W tchawicy lub tchawicy znajdują się pierścienie tchawicy, znane również jako chrząstki tchawicy. Chrząstka to mocna, ale elastyczna tkanka. Chrząstki tchawicy wspierają tchawicę, jednocześnie umożliwiając jej poruszanie się i zginanie podczas oddychania.
W tchawicy znajduje się na ogół od szesnastu do dwudziestu pojedynczych chrząstek, co różni się w zależności od osoby. Te chrząstki w kształcie litery C są ułożone jedna na drugiej i są otwarte w miejscu, w którym tchawica jest najbliżej przełyku, prowadzącej od gardła do żołądka. Każdy z nich ma grubość około jednego do dwóch milimetrów i głębokość około czterech do pięciu milimetrów.
Chrząstki tchawicy mają uporządkowanie, zaczynając od charakterystycznych chrząstek tchawicy. To są pierwsze i ostatnie pierścienie w tchawicy. Pierwsza chrząstka jest szeroka i na końcu podzielona. Czasami łączy się z następującą chrząstką, w zależności od budowy tchawicy. Ostatnia chrząstka jest szeroka pośrodku i gruba, z trójkątnym kształtem dolnej granicy. Ten kawałek zakrzywia się w dół, sięgając do dwóch oskrzeli - głównych kanałów do płuc - tworząc niedoskonały okrąg, który otacza każde oskrzele.
Kiedy człowiek się starzeje, chrząstki tchawicy mają tendencję do zwapniania lub sztywnienia. Ich normalny stan to elastyczność. W tchawicy często zrastają się dwie lub więcej chrząstek w ramach procesu starzenia.
