Drogi przyjacielu,
Miałam 26 lat, kiedy pierwszy raz doświadczyłam objawów endometriozy. Jechałem do pracy (jestem pielęgniarką) i poczułem bardzo silny ból w górnej prawej części brzucha, tuż pod żebrem. To był ostry, przeszywający ból. To był najbardziej intensywny ból, jaki kiedykolwiek czułam; Zaparło mi dech w piersiach.
Kiedy dotarłem do pracy, wysłali mnie na pogotowie i przeprowadzili kilka testów. W końcu dali mi leki przeciwbólowe i powiedzieli, żebym kontynuował leczenie położniczo-ginekologiczne. Zrozumiałem, ale ona nie rozumiała miejsca bólu i powiedziała mi tylko, żebym miał go na oku.
To było kilka miesięcy, kiedy ten ból pojawiał się i znikał, kiedy zdałem sobie sprawę, że zacznie się około cztery dni przed moją miesiączką i ustanie około czterech dni po nim. Jednak po około roku stało się to częstsze i wiedziałem, że to nie jest normalne. Postanowiłem, że najwyższy czas zasięgnąć drugiej opinii.
Ten ginekolog zadał mi bardziej konkretne pytania: na przykład, czy kiedykolwiek doświadczyłem bólu podczas seksu. (Co miałem, po prostu nie sądziłem, że te dwie rzeczy są ze sobą powiązane. Po prostu myślałem, że jestem kimś, kto odczuwa ból podczas seksu). Następnie zapytała mnie, czy kiedykolwiek słyszałem o endometriozie; Byłem pielęgniarką przez osiem lat, ale po raz pierwszy o tym słyszałem.
Nie sprawiała, że wydawało się to wielką sprawą, więc nie uważałem tego za jeden. To było tak, jakby mówiła mi, że mam grypę. Podano mi antykoncepcję i ibuprofen, aby opanować objawy i to wszystko. Jednak miło było mieć dla niego nazwę. To mnie uspokoiło.
Patrząc wstecz, śmieję się, gdy pomyślę, jaka była w tym zwyczajna. Ta choroba jest o wiele poważniejsza, niż się wydawało. Żałuję, że rozmowa nie była głębsza; wtedy zrobiłbym więcej badań i zwróciłbym większą uwagę na moje symptomy.
Po około dwóch latach objawów zdecydowałem się zasięgnąć trzeciej opinii i poszedłem do lekarza położnika, który został mi polecony. Kiedy powiedziałem mu o moich objawach (ból w górnej prawej części brzucha), powiedział mi, że może to być spowodowane obecnością endometrium w jamie klatki piersiowej (które ma tylko niewielki procent kobiet). Skierował mnie do chirurga i zrobiłem osiem biopsji. Jeden wrócił pozytywny na endometriozę - moja pierwsza oficjalna diagnoza.
Potem przepisano mi leuprolid (Lupron), który w zasadzie wprowadza cię w menopauzę wywołaną medycznie. Plan był taki, że będę go stosował przez sześć miesięcy, ale skutki uboczne były tak złe, że mogłem tolerować tylko trzy.
Nie czułam się lepiej. Jeśli już, moje objawy się pogorszyły. Miałam zaparcia i problemy żołądkowo-jelitowe (GI), nudności, wzdęcia. A ból związany z seksem stał się milion razy gorszy. Ból w górnej prawej części brzucha stał się dusznością i czułem się, jakbym się dusił. Objawy były tak poważne, że zostałem zmuszony do niezdolności do pracy.
To zdumiewające, co robi z tobą twój umysł, kiedy szukasz diagnozy. To staje się twoją pracą. W tym momencie mój ginekolog w zasadzie powiedział mi, że nie wie, co dla mnie zrobić. Mój pulmonolog kazał mi spróbować akupunktury. Doszło do tego, że ich postawa brzmiała: znajdź sposób, aby sobie z tym poradzić, ponieważ nie wiemy, co to jest.
Wtedy w końcu zacząłem szukać informacji. Zacząłem od prostego wyszukiwania w Google na temat choroby i dowiedziałem się, że hormony, na których byłem, to tylko bandaż. Odkryłem, że są specjaliści od endometriozy.
I znalazłem na Facebooku stronę dotyczącą endometriozy (zwaną Nancy's Nook), która prawie uratowała mi życie. Na tej stronie przeczytałem komentarze kobiet, które doświadczyły podobnego bólu w klatce piersiowej. To ostatecznie doprowadziło mnie do znalezienia specjalisty w Atlancie. Przyjechałem z Los Angeles, żeby go zobaczyć. Wiele kobiet nie ma lokalnych specjalistów i będą musiały podróżować, aby znaleźć dobrą opiekę.
Ten specjalista nie tylko wysłuchał mojej historii z takim współczuciem, ale także pomógł z powodzeniem wyleczyć stan za pomocą operacji wycięcia. Ten rodzaj operacji jest najbliższą rzeczą, jaką mamy obecnie do wyleczenia.
Jeśli jesteś kobietą, która myśli, że musi cierpieć na tę chorobę w ciszy, zachęcam Cię do edukacji i kontaktu z grupami wsparcia. Ból nigdy nie jest normalny; to twoje ciało mówi ci, że coś jest nie tak. Mamy teraz do dyspozycji tak wiele narzędzi. Uzbrój się w pytania do lekarza.
Podnoszenie świadomości tego stanu jest ważne. Mówienie o endometriozie ma ogromne znaczenie. Liczba kobiet, które borykają się z tym schorzeniem jest zdumiewająca, a brak leczenia jest prawie karalny. Mamy obowiązek powiedzieć, że to nie jest w porządku i nie pozwolimy, aby było OK.
Szczerze, Jenneh
Jenneh jest 31-letnią zarejestrowaną pielęgniarką, która od 10 lat pracuje i mieszka w Los Angeles. Jej pasją jest bieganie, pisanie i praca na rzecz endometriozy w ramach The Endometriosis Coalition.
