Co to jest wrzodziejące zapalenie jelita grubego?
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) jest chorobą zapalną jelit (IBD). IBD to grupa chorób, które atakują przewód pokarmowy.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego występuje, gdy wyściółka jelita grubego (zwana także okrężnicą), odbytnica lub oba ulegają zapaleniu.
To zapalenie powoduje powstawanie małych owrzodzeń zwanych wrzodami na wyściółce okrężnicy. Zwykle zaczyna się w odbytnicy i rozprzestrzenia się w górę. Może obejmować całą okrężnicę.
Stan zapalny powoduje, że jelita szybko przemieszczają się i często opróżniają się. Gdy komórki na powierzchni wyściółki jelita obumierają, tworzą się wrzody. Wrzody mogą powodować krwawienie oraz wydzielanie śluzu i ropy.
Chociaż choroba ta dotyka ludzi w każdym wieku, większość ludzi jest diagnozowana w wieku od 15 do 35 lat. Po 50 roku życia obserwuje się kolejny niewielki wzrost diagnozy tej choroby, zwykle u mężczyzn.
Objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Stopień nasilenia objawów wrzodziejącego zapalenia jelita grubego jest różny u osób dotkniętych chorobą. Objawy mogą się również zmieniać w czasie.
Osoby, u których zdiagnozowano UC, mogą odczuwać okresy łagodnych objawów lub wcale. Nazywa się to remisją. Jednak objawy mogą powrócić i być ciężkie. Nazywa się to zaostrzeniem.
Typowe objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego obejmują:
- ból brzucha
- zwiększone dźwięki brzucha
- krwawe stolce
- biegunka
- gorączka
- ból odbytu
- utrata masy ciała
- niedożywienie
UC może powodować dodatkowe warunki, takie jak:
- ból stawu
- obrzęk stawów
- nudności i zmniejszony apetyt
- problemy skórne
- owrzodzenia jamy ustnej
- zapalenie oka
Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Naukowcy uważają, że wrzodziejące zapalenie jelita grubego może być wynikiem nadaktywności układu odpornościowego. Jednak nie jest jasne, dlaczego niektóre układy odpornościowe reagują atakiem jelita grubego, a inne nie.
Czynniki ryzyka, które mogą odgrywać rolę w rozwoju UC obejmują:
- Geny: Możesz odziedziczyć gen od rodzica, który zwiększa twoje ryzyko.
- Inne zaburzenia odporności: jeśli masz jeden typ zaburzenia odporności, ryzyko rozwoju drugiego jest większe.
- Czynniki środowiskowe: bakterie, wirusy i antygeny mogą pobudzić twój układ odpornościowy.
Rozpoznanie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Różne testy mogą pomóc twojemu lekarzowi zdiagnozować UC. To zaburzenie naśladuje inne choroby jelit, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna. Twój lekarz przeprowadzi wiele testów, aby wykluczyć inne warunki.
Testy diagnozujące wrzodziejące zapalenie jelita grubego często obejmują:
- Test kału: lekarz bada stolec pod kątem krwi, bakterii i pasożytów.
- Endoskopia: Lekarz używa elastycznej rurki do badania żołądka, przełyku i jelita cienkiego.
- Kolonoskopia: Ten test diagnostyczny polega na wprowadzeniu długiej, elastycznej rurki do odbytnicy w celu zbadania wnętrza okrężnicy.
- Biopsja: Chirurg pobiera próbkę tkanki z okrężnicy do analizy.
- TK: to specjalistyczne zdjęcie rentgenowskie brzucha i miednicy.
Badania krwi są często przydatne w diagnostyce UC. Pełna morfologia krwi sprawdza objawy niedokrwistości (mała liczba krwinek). Inne testy wskazują na stan zapalny, taki jak wysoki poziom białka C-reaktywnego i wysoki wskaźnik sedymentacji. Twój lekarz może również zamówić specjalistyczne testy na obecność przeciwciał.
Czy byłeś niedawno zdiagnozowany? Oto, co musisz wiedzieć o leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i życiu z nim.
Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest stanem przewlekłym. Celem leczenia jest zmniejszenie stanu zapalnego, który powoduje objawy, dzięki czemu można zapobiec nawrotom i uzyskać dłuższe okresy remisji.
