Chociaż paraliż senny może powodować wysoki poziom lęku, generalnie nie jest uważany za zagrażający życiu.
Chociaż potrzeba więcej badań nad długoterminowymi skutkami, epizody trwają zwykle od kilku sekund do kilku minut.
Co to jest paraliż senny?
Epizod paraliżu sennego występuje, gdy właśnie zasypiasz lub po prostu się budzisz. Czujesz się sparaliżowany i nie możesz mówić ani się poruszać. Może to trwać kilka sekund lub kilka minut i może być dość niepokojące.
Doświadczając paraliżu sennego, możesz mieć halucynacje wyraziste sny na jawie, które mogą prowadzić do uczucia intensywnego strachu i wysokiego poziomu niepokoju.
Kiedy to się dzieje, gdy się budzisz, nazywa się to hipnopompicznym paraliżem sennym. Kiedy pojawia się podczas zasypiania, jest znany jako hipnagogiczny paraliż senny.
Jeśli masz epizody paraliżu sennego niezależne od innych warunków, nazywa się to izolowanym paraliżem sennym (ISP). Jeśli epizody ISP występują z częstotliwością i powodują wyraźne cierpienie, nazywa się to nawracającym izolowanym paraliżem sennym (RISP).
Przyczyny paraliżu sennego
Zgodnie z artykułem z 2018 roku w International Journal of Applied & Basic Medical Research, paraliż senny przyciągnął więcej uwagi społeczności nienaukowej niż świata naukowego.
To ograniczyło naszą obecną wiedzę na temat paraliżu sennego w odniesieniu do:
- czynniki ryzyka
- wyzwalacze
- długotrwałe uszkodzenia
Kulturalny
Obecnie dostępnych jest więcej informacji kulturowych niż badania kliniczne, na przykład:
- W Kambodży wielu uważa, że paraliż senny to duchowy atak.
- We Włoszech popularnym środkiem ludowym jest spanie twarzą w dół ze stosem piasku na łóżku i miotłą przy drzwiach.
- W Chinach wielu ludzi uważa, że paraliż senny powinien być leczony z pomocą spirytualistów.
Naukowy
Z medycznego punktu widzenia przegląd z 2018 roku w czasopiśmie Sleep Medicine Reviews zidentyfikował dużą liczbę zmiennych związanych z paraliżem sennym, w tym:
- wpływy genetyczne
- choroba fizyczna
- problemy i zaburzenia snu, zarówno subiektywna jakość snu, jak i obiektywne zakłócenia snu
- stres i urazy, zwłaszcza zespół stresu pourazowego (PTSD) i zespół lęku napadowego
- Stosowanie substancji
- objawy chorób psychicznych, głównie objawy lękowe
Paraliż senny i sen REM
Hipnopompiczny paraliż senny może być związany z przejściem ze snu REM (szybki ruch gałek ocznych).
Sen bez szybkiego ruchu gałek ocznych (NREM) pojawia się na początku normalnego procesu zasypiania. Podczas NREM fale mózgowe zwalniają.
Po około 90 minutach snu NREM aktywność mózgu zmienia się i rozpoczyna się sen REM. Podczas gdy twoje oczy poruszają się szybko i śnisz, twoje ciało pozostaje całkowicie zrelaksowane.
Jeśli staniesz się świadomy przed końcem cyklu REM, może pojawić się świadomość niemożności mówienia lub poruszania się.
Paraliż senny i narkolepsja
Narkolepsja to zaburzenie snu, które powoduje silną senność w ciągu dnia i nieoczekiwane ataki snu. Większość osób z narkolepsją może mieć problemy z utrzymaniem przytomności przez dłuższy czas, niezależnie od ich sytuacji lub okoliczności.
Jednym z objawów narkolepsji może być paraliż senny, jednak nie każdy, kto doświadcza paraliżu sennego, ma narkolepsję.
Według badań z 2013 roku, jednym ze sposobów możliwego rozróżnienia między paraliżem sennym a narkolepsją jest to, że ataki paraliżu sennego są częstsze po przebudzeniu, podczas gdy ataki narkolepsji są częstsze podczas zasypiania.
Chociaż nie ma lekarstwa na tę przewlekłą chorobę, wiele objawów można leczyć za pomocą zmiany stylu życia i leków.
Jak powszechny jest paraliż senny?
Przegląd z 2011 roku wykazał, że 7,6 procent ogólnej populacji doświadczyło co najmniej jednego epizodu paraliżu sennego. Liczby były znacznie wyższe w przypadku studentów (28,3 procent) i pacjentów psychiatrycznych (31,9 procent).
Na wynos
Chociaż budzenie się z niezdolnością do poruszania się lub mówienia może być niesamowicie denerwujące, paraliż senny zwykle nie trwa bardzo długo i nie zagraża życiu.
Jeśli doświadczasz paraliżu sennego częściej niż okresowo, udaj się do lekarza, aby sprawdzić, czy możesz mieć chorobę podstawową.
Powiedz im, jeśli kiedykolwiek miałeś jakiekolwiek inne zaburzenia snu i poinformuj ich o wszelkich lekach i suplementach, które obecnie przyjmujesz.
