Najważniejsze
- Nawet po leczeniu łuszczyca nigdy w pełni nie ustąpi.
- Leczenie łuszczycy ma na celu zmniejszenie objawów i pomoc w uzyskaniu remisji choroby.
- Leki doustne mogą być dobrym rozwiązaniem, jeśli łuszczyca jest cięższa lub nie reaguje na inne metody leczenia.
Łuszczyca i leki doustne
Łuszczyca jest częstą chorobą autoimmunologiczną, która powoduje czerwone, grube, zapalne plamy na skórze. Plamy są często pokryte białawymi srebrzystymi łuskami zwanymi płytkami. W niektórych przypadkach dotknięta skóra pęka, krwawi lub wycieka. Wiele osób odczuwa pieczenie, ból i tkliwość wokół dotkniętej chorobą skóry.
Łuszczyca to choroba przewlekła. Nawet po leczeniu łuszczyca nigdy w pełni nie ustąpi. Dlatego leczenie ma na celu złagodzenie objawów i pomoc w uzyskaniu remisji choroby. Remisja to okres niewielkiej lub zerowej aktywności choroby. Oznacza to mniej objawów.
Istnieje wiele opcji leczenia łuszczycy, w tym leki doustne. Leki doustne są formą leczenia systemowego, co oznacza, że oddziałują na cały organizm. Leki te mogą być bardzo silne, więc lekarze zwykle przepisują je tylko w przypadku ciężkiej łuszczycy. W wielu przypadkach leki te są zarezerwowane dla osób, które nie odniosły dużego sukcesu w przypadku innych metod leczenia łuszczycy. Niestety mogą powodować różne skutki uboczne i problemy.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o najczęściej stosowanych doustnych lekach, ich skutkach ubocznych i ryzyku.
Opcja nr 1: Acitretin
Acytretyna (Soriatane) jest retinoidem podawanym doustnie. Retinoidy są formą witaminy A. Acytretyna to jedyny doustny retinoid stosowany w leczeniu ciężkiej łuszczycy u dorosłych. Może powodować poważne skutki uboczne. Z tego powodu lekarz może przepisać ten lek tylko na krótki czas. Kiedy łuszczyca osiągnie remisję, lekarz może zalecić przerwanie stosowania tego leku do czasu kolejnego zaostrzenia.
Skutki uboczne acytretyny
Bardziej powszechne skutki uboczne acytretyny obejmują:
- spierzchnięta skóra i usta
- wypadanie włosów
- suchość w ustach
- agresywne myśli
- zmiany nastroju i zachowania
- depresja
- bół głowy
- ból za oczami
- ból stawu
- uszkodzenie wątroby
W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważne skutki uboczne. Skontaktuj się natychmiast z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:
- zmiana widzenia lub utrata widzenia w nocy
- złe bóle głowy
- nudności
- duszność
- obrzęk
- ból w klatce piersiowej
- słabość
- kłopoty z mówieniem
- zażółcenie skóry lub białkówek oczu
Ciąża i acytretyna
Przed rozpoczęciem przyjmowania acytretyny należy omówić swoje plany reprodukcyjne z lekarzem. Ten lek może powodować problemy z niektórymi metodami kontroli urodzeń. Nie należy przyjmować acytretyny, jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajść w ciążę. Po odstawieniu acytretyny nie powinnaś zachodzić w ciążę przez następne trzy lata.
Jeśli jesteś kobietą, która może zajść w ciążę, nie powinnaś pić alkoholu podczas przyjmowania tego leku i przez dwa miesiące po jego zaprzestaniu. Połączenie acytretyny z alkoholem pozostawia w organizmie szkodliwą substancję. Ta substancja może śmiertelnie zaszkodzić przyszłym ciążom. Efekt ten utrzymuje się do trzech lat po zakończeniu kuracji.
Opcja nr 2: Cyklosporyna
Cyklosporyna jest lekiem immunosupresyjnym. Jest dostępny jako markowe leki Neoral, Gengraf i Sandimmune. Jest stosowany w leczeniu ciężkiej łuszczycy, jeśli inne metody leczenia nie działają.
Cyklosporyna działa uspokajająco na układ odpornościowy. Zapobiega lub zatrzymuje nadmierną reakcję organizmu, która powoduje objawy łuszczycy. Ten lek jest bardzo silny i może powodować poważne skutki uboczne.
