„Medycyna alopatyczna” to termin używany w odniesieniu do medycyny nowoczesnej lub głównego nurtu. Inne nazwy medycyny alopatycznej to:
- Medycyna konwencjonalna
- medycyna głównego nurtu
- Zachodnia medycyna
- medycyna ortodoksyjna
- biomedycyna
Medycyna alopatyczna jest również nazywana alopatią. Jest to system opieki zdrowotnej, w którym lekarze, pielęgniarki, farmaceuci i inni pracownicy służby zdrowia są uprawnieni do wykonywania zawodu i leczenia objawów i chorób.
Leczenie odbywa się za pomocą:
- lek
- operacja
- promieniowanie
- inne terapie i procedury
Inne typy lub podejścia do medycyny nazywane są medycyną komplementarną i alternatywną (CAM) lub medycyną integracyjną. Alternatywne podejścia z definicji wymagają zaprzestania całej zachodniej medycyny.
Medycyna komplementarna i integracyjna jest powszechnie stosowana wraz z medycyną głównego nurtu. Obejmują one:
- homeopatia
- naturalna
- opieka chiropraktyka
- chińska medycyna
- ajurweda
Termin „alopatyczny” jest najczęściej używany przez specjalistów CAM w celu oddzielenia ich rodzaju medycyny od głównego nurtu praktyki medycznej.
Kontrowersyjny termin
Słowo „alopatyczny” pochodzi od greckiego „allos” - oznaczającego „przeciwieństwo” i „patos” - oznaczającego „cierpieć”.
To słowo zostało wymyślone przez niemieckiego lekarza Samuela Hahnemanna w XIX wieku. Z grubsza odnosi się do leczenia objawu wraz z jego przeciwieństwem, jak to często ma miejsce w medycynie głównego nurtu.
Na przykład zaparcia można leczyć środkiem przeczyszczającym.
Hahnemann był zainteresowany innymi podejściami opartymi bardziej na starożytnych zasadach traktowania „jak z podobnym”. Później opuścił główny nurt praktyki medycznej i jest uważany za twórcę homeopatii.
Opierając się na historycznej definicji tego terminu, niektórzy lekarze twierdzą, że był on używany do fałszywego określenia głównego nurtu praktyk medycznych. Wiele osób w medycynie głównego nurtu uważa ten termin za obraźliwy.
Leczenie medycyny alopatycznej
Lekarze medycyny alopatycznej i inni pracownicy służby zdrowia stosują szereg metod leczenia infekcji, chorób i chorób. Należą do nich leki na receptę, takie jak:
- antybiotyki (penicylina, amoksycylina, wankomycyna, augmentyna)
- leki na ciśnienie krwi (diuretyki, beta-blokery, blokery kanału wapniowego, inhibitory ace)
- leki przeciwcukrzycowe (metformina, sitagliptyna, inhibitory DPP-4, tiazolidynodiony)
- leki na migrenę (ergotaminy, trytyny, leki przeciw nudnościom)
- chemoterapia
Niektóre rodzaje leków na receptę zastępują hormony, gdy organizm nie jest w stanie wytworzyć ich wystarczająco dużo lub któregokolwiek określonego typu, na przykład:
- insulina (w cukrzycy)
- hormony tarczycy (w niedoczynności tarczycy)
- estrogen
- testosteron
Specjaliści medycyny alopatycznej mogą również zalecać leki dostępne bez recepty (OTC), takie jak:
- leki przeciwbólowe (acetaminofen, aspiryna, ibuprofen)
- środki zwiotczające mięśnie
- leki przeciwkaszlowe
- leki na ból gardła
- maści antybiotykowe
Typowe metody leczenia alopatycznego obejmują również:
- zabiegi chirurgiczne i chirurgiczne
- zabiegi radiacyjne
Opieka profilaktyczna w medycynie alopatycznej
Medycyna alopatyczna jest dziś zupełnie inna niż w XIX wieku. Nowoczesna lub ogólnodostępna medycyna działa w celu leczenia objawów i chorób. Ale pomaga też zapobiegać chorobom i chorobom.
W rzeczywistości lekarze alopatyczni mogą specjalizować się w medycynie prewencyjnej. Ta gałąź medycyny głównego nurtu jest nadzorowana przez American College of Preventive Medicine. Opieka profilaktyczna to leczenie mające na celu zapobieganie wystąpieniu choroby. Jest używany w wielu głównych dziedzinach medycyny.
Opieka profilaktyczna w medycynie alopatycznej obejmuje:
- szczepienia zapobiegające poważnym chorobom zagrażającym życiu u niemowląt, dzieci i dorosłych
- profilaktyczne antybiotyki zapobiegające infekcjom po operacji, ranie lub bardzo głębokim cięciu
- opieka przedcukrzycowa w celu zapobiegania cukrzycy
- leki na ciśnienie krwi, które pomagają zapobiegać poważnym powikłaniom, takim jak choroby serca i udar
- programy edukacyjne mające na celu zapobieganie rozwojowi problemów zdrowotnych wspólnych dla zagrożonych populacji, takich jak choroby serca, nowotwory i cukrzyca
Medycyna alopatyczna a osteopatyczna
Osteopatia to inny rodzaj opieki zdrowotnej. Osteopaci leczą schorzenia za pomocą zabiegów medycznych, a także manipulacji i masażu mięśni, kości i stawów.
