Przegląd
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) to infekcja przenoszona drogą płciową (STI), określana również jako choroba przenoszona drogą płciową (STD).
HPV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową w Stanach Zjednoczonych. Obecnie prawie 80 milionów Amerykanów ma HPV. Około 14 milionów zaraża się wirusem każdego roku.
Istnieje ponad 100 typów wirusa HPV. Ponieważ niektóre mogą powodować więcej komplikacji niż inne, typy te są klasyfikowane jako HPV niskiego i wysokiego ryzyka.
Typy niskiego ryzyka nie mogą powodować raka szyjki macicy i można je leczyć. Typy wysokiego ryzyka mogą powodować tworzenie się nieprawidłowych komórek na szyjce macicy, które mogą przekształcić się w raka, jeśli nie są leczone.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o najczęstszych typach wirusa HPV.
Typowe typy wirusa HPV
Jeśli zaraziłeś się HPV, określenie typu, który masz, pomoże lekarzowi określić kolejne kroki. Niektóre typy wirusa HPV ustępują bez interwencji. Inne typy mogą prowadzić do raka. Lekarz będzie monitorował stan pacjenta, aby można było wcześnie wykryć komórki rakowe, jeśli się rozwiną.
HPV 6 i HPV 11
HPV 6 i HPV 11 to typy HPV niskiego ryzyka. Są powiązane z około 90 procentami brodawek narządów płciowych. HPV 11 może również powodować zmiany w szyjce macicy.
Brodawki narządów płciowych wyglądają jak guzki w kształcie kalafiora na genitaliach. Zwykle pojawiają się kilka tygodni lub miesięcy po kontakcie z partnerem seksualnym, który ma HPV.
Otrzymanie szczepionki przeciwko HPV może pomóc w zapobieganiu HPV 6. Szczepionka zapewnia również pewną ochronę przed HPV 11.
W przypadku szczepionki Gardasil 9 przeciwko wirusowi HPV, badania kliniczne wykazały od 89 do 99 procent skuteczności w ochronie przed wirusami HPV typu 6 i 11. To znaczące zmniejszenie ryzyka zarażenia się tymi typami stwierdzono u dzieci w wieku od 9 do 26 lat.
Zaleca się, aby otrzymać szczepionki przed aktywnością seksualną, ponieważ szczepionka nie może chronić przed szczepem HPV, na który dana osoba była już narażona.
Jeśli zarazisz się HPV 6 lub HPV 11, Twój lekarz może przepisać leki, takie jak imikwimod (Aldara, Zyclara) lub podofilox (Condylox). Są to miejscowe leki niszczące tkankę brodawek narządów płciowych.
To miejscowe zniszczenie tkanki brodawek pomaga wzmocnić zdolność układu odpornościowego do zwalczania wirusa STI. Możesz zastosować te leki bezpośrednio na brodawki narządów płciowych.
HPV 16 i HPV 18
HPV 16 jest najpowszechniejszym typem wirusa HPV wysokiego ryzyka i zwykle nie powoduje żadnych zauważalnych objawów, nawet jeśli może powodować zmiany w szyjce macicy. Powoduje 50 procent przypadków raka szyjki macicy na całym świecie.
HPV 18 to kolejny typ HPV wysokiego ryzyka. Podobnie jak HPV 16, zwykle nie powoduje objawów, ale może prowadzić do raka szyjki macicy.
HPV 16 i HPV 18 są razem odpowiedzialne za około 70 procent wszystkich przypadków raka szyjki macicy na świecie.
Szczepionka przeciw HPV Gardasil 9 może chronić przed wieloma typami HPV, w tym HPV 16 i HPV 18.
Diagnoza
Badanie na obecność wirusa HPV można przeprowadzić u kobiet z testem cytologicznym (powszechnie znanym jako rozmaz cytologiczny), który jest testem przesiewowym w kierunku raka szyjki macicy. Testy na obecność wirusa HPV są dostępne tylko dla kobiet i mogą określić, czy HPV jest obecny. Jeśli jest obecny, test może określić, czy HPV jest typem niskiego czy wysokiego ryzyka.
Test HPV nie jest zalecany jako rutynowe badanie przesiewowe dla kobiet w wieku poniżej 30 lat. Dzieje się tak, ponieważ wiele kobiet będzie miało pewien szczep wirusa HPV w tym wieku. Większość z nich ustępuje samoistnie bez interwencji.