Lek
Twój lekarz może przepisać leki zmniejszające stan zapalny i obrzęk. Pomoże to złagodzić wiele objawów.
Te rodzaje leków obejmują:
- mesalamina (Asacol i Lialda)
- sulfasalazyna (azulfidyna)
- balsalazyd (Colazal)
- olsalazyna (Dipentum).
Niektóre przypadki UC mogą wymagać kortykosteroidów, antybiotyków, leków hamujących funkcje odpornościowe lub leków biologicznych. Leki biologiczne to leki zawierające przeciwciała, które pomagają blokować stan zapalny w inny sposób.
W 2018 roku Food and Drug Administration (FDA) zatwierdziła stosowanie tofacitinibu (Xeljanz) w leczeniu UC. Początkowo stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, lek ten działa na komórki odpowiedzialne za stan zapalny. To pierwszy doustny lek zatwierdzony do długotrwałego leczenia WZJJ.
Hospitalizacja
Jeśli twoje objawy są ciężkie, będziesz musiał być hospitalizowany, aby skorygować skutki odwodnienia i utraty elektrolitów, które powoduje biegunka. Konieczne może być również uzupełnienie krwi i leczenie wszelkich innych powikłań.
Naukowcy co roku nadal poszukują nowych metod leczenia. Dowiedz się więcej o najnowszych lekach na wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Chirurgia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Operacja jest konieczna, jeśli wystąpi duża utrata krwi, przewlekłe i osłabiające objawy, perforacja okrężnicy lub ciężka blokada. TK lub kolonoskopia mogą wykryć te poważne problemy.
Chirurgia polega na usunięciu całej okrężnicy wraz z utworzeniem nowej ścieżki usuwania odpadów. Ta ścieżka może być prowadzona przez mały otwór w ścianie brzucha lub przekierowana z powrotem przez koniec odbytnicy.
Aby skierować odpady przez ścianę brzucha, chirurg wykona mały otwór w ścianie brzucha. Końcówka dolnej części jelita cienkiego lub jelita krętego jest następnie przenoszona na powierzchnię skóry. Odpady spłyną przez otwór do worka.
Jeśli odpady mogą zostać przekierowane przez twoją odbytnicę, twój chirurg usuwa chorą część twojej okrężnicy i odbytnicy, ale zachowuje zewnętrzne mięśnie odbytnicy. Chirurg następnie przyczepia jelito cienkie do odbytnicy, tworząc małą torebkę.
Po tej operacji możesz przejść stolec przez odbytnicę. Ruchy jelit będą częstsze i wodniste niż zwykle.
Jedna na pięć osób z UC będzie wymagać operacji w ciągu swojego życia. Przeczytaj więcej o każdej z opcji chirurgicznych i ich długoterminowych skutkach.
Naturalne leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Niektóre leki przepisywane w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego mogą mieć poważne skutki uboczne. Kiedy tradycyjne metody leczenia nie są dobrze tolerowane, niektórzy ludzie sięgają po naturalne środki, aby leczyć UC.
Naturalne środki, które mogą pomóc w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, obejmują:
- Boswellia: to zioło znajduje się w korze drzew, a badania sugerują, że zatrzymuje niektóre reakcje chemiczne w organizmie, które mogą powodować stan zapalny.
- Bromelaina: te enzymy występują naturalnie w ananasach, ale są również sprzedawane jako suplementy. Mogą złagodzić objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i zmniejszyć zaostrzenia.
- Probiotyki: Twoje jelita i żołądek są siedliskiem miliardów bakterii. Gdy bakterie są zdrowe, organizm jest w stanie lepiej zwalczać stan zapalny i objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Spożywanie pokarmów zawierających probiotyki lub przyjmowanie suplementów probiotycznych może pomóc w poprawie zdrowia flory bakteryjnej w jelitach.
- Nasiona / łuska babki płesznik: ten dodatek błonnika może pomóc w utrzymaniu regularnych wypróżnień. Może to złagodzić objawy, zapobiec zaparciom i ułatwić eliminację odpadów.
- Kurkuma: ta złocistożółta przyprawa jest pełna kurkuminy, przeciwutleniacza, który, jak wykazano, zmniejsza stan zapalny.