Skutki uboczne cyklosporyny
Bardziej powszechne skutki uboczne cyklosporyny obejmują:
- bół głowy
- gorączka
- ból brzucha
- nudności
- wymioty
- niechciany porost włosów
- biegunka
- duszność
- wolne lub szybkie tętno
- zmiany w moczu
- ból pleców
- obrzęk dłoni i stóp
- nietypowe siniaczenie lub krwawienie
- nadmierne zmęczenie
- nadmierna słabość
- podwyższone ciśnienie krwi
- drżące ręce (drżenie)
Inne zagrożenia związane z cyklosporyną
Cyklosporyna może również powodować inne problemy. Obejmują one:
- Interakcje lekowe. Niektóre wersje cyklosporyny nie mogą być stosowane w tym samym czasie lub po innych terapiach łuszczycy. Poinformuj swojego lekarza o każdym leku lub leczeniu, które kiedykolwiek przyjmowałeś i które obecnie stosujesz. Obejmuje to leki stosowane w leczeniu łuszczycy, a także w leczeniu innych schorzeń. Jeśli masz problem z zapamiętaniem, jakie leki przyjmowałeś, a które robi wiele osób, poproś farmaceutę o listę tych leków.
- Uszkodzenie nerek. Twój lekarz sprawdzi ciśnienie krwi przed i podczas leczenia tym lekiem. Prawdopodobnie będziesz musiał mieć również regularne badania moczu. Dzięki temu lekarz może sprawdzić, czy nie ma uszkodzenia nerek. Lekarz może wstrzymać lub przerwać leczenie cyklosporyną, aby chronić nerki.
- Infekcje. Cyklosporyna zwiększa ryzyko infekcji. Należy unikać przebywania w pobliżu chorych, aby nie zarazić się ich zarazkami. Często myj ręce. Jeśli masz objawy infekcji, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.
-
Problemy z układem nerwowym. Ten lek może również powodować problemy z układem nerwowym. Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:
- zmiany mentalne
- słabe mięśnie
- zmiany widzenia
- zawroty głowy
- utrata przytomności
- drgawki
- zażółcenie skóry lub białkówek oczu
- krew w moczu
Opcja nr 3: metotreksat
Metotreksat (Trexall) należy do klasy leków zwanych antymetabolitami. Lek ten jest podawany osobom z ciężką łuszczycą, które nie odniosły dużego sukcesu w przypadku innych metod leczenia. Może spowolnić wzrost komórek skóry i powstrzymać tworzenie się łusek.
Skutki uboczne metotreksatu
Bardziej powszechne działania niepożądane metotreksatu obejmują:
- zmęczenie
- dreszcze
- gorączka
- nudności
- ból brzucha
- zawroty głowy
- wypadanie włosów
- zaczerwienienie oczu
- bóle głowy
- delikatne dziąsła
- utrata apetytu
- infekcje
Twój lekarz może zalecić suplementację kwasu foliowego (witaminy B) w celu ochrony przed niektórymi z tych działań niepożądanych.
W rzadkich przypadkach lek ten może powodować poważne, zagrażające życiu skutki uboczne. Ryzyko wystąpienia tych skutków ubocznych wzrasta wraz z wyższymi dawkami leku. Skontaktuj się natychmiast z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:
- niezwykłe krwawienie
- zażółcenie skóry lub białkówek oczu
- ciemny kolor moczu lub krew w moczu
- suchy kaszel, który nie wytwarza flegmy
- reakcje alergiczne, które mogą obejmować trudności w oddychaniu, wysypkę lub pokrzywkę
Inne zagrożenia związane z metotreksatem
Metotreksat może również powodować inne problemy. Obejmują one:
- Interakcje lekowe. Nie należy łączyć tego leku z niektórymi innymi lekami ze względu na ryzyko poważnych skutków ubocznych. Mogą to być leki przeciwzapalne dostępne bez recepty. Porozmawiaj z lekarzem o innych poważnych interakcjach, które mogą wystąpić, jeśli zażyjesz niektóre leki.
- Uszkodzenie wątroby. Jeśli lek ten jest przyjmowany przez długi czas, może spowodować uszkodzenie wątroby. Nie należy przyjmować metotreksatu, jeśli masz uszkodzenie wątroby, nadużywanie alkoholu lub alkoholową chorobę wątroby. Twój lekarz może zalecić biopsję wątroby, aby sprawdzić, czy nie ma uszkodzenia wątroby.
- Wpływ na chorobę nerek. Porozmawiaj z lekarzem przed przyjęciem tego leku, jeśli masz chorobę nerek. Możesz potrzebować innej dawki.