W większości krajów osteopaci nie są uważani za lekarzy. Jednak w Stanach Zjednoczonych lekarze osteopatii to licencjonowani lekarze i chirurdzy.
Podobnie jak inni lekarze, osteopaci kończą szkoły medyczne. Lekarze osteopatii muszą zdać te same egzaminy komisji krajowej, co wszyscy lekarze. Przechodzą również te same programy stażowe, co inni lekarze.
Główna różnica polega na tym, że lekarze osteopatyczni mają tytuł DO zamiast MD. Prawdopodobnie nie zauważysz żadnej różnicy w swoim leczeniu od lekarza lub chirurga, który jest lekarzem, a nie lekarzem. DO może zalecić leczenie uzupełniające wraz ze standardowymi lekami lub procedurami.
Medycyna alopatyczna a homeopatyczna
Medycyna homeopatyczna jest również znana jako homeopatia i często jest dodawana do głównego nurtu medycyny, stosowana jako podejście uzupełniające / integrujące. „Homeo” oznacza „podobny do” lub „podobny”. Ten rodzaj opieki zdrowotnej jest często uważany za przeciwieństwo medycyny alopatycznej.
Według Narodowego Instytutu Zdrowia medycyna homeopatyczna opiera się na dwóch teoriach:
- Jak leczy jak. Oznacza to, że choroby i choroby leczy się substancjami, które powodują podobne objawy u zdrowych ludzi.
- Prawo minimalnej dawki. Uważa się, że niższa dawka leku ma większy efekt niż wyższa dawka.
Lekarze homeopaci nie są licencjonowanymi lekarzami. Większość leków homeopatycznych to naturalne substancje pochodzące z roślin lub minerałów, takie jak:
- kupalnik
- belladona
- aksamitka
- prowadzić
- lawenda
- Kwas fosforowy
Leczenie homeopatyczne nie jest lekami na receptę. Ponadto leki homeopatyczne zwykle nie są regulowane ani testowane, jak leki stosowane w medycynie alopatycznej lub głównym nurcie. Leczenie i dawki różnią się w zależności od osoby. Pojawiają się badania dotyczące skuteczności niektórych środków.
Na wynos
Medycyna alopatyczna lub medycyna głównego nurtu to system opieki zdrowotnej. Przeprowadził najbardziej poparte dowodami badania naukowe, gromadzenie danych i testy narkotykowe. Jest również najbardziej regulowany przez neutralną stronę, taką jak Food and Drug Administration (FDA) lub American Medical Association.
Dla porównania, leki homeopatyczne nie przeszły żadnych lub wystarczającej ilości badań i testów. Prawidłowe dawki, efekty i skutki uboczne mogą nie być znane. Leki homeopatyczne również nie są regulowane. Niektóre mogą zawierać składniki, które mają nieznane lub szkodliwe skutki.
W innych przypadkach dawki homeopatyczne są zbyt rozcieńczone, aby mieć działanie lecznicze. Osoby z chorobami, takimi jak cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi i rak, wymagają skutecznych leków i bardzo dokładnych dawek określonych terapii.
Jednak w niektórych przypadkach homeopatia, medycyna naturalna i inne rodzaje leków są stosowane od pokoleń. Niektóre leki i suplementy homeopatyczne dają obiecujące wyniki.
Działanie długo używanych ziół i toników wymaga pewnych badań na poparcie ich stosowania. Potrzeba więcej testów, badań i regulacji.
Alopatyczne lub nowoczesne szkoły medyczne dodały ostatnio więcej badań i informacji o tym, jak żywność i odżywianie mogą pomóc w zapobieganiu i leczeniu chorób. Oferowana jest większa edukacja w zakresie podejść integracyjnych i potencjalnych interakcji z medycyną głównego nurtu.
Inne obszary badań medycyny alopatycznej obejmują ćwiczenia fizyczne i ograniczenie stosowania antybiotyków i innych leków, które mogą mieć szkodliwe skutki.
Żaden system opieki zdrowotnej nie jest doskonały. Łączenie medycyny homeopatycznej i innej medycyny alternatywnej z medycyną alopatyczną lub głównym nurtem może pomóc w leczeniu ludzi z niektórymi rodzajami chorób lub dolegliwości.
Każdy rodzaj leczenia powinien być dostosowany do pacjenta i leczyć całą osobę, a nie tylko objawy. Upewnij się, że lekarz podstawowej opieki zdrowotnej jest świadomy wszystkich stosowanych metod leczenia.