Wiele naturalnych środków można stosować w połączeniu z innymi metodami leczenia UC. Dowiedz się, które z nich mogą być dla Ciebie bezpieczne i jakie pytania powinieneś zadać swojemu lekarzowi.
Dieta wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Nie ma określonej diety na wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Każda osoba inaczej reaguje na jedzenie i picie. Jednak kilka ogólnych zasad może być pomocnych dla osób próbujących uniknąć zaostrzenia:
- Jedz dietę niskotłuszczową: nie jest jasne, dlaczego dieta niskotłuszczowa jest korzystna, ale badania sugerują, że spożywanie większej ilości pokarmów o niskiej zawartości tłuszczu może opóźniać zaostrzenia. Kiedy jesz tłuszcz, wybieraj zdrowsze opcje, takie jak oliwa z oliwek i kwasy tłuszczowe omega-3.
- Przyjmij więcej witaminy C: ta witamina może mieć działanie ochronne na jelita. Osoby stosujące diety bogate w witaminę C mają przedłużone okresy remisji UC. Pokarmy bogate w witaminę C to pietruszka, papryka, szpinak i jagody.
- Jedz więcej błonnika: podczas zaostrzenia, nieporęczne, wolno poruszające się włókno jest ostatnią rzeczą, której chcesz w jelitach. Podczas remisji błonnik pomaga zachować regularność. Może również poprawić łatwość oddawania moczu podczas wypróżnień.
Zrób dziennik jedzenia
Tworzenie dziennika żywności to sprytny sposób, aby zacząć rozumieć, które pokarmy mogą na Ciebie wpływać. Przez kilka tygodni uważnie obserwuj, co jesz i jak się czujesz w ciągu kilku godzin. Zapisz szczegóły dotyczące wypróżnień lub wszelkich objawów, których możesz doświadczyć.
W tym okresie prawdopodobnie można wykryć trendy między dyskomfortem lub bólem brzucha a niektórymi problematycznymi pokarmami. Spróbuj wyeliminować te pokarmy, aby sprawdzić, czy objawy się poprawią.
Możesz być w stanie poradzić sobie z łagodnymi objawami UC, unikając pokarmów, które zaburzają przewód pokarmowy.
Te pokarmy najprawdopodobniej spowodują problemy, jeśli masz wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego vs. choroba Crohna
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna to najczęstsze postacie nieswoistego zapalenia jelit (IBD). Uważa się, że obie choroby są wynikiem nadaktywności układu odpornościowego.
Mają również wiele podobnych objawów, w tym:
- skurcze
- ból brzucha
- biegunka
- zmęczenie
Jednak UC i choroba Crohna mają wyraźne różnice:
Lokalizacja
Te dwie choroby wpływają na różne części przewodu pokarmowego (GI).
Choroba Leśniowskiego-Crohna może wpływać na każdą część przewodu pokarmowego, od ust do odbytu. Najczęściej występuje w jelicie cienkim. UC wpływa na okrężnicę i odbytnicę.
Odpowiedź na leczenie
Podobne leki są przepisywane w leczeniu obu chorób. Chirurgia jest również opcją leczenia. Jednak osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna znacznie częściej wymagają operacji niż osoby z WZJG.
Te dwa warunki są podobne. Zrozumienie kluczowych różnic między wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego a chorobą Leśniowskiego-Crohna może pomóc w postawieniu właściwej diagnozy.
Czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego można wyleczyć?
Obecnie nie ma lekarstwa na UC. Leczenie choroby zapalnej ma na celu wydłużenie okresów remisji i zmniejszenie nasilenia zaostrzeń.
W przypadku osób z ciężkim WZJG możliwa jest operacja lecznicza. Usunięcie całego jelita grubego (całkowita kolektomia) zakończy objawy choroby.
Ta procedura wymaga od lekarza utworzenia woreczka na zewnątrz ciała, w którym można opróżnić odpady. Ta torebka może ulec zapaleniu i wywołać skutki uboczne.
Z tego powodu niektórzy ludzie decydują się na tylko częściową kolektomię. Podczas tej operacji lekarze usuwają tylko części okrężnicy dotknięte chorobą.
