Liszaj Twardzinowy: Objawy, Przyczyny I Leczenie

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to jest liszaj twardzinowy?

Liszaj twardzinowy to stan skóry. Tworzy płaty błyszczącej białej skóry, która jest cieńsza niż normalnie. Stan ten może wpływać na dowolną część ciała, ale najczęściej dotyka skóry w okolicy narządów płciowych i odbytu. Liszaj twardzinowy występuje najczęściej na sromach kobiet.

Zdjęcia liszaja twardzinowego

Jakie są objawy liszaja twardzinowego?

Łagodne przypadki liszaja twardzinowego czasami pozostają niezauważone, ponieważ nie powodują żadnych objawów poza widocznymi, fizycznymi objawami białej, błyszczącej skóry. Również obszary skóry mogą być lekko uniesione.

Ponieważ dotknięte obszary często znajdują się wokół sromu i narządów płciowych, mogą nie zostać zauważone, chyba że wystąpią inne objawy.

Jeśli wystąpią objawy liszaja twardzinowego, możesz zauważyć:

swędzenie, od łagodnego do ciężkiego
dyskomfort
ból
gładkie białe plamy
bolesny stosunek płciowy

Ponieważ skóra dotknięta liszajem twardzinowym jest cieńsza niż zwykle, może łatwiej powstać siniak lub pęcherze. W ciężkich przypadkach może powodować owrzodzenia lub otwarte rany.

Co powoduje liszaj twardzinowy?

Naukowcy nie są jeszcze pewni, co powoduje liszaj twardzinowy. Ustalili, że nie jest zaraźliwa i nie może być przenoszona poprzez kontakt, w tym stosunek seksualny.

Istnieje jednak kilka teorii na temat tego, co przyczynia się do jej rozwoju. Obejmują one:

wcześniejsze uszkodzenie tego obszaru skóry
brak równowagi hormonów
zaburzenie autoimmunologiczne

Niektórzy ludzie mają większe ryzyko rozwoju liszaja twardzinowego, w tym:

kobiety po menopauzie
nieobrzezane samce, gdyż stan ten najczęściej dotyka napletka
dzieci, które jeszcze nie przeszły okresu dojrzewania

Jak rozpoznaje się liszaj twardzinowy?

Jeśli podejrzewasz, że masz liszaj twardzinowy, lekarz może to za Ciebie zdiagnozować. Możesz umówić się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu. Wiele kobiet umawia się na wizytę u swojego ginekologa.

Twój lekarz zapyta o Twoją historię fizyczną. Zrobią również badanie fizyczne i przyjrzą się dotkniętym obszarom. W wielu przypadkach będą w stanie zdiagnozować liszaj twardzinowy na podstawie samego wyglądu, chociaż mogą wykonać biopsję skóry w celu ostatecznej diagnozy.

Jeśli przeprowadzą biopsję skóry, znieczulą dotknięty obszar środkiem miejscowym znieczulającym, zanim użyją skalpela do zgolenia niewielkiej części skóry. Ten kawałek skóry zostanie wysłany do laboratorium w celu przetestowania.

Czy liszaj twardzinowy może powodować komplikacje?

Liszaj twardzinowy może prowadzić do siniaków, pęcherzy, a nawet owrzodzeń, które są otwartymi ranami. Jeśli te rany nie będą czyste, mogą zostać zakażone. Ponieważ często znajdują się w okolicy narządów płciowych i odbytu, zapobieganie infekcjom może być trudne.

Istnieje również niewielka szansa, że liszaj twardzinowy może przekształcić się w rodzaj raka skóry zwany rakiem płaskonabłonkowym. Jeśli twój liszaj twardzinowy zamieni się w raka płaskonabłonkowego, mogą przypominać czerwone grudki, wrzody lub obszary pokryte strupami.

Jak leczy się liszaj twardzinowy?

Z wyjątkiem przypadków dotyczących dzieci, które czasami ustępują samoistnie, liszaja twardzinowego nie można wyleczyć. Można go jednak leczyć.

Opcje leczenia obejmują:

miejscowe kortykosteroidy, które są często stosowane codziennie
usunięcie napletka w ciężkich przypadkach u mężczyzn
leczenie światłem ultrafioletowym w przypadku dotkniętych wysypek, ale nie na genitaliach
leki modulujące odporność, takie jak pimekrolimus (Elidel)

Kobietom doświadczającym bolesnego stosunku płciowego z powodu zaciśnięcia pochwy lekarz może przepisać środki rozszerzające pochwę, lubrykant na bazie wody lub, w razie potrzeby, odrętwiający krem, taki jak maść lidokainowa.

Jakie są prognozy dla liszaja twardzinowego?

W przypadku liszaja twardzinowego wieku dziecięcego stan ten może ustąpić, gdy dziecko przechodzi okres dojrzewania.

Dorosłego liszaja twardzinowego nie można wyleczyć ani nawet całkowicie wyleczyć, ale istnieją opcje leczenia, które pomogą zmniejszyć objawy. Samoopieka może pomóc w zapobieganiu przyszłym komplikacjom. Obejmują one: