Lęk Przed Jedzeniem: Przyczyny, Objawy I Leczenie

Spisu treści:

Lęk Przed Jedzeniem: Przyczyny, Objawy I Leczenie
Lęk Przed Jedzeniem: Przyczyny, Objawy I Leczenie

Wideo: Lęk Przed Jedzeniem: Przyczyny, Objawy I Leczenie

Wideo: Lęk Przed Jedzeniem: Przyczyny, Objawy I Leczenie
Wideo: Nerwica lękowa - lęk uogólniony. Dr med. Maciej Klimarczyk - psychiatra 2024, Listopad
Anonim

Siadanie do talerza z jedzeniem może być ekscytującą, choć przyziemną częścią każdego dnia. Jedzenie jest potrzebne, ale może też być przyjemne - przynajmniej dla wielu osób.

Jednak u niektórych osób jedzenie wywołuje wiele niepokoju. Pory posiłków mogą zacząć się normalnie, ale wkrótce natrętne myśli i zmartwienia mogą opanować ich mózg. Tendencje do lęku przed jedzeniem są często częścią życia z zaburzeniami odżywiania.

Nie jesteś sam

Jeśli doświadczasz zaburzeń odżywiania i masz tendencję do niepokoju związanego z jedzeniem lub jedzeniem, nie jesteś sam. W rzeczywistości 20 milionów kobiet i 10 milionów mężczyzn ma lub miało w swoim życiu zaburzenia odżywiania. Spośród nich badania sugerują, że prawie dwie trzecie doświadcza również zaburzeń lękowych w pewnym momencie swojego życia.

Zaburzenia odżywiania się różnią, ale cechą każdego z nich jest często uczucie lęku podczas posiłków. Omówimy niektóre z najczęstszych zaburzeń odżywiania.

ARFID

Zaburzenie polegające na unikaniu / ograniczaniu spożycia pokarmu (ARFID) to nowsza klasyfikacja zaburzeń odżywiania. Jest używany do opisania osób, które jedzą bardzo mało jedzenia lub unikają jedzenia większości pokarmów. Mogą zostać przytłoczeni niepokojem i strachem przed jedzeniem, pewną konsystencją lub obawami o konsekwencje, które mogą wystąpić.

W przeciwieństwie do innych rodzajów zaburzeń odżywiania, ARFID nie ma nic wspólnego z perspektywą ciała lub wyglądu danej osoby. Zamiast tego osoby z tym zaburzeniem odżywiania nie mogą fizycznie jeść większości pokarmów z powodu niepokoju, czasami związanego z sensorycznymi właściwościami jedzenia.

Nie jest to też po prostu wybredne jedzenie. Dorośli i dzieci z ARFID często czują głód i chcą jeść. Jednak kiedy siadają do talerza z jedzeniem, reagują na niego fizycznie. Mogą zgłaszać uczucia, takie jak zamknięcie gardła lub mimowolny odruch wymiotny. Niektórzy ludzie mogą zgłaszać strach przed nieprzyjemnymi konsekwencjami jedzenia, takimi jak nudności.

Jadłowstręt psychiczny

Jadłowstręt psychiczny jest częstym zaburzeniem odżywiania, które prowadzi do bardzo ograniczonych wzorców żywieniowych. Osoby z tym zaburzeniem odżywiania zwykle odczuwają silny lęk i strach przed jedzeniem. Martwią się przybraniem na wadze lub zmianą wyglądu fizycznego. Podobnie odczuwają dodatkowy niepokój związany z jedzeniem w miejscach publicznych lub z innymi osobami, ponieważ chcą kontrolować swoje środowisko i jedzenie.

Osoby z tym zaburzeniem odżywiania należą do jednej z dwóch grup:

  • Ograniczające. Mogą jeść bardzo mało jedzenia.
  • Napadowe objadanie się i przeczyszczanie. Mogą jeść duże ilości jedzenia, a następnie próbować się go pozbyć, wymiotując, ćwicząc lub stosując środki przeczyszczające.

Anoreksja występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn, a niektóre osoby z tym zaburzeniem odżywiania mogą również otrzymać diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej, zaburzeń depresyjnych i zaburzeń lękowych.

