Czy Istnieje Lekarstwo Na Raka? Zrozumienie Najnowszych Badań

Spisu treści:

Czy Istnieje Lekarstwo Na Raka? Zrozumienie Najnowszych Badań
Czy Istnieje Lekarstwo Na Raka? Zrozumienie Najnowszych Badań

Wideo: Czy Istnieje Lekarstwo Na Raka? Zrozumienie Najnowszych Badań

Wideo: Czy Istnieje Lekarstwo Na Raka? Zrozumienie Najnowszych Badań
Wideo: Mamy mnóstwo sposobów, by leczyć raka. Mimo to walczymy z nim na oślep, choć wcale nie musimy 2024, Listopad
Anonim

Jak blisko jesteśmy?

Rak to grupa chorób charakteryzujących się niezwykłym wzrostem komórek. Komórki te mogą atakować różne tkanki ciała, prowadząc do poważnych problemów zdrowotnych.

Według Centers for Disease Control and Prevention rak jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów w Stanach Zjednoczonych, zaraz po chorobach serca.

Czy istnieje lekarstwo na raka? Jeśli tak, jak blisko jesteśmy? Aby odpowiedzieć na te pytania, ważne jest, aby zrozumieć różnicę między wyleczeniem a remisją:

  • Lekarstwo usuwa wszelkie ślady raka z organizmu i zapewnia, że nie wróci.
  • Remisja oznacza, że w organizmie jest niewiele lub nie ma żadnych oznak raka.
  • Całkowita remisja oznacza, że nie ma żadnych wykrywalnych objawów raka.

Mimo to komórki rakowe mogą pozostać w organizmie nawet po całkowitej remisji. Oznacza to, że rak może powrócić. Kiedy tak się dzieje, zwykle następuje to w ciągu pierwszych pięciu lat po leczeniu.

Niektórzy lekarze używają terminu „wyleczony” w odniesieniu do raka, który nie powraca w ciągu pięciu lat. Ale rak może powrócić po pięciu latach, więc nigdy nie jest naprawdę wyleczony.

Obecnie nie ma prawdziwego lekarstwa na raka. Jednak ostatnie postępy w medycynie i technologii pomagają nam bardziej niż kiedykolwiek zbliżyć się do wyleczenia.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na temat tych nowych metod leczenia i ich znaczenia dla przyszłości leczenia raka.

Immunoterapia

Immunoterapia raka to rodzaj leczenia, który pomaga układowi odpornościowemu zwalczać komórki rakowe.

Układ odpornościowy składa się z różnych narządów, komórek i tkanek, które pomagają organizmowi zwalczać obcych najeźdźców, w tym bakterie, wirusy i pasożyty.

Ale komórki rakowe nie są obcymi najeźdźcami, więc układ odpornościowy może potrzebować pomocy w ich identyfikacji. Istnieje kilka sposobów udzielenia tej pomocy.

Szczepionki

Kiedy myślisz o szczepionkach, prawdopodobnie myślisz o nich w kontekście zapobiegania chorobom zakaźnym, takim jak odra, tężec i grypa.

Jednak niektóre szczepionki mogą pomóc w zapobieganiu, a nawet leczeniu niektórych rodzajów raka. Na przykład szczepionka przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) chroni przed wieloma typami wirusa HPV, które mogą powodować raka szyjki macicy.

Naukowcy pracowali również nad opracowaniem szczepionki, która pomaga układowi odpornościowemu bezpośrednio zwalczać komórki rakowe. Te komórki często mają na swoich powierzchniach cząsteczki, których nie ma w zwykłych komórkach. Podanie szczepionki zawierającej te cząsteczki może pomóc układowi odpornościowemu lepiej rozpoznać i zniszczyć komórki rakowe.

Obecnie zatwierdzona jest tylko jedna szczepionka do leczenia raka. Nazywa się Sipuleucel-T. Jest stosowany w leczeniu zaawansowanego raka prostaty, który nie zareagował na inne metody leczenia.

Ta szczepionka jest wyjątkowa, ponieważ jest to szczepionka dostosowana do indywidualnych potrzeb. Komórki odpornościowe są usuwane z organizmu i wysyłane do laboratorium, gdzie są modyfikowane, aby mogły rozpoznawać komórki raka prostaty. Następnie są wstrzykiwane z powrotem do twojego ciała, gdzie pomagają układowi odpornościowemu znaleźć i zniszczyć komórki rakowe.

Naukowcy pracują obecnie nad opracowaniem i testowaniem nowych szczepionek, które mają zapobiegać i leczyć niektóre rodzaje raka.

Terapia limfocytami T

Komórki T są rodzajem komórek odpornościowych. Niszczą obcych najeźdźców wykrytych przez twój układ odpornościowy. Terapia komórkami T polega na usunięciu tych komórek i wysłaniu ich do laboratorium. Komórki, które wydają się najbardziej wrażliwe na komórki rakowe, są oddzielane i hodowane w dużych ilościach. Te komórki T są następnie wstrzykiwane z powrotem do twojego ciała.

