Mówienie o uchwytach ołówkowych może wydawać się dziwne teraz, gdy wszyscy zręcznie piszemy i wypełniamy formularze dla pacjentów i podania o pracę online.
Ale wciąż jest wiele miejsc - wśród nich szkoła - gdzie umiejętność trzymania i używania ołówka może poprawić czytelność pisma i zdrowie dłoni.
Idealny uchwyt ołówkowy pozwala jednocześnie zachować stabilność i elastyczność. Zewnętrzna część dłoni działa jak podstawa do stabilizacji ruchu, a kciuk i palce koordynują ruch, aby wykonywać płynne, precyzyjne ruchy.
Ta równowaga może okazać się trudna dla małych dzieci lub osób z określonymi schorzeniami.
Jak to się dzieje: ruch i informacje zwrotne
Twoja ręka jest niesamowicie złożona. Zawiera 34 mięśnie i 27 kości, a także liczne nerwy, ścięgna, więzadła i duży dopływ krwi - wszystko to współpracuje za każdym razem, gdy dryblujesz piłkę do koszykówki lub nawlekasz igłę.
Podczas pisania lub rysowania mięśnie palców, dłoni, nadgarstków i ramion kurczą się i rozciągają, przesuwając ołówek po powierzchni do pisania.
Dwie formy sensorycznej informacji zwrotnej kontrolują pisanie lub rysowanie:
- Twoja wizja. Pozwala zobaczyć, co umieszczasz na powierzchni do pisania.
- Propriocepcja. To jest zdolność twojego umysłu do wyczuwania, gdzie znajdują się twoje części ciała. Propriocepcja pomaga również poczuć, jak mocno ściskasz ołówek, a także pomaga przewidzieć i skierować ołówek w kierunku, w którym chcesz, aby się poruszał. Ta przekazywana z chwili na chwilę informacja zwrotna umożliwia skomplikowany zestaw ruchów.
Cztery dojrzałe chwyty i ich działanie
Większość ludzi używa jednego z czterech popularnych uchwytów ołówkowych podczas pisania:
Udostępnij na Pinterest
Dynamiczny statyw
Ten chwyt jest tym, który wielu nauczycieli aktywnie promuje.
W dynamicznym uchwycie statywu kciuk i palec wskazujący działają jak szczypce, chwytając ołówek w pobliżu jego końcówki. Trzeci palec działa jak podpora, obejmując palec wskazujący podczas ruchu. Czwarty i piąty palec działają jako stabilizująca podstawa na powierzchni do pisania.
Udostępnij na Pinterest
Statyw boczny
Drugim najczęściej stosowanym wzorem chwytu jest kciuk i dwa pierwsze palce, podobnie jak dynamiczny statyw. Różnica polega na tym, że kciuk przecina wałek ołówka, zaciskając go na palcu wskazującym.
Czasami kciuk owija się nawet na palcu wskazującym za pomocą tego uchwytu. Ze względu na swoje położenie kciuk nie jest zaangażowany w manipulowanie ołówkiem w celu tworzenia liter. Czwarty i piąty palec obejmują zewnętrzną część dłoni.
Udostępnij na Pinterest
Dynamiczny kwadrupod
W przypadku tego wzoru uchwytu, kciuk i pierwsze trzy palce są używane do chwytania ołówka. Tylko mały palec i zewnętrzna część dłoni zapewniają stabilność. Kciuk się nie krzyżuje. Pomaga pozostałym trzem palcom w kierowaniu ołówkiem.
Udostępnij na Pinterest
Boczny kwadrupod
W bocznym uchwycie w kształcie kwadrupodu kciuk owija się po korpusie ołówka, a ołówek spoczywa na górnej części palca serdecznego. Palce współpracują ze sobą, kierując ołówek, a kciuk służy przede wszystkim do przytrzymywania ołówka na miejscu przy palcu wskazującym.