Bulimia

Osoby z bulimią mogą spożywać duże ilości pożywienia w krótkim czasie. W rzeczywistości podczas obżarstwa można spożyć kilka tysięcy kalorii. Po epizodzie objadania się mogą próbować oczyścić jedzenie, które zjedli, aby wyeliminować kalorie i złagodzić dyskomfort. Oczyszczanie może obejmować:

  • wymioty
  • środki przeczyszczające
  • diuretyki
  • nadmierne ćwiczenia

Epizod objadania się może rozpocząć się z powodu niepokoju. Jedzenie jest czynnością, którą ludzie mogą kontrolować, gdy czują się bezsilni w innych sytuacjach. Jednak epizod przeczyszczający może również wystąpić z powodu niepokoju. Obawiają się przybrania na wadze lub zmiany wyglądu ciała.

Bulimia nervosa występuje również częściej u kobiet niż u mężczyzn. Prawdopodobieństwo wystąpienia tego zaburzenia jest większe w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości.

Zaburzenie z napadami objadania się

Osoby z zaburzeniami z napadami objadania się (BED) również jedzą duże ilości jedzenia, często na jednym siedzeniu lub w krótkim czasie. Będą nawet jeść do punktu dyskomfortu. Jednak w przeciwieństwie do osób z bulimią, osoby z BED nie będą próbowały oczyścić jedzenia.

Zamiast tego nadmierne jedzenie spowoduje u nich wielki stres emocjonalny. Jedzeniu często towarzyszy uczucie:

  • niepokój
  • wina
  • wstyd
  • niesmak

W błędnym kole emocje mogą skłonić osobę do jedzenia więcej.

Podobnie jak bulimia nervosa, BED częściej zaczyna się w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości, ale może się rozpocząć na dowolnym etapie życia. Osoby z zaburzeniami lękowymi mogą mieć większe ryzyko zachorowania na BED niż inne zaburzenia odżywiania.

Inne zaburzenia odżywiania

Inne zaburzenia odżywiania mogą również powodować niepokój związany z jedzeniem:

  • Osoby z zaburzeniem odżywiania zwanym przeczyszczaniem mogą normalnie jeść, ale rutynowo usuwają jedzenie po posiłku. Skupienie się na tym, jak wyglądają, może powodować wiele niepokoju i może prowadzić do przeczyszczania.
  • Niektóre osoby mają zaburzone zachowania żywieniowe, które nie pasują do innej kategorii.

Zabiegi

Leczenie większości rodzajów zaburzeń odżywiania obejmuje:

  • Terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Ta wysoce skuteczna praktyka wymaga pracy z terapeutą w celu omówienia negatywnych emocji i myśli związanych z jedzeniem i jedzeniem. Terapeuta pracuje nad opracowaniem strategii radzenia sobie.
  • Terapia rodzinna. Dla rodziców dzieci z AFRID, program skoncentrowany na rodzinie może pomóc rodzicom i dzieciom radzić sobie z komplikacjami związanymi z zaburzeniami odżywiania. Dzieci i rodzice mogą również spotykać się indywidualnie z terapeutą.
  • Leki. Żadne leki nie okazały się skuteczne w przypadku zaburzeń odżywiania. Jeśli dana osoba ma współwystępujące zaburzenia lękowe, można przepisać następujące leki:

    • benzodiazepiny, rodzaj środków uspokajających, takich jak alprazolam (Xanax) i lorazepam (Ativan), które mogą wiązać się z ryzykiem uzależnienia
    • selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), w tym escitalopram (Lexapro), fluoksetyna (Prozac) i sertralina (Zoloft)
  • Grupa wsparcia. Odpowiedzialność to potężne narzędzie dla osób leczących zaburzenia odżywiania. Grupy wsparcia pomagają ci łączyć się z osobami, które były na twoim miejscu. Mogą zapewnić wsparcie i zachętę.
  • Placówka stacjonarna. Niektóre osoby mogą zgłosić się do szpitala, gdzie mogą uzyskać stałą opiekę lekarską i wsparcie w zakresie zdrowia psychicznego.
  • Poradnictwo żywieniowe. Zarejestrowani dietetycy przeszkoleni w leczeniu zaburzeń odżywiania mogą pomóc w opracowaniu planów żywieniowych, które poprawią samopoczucie i stan zdrowia.