Specyficzny rodzaj terapii limfocytami T nazywany jest terapią limfocytami T CAR. Podczas leczenia komórki T są ekstrahowane i modyfikowane, aby dodać receptor do ich powierzchni. Pomaga to komórkom T lepiej rozpoznawać i niszczyć komórki rakowe po ich ponownym wprowadzeniu do organizmu.

Terapia komórkami T CAR jest obecnie stosowana w leczeniu kilku rodzajów raka, takich jak chłoniak nieziarniczy u dorosłych i ostra białaczka limfoblastyczna wieku dziecięcego.

Trwają badania kliniczne mające na celu określenie, w jaki sposób terapie komórkami T mogą leczyć inne rodzaje raka.

Przeciwciała monoklonalne

Przeciwciała to białka wytwarzane przez komórki B, inny rodzaj komórek odpornościowych. Są w stanie rozpoznać określone cele, zwane antygenami, i związać się z nimi. Gdy przeciwciało zwiąże się z antygenem, komórki T mogą znaleźć i zniszczyć antygen.

Terapia przeciwciałami monoklonalnymi obejmuje wytwarzanie dużych ilości przeciwciał rozpoznających antygeny, które zwykle znajdują się na powierzchni komórek rakowych. Następnie są wstrzykiwane do organizmu, gdzie mogą pomóc znaleźć i zneutralizować komórki rakowe.

Istnieje wiele rodzajów przeciwciał monoklonalnych, które zostały opracowane do leczenia raka. Oto kilka przykładów:

  • Alemtuzumab. To przeciwciało wiąże się z określonym białkiem na komórkach białaczkowych, kierując je na zniszczenie. Jest stosowany w leczeniu przewlekłej białaczki limfocytowej.
  • Ibritumomab tiuxetan. To przeciwciało ma przyczepioną cząstkę radioaktywną, co pozwala na dostarczenie radioaktywności bezpośrednio do komórek rakowych, gdy przeciwciało się wiąże. Jest stosowany w leczeniu niektórych typów chłoniaków nieziarniczych.
  • Ado-trastuzumab emtanzyna. To przeciwciało ma dołączony lek chemioterapeutyczny. Gdy przeciwciało się przyczepi, uwalnia lek do komórek rakowych. Jest stosowany w leczeniu niektórych rodzajów raka piersi.
  • Blinatumomab. W rzeczywistości zawiera dwa różne przeciwciała monoklonalne. Jedna przyczepia się do komórek rakowych, a druga do komórek odpornościowych. To łączy komórki odpornościowe i rakowe, umożliwiając układowi odpornościowemu atakowanie komórek rakowych. Jest stosowany w leczeniu ostrej białaczki limfocytowej.

Immunologiczne inhibitory punktów kontrolnych

Inhibitory immunologicznego punktu kontrolnego wzmacniają odpowiedź układu odpornościowego na raka. Układ odpornościowy ma za zadanie przyczepiać obcych najeźdźców bez niszczenia innych komórek w organizmie. Pamiętaj, komórki rakowe nie wydają się tak obce układowi odpornościowemu.

Zwykle cząsteczki punktów kontrolnych na powierzchni komórek zapobiegają atakowaniu ich przez limfocyty T. Inhibitory punktów kontrolnych pomagają limfocytom T unikać tych punktów kontrolnych, umożliwiając im skuteczniejsze atakowanie komórek rakowych.

Immunologiczne inhibitory punktów kontrolnych są stosowane w leczeniu różnych nowotworów, w tym raka płuc i raka skóry.

Oto kolejne spojrzenie na immunoterapię, napisane przez kogoś, kto spędził dwie dekady, ucząc się i próbując różnych podejść.

Terapia genowa

Terapia genowa jest formą leczenia choroby poprzez edycję lub zmianę genów w komórkach organizmu. Geny zawierają kod, który wytwarza wiele różnych rodzajów białek. Białka z kolei wpływają na wzrost, zachowanie i komunikację komórek.

W przypadku raka geny stają się wadliwe lub uszkodzone, co powoduje, że niektóre komórki wymykają się spod kontroli i tworzą guza. Celem terapii genowej raka jest leczenie choroby poprzez zastępowanie lub modyfikowanie tej uszkodzonej informacji genetycznej zdrowym kodem.

Naukowcy nadal badają większość terapii genowych w laboratoriach lub w badaniach klinicznych.

Edytowanie genów

Edycja genów to proces dodawania, usuwania lub modyfikowania genów. Nazywa się to również edycją genomu. W kontekście leczenia raka, nowy gen zostałby wprowadzony do komórek rakowych. Spowodowałoby to albo obumarcie komórek rakowych, albo powstrzymanie ich wzrostu.