W przypadku obu uchwytów bocznych mięśnie nadgarstka i przedramion są bardziej aktywne w tworzeniu liter i kształtów.
Który uchwyt prowadzi do szybszego, staranniejszego pisania?
Pomimo faktu, że wielu nauczycieli rutynowo instruuje uczniów, aby używali dynamicznego uchwytu statywu, wierząc, że daje to najlepsze rezultaty, badania wykazały, że wszystkie cztery uchwyty zapewniają równie czytelne pismo odręczne. Wszystkie cztery uchwyty umożliwiały uczniom pisanie z mniej więcej taką samą prędkością.
Badanie przeprowadzone w 2012 roku na 120 czwartoklasistach wykazało, że szybkość i czytelność były mniej więcej takie same dla wszystkich czterech stylów chwytu. Badacze zalecili, aby terapeuci zajęciowi ponownie rozważyli potrzebę zmiany wzorców chwytów bocznych lub kwadrupodowych.
Badanie z 2001 roku wykazało, że styl chwytania nie powodował problemów z czytelnością ani szybkością, nawet przy dłuższych zadaniach pisania.
Czy pisarze leworęczni powinni inaczej trzymać ołówek?
Eksperci z Instytutu Badawczego Handedness zalecają uczniom leworęcznym zmianę uchwytu ołówka i pozycji papieru w celu wydajniejszego pisania.
Spróbuj trzymać ołówek dalej w górę korpusu - około 1 1/2 cala od końcówki ołówka. Mocniejsze trzymanie ołówka pozwoli pisarzom zobaczyć, co piszą.
Innym zaleceniem jest przechylenie powierzchni do pisania w przeciwnym kierunku, tak aby podążała za naturalną linią lewej ręki pisarza. Ten kąt powinien pomóc uczniowi zobaczyć swoje pismo bez zakręcania lewej ręki dookoła i w dół.
A co z siłą i wysiłkiem?
Czy niektóre style chwytania powodują mocniejsze naciskanie na powierzchnię do pisania? Wydaje się, że nie.
W badaniu z 2013 r. Z udziałem 74 uczniów czwartej klasy zmierzono dwa różne rodzaje siły: siłę chwytu, czyli nacisk, jaki wywierasz na korpus narzędzia do pisania, oraz siłę osiową, czyli nacisk wywierany w dół na końcówkę ołówka. gdy porusza się po powierzchni do pisania.
Badacze odkryli, że nie było znaczącej różnicy w żadnym rodzaju siły pomiędzy czterema wzorcami.
Jeśli okaże się, że po prostu w naturalny sposób pstrykasz ołówkiem lub ściskasz pióro w śmiertelnym uścisku, możesz chcieć złagodzić. Zbyt mocny chwyt ołówka może prowadzić do skurczu pisarza.
Chwyty prymitywne i przejściowe
Kiedy dzieci w wieku od 3 do 5 lat po raz pierwszy podnoszą ołówki i kredki, wiele z nich chwyta je całą ręką. Przyrząd do pisania spoczywa dokładnie na środku dłoni.
Niektórzy terapeuci zajęciowi postrzegają ten prymitywny chwyt jako naturalną część rozwoju umiejętności motorycznych. Zwykle przechodzi w jeden z czterech dojrzałych chwytów, gdy dzieci stają się bardziej doświadczone.
Czy ćwiczenia rąk mogą pomóc w lepszym trzymaniu ołówka?
Niektórzy eksperci obawiają się, że wraz ze wzrostem wykorzystania technologii dzieci przychodzą do szkoły ze słabszymi rękami i słabo rozwiniętymi umiejętnościami motorycznymi.
Tworzenie grafiki: jak uchwyt ołówka wpływa na rysowanie?
Większość badań nad chwytem ołówkowym koncentruje się na pisaniu ręcznym, a nie na rysowaniu. Jednak wielu artystów zgłosiło, że zmiana uchwytu ołówka pozwala na większą swobodę twórczą.
