Leki Na Biegunkę W Chorobie Leśniowskiego-Crohna: 5 Najpopularniejszych Leków

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Przegląd

Choroba Leśniowskiego-Crohna to rodzaj zapalnej choroby jelit, która powoduje obrzęk przewodu pokarmowego. Dokładna przyczyna choroby Leśniowskiego-Crohna nie jest znana. Jednak niektórzy eksperci uważają, że układ odpornościowy może przyczynić się do rozwoju choroby.

Układ odpornościowy odpowiada za ochronę organizmu przed substancjami wywołującymi choroby i infekcje. Kiedy twoje ciało próbuje odeprzeć szkodliwych najeźdźców, twój przewód pokarmowy ulega zapaleniu.

Zwykle to zapalenie ustępuje po ustąpieniu infekcji. U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna przewód pokarmowy ulega zapaleniu, nawet jeśli nie ma infekcji. Stan zapalny często prowadzi do objawów, takich jak zmęczenie, ból brzucha i biegunka.

Biegunka może być jednym z bardziej niepokojących i uciążliwych objawów choroby Leśniowskiego-Crohna. Biegunka, często uderzająca w najbardziej niewygodnych momentach, może zakłócić codzienne czynności i ostatecznie spowodować poważne komplikacje.

Aktualne wytyczne zalecają ścisłą obserwację podczas leczenia objawów u pacjentów z łagodniejszą chorobą Leśniowskiego-Crohna. Obejmuje to wprowadzanie zmian w diecie i stosowanie leków przeciwbiegunkowych, które pomagają radzić sobie z biegunką związaną z chorobą Leśniowskiego-Crohna.

Oto pięć najpopularniejszych opcji.

1. Loperamid

Loperamid jest jednym z najbardziej znanych leków przeciwbiegunkowych. Spowalnia proces trawienia w jelitach, dzięki czemu pokarm pozostaje w organizmie przez dłuższy czas.

Pozwala to organizmowi na lepsze wchłanianie spożywanego pożywienia, co zmniejsza liczbę wypróżnień, które wykonujesz każdego dnia.

Loperamid jest lekiem doustnym, który zwykle należy przyjmować tylko po epizodzie biegunki. Jeśli biegunka występuje często, lekarz może przepisać ją regularnie. W takim przypadku lek należy przyjmować co najmniej raz dziennie.

Popularne dostępne bez recepty (OTC) wersje tego leku obejmują Imodium i Diamode. Możliwe działania niepożądane obejmują suchość w ustach, senność i zaparcia.

2. Difenoksylat

Difenoksylat jest podobny do loperamidu. Spowalnia czynność jelit, aby zmniejszyć częstotliwość biegunki. Difenoksylat to lek doustny, który można przyjmować do czterech razy dziennie.

W Stanach Zjednoczonych difenoksylat jest dostępny tylko na receptę i jest podawany w połączeniu z lekiem o nazwie atropina.

Ponieważ może to być uzależniające, lekarz prawdopodobnie zaleci difenoksylat jako krótkotrwałe leczenie. Objawy zwykle ustępują w ciągu dwóch dni po rozpoczęciu leczenia. Nazwy handlowe leków wykorzystujących difenoksylat to Lomocot i Lomotil.

Skutki uboczne leków difenoksylatowych obejmują suchość w ustach, wzdęcia i zaparcia.

3. Cholestyramina

Cholestyramina pomaga zapobiegać biegunce u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna poprzez normalizację ilości kwasów żółciowych w organizmie. Zwykle jest przepisywany, jeśli usunięto odcinek jelita cienkiego podczas zabiegu chirurgicznego znanego jako resekcja jelita krętego.

Lek występuje w postaci proszku, który można wymieszać z napojem lub niektórymi pokarmami i przyjmować doustnie. W większości przypadków należy go przyjmować dwa do czterech razy dziennie. Do najczęściej przepisywanych leków cholestyraminowych należą Prevalite i Questran.

Osoby przyjmujące te leki mogą odczuwać zaparcia.

4. Siarczan kodeiny

Kodeina jest często przepisywana w celu złagodzenia bólu. Przyjmowanie leku w postaci tabletki siarczanu kodeiny może pomóc w zapobieganiu biegunce. Siarczan kodeiny może być zbyt uzależniający do codziennego użytku, więc jest zwykle przepisywany do krótkotrwałego stosowania w cięższych przypadkach biegunki.

Niektóre osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna odczuwają ulgę od tylenolu dzięki kodeinie. Ten lek na receptę jest dostępny zarówno w postaci tabletek, jak i płynów. Możliwe skutki uboczne zarówno siarczanu kodeiny, jak i tylenolu z kodeiną obejmują senność, suchość w ustach i zaparcia.

5. Pepto-Bismol

Pepto-Bismol, znany od dziesięcioleci środek OTC, jest środkiem zobojętniającym kwas, który jest również lekiem przeciwzapalnym. Zawiera substancję czynną zwaną subsalicylanem bizmutu, który otacza podrażnione tkanki żołądka i jelit. Pomaga to zmniejszyć stan zapalny i podrażnienie.

Pepto-Bismol jest dostępny w postaci kapsułek płynnych, do żucia i doustnych. Chociaż Pepto-Bismol jest bardzo skuteczny w chwilowych przypadkach biegunki, prawdopodobnie będziesz potrzebować czegoś silniejszego, jeśli masz przewlekłą biegunkę.

Skutki uboczne Pepto-Bismol obejmują tymczasowe ciemnienie języka i zaparcia. Dzieci poniżej 12 roku życia nie powinny przyjmować Pepto-Bismol ze względu na możliwy związek z zespołem Reye'a.

Naturalne środki na biegunkę

Istnieją również naturalne środki, które mogą pomóc złagodzić biegunkę związaną z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Te zabiegi - dostępne do kupienia w sklepach spożywczych, sklepach ze zdrową żywnością lub online - obejmują:

• węgiel drzewny
• herbata jeżynowa
• herbata imbirowa
• cayenne w postaci kapsułek

Warto unikać:

• nabiał
• alkohol
• napój gazowany
• napoje zawierające kofeinę
• smażone jedzenie
• tłuste potrawy

Możesz chcieć ograniczyć spożycie niektórych owoców i warzyw, które mogą powodować nadmierne gazy. Te produkty obejmują:

• brokuły
• fasolki
• groszek
• kukurydza
• Jarmuż
• suszone śliwki
• ciecierzyca

Zamiast tego spróbuj klarownych, płynnych potraw, takich jak zupa i galaretka Jell-O.

Inne nijakie potrawy, które możesz zjeść, to:

• toast
• Ryż
• jajka
• kurczak bez skóry

Podczas epizodów biegunki bardzo ważne jest, aby pić więcej wody. Biegunka może powodować odwodnienie, które może stać się poważnym schorzeniem, jeśli nie jest odpowiednio leczone. Picie dużej ilości płynów pomoże upewnić się, że jesteś tak nawodniony, jak to tylko możliwe.

Lekarze zalecają dodanie łyżeczki soli i cukru do litra wody. Pomoże to uzupełnić glukozę i elektrolity utracone w wyniku biegunki.

Podobnie jak w przypadku każdego leczenia, należy wybierać leki lub środki domowe tylko pod nadzorem lekarza.

Twój lekarz prawdopodobnie będzie chciał monitorować twoje postępy podczas rozpoczynania leczenia objawów choroby Leśniowskiego-Crohna, aby upewnić się, że leczenie nie wpływa negatywnie na twój stan.