Rzeżączka Jamy Ustnej: Objawy, Przenoszenie, Leczenie, Zapobieganie, Więcej

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Czy rzeżączka jamy ustnej jest powszechna?

Nie wiemy dokładnie, jak często występuje rzeżączka jamy ustnej w populacji ogólnej.

Opublikowano szereg badań dotyczących rzeżączki jamy ustnej, ale większość koncentruje się na określonych grupach, takich jak kobiety heteroseksualne i mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami. Lusk MJ i wsp. (2013). Rzeżączka gardła u kobiet: ważny rezerwuar zwiększający częstość występowania Neisseria gonorrhea u australijskich heteroseksualistów w miastach? DOI:

10.1155 / 2013/967471 Fairley CK, et al. (2017). Częste przenoszenie rzeżączki u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami. DOI:

10.3201 / eid2301.161205

Eksperci uważają również, że niewykryta rzeżączka jamy ustnej jest częściowo odpowiedzialna za wzrost liczby przypadków rzeżączki opornej na antybiotyki. Deguchi T, et al. (2012). Leczenie rzeżączki gardła ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania powstawaniu i rozprzestrzenianiu się opornych na antybiotyki Neisseria gonorrhoeae. DOI:

10.1128 / AAC.00505-12

Rzeżączka jamy ustnej rzadko powoduje objawy i często jest trudna do wykrycia. Może to spowodować opóźnienie leczenia, co zwiększa ryzyko przeniesienia infekcji na innych.

Jak się rozprzestrzenia?

Rzeżączka jamy ustnej może się rozprzestrzeniać poprzez seks oralny wykonywany na genitaliach lub odbycie osoby, która ma rzeżączkę.

Chociaż badania są ograniczone, istnieje kilka starszych opisów przypadków transmisji przez pocałunki Willmott FE. (1974). Przeniesienie gonokokowego zapalenia gardła przez pocałunek?

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1045050/?page=1

Wydaje się, że całowanie językiem, częściej określane jako „francuskie pocałunki”, zwiększa to ryzyko. Fairley CK i in. (2017). Częste przenoszenie rzeżączki u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami. DOI:

10.3201 / eid2301.161205

Jakie są objawy?

W większości przypadków rzeżączka jamy ustnej nie powoduje żadnych objawów.

Jeśli pojawią się objawy, mogą być trudne do odróżnienia od typowych objawów innych infekcji gardła.

Objawy mogą obejmować:

ból gardła
zaczerwienienie w gardle
gorączka
obrzęk węzłów chłonnych w szyi

Czasami osoba z rzeżączką jamy ustnej może mieć również infekcję rzeżączką w innej części ciała, takiej jak szyjka macicy lub cewka moczowa.

W takim przypadku możesz mieć inne objawy rzeżączki, takie jak:

nietypowa wydzielina z pochwy lub prącia
ból lub pieczenie podczas oddawania moczu
ból podczas stosunku
obrzęk jąder
obrzęk węzłów chłonnych w pachwinie

Czym różni się od bólu gardła, anginy lub innych dolegliwości?

Same objawy nie są w stanie odróżnić rzeżączki jamy ustnej od innej choroby gardła, takiej jak ból lub angina.

Podobnie jak paciorkowiec gardła, rzeżączka jamy ustnej może powodować ból gardła z zaczerwienieniem, ale zapalenie gardła często powoduje również białe plamy w gardle.

Inne objawy anginy obejmują:

nagła gorączka, często 101˚F (38˚C) lub wyższa
bół głowy
dreszcze
obrzęk węzłów chłonnych w szyi

Potrzebujesz wizyty u lekarza?

Tak. Rzeżączkę należy leczyć antybiotykami na receptę, aby całkowicie usunąć infekcję i zapobiec przeniesieniu.

Nieleczona rzeżączka może powodować szereg poważnych powikłań.

Jeśli podejrzewasz, że zostałeś narażony, udaj się do lekarza lub innego pracownika służby zdrowia w celu wykonania badań.

Twój lekarz pobierze wymaz z gardła, aby sprawdzić, czy nie ma bakterii powodujących infekcję.

Jak to jest traktowane?

Infekcje jamy ustnej są trudniejsze do wyleczenia niż infekcje narządów płciowych lub odbytnicy, ale można je leczyć odpowiednimi antybiotykami. Ryzyko choroby przenoszonej drogą płciową i seks oralny - Arkusz informacyjny CDC [Arkusz informacyjny]. (2016).

cdc.gov/std/healthcomm/stdfact-stdriskandoralsex.htm

Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaleca podwójną terapię ze względu na wzrost liczby lekoopornych szczepów N. gonorrhoeae, bakterii wywołującej zakażenie. (2017).

cdc.gov/std/gonorrhea/stdfact-gonorrhea-detailed.htm

Zwykle obejmuje to pojedyncze wstrzyknięcie ceftriaksonu (250 miligramów) i pojedynczą dawkę doustnej azytromycyny (1 gram).