Badania są wciąż na wczesnym etapie, ale są obiecujące. Jak dotąd większość badań nad edycją genów dotyczyła raczej zwierząt lub izolowanych komórek niż komórek ludzkich. Ale badania wciąż się rozwijają i ewoluują.

System CRISPR jest przykładem edycji genów, któremu poświęca się dużo uwagi. System ten umożliwia naukowcom kierowanie na określone sekwencje DNA przy użyciu enzymu i zmodyfikowanego fragmentu kwasu nukleinowego. Enzym usuwa sekwencję DNA, umożliwiając zastąpienie jej niestandardową sekwencją. To trochę jak używanie funkcji „znajdź i zamień” w edytorze tekstu.

Niedawno dokonano przeglądu pierwszego protokołu badania klinicznego, w którym zastosowano CRISPR. W prospektywnym badaniu klinicznym badacze proponują wykorzystanie technologii CRISPR do modyfikacji limfocytów T u osób z zaawansowanym szpiczakiem, czerniakiem lub mięsakiem.

Poznaj niektórych naukowców, którzy pracują nad tym, aby edycja genów stała się rzeczywistością.

Wiroterapia

Wiele typów wirusów niszczy komórki gospodarza w ramach ich cyklu życiowego. To sprawia, że wirusy są atrakcyjnym potencjalnym sposobem leczenia raka. Wiroterapia polega na wykorzystaniu wirusów do wybiórczego zabijania komórek rakowych.

Wirusy stosowane w wirusoterapii nazywane są wirusami onkolitycznymi. Są genetycznie modyfikowane, aby celować i replikować się tylko w komórkach rakowych.

Eksperci uważają, że gdy wirus onkolityczny zabija komórkę rakową, uwalniane są antygeny związane z rakiem. Przeciwciała mogą następnie wiązać się z tymi antygenami i wyzwalać odpowiedź układu odpornościowego.

Podczas gdy naukowcy przyglądają się zastosowaniu kilku wirusów do tego rodzaju leczenia, jak dotąd tylko jeden został zatwierdzony. Nazywa się T-VEC (talimogene laherparepvec). To zmodyfikowany wirus opryszczki. Jest stosowany w leczeniu czerniaka skóry, którego nie można usunąć chirurgicznie.

Terapia hormonalna

Organizm w naturalny sposób wytwarza hormony, które działają jako przekaźniki do tkanek i komórek ciała. Pomagają regulować wiele funkcji organizmu.

Terapia hormonalna polega na stosowaniu leków blokujących produkcję hormonów. Niektóre nowotwory są wrażliwe na poziomy określonych hormonów. Zmiany tych poziomów mogą wpływać na wzrost i przeżycie tych komórek rakowych. Obniżenie lub zablokowanie ilości niezbędnego hormonu może spowolnić wzrost tego typu nowotworów.

Terapia hormonalna jest czasami stosowana w leczeniu raka piersi, raka prostaty i raka macicy.

Nanocząsteczki

Nanocząsteczki to bardzo małe struktury. Są mniejsze niż komórki. Ich rozmiar pozwala im poruszać się po całym ciele i wchodzić w interakcje z różnymi komórkami i cząsteczkami biologicznymi.

Nanocząsteczki są obiecującymi narzędziami do leczenia raka, zwłaszcza jako metoda dostarczania leków do guza. Może to pomóc zwiększyć skuteczność leczenia raka, jednocześnie minimalizując skutki uboczne.

Chociaż ten rodzaj terapii nanocząsteczkowej jest nadal w dużej mierze na etapie rozwoju, kilka systemów dostarczania opartych na nanocząsteczkach zostało zatwierdzonych do leczenia różnych typów raka. Inne metody leczenia raka wykorzystujące technologię nanocząstek są obecnie w fazie badań klinicznych.

Bądź na bieżąco

Świat leczenia raka stale się rozwija i zmienia. Bądź na bieżąco z tymi zasobami:

  • Prądy rakowe. Witrynę tę prowadzi National Cancer Institute (NCI). Jest regularnie aktualizowany o artykuły dotyczące najnowszych badań i terapii raka.
  • Baza danych badań klinicznych NCI. Jest to baza danych z możliwością wyszukiwania informacji o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI.
  • Blog Instytutu Badań nad Rakiem. To jest blog Instytutu Badań nad Rakiem. Jest regularnie aktualizowany artykułami o najnowszych odkryciach badawczych.
  • American Cancer Society. American Cancer Society oferuje aktualne informacje na temat wytycznych dotyczących badań przesiewowych w kierunku raka, dostępnych metod leczenia i aktualnych wyników badań.
  • ClinicalTrials.gov. Aktualne i otwarte badania kliniczne na całym świecie można znaleźć w bazie danych US National Library of Medicine zawierającej badania finansowane ze środków prywatnych i publicznych.

Zalecane: