Co to jest dysrefleksja autonomiczna (AD)?
Autonomiczna dysrefleksja (AD) to stan, w którym Twój mimowolny układ nerwowy nadmiernie reaguje na bodźce zewnętrzne lub cielesne. Jest również znany jako autonomiczna hiperrefleksja. Ta reakcja powoduje:
- niebezpieczny wzrost ciśnienia krwi
- wolne bicie serca
- zwężenie obwodowych naczyń krwionośnych
- inne zmiany w funkcjach autonomicznych organizmu
Stan ten najczęściej występuje u osób z urazami rdzenia kręgowego powyżej szóstego kręgu piersiowego lub T6.
Może również wpływać na osoby ze stwardnieniem rozsianym, zespołem Guillain-Barre i niektórymi urazami głowy lub mózgu. AD może być również skutkiem ubocznym leków lub zażywania narkotyków.
AD to poważny stan, który uważa się za nagły wypadek medyczny. Może zagrażać życiu i skutkować:
- udar mózgu
- krwotok siatkówkowy
- zatrzymanie akcji serca
- obrzęk płuc
Jak autonomiczna dysrefleksja zachodzi w organizmie
Aby zrozumieć AD, pomocne jest zrozumienie autonomicznego układu nerwowego (ANS). AUN jest częścią układu nerwowego odpowiedzialną za utrzymanie mimowolnych funkcji organizmu, takich jak:
- ciśnienie krwi
- częstość akcji serca i oddechu
- temperatura ciała
- trawienie
- metabolizm
- równowaga wody i elektrolitów
- produkcja płynów ustrojowych
- oddawanie moczu
- defekacja
- odpowiedź seksualna
Istnieją dwie gałęzie ANS:
- współczulny autonomiczny układ nerwowy (SANS)
- przywspółczulny autonomiczny układ nerwowy (PANS)
Jak zwykle działają
SANS i PANS działają w przeciwny sposób. Utrzymuje to równowagę mimowolnych funkcji w twoim ciele. Innymi słowy, jeśli SANS przesadzi, PANS może to zrekompensować.
Oto przykład. Jeśli zobaczysz niedźwiedzia, Twój współczulny układ nerwowy może zainicjować reakcję walki lub ucieczki. Spowodowałoby to szybsze bicie serca, wzrost ciśnienia krwi i przygotowanie naczyń krwionośnych do pompowania większej ilości krwi.
Ale co, jeśli zdasz sobie sprawę, że się pomyliłeś i to nie był niedźwiedź? Nie potrzebowałbyś stymulacji SANS, więc przywspółczulny układ nerwowy zacząłby działać. Twoje PANS przywróci normalne bicie serca i ciśnienie krwi.
Co się dzieje z AD
AD przerywa zarówno współczulny, jak i przywspółczulny układ nerwowy. Oznacza to, że SANS organizmu nadmiernie reaguje na bodźce, takie jak pełny pęcherz. Co więcej, PANS nie mogą skutecznie zatrzymać tej reakcji. Może to faktycznie pogorszyć sytuację.
Twoja dolna część ciała nadal generuje wiele sygnałów nerwowych po urazie rdzenia kręgowego. Sygnały te komunikują funkcje organizmu, takie jak stan pęcherza, jelit i trawienia. Sygnały nie mogą przejść przez uraz kręgosłupa do mózgu.
Jednak komunikaty nadal trafiają do części współczulnego i przywspółczulnego autonomicznego układu nerwowego, które działają poniżej urazu rdzenia kręgowego.
Sygnały mogą wyzwalać SANS i PANS, ale mózg nie może odpowiednio na nie reagować, więc nie pracują już efektywnie jako zespół. W rezultacie SANS i PANS mogą wymknąć się spod kontroli.
Tętno może radykalnie spowolnić, ponieważ czujniki ciśnienia zlokalizowane w tętnicach szyjnych lub aorcie (zwane baroreceptorami) reagują na nienormalnie wysokie ciśnienie krwi i wysyłają sygnał do mózgu, że ciśnienie krwi jest zbyt wysokie.
Objawy
Objawy AD mogą obejmować:
- niepokój i lęk
- nieregularne lub wolne bicie serca
- przekrwienie błony śluzowej nosa
- wysokie ciśnienie krwi z odczytami skurczowymi często powyżej 200 mm Hg
- pulsujący ból głowy
- zaczerwienienie skóry
- obfite pocenie się, szczególnie na czole
- zawroty
- zawroty głowy
- dezorientacja
- rozszerzone źrenice
Wyzwalacze
Czynnikami wyzwalającymi AD u osób z urazami rdzenia kręgowego może być wszystko, co generuje sygnały nerwowe do SANS i PANS, w tym:
- rozdęty pęcherz
- zablokowany cewnik
- zatrzymanie moczu
- zakażenie dróg moczowych
- kamienie pęcherza moczowego
- zaparcie
- zakleszczenie jelit
- hemoroidy
- podrażnienia skóry
- odleżyny
- ciasne ubrania
Jak to jest zdiagnozowane
AZS wymaga natychmiastowej reakcji medycznej, więc lekarz zazwyczaj leczy stan na miejscu. Leczenie opiera się na widocznych objawach, a także odczytach pulsu i ciśnienia krwi.
Gdy natychmiastowa nagła sytuacja minie, twój lekarz prawdopodobnie będzie chciał zrobić dokładne badanie i przeprowadzić testy diagnostyczne. Testy te mogą pomóc lekarzowi ustalić dokładną przyczynę i wykluczyć inne możliwe przyczyny.
Leczenie
Celem leczenia doraźnego jest obniżenie ciśnienia krwi i wyeliminowanie bodźców wywołujących reakcję. Środki nadzwyczajne mogą obejmować:
- przesunięcie cię do pozycji siedzącej, aby krew spłynęła do twoich stóp
- zdejmowanie ciasnych ubrań i skarpet
- sprawdzenie zablokowanego cewnika
- opróżnianie rozdętego pęcherza cewnikiem
- usuwanie wszelkich innych potencjalnych czynników wyzwalających, takich jak przeciągi powietrza lub przedmioty dotykające skóry
- leczenie cię z powodu zaklinowania kału
- podawanie leków rozszerzających naczynia krwionośne lub innych leków w celu kontrolowania ciśnienia krwi
Zapobieganie
Długotrwałe leczenie i zapobieganie powinno identyfikować i rozwiązywać podstawowe problemy, które powodują AD. Długoterminowy plan leczenia może obejmować:
- zmiany w lekach lub diecie w celu poprawy eliminacji
- lepsze zarządzanie cewnikami moczowymi
- leki na nadciśnienie
- leki lub rozrusznik serca, aby ustabilizować bicie serca
- samozarządzanie, aby uniknąć wyzwalaczy
Jaka jest perspektywa długoterminowa?
Perspektywa jest bardziej niepewna, jeśli twój stan jest spowodowany sytuacjami trudnymi do kontrolowania lub nieznanymi przyczynami. Powtarzające się epizody niekontrolowanych skoków lub spadków ciśnienia krwi mogą skutkować udarem lub zatrzymaniem akcji serca.
Pracuj z lekarzem, aby zidentyfikować wyzwalacze i podejmij kroki zapobiegawcze.
Jeśli potrafisz zarządzać wyzwalaczami AD, perspektywy są dobre.