Jak sobie radzić

Jeśli uważasz, że masz zaburzenia odżywiania, ważne jest, abyś poszedł na leczenie raczej wcześniej niż później. Podobnie, jeśli uważasz, że Twoje dziecko ma zaburzenia odżywiania, umów się na wizytę u lekarza.

Dla dorosłych

Leczenie może być i często jest bardzo skuteczne. Ale większość ludzi potrzebuje profesjonalnej pomocy, aby przezwyciężyć zaburzenia odżywiania. Potrzeba zespołu ekspertów, którzy przeprowadzą Cię przez ten proces.

Podobnie, jeśli przeszedłeś terapię i obawiasz się, że nawrót choroby, skontaktuj się z terapeutą, grupą wsparcia lub partnerem odpowiedzialnym. Stres i niepokój mogą przychodzić i odchodzić. Te techniki mogą zapobiec przytłaczaniu uczuć:

  • Weź głęboki oddech. Wdychanie i wydychanie powietrza pomaga zebrać się w gorącej chwili. Skoncentruj się na oddychaniu i spokojnie porozmawiaj ze sobą o tym, co musisz zrobić, aby wyjść z chwilowego niepokoju.
  • Powtórz pomocną mantrę. Podczas CBT terapeuta może pomóc ci zidentyfikować frazę lub słowo, które ma dla ciebie znaczenie. Powtarzaj sobie tę mantrę, aż poczujesz, że tętno wróci do normy i poczujesz się pewniej.

Dla dzieci

Jeśli Twoje dziecko ma lęki związane z jedzeniem, możesz współpracować z lekarzem lub terapeutą dziecka, aby znaleźć sposoby na wsparcie. To zawiera:

  • pomagając im mówić o swoich uczuciach
  • kierowanie obaw w produktywny sposób
  • zarządzanie oczekiwaniami dotyczącymi wydarzeń towarzyskich, które powodują niepokój

Powrót do zdrowia po zaburzeniach odżywiania i zaburzeniach lękowych to proces, a rodzice mogą odegrać dużą rolę w powrocie do zdrowia dziecka.

Gdzie szukać pomocy

Jeśli uważasz, że możesz mieć zaburzenie odżywiania lub myślisz, że mogłaby to być bliska Ci osoba, poniższe informacje mogą być pomocne:

  • Krajowe Stowarzyszenie ds. Zaburzeń Odżywiania (NEDA) oferuje infolinię (800-931-2237) i narzędzie do badań przesiewowych, które może skierować Cię do profesjonalnej pomocy. Mogą też pomóc znaleźć bezpłatne i niedrogie wsparcie. NEDA może również pomóc osobom zaniepokojonym ARFID.
  • Stowarzyszenie Anxiety and Depression Association of America może pomóc Ci połączyć się z terapeutą lub ośrodkiem leczenia behawioralnego w Twojej okolicy. Dostarczają również cennych wskazówek dotyczących ubiegania się o pomoc, w tym dla osób niepełnosprawnych z ubezpieczenia społecznego.
  • Biuro edukacyjne Twojego szpitala jest nieocenionym źródłem informacji dla osób poszukujących lokalnych grup wsparcia. Często mogą pomóc Ci znaleźć dostawcę w Twojej sieci ubezpieczeniowej lub takiego, który będzie odpowiadał potrzebom finansowym.

Najważniejsze

Jeśli obawiasz się jedzenia, nie jesteś sam. Zaburzenia odżywiania są uleczalne. Możliwe jest również oddzielne zaburzenie lękowe. Dobra wiadomość jest taka, że oba te schorzenia można skutecznie leczyć.

Kluczem do pokonania tych zmartwień i obaw związanych z żywnością jest poproszenie o pomoc. Jeśli uważasz, że masz lęk lub zaburzenia odżywiania, zadzwoń do lekarza już dziś, aby umówić się na wizytę. Zwrócenie się o pomoc jest pierwszym krokiem do poprawy.

Zalecane: