Przegląd
Tracheomalacja to rzadka choroba, która zwykle występuje po urodzeniu. Zazwyczaj ściany tchawicy są sztywne. W tracheomalacji chrząstka tchawicy nie rozwija się prawidłowo w macicy, przez co są słabe i wiotkie. Osłabione ściany prawdopodobnie zapadną się i spowodują niedrożność dróg oddechowych. Prowadzi to do problemów z oddychaniem.
Możliwe jest nabycie tego stanu w późniejszym życiu. Zwykle ma to miejsce, gdy dana osoba była intubowana przez długi czas lub miała nawracające zapalenie lub infekcję tchawicy.
Tracheomalacja u niemowląt i noworodków
Tracheomalacja jest często wykrywana u niemowląt w wieku od 4 do 8 tygodni. Często dziecko urodziło się z tą chorobą, ale stan ten zostaje zauważony dopiero wtedy, gdy zacznie oddychać wystarczającą ilością powietrza, aby wywołać świszczący oddech.
Czasami stan nie jest szkodliwy i wiele dzieci z niego wyrasta. W innych przypadkach stan może powodować poważne i ciągłe problemy z kaszlem, świszczącym oddechem, bezdechem i zapaleniem płuc.
Jakie są objawy?
Najczęstsze objawy tracheomalacji to:
- świszczący oddech, który nie ustępuje po leczeniu lekami rozszerzającymi oskrzela
- niezwykłe dźwięki podczas oddychania
- trudności w oddychaniu, które pogarszają się podczas aktywności lub gdy osoba jest przeziębiona
- wysoki oddech
- normalne parametry życiowe pomimo widocznych problemów z oddychaniem
- nawracające zapalenie płuc
- uporczywy kaszel
- tymczasowe ustanie oddychania, szczególnie podczas snu (bezdech)
Jakie są przyczyny?
Tracheomalacja jest niezwykle rzadka w każdym wieku, ale najczęściej jest spowodowana wadami rozwojowymi ścian tchawicy w macicy. Nie wiadomo dokładnie, dlaczego występuje ta wada.
Jeśli tracheomalacja rozwinie się w późniejszym okresie życia, może to być spowodowane przez duże naczynia krwionośne uciskające drogi oddechowe, powikłaniem zabiegu chirurgicznego mającego na celu naprawę wad wrodzonych w tchawicy lub przełyku lub pozostawieniem rurki do oddychania przez długi czas.
Jak to jest diagnozowane?
W przypadku wystąpienia objawów tracheomalacji lekarz zazwyczaj zleci badanie TK, badanie czynności płuc oraz, w zależności od wyników, bronchoskopię lub laryngoskopię.
Często do rozpoznania tracheomalacji wymagana jest bronchoskopia. Jest to bezpośrednie badanie dróg oddechowych za pomocą elastycznej kamery. Ten test pozwala lekarzowi zdiagnozować rodzaj tracheomalacji, jak ciężki jest stan i jaki ma wpływ na zdolność oddychania.
Możliwości leczenia
Dzieci często wyrastają z tracheomalacji w wieku 3 lat. Z tego powodu leczenie inwazyjne zwykle nie jest brane pod uwagę przed upływem tego czasu, chyba że stan jest wyjątkowo ciężki.
Dziecko będzie musiało być ściśle monitorowane przez swój zespół medyczny i może odnieść korzyści z nawilżacza, fizjoterapii klatki piersiowej i prawdopodobnie urządzenia z ciągłym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP).
Jeśli dziecko nie wyrosnie z choroby lub ma ciężki przypadek tracheomalacji, dostępnych jest wiele opcji chirurgicznych. Rodzaj oferowanego zabiegu zależy od rodzaju i lokalizacji tracheomalacji.
Opcje leczenia dla dorosłych z tracheomalacją są takie same jak dla dzieci, ale leczenie jest mniej skuteczne u dorosłych.
Perspektywy
Tracheomalacja jest niezwykle rzadkim schorzeniem w każdej grupie wiekowej. U dzieci jest to zwykle dający się opanować stan, w którym objawy ustępują z czasem i często są całkowicie eliminowane do trzeciego roku życia. Istnieje wiele środków, które można podjąć, aby złagodzić objawy, aż do ich naturalnego ustąpienia.
W rzadkich przypadkach, gdy objawy nie ustępują lub są ciężkie, może być konieczna operacja. W takich przypadkach operacja ma wysoki wskaźnik powodzenia.
U dorosłych stan ten jest często trudny do opanowania, jest bardziej prawdopodobny i wiąże się z dużą śmiertelnością.