Jeśli jednak test cytologiczny danej osoby wykaże nieprawidłowe komórki, test HPV zostanie wykonany w celu oceny ryzyka poważniejszych chorób, w tym raka szyjki macicy.
Jeśli twój test wykaże, że masz HPV, nie oznacza to, że rozwiniesz raka szyjki macicy. Oznacza to, że w przyszłości możesz rozwinąć raka szyjki macicy, zwłaszcza jeśli masz typ HPV wysokiego ryzyka. Twój lekarz omówi z Tobą wyniki i omówi opcje leczenia lub nadzoru.
Statystyka
Jak wspomniano powyżej, 80 milionów Amerykanów ma obecnie HPV, a każdego roku oczekuje się 14 milionów nowych diagnoz. Oznacza to, że prawie każdy, kto jest aktywny seksualnie, zachoruje na co najmniej jeden typ wirusa HPV w ciągu swojego życia.
Szacuje się, że HPV zniknie bez leczenia u 80 do 90 procent osób, które zachorują na chorobę przenoszoną drogą płciową.
Infekcja HPV występuje rzadziej u kobiet w wieku powyżej 30 lat, ale częściej prowadzi do raka szyjki macicy. To jeden z powodów, dla których ważne jest regularne wizyty u ginekologa.
Wskazówki dotyczące zapobiegania
Postępuj zgodnie z poniższymi wskazówkami, aby zapobiec HPV:
Zaszczep się przeciwko HPV
Szczepionka przeciw HPV obejmuje dwa zastrzyki w odstępie od 6 do 12 miesięcy dla osób w wieku od 9 do 14 lat.
Osobom w wieku 15 lat i starszym podaje się trzy dawki w ciągu sześciu miesięcy.
Osoby w wieku od 27 do 45 lat, które nie były wcześniej szczepione na wirusa HPV, teraz kwalifikują się do szczepionki Gardasil 9.
Zapytaj swojego lekarza, jaką szczepionkę ci podają
Typy wirusa HPV, przed którymi chronią różne szczepionki, są różne:
- Dwuwartościowa szczepionka przeciwko HPV (Cervarix) chroni tylko przed HPV 16 i 18.
- Czterowalentna szczepionka przeciw HPV (Gardasil) będzie chronić przed HPV typu 6, 11, 16 i 18.
- Rekombinowana 9-walentna szczepionka przeciw HPV (Gardasil 9) może zapobiegać wirusowi HPV typu 6, 11, 16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58.
Ponieważ Gardasil 9 chroni przed znacznie szerszym spektrum szczepów HPV bez zauważalnego wzrostu skutków ubocznych lub reakcji niepożądanych, ten wybór zapewnia lepszą ochronę przed HPV.
Częste działania niepożądane szczepionki Gardasil 9 to podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia, w tym ból, obrzęk lub zaczerwienienie. U niektórych osób po wstrzyknięciu może wystąpić ból głowy.
Inne wskazówki
Unikaj kontaktów seksualnych z partnerem, jeśli obecne są brodawki narządów płciowych.
Używaj prezerwatyw lateksowych przy każdym stosunku płciowym. Należy jednak pamiętać, że wirus HPV przenosi się poprzez kontakt ze skórą, a nie poprzez wymianę płynów ustrojowych. Oznacza to, że chociaż prezerwatywy nie zawsze zapobiegają rozprzestrzenianiu się wirusa HPV, mogą zmniejszyć ryzyko.
Jeśli jesteś kobietą, umów się na wizytę u swojego ginekologa na badanie przesiewowe w kierunku raka szyjki macicy. Powinieneś rozpocząć badanie przesiewowe w wieku 21 lat i kontynuować do 65 lat.
Wygląd zewnętrzny
HPV występuje bardzo często. Większość osób z HPV nie wie, że jest zarażona i nie odczuwa żadnych objawów.
Jeśli masz HPV, nie oznacza to, że rozwiniesz raka szyjki macicy.
Jednak świadomość, że masz typ wirusa HPV wysokiego ryzyka, pomoże Tobie i Twojemu lekarzowi opracować plan zmniejszenia ryzyka raka szyjki macicy.
Możesz zrobić wszystko, co w Twojej mocy, aby zapobiec HPV, wykonując testy na raka szyjki macicy, jeśli jesteś kobietą i utrzymując aktualne szczepienia.
