Przegląd
Diuretyki, zwane także pigułkami wodnymi, to leki mające na celu zwiększenie ilości wody i soli wydalanych z organizmu w postaci moczu. Istnieją trzy rodzaje leków moczopędnych na receptę. Często są przepisywane, aby pomóc w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, ale są również używane w innych schorzeniach.
Jakie diuretyki pomagają leczyć
Najczęstszym stanem leczonym lekami moczopędnymi jest wysokie ciśnienie krwi. Leki zmniejszają ilość płynu w naczyniach krwionośnych, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi.
Inne schorzenia są również leczone lekami moczopędnymi. Na przykład zastoinowa niewydolność serca uniemożliwia sercu skuteczne pompowanie krwi w całym organizmie. Prowadzi to do gromadzenia się płynów w organizmie, co nazywa się obrzękiem. Diuretyki mogą pomóc zmniejszyć gromadzenie się płynów.
Rodzaje diuretyków
Trzy rodzaje leków moczopędnych to diuretyki tiazydowe, pętlowe i oszczędzające potas. Wszystkie z nich powodują, że organizm wydala więcej płynów w postaci moczu.
Diuretyki tiazydowe
Najczęściej przepisywanymi lekami moczopędnymi są tiazydy. Najczęściej są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Leki te nie tylko zmniejszają poziom płynów, ale także powodują rozkurcz naczyń krwionośnych.
Tiazydy są czasami przyjmowane z innymi lekami stosowanymi w celu obniżenia ciśnienia krwi. Przykłady tiazydów obejmują:
- chlortalidon
- hydrochlorotiazyd (Microzide)
- metolazon
- indapamid
Diuretyki pętlowe
Diuretyki pętlowe są często stosowane w leczeniu niewydolności serca. Przykłady tych leków obejmują:
- torsemide (Demadex)
- furosemid (Lasix)
- bumetanid
Leki moczopędne oszczędzające potas
Leki moczopędne oszczędzające potas zmniejszają poziom płynów w organizmie, nie powodując utraty potasu, ważnego składnika odżywczego.
Inne rodzaje diuretyków powodują utratę potasu, co może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak arytmia. Leki moczopędne oszczędzające potas mogą być przepisywane osobom zagrożonym niskim poziomem potasu, na przykład osobom, które przyjmują inne leki wyczerpujące potas.
Leki moczopędne oszczędzające potas nie obniżają ciśnienia krwi, tak jak robią to inne rodzaje leków moczopędnych. Dlatego lekarz może przepisać lek moczopędny oszczędzający potas z innym lekiem, który również obniża ciśnienie krwi.
Przykłady diuretyków oszczędzających potas obejmują:
- amiloryd
- triamterene (Dyrenium)
- spironolakton (aldakton)
- eplerenon (Inspra)
Skutki uboczne diuretyków
Leki moczopędne przyjmowane zgodnie z zaleceniami są na ogół dobrze tolerowane. Jednak nadal mogą powodować pewne skutki uboczne.
Częste skutki uboczne
Do bardziej powszechnych skutków ubocznych diuretyków należą:
- za mało potasu we krwi
- zbyt dużo potasu we krwi (w przypadku leków moczopędnych oszczędzających potas)
- niski poziom sodu
- bół głowy
- zawroty głowy
- pragnienie
- podwyższony poziom cukru we krwi
- skurcze mięśni
- podwyższony poziom cholesterolu
- wysypka na skórze
- dna
- biegunka
Poważne skutki uboczne
W rzadkich przypadkach diuretyki mogą powodować poważne skutki uboczne. Mogą to być:
- Reakcja alergiczna
- niewydolność nerek
- nieregularne tętno
Co możesz zrobić
W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, które przeszkadzają podczas przyjmowania leków moczopędnych, należy porozmawiać z lekarzem. Mogą przepisać inny lek lub kombinację leków, aby zmniejszyć skutki uboczne.
Niezależnie od tego, czy wystąpią działania niepożądane, nie przerywaj przyjmowania leku moczopędnego bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.
Ryzyko związane z lekami moczopędnymi
Diuretyki są ogólnie bezpieczne, ale istnieje pewne ryzyko, jeśli masz inne schorzenia lub przyjmujesz określone leki.
Warunki budzące obawy
Przed zażyciem przepisanego leku moczopędnego należy poinformować lekarza, jeśli występuje którykolwiek z następujących stanów lub problemów:
- cukrzyca
- zapalenie trzustki
- toczeń
- dna
- problemy menstruacyjne
- problemy z nerkami
- częste odwodnienie
Interakcje lekowe
Kiedy zaczynasz nowy lek, pamiętaj, aby powiedzieć swojemu lekarzowi o wszelkich innych lekach, suplementach lub ziołach, które bierzesz. Niektóre leki, które mogą wchodzić w interakcje z lekami moczopędnymi, obejmują:
- cyklosporyna (restaza)
- leki przeciwdepresyjne, takie jak fluoksetyna (Prozac) i wenlafaksyna (Effexor XR)
- lit
- digoksyna (Digox)
- inne leki na nadciśnienie tętnicze
Diuretyki ziołowe i roślinne
Niektóre zioła i rośliny są uważane za „naturalne diuretyki”, w tym:
- głóg
- zielona i czarna herbata
- Pietruszka
Substancje te nie mają zastępować leków moczopędnych na receptę. Jeśli masz pytania dotyczące diuretyków i innych opcji leczenia, porozmawiaj ze swoim lekarzem.
Porozmawiaj z lekarzem
Leki moczopędne na receptę mogą być pomocne w leczeniu poważnych schorzeń, takich jak niewydolność serca, w mniej naglących stanach, takich jak łagodne wysokie ciśnienie krwi.
Jeśli lekarz przepisze Ci lek moczopędny, nie wahaj się zadać mu wszelkich pytań. Rozważ omówienie tych pytań:
- Skąd mam wiedzieć, że mój diuretyk działa tak, jak powinien?
- Czy biorę jakieś leki, które mogą wchodzić w interakcje z diuretykami?
- Czy podczas przyjmowania leku moczopędnego powinienem przestrzegać diety o niskiej zawartości soli?
- Czy powinienem badać ciśnienie krwi i czynność nerek podczas przyjmowania tego leku?
- Czy powinienem przyjmować suplement potasu, czy unikać pokarmów zawierających potas?
P:
Czy diuretyki mogą pomóc w utracie wagi?
ZA:
Wątpliwe strony internetowe mogą twierdzić, że diuretyki są dobrym narzędziem do utraty wagi. Prawda jest taka, że diuretyki tylko powodują utratę wagi wody, a utrata masy ciała nie będzie trwała. Co ważniejsze, stosowanie diuretyków w ten sposób może prowadzić do odwodnienia, a także do skutków ubocznych.
Nigdy nie bierz leków moczopędnych na receptę bez wskazówek lekarza. Przed przyjęciem leków moczopędnych dostępnych bez recepty dobrze jest porozmawiać z lekarzem. Twój lekarz może pomóc Ci zdecydować, czy którykolwiek z tych produktów jest dla Ciebie bezpieczny.
Healthline Medical TeamAnswers reprezentuje opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.
