Auricularis posterior to mięśni twarzy, która posiada zewnętrzną część ucha w miejscu. Pochodzi z wyrostka sutkowatego, czyli części czaszki znajdującej się tuż za uchem i otrzymuje zasilanie nerwowe z nerwu twarzowego. Auricularis posterior wprowadza się do tylnej części korzenia małżowiny usznej.
Podczas paraliżu twarzy, auricularis posterior może podlegać mikroskopijnym zmianom, w tym zmianom wielkości włókien, nieprawidłowościom w rozmieszczeniu włókien i reakcjom komórkowym. Zmiany te wynikają głównie z natychmiastowych skutków paraliżu, a nie z zaniku mięśni, który występuje w wyniku utraty zaopatrzenia w nerwy.
Auricularis posterior może być przydatna do oceny wrażliwości słuchu. Podczas testowania reakcje tego mięśnia mogą ujawnić zdolności słuchowe w sposób podobny do odruchów słuchowych mrugania, które są impulsem osoby do mrugnięcia w reakcji na silny, nagły dźwięk. Badania wykazały, że reakcje mięśnia usznego tylnego były użytecznym dodatkiem do zwykłych metod oceny słuchu. Ponad połowa badanych w jednym badaniu miała odpowiedź mięśniową na normalne częstotliwości, nawet w niedoskonałych warunkach testowych.
