Jak Test Genowy BRCA Uratował Mi życie

Spisu treści:

Jak Test Genowy BRCA Uratował Mi życie
Jak Test Genowy BRCA Uratował Mi życie

Wideo: Jak Test Genowy BRCA Uratował Mi życie

Wideo: Jak Test Genowy BRCA Uratował Mi życie
Wideo: Здоровые женщины носительницы мутации в генах BRCA 1/2: наблюдение или хирургическая тактика? 2024, Listopad
Anonim

Trzy dni po rozpoczęciu nowej pracy w Healthline w 2015 roku Sheryl Rose dowiedziała się, że jej siostra ma raka piersi. Test BRCA poinformował ją o własnym ryzyku zachorowania na raka piersi lub raka jajnika i podjęła decyzję o wykonaniu profilaktycznego wycięcia jajnika i mastektomii. Napisała tę historię, gdy wracała do zdrowia po operacji

Szedłem na regularne coroczne badanie bez żadnych obaw. Byłem w dobrym zdrowiu i do tej pory nie miałem prawie żadnych problemów. Od lat chodziłam do mojego ginekologa, dr Ilene Fischer. Ale tego dnia powiedziała coś, co na zawsze zmieni moje życie: „Czy kiedykolwiek byłeś testowany na obecność genu BRCA?”

Byłem w pełni świadomy tego, czym jest gen BRCA i że pasuję do profilu osoby, która może być zagrożona mutacją. Mam historię raka piersi w mojej rodzinie i jestem aszkenazyjską Żydówką. Chociaż Angelina Jolie umieściła gen BRCA na mapie, wiem o tym od lat. Ale o ile myślałem, że wiem, prawda jest taka, że nic nie wiedziałem.

„Cóż, nie, ale moja matka była badana lata temu i była negatywna, więc wiem, że to oznacza, że nie mogę tego mieć, prawda?” Źle.

Możesz zdobyć mutację od matki lub ojca. Cała nasza znana historia była po stronie rodziny mojej mamy, więc uznałem, że test jest niepotrzebny - ale zgodziłem się. Ponieważ było to zwykłe badanie krwi i objęte ubezpieczeniem, wydawało się, że warto to sprawdzić.

Półtora tygodnia później odebrałem telefon: „Wynik testu na mutację BRCA1 jest pozytywny” - powiedziała. Reszta była zamazana. Była lista lekarzy, do których musiałem pójść i badania, które musiałem zaplanować. Odłożyłem słuchawkę ze łzami w oczach.

Mam 41 lat i jestem singlem, pomyślałem. Będę teraz potrzebował histerektomii i nigdy nie będę miał szansy nosić własnych dzieci. Musiałbym przynajmniej rozważyć mastektomię. Ale po raz kolejny źle.

Kiedy histeria minęła, umówiłem się na pierwszą wizytę u onkologa. Lekarz uważał, że to dziwne, że historia raka piersi w mojej rodzinie była po stronie matki, ale wynik testu u matki był ujemny.

Chciała, żeby mój ojciec przyszedł, ale mieliśmy trudności z objęciem jego testu Medicare. Ostatecznie zdecydowano, że skoro wynik testu u mojej matki był ujemny, gen musiał pochodzić od mojego ojca.

Moja siostra Lauren dołączyła do mnie na konsultację i zadaliśmy milion pytań. Najlepsza wiadomość ze spotkania była taka, że myliłem się co do histerektomii. Okazuje się, że mutacja BRCA1 naraża Cię na raka jajnika, a nie na macicę, więc wystarczyłoby mi tylko wycięcie jajnika w celu usunięcia jajników. A ponieważ kilka lat temu zebrałem swoje jaja, nadal mogłem nosić dzieci poprzez zapłodnienie in vitro (IVF). To była ogromna ulga.

„Mam raka piersi”

Kiedy tam byliśmy, zapytaliśmy też, czy nie spieszy się z badaniem mojej siostry. Gdybym to miał, było 50 procent szans, że ona też to ma. Myślała o odłożeniu testów na sześć miesięcy później po bat micwie mojej siostrzenicy. Lekarz pomyślał, że czekanie wystarczy. Chirurg piersi w jej gabinecie też tak myślał, ale zaproponował, że zrobi badanie piersi, kiedy tam będzie.

Koszmar trwał dalej. Poczuli guzek w jej piersi i natychmiast wykonali biopsję. Wtedy otrzymałem drugi szokujący telefon.

„Mam raka piersi” - powiedziała moja siostra. Byłem powalony. To był mój trzeci dzień pracy w Healthline i nagle całe moje życie się zmieniło. Miała wyraźną mammografię cztery miesiące temu, a teraz ma raka? Jak to może być?

Zalecono lekarzom i przeprowadzono dodatkowe testy. Lauren miała jeden guz z dodatnim receptorem estrogenowym (ER-dodatnim). Lekarze uznali, że prawdopodobnie nie jest nosicielką BRCA1, ponieważ większość kobiet z rakiem piersi z mutacją BRCA1 ma raka potrójnie ujemnego, zwłaszcza gdy zdiagnozowano je w wieku poniżej 50 lat.

W końcu miała MRI i znaleziono dwa dodatkowe guzy: potrójnie ujemny, znacznie mniejszy, ale bardziej agresywny i znacznie bardziej powiązany z BRCA. Dowiedzieliśmy się, że jest ona również pozytywna pod względem mutacji BRCA1, a zatem nasza historia siostrzanego BRCA jest kontynuowana.

