczas tych testów próbka krwi zostanie pobrana z żyły w ramieniu. Ta próbka może być analizowana w celu sprawdzenia wskaźników ogólnej czynności nerek, poziomu albuminy we krwi oraz poziomu cholesterolu i trójglicerydów.
- USG. Ultradźwięki wykorzystują fale dźwiękowe, aby stworzyć obraz nerek. Twój lekarz może wykorzystać utworzone obrazy do oceny struktury Twoich nerek.
- Biopsja. Podczas biopsji zostanie pobrana niewielka próbka tkanki nerki. Można to wysłać do laboratorium w celu dalszych testów i może pomóc określić, co może być przyczyną twojego stanu.
Powikłania zespołu nerczycowego
Utrata białek z krwi, a także uszkodzenie nerek może prowadzić do różnych powikłań. Oto kilka przykładów możliwych powikłań, które mogą wystąpić u osoby z zespołem nerczycowym:
- Zakrzepy krwi. Białka zapobiegające krzepnięciu mogą zostać utracone z krwi, co zwiększa ryzyko powstania zakrzepów krwi.
- Wysoki poziom cholesterolu i trójglicerydów. Do krwi może zostać uwolnionych więcej cholesterolu i trójglicerydów. Może to zwiększyć ryzyko chorób serca.
- Wysokie ciśnienie krwi. Uszkodzenie nerek może zwiększyć ilość produktów przemiany materii we krwi. Może to podnieść ciśnienie krwi.
- Niedożywienie. Utrata białka we krwi może prowadzić do utraty wagi, co może być maskowane obrzękiem (obrzękiem).
- Anemia. Brakuje ci czerwonych krwinek, które przenoszą tlen do narządów i tkanek twojego ciała.
- Przewlekła choroba nerek. Twoje nerki mogą z czasem utracić swoją funkcję, co może wymagać dializy lub przeszczepu nerki.
- Ostra niewydolność nerek. Uszkodzenie nerek może spowodować, że nerki przestaną filtrować odpady, co wymaga interwencji w nagłych wypadkach poprzez dializę.
- Infekcje. Osoby z zespołem nerczycowym mają zwiększone ryzyko infekcji, takich jak zapalenie płuc i zapalenie opon mózgowych.
- Niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy). Twoja tarczyca nie wytwarza wystarczającej ilości hormonu tarczycy.
- Choroba wieńcowa. Zwężenie naczyń krwionośnych ogranicza dopływ krwi do serca.
Czynniki ryzyka zespołu nerczycowego
Jest kilka rzeczy, które mogą narazić Cię na zwiększone ryzyko wystąpienia zespołu nerczycowego. Mogą to być:
- Podstawowy stan, który może prowadzić do uszkodzenia nerek. Przykłady takich stanów obejmują takie rzeczy, jak cukrzyca, toczeń lub inne choroby nerek.
- Specyficzne infekcje. Istnieją pewne infekcje, które mogą zwiększać ryzyko zespołu nerczycowego, w tym HIV, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C oraz malaria.
- Leki. Niektóre leki zwalczające infekcje i NLPZ mogą zwiększać ryzyko zespołu nerczycowego.
Pamiętaj, że tylko dlatego, że masz jeden z tych czynników ryzyka, nie oznacza, że rozwiniesz zespół nerczycowy. Jednak ważne jest, aby monitorować swoje zdrowie i skonsultować się z lekarzem, jeśli występują objawy, które są zgodne z zespołem nerczycowym.
Perspektywa zespołu nerczycowego
Perspektywy zespołu nerczycowego mogą być różne. Zależy to od tego, co go powoduje, a także od ogólnego stanu zdrowia.
Niektóre choroby wywołujące zespół nerczycowy ustępują samoistnie lub podczas leczenia. Po wyleczeniu choroby podstawowej zespół nerczycowy powinien ulec poprawie.
Jednak inne stany mogą ostatecznie doprowadzić do niewydolności nerek, nawet podczas leczenia. W takim przypadku konieczna będzie dializa i prawdopodobnie przeszczep nerki.
Jeśli masz niepokojące objawy lub podejrzewasz, że możesz mieć zespół nerczycowy, umów się na wizytę u lekarza, aby omówić swoje obawy.
