Badanie PET płuc
Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) to wyrafinowana technika obrazowania medycznego. Wykorzystuje znacznik radioaktywny, aby wskazać różnice w tkankach na poziomie molekularnym. Skan PET całego ciała może wykryć różnice w funkcjach organizmu, takich jak przepływ krwi, zużycie tlenu i pobieranie cząsteczek cukru (glukozy). Dzięki temu lekarz może sprawdzić, jak funkcjonują określone narządy.
W przypadku problemów z płucami lekarz może następnie przyjrzeć się bliżej okolicy płuc podczas interpretacji obrazów PET.
Skan PET płuc jest zwykle łączony z tomografią komputerową płuc w celu wykrycia stanów takich jak rak płuc. Komputer łączy informacje z dwóch skanów, aby uzyskać trójwymiarowy obraz, który uwydatnia obszary szczególnie szybkiej aktywności metabolicznej. Ten proces jest znany jako fuzja obrazów. Skany pozwalają lekarzowi rozróżnić łagodne (niezłośliwe) i złośliwe (rakowe) masy.
Jak wykonuje się badanie PET płuc?
W przypadku badania PET płuc wstrzykuje się dożylnie niewielką ilość glukozy, która zawiera radioaktywną substancję wskaźnikową na około godzinę przed skanem. Najczęściej stosuje się izotop pierwiastka fluoru. Igła może chwilowo kłuć, ale poza tym zabieg jest bezbolesny.
Po dotarciu do krwiobiegu substancja znacznikowa gromadzi się w narządach i tkankach i zaczyna wydzielać energię w postaci promieni gamma. Skaner PET wykrywa te promienie i tworzy z nich szczegółowe obrazy. Obrazy mogą pomóc lekarzowi w zbadaniu struktury i funkcjonowania badanego narządu lub obszaru.
Podczas egzaminu musisz leżeć na wąskim stoliku. Ten stół wsuwa się do skanera w kształcie tunelu. Możesz rozmawiać z technikami podczas skanowania, ale ważne jest, aby leżeć nieruchomo podczas skanowania. Zbyt duży ruch może spowodować rozmycie obrazu.
Skanowanie trwa około 20 do 30 minut.
Jak przygotować
Twój lekarz poprosi Cię, abyś nie jadł ani nie pił niczego poza wodą przez kilka godzin przed badaniem. Postępowanie zgodnie z tymi instrukcjami jest bardzo ważne. Skan PET często polega na monitorowaniu niewielkich różnic w metabolizowaniu cukrów przez komórki. Zjedzenie przekąski lub wypicie słodkiego napoju może wpłynąć na wyniki.
Po przyjeździe możesz zostać poproszony o przebranie się w szpitalną fartuch lub możesz mieć pozwolenie na noszenie własnych ubrań. Musisz usunąć wszelkie metalowe przedmioty z ciała, w tym biżuterię.
Poinformuj lekarza, jeśli zażywasz leki lub suplementy. Niektóre leki, na przykład leki stosowane w leczeniu cukrzycy, mogą wpływać na wyniki badania PET.
Jeśli czujesz się niekomfortowo w zamkniętych pomieszczeniach, lekarz może przepisać leki, które pomogą Ci się zrelaksować. Ten lek prawdopodobnie spowoduje senność.
Skan PET wykorzystuje niewielką ilość radioaktywnego znacznika. Znacznik radioaktywny stanie się nieaktywny w twoim ciele w ciągu kilku godzin lub dni. W końcu wydostanie się z organizmu wraz z moczem i kałem.
Chociaż ekspozycja na promieniowanie ze skanu PET jest minimalna, należy powiadomić lekarza przed poddaniem się jakiejkolwiek procedurze, która wykorzystuje promieniowanie, jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią.
Skan i ocena stopnia zaawansowania PET płuc
Badanie PET płuc jest również wykorzystywane do oceny raka płuc. Tkanki o wyższym tempie metabolizmu (większe zużycie energii), takie jak guzy raka płuc, pochłaniają więcej substancji wskaźnikowej niż inne tkanki. Te obszary wyróżniają się na skanie PET. Twój lekarz może wykorzystać trójwymiarowe obrazy do wykrywania rosnących guzów nowotworowych.
Guzom litym przypisuje się stadium od 0 do 4. Stopień zaawansowania odnosi się do stopnia zaawansowania danego raka. Na przykład rak w stadium 4 jest bardziej zaawansowany, rozprzestrzenił się dalej i zwykle jest trudniejszy do leczenia niż rak w stadium 0 lub 1.
Inscenizacja jest również używana do przewidywania perspektyw. Na przykład osoba, która otrzymuje terapię po zdiagnozowaniu raka płuc w stadium 0 lub 1, ma większe prawdopodobieństwo, że będzie żyła dłużej niż osoba z rakiem w stadium 4.
Twój lekarz może wykorzystać obrazy z badania PET płuc, aby określić najlepszy sposób leczenia.