Uwaga przeniosła się całkowicie na moją siostrę. Planowanie jej mastektomii, wybór onkologa, wybór chirurga plastycznego i wybór leczenia, wszystko to miało nastąpić w ciągu dwóch tygodni. To był wicher.

W noc mastektomii Laury widziałem, jak przewożono ją do jej pokoju w szpitalu. Wyglądała na małą i bezradną. Moja starsza siostra, moja skała, tam leżała i nic nie mogłem dla niej zrobić.

A ja następny? Już się tak pochylałem. W tym momencie wiedziałem, że będę musiał iść do przodu i również poddać się mastektomii. Nie mogła zapobiec temu rakowi, ponieważ nie wiedzieliśmy, że ma mutację BRCA, dopóki nie było za późno. Ale miałem zamiar wziąć sprawy w swoje ręce. Byłoby ciężko, ale na moich własnych warunkach. Zrobiłbym to dla niej; Zrobiłbym to dla siebie.

Przejęcie kontroli nad moim życiem

Powrót mojej siostry do zdrowia i dalsze leczenie trwa. Jej skany ciała i krwi są wyraźne i według wszystkich danych jest teraz wolna od raka. Jednakże, ponieważ jej rak był potrójnie ujemny i tak agresywny, zalecono zarówno chemioterapię, jak i radioterapię.

Rozpoczęła swój pierwszy kurs chemioterapii i był gorszy, niż się spodziewaliśmy. Nudności, suche falowanie, wyczerpanie, ból i cała reszta były na porządku dziennym. Wiedziałem, że to nie będzie bułka z masłem, ale nie spodziewałem się tego.

Odwróciła się do mnie i powiedziała: „Proszę, nie zachoruj na raka, rób wszystko, co musisz, i nie czekaj. Tykamy bombami zegarowymi”.

Zastanawiałem się, czy była dramatyczna z powodu tego, przez co przechodziła, ale w pewnym sensie wiedziałem, że ma rację. Czas nie był po mojej stronie. Wiedziałem, że przeżyje, ale miałem szansę zostać „poprzednikiem”. Postanowiłem podjąć wszelkie niezbędne kroki, aby przetrwać tę mutację, zanim stanie się coś naprawdę złego.

I tak zacząłem dochodzenie. Spotkałam się z chirurgami piersi, chirurgami plastycznymi i onkologiem ginekologiem. Miałem rezonans magnetyczny, mammografię, USG, USG miednicy i niezliczone inne badania krwi. Na razie nie mam raka piersi ani jajnika. Byłem dokładny i szukałem drugiej opinii, ale wiedziałem, co muszę zrobić.

Według National Cancer Institute kobiety bez mutacji BRCA mają 12 procent szans na raka piersi i 1,3 procent szans na raka jajnika. Jeśli wynik testu na mutację BRCA jest dodatni, ryzyko wzrasta nawet o 72 procent w przypadku raka piersi i 44 procent w przypadku raka jajnika.

Twój lekarz zaleci wykonanie podwójnej mastektomii, co oznacza, że obie piersi zostaną usunięte chirurgicznie, i usunięcie jajnika, co oznacza, że oba jajniki zostaną usunięte chirurgicznie. Posiadanie tych operacji to jedyny sposób, aby upewnić się, że nie zachorujesz na te nowotwory.

W dniu moich pierwszych operacji cierpliwie czekałem na przyjęcie na salę operacyjną. Byłem spokojny i opanowany, może spokojniejszy niż kiedykolwiek. Położyłem się na stole i spojrzałem w oczy chirurga. Jedna łza spadła i otarła ją okrywającą mnie suknią.

Zastanawiałem się, czy kiedykolwiek będę wyglądać tak samo. Zastanawiałem się, czy czuję to samo. Czy zostałbym wrzucony w menopauzę wywołaną medycznie i nigdy więcej nie czułbym się młodą kobietą?

Przeczytaj więcej o zaawansowanym raku jajnika i powiązaniu z BRCA.

Zamknąłem oczy i przypomniałem sobie, że liczyło się tylko to, że przejmowałem kontrolę nad swoim życiem. Kiedy otworzyłem oczy, było po wszystkim.

Siedzę więc tutaj i zapisuję to wszystko, dochodząc do siebie po pierwszych operacjach. Zaledwie kilka dni temu przeszłam laparoskopową wycięcie jajnika i redukcję piersi - pierwsza część mojej mastektomii.

Właściwa mastektomia nastąpi później, ale na razie skupiam się na leczeniu. U mnie świetnie. Czuję się wzmocniony. Wiem, że mój lekarz zachęcający do testów na BRCA1 uratował mnie i uratował moją siostrę. Ilekroć słyszę o ludziach odkładających badania, o kolejną mammografię lub o czymkolwiek, co powinni robić, złości mnie to.

Czy żałuję, że nie mam tego genu? Oczywiście. Czy chciałbym, żeby moja siostra nigdy nie zachorowała na raka piersi? Absolutnie. Ale teraz wiem, że wiedza naprawdę jest potęgą i że ta akcja będzie nadal ratować nasze życie.

Był taki czas w moim życiu, kiedy spojrzałbym na swoją sytuację i pomyślałem, że mam pecha, a nawet przeklęty. Mój sposób myślenia się zmienił. Moje życie zmieniło się ze zwykłego w chaotyczne, ale jeśli moja historia przekona jeszcze jedną osobę do wykonania testu na BRCA, poczuję się naprawdę błogosławiony.

Zalecane: