8 Często Zadawanych Pytań Dotyczących Zastępców Płci: Co To Oznacza, Co Robią, Komu Pomaga, Więcej

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Wiesz, czym jest płeć, i prawdopodobnie słyszałeś o określeniu „surogat”, przynajmniej w odniesieniu do niemowląt i brzuszków. Ale jeśli zatrzaskując te dwa słowa razem, lubisz „???” nie jesteś sam.

Większość ludzi nie wie, czym są surogaty seksualne.

A większość osób, które uważają, że mają rację, według dr Jenni Skyler, LMFT i AASECT, certyfikowanej seksuoterapeuty, seksuologa i licencjonowanego terapeuty małżeńskiego i rodzinnego dla AdamEve.com.

„To naprawdę nie jest seksowna rzecz, którą większość ludzi uważa”.

Dlatego pojawiła się zachęta, aby zamiast tego zacząć nazywać zastępstwo seksualne „terapią zastępczą partnera”, mówi Mark Shattuck, certyfikowany zastępca partnera i przewodniczący mediów w International Professional Surrogate Association (IPSA).

Z punktu widzenia kontekstu, IPSA jest uznawana za wiodący autorytet w dziedzinie zastępczej terapii płciowej i zastępczej terapii partnerskiej od 1973 roku.

Co to jest?

Terapia zastępcza partnera, zgodnie z definicją IPSA, to trójstronna relacja terapeutyczna między licencjonowanym terapeutą, klientem i zastępczym partnerem.

Został zaprojektowany, aby pomóc klientowi poczuć się bardziej komfortowo z intymnością, zmysłowością, seksem i seksualnością oraz swoim ciałem.

Chociaż ta relacja może rozwinąć się z dowolnym licencjonowanym terapeutą, Shattuck mówi, że zwykle jest to z terapeutą seksualnym.

Dodaje, że terapeuci seksualni są bardziej otwarci na pracę zastępczą niż bardziej tradycyjni terapeuci.

Czym właściwie jest zastępca partnera?

„Profesjonalista, który wykorzystuje dotyk, pracę z oddechem, uważność, ćwiczenia relaksacyjne i trening umiejętności społecznych, aby pomóc klientowi osiągnąć określone cele terapeutyczne” - wyjaśnia Shattuck.

Czasami - mówi z doświadczenia, że jest to około 15 do 20 procent czasu - macierzyństwo zastępcze partnera obejmuje stosunek płciowy. „Ale to wszystko zależy od problemu, nad którym pracuje klient” - mówi.

Ważna uwaga: w żadnym momencie terapeuta nie obserwuje ani nie jest bezpośrednio zaangażowany w to, co dzieje się między zastępczym partnerem partnera a klientem.

„Klient spotyka się z surogatem swojego partnera osobno” - wyjaśnia Shattuck. Ale klient daje swojemu terapeucie i partnerowi zastępcze zielone światło, aby porozmawiać ze sobą o swoich postępach.

„Terapeuta, klient i partner zastępczy dobrze się komunikują i często jest ważnym elementem udanej terapii zastępczego partnera” - mówi.

Kto może skorzystać?

Według Shattuck w rzeczywistości nie można uzyskać dostępu do zastępczego partnera bez wcześniejszego licencjonowanego terapeuty.

Mówi więc, że „ktoś, kto rozpoczyna pracę z zastępczym partnerem partnera, był już na terapii seksualnej przez kilka miesięcy lub kilka lat i nadal ma wiele do zrobienia, aby czuć się komfortowo z seksem, intymnością, randkami i swoim ciałem..”

Problemy, które mogą zmotywować klienta do zasugerowania włączenia zastępcy partnera do procesu leczenia - lub dla seksuologa, który zasugeruje to samo klientowi - obejmują zarówno uogólniony lęk społeczny, jak i określone dysfunkcje seksualne lub lęki.