- Szkoda dla ciąży. Kobiety w ciąży, karmiące piersią lub planujące zajście w ciążę nie powinny stosować tego leku. Mężczyźni nie powinni zachodzić w ciążę podczas leczenia i przez trzy miesiące po zaprzestaniu stosowania tego leku. W tym czasie mężczyźni powinni używać prezerwatyw.
Opcja nr 4: Apremilast
W 2014 roku amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła apremilast (Otezla) do leczenia łuszczycy i łuszczycowego zapalenia stawów u dorosłych. Uważa się, że Apremilast działa w obrębie układu odpornościowego i zmniejsza reakcję organizmu na stan zapalny.
Skutki uboczne apremilastu
Według FDA, do najczęstszych skutków ubocznych, których doświadczali ludzie podczas badań klinicznych, należały:
- bół głowy
- nudności
- biegunka
- wymioty
- objawy przeziębienia, takie jak katar
- ból brzucha
Osoby przyjmujące ten lek częściej zgłaszały depresję podczas badań klinicznych niż osoby przyjmujące placebo.
Inne zagrożenia związane z apremilastem
Inne możliwe obawy związane ze stosowaniem apremilastu obejmują:
- Utrata masy ciała Apremilast może również powodować niewyjaśnioną utratę wagi. Podczas leczenia lekarz powinien monitorować wagę pod kątem niewyjaśnionej utraty wagi.
- Wpływ na chorobę nerek. Porozmawiaj z lekarzem przed przyjęciem tego leku, jeśli masz chorobę nerek. Możesz potrzebować innej dawki.
- Interakcje lekowe. Nie należy łączyć apremilastu z innymi lekami, ponieważ zmniejszają one skuteczność apremilastu. Przykłady tych leków obejmują leki na napady padaczkowe karbamazepinę, fenytoinę i fenobarbital. Przed rozpoczęciem stosowania apremilastu należy porozmawiać z lekarzem o innych przyjmowanych lekach.
Jak inaczej leczy się łuszczycę?
Leczenie ogólnoustrojowe obejmuje również wstrzykiwane leki na receptę. Podobnie jak w przypadku leków doustnych, wstrzykiwane leki zwane biologicznymi działają na całe ciało, spowalniając postęp choroby. Jeszcze inne metody leczenia obejmują terapię światłem i leki miejscowe.
Biologia
Niektóre wstrzykiwane leki zmieniają układ odpornościowy. Są one znane jako leki biologiczne. Preparaty biologiczne są zatwierdzone do leczenia łuszczycy od umiarkowanej do ciężkiej. Zwykle stosuje się je, gdy organizm nie zareagował na tradycyjną terapię lub u osób, które również doświadczają łuszczycowego zapalenia stawów.
Przykłady leków biologicznych stosowanych w leczeniu łuszczycy obejmują:
- etanercept (Enbrel)
- infliksymab (Remicade)
- adalimumab (Humira)
- ustekinumab (Stelara)
Terapia światłem
Zabieg ten obejmuje kontrolowaną ekspozycję na naturalne lub sztuczne światło ultrafioletowe. Można to zrobić samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami.
Potencjalne terapie obejmują:
- Fototerapia UVB
- Terapia wąskopasmowa UVB
- terapia psoralenem i ultrafioletem A (PUVA)
- terapia laserem ekscymerowym
Leczenie miejscowe
Miejscowe leki są nakładane bezpośrednio na skórę. Te metody leczenia ogólnie działają najlepiej w przypadku łagodnej do umiarkowanej łuszczycy. W cięższych przypadkach leczenie miejscowe można łączyć z lekami doustnymi lub terapią światłem.
Typowe leczenie miejscowe obejmuje:
- nawilżające
- kwas salicylowy
- smoła węglowa
- maść kortykosteroidowa
- analogi witaminy D.
- retinoidy
- antralina (Dritho-Scalp)
- inhibitory kalcyneuryny, takie jak takrolimus (Prograf) i pimekrolimus (Elidel)
Najważniejsze
Jeśli masz łuszczycę, omów z lekarzem opcje leczenia. W miarę postępu choroby może zajść potrzeba zmiany leczenia. Możesz potrzebować silniejszych terapii, jeśli łuszczyca zaostrzy się lub nie zareaguje na leczenie. W takich przypadkach leki doustne mogą być dobrą opcją.
Porozmawiaj również z lekarzem o tym, jak te leki mogą na Ciebie wpływać. Współpracuj z lekarzem, aby znaleźć metody leczenia, które pomogą złagodzić objawy łuszczycy bez powodowania nieprzyjemnych skutków ubocznych.