Chociaż te operacje mogą pomóc złagodzić lub zakończyć objawy UC, mają one niekorzystne skutki i możliwe długotrwałe komplikacje. Przeczytaj więcej o tych kwestiach, aby określić, czy operacja jest dla Ciebie możliwa.
Kolonoskopia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Kolonoskopia to test, który lekarze mogą wykorzystać do zdiagnozowania UC. Mogą również wykorzystać test do określenia ciężkości choroby i badań przesiewowych w kierunku raka jelita grubego.
Przed zabiegiem lekarz prawdopodobnie poinstruuje Cię, abyś ograniczył pokarmy stałe i przestawił się na dietę wyłącznie płynną. Typowe przygotowanie do kolonoskopii obejmuje również przyjęcie środka przeczyszczającego wieczorem przed badaniem. Pomaga to wyeliminować wszelkie odpady nadal znajdujące się w okrężnicy i odbytnicy. Lekarze mogą łatwiej zbadać czystą okrężnicę.
Podczas zabiegu będziesz leżeć na boku. Twój lekarz poda Ci środek uspokajający, który pomoże Ci się zrelaksować i zapobiegnie dyskomfortowi.
Gdy lek zacznie działać, lekarz wprowadzi do odbytu oświetloną lunetę zwaną kolonoskopem. To urządzenie jest długie i elastyczne, dzięki czemu może łatwo poruszać się przez przewód pokarmowy. Do kolonoskopu dołączona jest również kamera, aby lekarz mógł zobaczyć wnętrze okrężnicy.
Podczas badania lekarz będzie szukał oznak zapalenia. Będą sprawdzać wzrost przedrakowy zwany polipami. Twój lekarz może również usunąć mały kawałek tkanki, wykonując biopsję. Tkankę można przesłać do laboratorium w celu dalszego zbadania.
Jeśli zdiagnozowano UC, Twój lekarz może wykonywać okresowe kolonoskopie w celu monitorowania stanu zapalnego, uszkodzenia jelit i postępu gojenia.
Kolonoskopia jest ważnym narzędziem w wykrywaniu raka jelita grubego. Dowiedz się, dlaczego jest to tak ważne dla osób, u których zdiagnozowano wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego vs. inne formy zapalenia jelita grubego
Zapalenie okrężnicy odnosi się do zapalenia wewnętrznej wyściółki jelita grubego (okrężnicy). Zapalenie jelita grubego powoduje objawy, takie jak bóle brzucha i skurcze, wzdęcia i biegunka.
Zapalenie okrężnicy może być spowodowane kilkoma stanami. UC jest jedną z możliwych przyczyn. Inne możliwe przyczyny zapalenia okrężnicy obejmują infekcję, chorobę Leśniowskiego-Crohna lub reakcję alergiczną.
Aby zdiagnozować przyczynę zapalenia jelita grubego, lekarz przeprowadzi serię testów. Testy te pomogą im zrozumieć, jakie inne objawy występują, i wykluczyć stany na podstawie tego, czego nie doświadczasz.
Leczenie zapalenia okrężnicy będzie zależeć od przyczyny i innych objawów.
Czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest zaraźliwe?
Nie, wrzodziejące zapalenie jelita grubego nie jest zaraźliwe.
Niektóre przyczyny zapalenia okrężnicy lub zapalenia jelita grubego mogą być zaraźliwe. Obejmuje to stany zapalne wywołane przez bakterie i wirusy. Jednak UC nie jest spowodowane przez coś, co można udostępnić innej osobie.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego u dzieci
Według Fundacji Crohna i Colitis u 1 na 10 osób w wieku poniżej 18 lat zdiagnozowano IBD. Rzeczywiście, większość osób, u których zdiagnozowano chorobę, ma mniej niż 30 lat. W przypadku dzieci z WZJ rozpoznanie jest bardziej prawdopodobne po ukończeniu 10 lat.
Objawy u dzieci są podobne do objawów u osób starszych. Dzieci mogą odczuwać biegunkę z krwią, ból brzucha, skurcze brzucha i zmęczenie.