Niektóre osoby, które mogą skorzystać z leczniczych mocy macierzyństwa zastępczego partnera, obejmują:

• osoby, które przeżyły traumę i nadużycia
• osoby z niewielkim lub żadnym doświadczeniem seksualnym
• właściciele penisa z zaburzeniami erekcji lub wczesnym wytryskiem
• właściciele sromu z pochwicą lub inną dysfunkcją dna miednicy, która może sprawić, że stosunek penetrujący będzie bolesny
• osoby, które zmagają się z akceptacją ciała lub dysmorfią ciała
• ludzie, którzy odczuwają niepokój lub strach, szczególnie w związku z seksem, intymnością i dotykiem
• osoby niepełnosprawne, które utrudniają uprawianie seksu

Niestety, ponieważ większość polis ubezpieczeniowych nie obejmuje zastępczej terapii partnerskiej (lub terapii seksualnej, jeśli o to chodzi), wielu ludzi, którzy mogliby skorzystać z tej metody leczenia, nie może sobie na to pozwolić.

Jak to działa?

Gdy ty i twój terapeuta zdecydujecie, że terapia z partnerem zastępczym może przynieść ci korzyść, twój terapeuta może zwrócić się do swojej sieci zastępczych partnerów, aby pomóc ci znaleźć potencjalne dopasowanie.

Mogą również skontaktować się z koordynatorem ds. Poleceń IPSA w celu uzyskania pomocy w znalezieniu współczującego, dobrze wyszkolonego, certyfikowanego profesjonalnego zastępczego partnera, który najlepiej odpowiada Twoim potrzebom.

Shattuck zwraca uwagę, że w dzisiejszych czasach wiele surogatów partnerów ma platformy internetowe i społecznościowe, więc jeśli natkniesz się na zastępcę partnera, który Twoim zdaniem może być dla ciebie odpowiedni, porozmawiaj o tym ze swoim terapeutą seksualnym.

Ale aby faktycznie pracować z tym konkretnym surogatem partnera, zarówno terapeuta seksualny, jak i ten zastępczy partnera będą musieli się wylogować.

Stamtąd „klient i zastępca partnera spotkają się, aby ustalić, czy jest to dobre dopasowanie” - mówi Shattuck.

Pierwsze spotkanie odbywa się w gabinecie seksuologa, ale wszystkie kolejne spotkania odbywają się gdzie indziej - zwykle w gabinecie zastępczym lub w domu klienta.

Zwykle zastępca partnera i terapeuta seksualny współpracują, aby opracować plan leczenia oparty na twoich celach. Następnie ty i twój zastępczy partner będziecie pracować razem, aby osiągnąć ten cel.

Rzeczy, które plan leczenia może obejmować:

• nawiązanie kontaktu wzrokowego
• medytacja
• wyczuć skupienie
• ćwiczenia oddechowe
• mapowanie ciała
• jednostronna lub wzajemna nagość
• jednokierunkowy lub dwustronny dotyk (powyżej lub poniżej ubrania)
• stosunek płciowy (kierując się praktykami bezpieczniejszego seksu)

„Nie zawsze, a nawet zwykle, nie dochodzi do stosunku między zastępczym partnerem partnera a klientem, ale kiedy tak jest, najpierw skupiamy się na budowaniu intymnych podstaw” - mówi Shattuck.

Terapia z zastępczym partnerem nie jest rzeczą jednorazową.

„Gdy klient osiągnie swoje cele, mamy kilka sesji zamykających, a następnie wysyłamy ich do prawdziwego świata!”

Czy to to samo, co terapia seksualna?

Mogą się one częściowo pokrywać, ale terapia zastępczym partnerem nie jest terapią seksualną.

„To radykalnie różne pola” - mówi Skyler.

„Terapia seksualna to rodzaj terapii, która pomaga osobie lub parze w dekonstrukcji negatywnych komunikatów i doświadczeń, aby pomóc im w budowaniu optymalnego zdrowia seksualnego i relacji” - mówi.

Podczas gdy klienci mogą od czasu do czasu mieć praktyczne zadania domowe - na przykład masturbację, oglądanie porno lub tworzenie listy Tak, Nie, Może - terapia seksualna to terapia rozmowa.

„Nie ma bezpośrednich interakcji między seksuologiem a klientem” - mówi Skyler.

