Co to jest zespół nagłej śmierci?
Zespół nagłej śmierci (SDS) to luźno zdefiniowany ogólny termin określający serię zespołów sercowych, które powodują nagłe zatrzymanie krążenia i prawdopodobnie śmierć.
Niektóre z tych zespołów są wynikiem problemów strukturalnych w sercu. Inne mogą wynikać z nieprawidłowości w kanałach elektrycznych. Wszystkie mogą spowodować nieoczekiwane i nagłe zatrzymanie krążenia, nawet u osób, które są zdrowe. W jej wyniku niektórzy ludzie umierają.
Większość ludzi nie wie, że ma zespół, dopóki nie nastąpi zatrzymanie akcji serca.
Wiele przypadków SDS również nie jest prawidłowo zdiagnozowanych. Kiedy osoba z SDS umiera, śmierć może być wymieniona jako przyczyna naturalna lub zawał serca. Ale jeśli koroner podejmie kroki w celu zrozumienia dokładnej przyczyny, może być w stanie wykryć oznaki jednego z zespołów SDS.
Niektóre szacunki wskazują, że co najmniej 4 procent osób z SDS nie ma żadnych nieprawidłowości strukturalnych, co byłoby najłatwiejsze do ustalenia podczas sekcji zwłok. Nieprawidłowości w kanałach elektrycznych są trudniejsze do wykrycia.
SDS występuje częściej u młodych i dorosłych w średnim wieku. U osób w tym wieku niewyjaśniona śmierć nazywana jest zespołem nagłej śmierci dorosłych (SADS).
Może również wystąpić u niemowląt. Te zespoły mogą być jednym z wielu schorzeń objętych zespołem nagłej śmierci niemowląt (SIDS).
Jeden szczególny stan, zespół Brugadów, może również powodować zespół nagłej nieoczekiwanej śmierci nocnej (SUNDS).
Ponieważ SDS jest często błędnie diagnozowany lub nie jest w ogóle diagnozowany, nie jest jasne, ile osób ją ma.
Szacunki sugerują, że 5 na 10000 osób ma zespół Brugadów. Inny stan SDS, zespół wydłużonego QT, może wystąpić u 1 na 7 000 osób. Krótkie QT jest jeszcze rzadsze. W ostatnich dwóch dekadach zidentyfikowano tylko 70 takich przypadków.
Czasami można wiedzieć, czy jesteś zagrożony. Jeśli tak, możesz być w stanie wyleczyć podstawową przyczynę możliwej SDS.
Przyjrzyjmy się bliżej krokom, które można podjąć, aby zdiagnozować niektóre schorzenia związane z SDS i prawdopodobnie zapobiec zatrzymaniu krążenia.
Kto jest zagrożony?
Osoby z SDS zwykle wydają się całkowicie zdrowe przed pierwszym incydentem sercowym lub śmiercią. SDS często nie powoduje żadnych widocznych oznak lub objawów. Istnieją jednak pewne czynniki ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia niektórych schorzeń związanych z SDS.
Naukowcy odkryli, że określone geny mogą zwiększać ryzyko wystąpienia niektórych typów SDS. Jeśli na przykład dana osoba ma SADS, prawdopodobnie ponad 20 procent jej krewnych pierwszego stopnia (rodzeństwo, rodzice i dzieci) również ma ten zespół.
Jednak nie każdy z SDS ma jeden z tych genów. Zaledwie 15 do 30 procent potwierdzonych przypadków zespołu Brugadów ma gen związany z tym konkretnym stanem.
Inne czynniki ryzyka obejmują:
- Seks. Mężczyźni częściej mają SDS niż kobiety.
- Wyścig. Osoby z Japonii i Azji Południowo-Wschodniej mają większe ryzyko wystąpienia zespołu Brugadów.
Oprócz tych czynników ryzyka niektóre schorzenia mogą zwiększać ryzyko SDS, takie jak:
- Zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Lit jest czasami stosowany w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. Ten lek może wywołać zespół Brugadów.
- Choroba serca. Choroba wieńcowa jest najczęstszą chorobą podstawową związaną z SDS. W przybliżeniu 1 na 2 zgony spowodowane chorobą wieńcową są nagłe. Pierwszą oznaką choroby jest zatrzymanie akcji serca.
- Padaczka. Każdego roku nagła nieoczekiwana śmierć z powodu padaczki (SUDEP) występuje u około 1 na 1000 osób, u których zdiagnozowano padaczkę. Większość zgonów następuje natychmiast po napadzie.
- Arytmie. Arytmia to nieregularne tętno lub rytm. Serce może bić zbyt wolno lub zbyt szybko. Może również mieć nieregularny wzór. Może to prowadzić do takich objawów, jak omdlenia lub zawroty głowy. Możliwa jest również nagła śmierć.
- Kardiomiopatia przerostowa. Ten stan powoduje pogrubienie ścian serca. Może również zakłócać działanie instalacji elektrycznej. Oba mogą prowadzić do nieregularnego lub szybkiego bicia serca (arytmii).
Należy zauważyć, że pomimo tych zidentyfikowanych czynników ryzyka, nie oznaczają one, że masz SDS. Każdy w każdym wieku i w każdym stanie zdrowia może mieć SDS.