Na przykład użycie uchwytu odręcznego, w którym palec wskazujący przebiega wzdłuż górnej części ołówka, umożliwi cieniowanie. Artyści opowiadają się również za luźnym uchwytem pod ręką - statywem odwróconym do góry nogami - co może dać luźniejszy, bardziej swobodny szkic.
Kiedy używać specjalnych uchwytów i pomocy
Jeśli odsuwasz swoje dziecko od prymitywnego uchwytu dłoniowego i zbliżasz się do dojrzałego uchwytu, możesz spróbować użyć krótkiego ołówka, który nie sprzyja uchwytowi dłoniowemu.
Możesz również wsunąć złożoną chusteczkę pod czwarty i piąty palec, prosząc dziecko, aby trzymało je tam, podczas gdy bierze ołówek do pisania lub rysowania. Konieczność trzymania zgiętych palców zachęci do dynamicznej pozycji statywu.
Jeśli Twoje dziecko ma trudności z ustaleniem dojrzałego chwytu ołówka lub używa nieefektywnego uchwytu - na przykład takiego, w którym ołówek przechodzi przez wstęgę między pierwszym a drugim palcem - komercyjny uchwyt ołówka może pomóc wytrenować palce w pożądanym pozycja.
Niektóre uchwyty są elastyczne i zawierają jedną, dwie lub trzy kieszenie na opuszki palców. Niektóre grube, ergonomiczne odmiany wsuwają się na korpus ołówka i są nacięte w miejscu, w którym należy umieścić palce.
Jeszcze inni oferują elastyczne opaski w kształcie ósemki, w których mniejszy koniec opaski owija się wokół końcówki ołówka, a większe pętle wokół nadgarstka.
Większość z tych urządzeń jest przeznaczona do krótkotrwałego użytku, gdy dziecko się uczy, ale osoby dorosłe z zapaleniem stawów również mogą uznać je za przydatne.
Czy chwyt ołówka ujawnia cechy osobowości?
Chociaż nie ma dowodów na powiązanie stylu chwytania ołówka z typem osobowości, sposób trzymania ołówka i wygląd pisma odręcznego może powiedzieć coś o Twoim ogólnym stanie zdrowia.
National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS) twierdzi, że pismo odręczne może wskazywać, że miałeś udar lub uraz. Osoby z chorobą Parkinsona często zaczynają pisać bardzo małe litery - tak małe, że nie mogą przeczytać tego, co napisali.
Problemy z pisaniem często mieszczą się pod pojęciem dysgrafii. Jeśli dziecko ma dysgrafię, może to być spowodowane innym problemem zdrowotnym.
Jeśli osoba dorosła wykazuje dysgrafię, może to być spowodowane chorobą Alzheimera, demencją, porażeniem mózgowym lub innym stanem, który wpływa na propriocepcję lub zdolności motoryczne.
Na wynos
Kiedy małe dzieci po raz pierwszy zaczynają używać narzędzi do pisania, mogą ściskać ołówki lub kredki jak pięść. Ta prymitywna technika zwykle dojrzewa do jednego z czterech typów uchwytów: dynamicznego statywu, dynamicznego kwadrupodu, bocznego statywu lub bocznego kwadrupodu.
Przez wiele lat instruktorzy pisania uważali, że lepszym rozwiązaniem jest statyw dynamiczny, ale obecnie badania pokazują, że każdy z czterech najpopularniejszych typów uchwytów z równym prawdopodobieństwem zapewnia czytelne pismo odręczne z mniej więcej taką samą prędkością.
Jeśli Ty lub Twoje dziecko macie trudności z chwytaniem ołówkiem, są specjaliści, tacy jak terapeuci zajęciowi, którzy mogą pomóc, ćwiczenia, które można wykonać, aby wzmocnić ręce oraz szereg ergonomicznych uchwytów, które mogą wyszkolić palce w pożądanej pozycji.