Ponadto mogą wystąpić problemy, które są potęgowane przez stan. Objawy te obejmują:
- niedokrwistość spowodowana utratą krwi
- niedożywienie spowodowane złym jedzeniem
- niewyjaśniona utrata masy ciała
UC może znacząco wpłynąć na życie dziecka, zwłaszcza jeśli stan nie jest leczony i leczony odpowiednio. Zabiegi dla dzieci są bardziej ograniczone z powodu możliwych powikłań. Na przykład lewatywy lecznicze są rzadko stosowane u dzieci.
Jednak dzieciom z WZJJ można przepisać leki zmniejszające stan zapalny i zapobiegające atakom układu odpornościowego na okrężnicę. W przypadku niektórych dzieci może być konieczna operacja, aby złagodzić objawy.
Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano UC, ważne jest, abyś ściśle współpracował z jego lekarzem, aby znaleźć metody leczenia i zmiany stylu życia, które mogą pomóc Twojemu dziecku. Przeczytaj te wskazówki dla rodziców i dzieci borykających się z UC.
Powikłania wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Wrzodziejące zapalenie okrężnicy zwiększa ryzyko raka okrężnicy. Im dłużej masz chorobę, tym większe ryzyko zachorowania na raka.
Ze względu na to zwiększone ryzyko lekarz przeprowadzi kolonoskopię i sprawdzi, czy nie ma raka, gdy otrzymasz diagnozę.
Regularne badania przesiewowe pomagają zmniejszyć ryzyko raka okrężnicy. Następnie zaleca się powtarzanie badań co rok do trzech lat. Dalsze badania przesiewowe mogą wcześnie wykryć komórki przedrakowe.
Inne powikłania UC obejmują:
- pogrubienie ściany jelita
- posocznica lub zakażenie krwi
- poważne odwodnienie
- toksyczne rozszerzenie okrężnicy lub szybko obrzęk okrężnicy
- choroba wątroby (rzadko)
- krwawienie z jelit
- kamienie nerkowe
- zapalenie skóry, stawów i oczu
- pęknięcie okrężnicy
- zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, które obejmuje zapalenie stawów między kośćmi kręgosłupa
Powikłania wrzodziejącego zapalenia jelita grubego są gorsze, jeśli stan nie jest odpowiednio leczony. Przeczytaj o tych sześciu typowych powikłaniach niekontrolowanego UC.
Czynniki ryzyka wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Większość osób z UC nie ma rodzinnej historii tego schorzenia. Jednak około 12 procent chorych na tę chorobę ma członka rodziny z chorobą.
UC może rozwinąć się u osoby dowolnej rasy, ale częściej występuje u rasy białej. Jeśli jesteś Żydem aszkenazyjskim, masz większe szanse na rozwój tej choroby niż większość innych grup.
Niektóre badania wskazują na możliwy związek między stosowaniem izotretynoiny (Accutane, Amnesteem, Claravis lub Sotret) a UC. Izotretynoina leczy trądzik torbielowaty.
Jeśli zdecydujesz się nie leczyć wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, zwiększysz ryzyko wystąpienia poważnych powikłań. Przeczytaj, jakie to zagrożenia i jak można im zapobiegać.
Profilaktyka wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Nie ma solidnych dowodów na to, że to, co jesz, wpływa na UC. Może się okazać, że niektóre pokarmy zaostrzają objawy, gdy wystąpi zaostrzenie.
Praktyki, które mogą pomóc, obejmują:
- picie niewielkich ilości wody w ciągu dnia
- spożywanie mniejszych posiłków w ciągu dnia
- ograniczenie spożycia pokarmów bogatych w błonnik
- unikanie tłustych potraw
- obniżenie spożycia mleka, jeśli nie tolerujesz laktozy
Zapytaj również swojego lekarza, czy powinieneś przyjmować multiwitaminę.
Perspektywa wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Jedynym lekarstwem na wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest usunięcie całej okrężnicy i odbytnicy. Twój lekarz zwykle rozpoczyna terapię medyczną, chyba że masz poważne powikłanie, które początkowo wymaga operacji. Niektórzy mogą dobrze sobie radzić z terapią medyczną, ale wiele z nich ostatecznie będzie wymagało operacji.
Jeśli masz ten stan, lekarz będzie musiał go monitorować i będziesz musiał uważnie przestrzegać planu leczenia przez całe życie.