W tym czasie należy również unikać dzielenia się jedzeniem i napojami, ponieważ rzeżączka może być przenoszona przez ślinę. Jak EPF i in. (2015). Wykrywanie Neisseria gonorrhoeae w gardle i ślinie: implikacje dla transmisji rzeżączki. DOI:

10.1136 / sextrans-2015-052399

Jeśli objawy nie ustąpią, skontaktuj się z lekarzem. Być może będą musieli przepisać silniejsze antybiotyki, aby usunąć infekcję.

Jak powiedzieć partnerom zagrożonym

Jeśli otrzymałeś diagnozę lub byłeś z kimś, kto to zrobił, powinieneś poinformować o tym wszystkich niedawnych partnerów seksualnych, aby mogli zostać przetestowani.

Dotyczy to każdego, z kim miałeś kontakt seksualny w ciągu dwóch miesięcy poprzedzających wystąpienie objawów lub diagnozę.

Przygotowanie informacji na temat rzeżączki, jej testowania i leczenia może pomóc Ci odpowiedzieć na pytania partnera.

Jeśli martwisz się reakcją partnera, rozważ umówienie się na wspólną wizytę u lekarza.

Oto kilka rzeczy, które możesz powiedzieć, aby rozpocząć rozmowę:

„Otrzymałem dzisiaj wyniki testów i myślę, że powinniśmy o nich porozmawiać”.
„Mój lekarz właśnie powiedział mi, że coś mam. Jest szansa, że masz to”.
„Właśnie się dowiedziałem, że ktoś, z kim byłem jakiś czas temu, ma rzeżączkę. Oboje powinniśmy przejść testy bezpieczeństwa”.

Jeśli wolisz pozostać anonimowy

Jeśli martwisz się rozmową z obecnymi lub byłymi partnerami, zapytaj swojego dostawcę o śledzenie kontaktów.

Dzięki śledzeniu kontaktów lokalny wydział zdrowia powiadomi każdego, kto mógł być narażony.

Może być anonimowe, więc nie trzeba mówić partnerowi (partnerom) seksualnym, kto ich skierował.

Czy wystarczy płyn do płukania ust, czy naprawdę potrzebujesz antybiotyków?

Od dawna uważa się, że płyn do płukania jamy ustnej może wyleczyć rzeżączkę. Do niedawna nie było dowodów naukowych na poparcie tego twierdzenia.

Dane zebrane z randomizowanego, kontrolowanego badania z 2016 r. I badania in vitro wykazały, że płyn do płukania ust Listerine znacznie zmniejszył ilość N. gonorrhoeae na powierzchni gardła. Jak EPF, et al. (2016). Antyseptyczny płyn do płukania jamy ustnej przeciwko Neisseria gonorrhoeae gardła: randomizowane badanie kontrolowane i badanie in vitro. DOI:

10.1136 / sextrans-2016-052753

Chociaż jest to z pewnością obiecujące, potrzeba więcej badań, aby ocenić to twierdzenie. Obecnie trwa większa próba.

Co się stanie, jeśli nie zostanie poddane leczeniu?

Nieleczona rzeżączka jamy ustnej może rozprzestrzenić się w krwiobiegu na inne części ciała.

Może to prowadzić do ogólnoustrojowej infekcji gonokokowej, znanej również jako rozsiana infekcja gonokokowa.

Ogólnoustrojowe zakażenie gonokokami jest poważnym stanem, który może powodować ból stawów i obrzęk oraz owrzodzenia skóry. Może również zainfekować serce.

Rzeżączka narządów płciowych, odbytnicy i dróg moczowych może powodować inne poważne komplikacje, jeśli nie jest leczona.

Możliwe powikłania obejmują:

zapalenie narządów miednicy mniejszej
powikłania ciąży
bezpłodność
zapalenie najądrzy
wyższe ryzyko zakażenia wirusem HIV

Czy to jest uleczalne?

Przy odpowiednim leczeniu rzeżączka jest uleczalna.

Jednak nowe szczepy opornej na antybiotyki rzeżączki mogą być trudniejsze do leczenia.

CDC zaleca, aby każda osoba leczona z powodu rzeżączki jamy ustnej powróciła do swojego lekarza 14 dni po leczeniu w celu wykonania testu wyleczenia. (2015).

cdc.gov/std/tg2015/gonorrhea.htm

Jak prawdopodobne jest nawrót?

Nie wiemy, jakie jest prawdopodobieństwo nawrotu szczególnie w przypadku rzeżączki jamy ustnej.

Wiemy, że nawroty innych typów rzeżączki są wysokie, dotykając od 3,6% do 11% osób wcześniej leczonych, Kissinger PJ i wsp. (2009). Wczesne powtarzające się zakażenia Chlamydia trachomatis i Neisseria gonorrhoeae wśród heteroseksualnych mężczyzn. DOI:

10,1097% 2FOLQ.0b013e3181a4d147

Ponowne badanie jest zalecane od trzech do sześciu miesięcy po leczeniu, nawet jeśli ty i twój partner / partnerzy pomyślnie ukończyliście leczenie i nie występują u nich żadne objawy. Mayor MT, et al. (2012). Diagnostyka i leczenie zakażeń gonokokami.

aafp.org/afp/2012/1115/p931.html