Terapia z partnerem zastępczym polega na tym, że terapeuta seksualny wzywa innego eksperta - certyfikowanego terapeutę zastępczego partnera - do fizycznej, seksualnej lub romantycznej intymności z klientem poza sesjami terapii seksualnej.

Czy surogatki seksualne są prostytutkami?

„Chociaż wspieramy osoby świadczące usługi seksualne, nie uważamy się za osoby świadczące usługi seksualne” - mówi Shattuck. „Uważamy się za terapeutów pomocniczych i uzdrowicieli”.

Czasami zastępstwo seksualne wiąże się z aspektami zmysłowymi i seksualnymi, ale celem jest uzdrowienie - niekoniecznie seksualne uwolnienie lub przyjemność.

Ta metafora, dzięki uprzejmości zastępczej partnerki Cheryl Cohen Greene, może pomóc:

Chodzenie do prostytutki to jak pójście do eleganckiej restauracji. Z menu wybierasz, co chcesz zjeść, a jeśli lubisz to, co zjadłeś, wrócisz ponownie.

Praca z zastępczym partnerem jest jak lekcje gotowania. Idziesz, uczysz się, a potem bierzesz to, czego się nauczyłeś i idziesz do domu i gotujesz posiłek dla kogoś innego…

Jak nawiązujesz kontakt z surogatem?

Zazwyczaj wprowadzenie dokonuje seksuolog. Ale możesz użyć tego lokalizatora zastępczego IPSA, aby znaleźć zastępcę partnera w swojej okolicy.

Czy to legalne?

Dobre pytanie. W zdecydowanej większości Stanów Zjednoczonych płacenie za seks jest nielegalne. Jednak zastępstwo partnera nie jest synonimem - a przynajmniej nie zawsze - z płaceniem za seks.

„Nie ma zakazu takiego postępowania” - mówi Shattuck. „Ale nie ma też żadnego prawa, które by to określało”.

Innymi słowy, macierzyństwo zastępcze partnera znajduje się w legalnej szarej strefie.

Ale według Shattuck IPSA istnieje od ponad 45 lat i nigdy nie została pozwana.

Jak ktoś może zostać zastępcą partnera?

„Surogat seksualny odgrywa bardzo ważną rolę dla klienta, który go potrzebuje, ale nie potrzebuje akademickiego ani klinicznego szkolenia z psychologii” - mówi Skylar.

Czy to oznacza, że ktoś zostaje zastępcą partnera? Nie.

„Ci, którzy pracują w macierzyństwie zastępczym, muszą przejść przez etyczny program i organ certyfikujący, taki jak IPSA” - mówi.

Według Shattucka (który, powtórzmy, posiada certyfikat IPSA), uzyskanie statusu partnera zastępczego to dość skomplikowany proces.

„Istnieje wielotygodniowy proces szkoleniowy, potem jest proces stażu, w którym pracujesz pod certyfikowanym partnerem zastępczym, a jeśli / kiedy uznasz, że jesteś gotowy do samodzielnego wyjazdu jako certyfikowany zastępca partnera, to robisz”.

IPSA zwraca uwagę, że komfort własnego ciała i seksualności, ciepło, współczucie, empatia, inteligencja i nieoceniająca postawa wobec wyboru stylu życia innych, dobrowolnych czynności seksualnych i orientacji seksualnej są warunkami wstępnymi, aby zostać partnerem zastępczym.

Najważniejsze

Dla osób, dla których intymność, seksualność, ich ciało i dotyk są źródłem niepokoju, strachu, stresu lub zmartwienia, praca w zespole z terapeutą (seksualnym) i partnerem zastępczym może być niesamowicie uzdrawiająca.

Gabrielle Kassel jest nowojorską pisarką zajmującą się seksem i zdrowiem oraz trenerem CrossFit Level 1. Stała się poranną osobą, przetestowała ponad 200 wibratorów, zjadła, wypiła i wyczyściła węglem - wszystko w imię dziennikarstwa. W wolnym czasie czyta książki samopomocy i romanse, wyciska na ławce lub tańczy na rurze. Śledź ją na Instagramie.