Co to powoduje?
Nie jest jasne, co powoduje SDS.
Mutacje genów zostały powiązane z wieloma zespołami, które mieszczą się pod parasolem SDS, ale nie każda osoba z SDS ma geny. Możliwe, że inne geny są połączone z SDS, ale nie zostały jeszcze zidentyfikowane. A niektóre przyczyny SDS nie są genetyczne.
Niektóre leki mogą powodować zespoły, które mogą prowadzić do nagłej śmierci. Na przykład zespół długiego QT może wynikać ze stosowania:
- leki przeciwhistaminowe
- leki zmniejszające przekrwienie
- antybiotyki
- diuretyki
- leki przeciwdepresyjne
- leki przeciwpsychotyczne
Podobnie, niektóre osoby z SDS mogą nie wykazywać objawów, dopóki nie zaczną przyjmować tych określonych leków. Wówczas może pojawić się SDS wywołane lekiem.
Jakie są objawy?
Niestety, pierwszym objawem lub oznaką SDS może być nagła i nieoczekiwana śmierć.
Jednak SDS może powodować następujące objawy ostrzegawcze:
- ból w klatce piersiowej, szczególnie podczas ćwiczeń
- utrata przytomności
- trudności w oddychaniu
- zawroty głowy
- kołatanie serca lub uczucie trzepotania serca
- niewyjaśnione omdlenia, zwłaszcza podczas ćwiczeń
Jeśli Ty lub Twoje dziecko wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Lekarz może przeprowadzić testy, aby ustalić, jaka jest prawdopodobna przyczyna tych nieoczekiwanych objawów.
Jak się to rozpoznaje?
SDS jest diagnozowane tylko w przypadku nagłego zatrzymania krążenia. Elektrokardiogram (EKG lub EKG) może zdiagnozować wiele zespołów, które mogą spowodować nagłą śmierć. Ten test rejestruje aktywność elektryczną twojego serca.
Specjalnie wyszkoleni kardiolodzy mogą przyjrzeć się wynikom EKG i zidentyfikować możliwe problemy, takie jak zespół wydłużonego QT, zespół krótkiego QT, arytmia, kardiomiopatia i inne.
Jeśli EKG nie jest wyraźne lub kardiolog chciałby uzyskać dodatkowe potwierdzenie, może również poprosić o echokardiogram. To jest badanie ultrasonograficzne serca. Dzięki temu testowi lekarz może zobaczyć bicie twojego serca w czasie rzeczywistym. Może to pomóc im wykryć fizyczne nieprawidłowości.
Każdy, kto doświadcza objawów związanych z SDS, może otrzymać jeden z tych testów. Podobnie osoby z historią medyczną lub rodzinną, która sugeruje możliwość wystąpienia SDS, mogą chcieć poddać się jednemu z tych testów.
Wczesna identyfikacja ryzyka może pomóc w nauce sposobów zapobiegania możliwemu zatrzymaniu krążenia.
Jak to jest traktowane?
Jeśli twoje serce zatrzyma się w wyniku SDS, ratownicy mogą być w stanie reanimować cię środkami ratującymi życie. Należą do nich RKO i defibrylacja.
Po resuscytacji lekarz może przeprowadzić operację, aby w razie potrzeby umieścić wszczepiony kardiowerter-defibrylator (ICD). To urządzenie może wysłać wstrząs elektryczny do serca, jeśli zatrzyma się ponownie w przyszłości.
W wyniku epizodu nadal możesz mieć zawroty głowy i omdleć, ale wszczepione urządzenie może być w stanie ponownie uruchomić serce.
Obecnie nie ma lekarstwa na większość przyczyn SDS. Jeśli otrzymasz diagnozę jednego z tych zespołów, możesz podjąć kroki, aby zapobiec śmiertelnemu incydentowi. Może to obejmować użycie ICD.
Jednak lekarze są rozdrażnieni stosowaniem leczenia SDS u osoby, która nie wykazała żadnych objawów.
Czy można temu zapobiec?
Wczesna diagnoza jest ważnym krokiem w zapobieganiu śmiertelnemu epizodowi.
Jeśli masz rodzinną historię SDS, lekarz może być w stanie określić, czy masz również zespół, który może prowadzić do nieoczekiwanej śmierci. Jeśli to zrobisz, możesz podjąć kroki, aby zapobiec nagłej śmierci. Mogą to być:
- unikanie leków wywołujących objawy, takich jak leki przeciwdepresyjne i leki blokujące sód
- szybkie leczenie gorączki
- ćwicząc ostrożnie
- praktykowanie dobrych środków zdrowotnych, w tym zbilansowanej diety
- regularne wizyty u lekarza lub kardiologa
Na wynos
Chociaż SDS zwykle nie ma lekarstwa, możesz podjąć kroki, aby zapobiec nagłej śmierci, jeśli otrzymasz diagnozę przed zdarzeniem śmiertelnym.
Otrzymanie diagnozy może zmienić życie i wywołać różne emocje. Oprócz współpracy z lekarzem możesz porozmawiać ze specjalistą zdrowia psychicznego na temat stanu zdrowia psychicznego. Mogą pomóc w przetwarzaniu wiadomości i radzeniu sobie ze zmianami w stanie zdrowia.
