Swędząca wysypka jest najczęstszym objawem ospy wietrznej. Infekcja będzie musiała pozostać w twoim ciele przez około siedem do 21 dni, zanim pojawią się wysypka i inne objawy. Zaczynasz być zaraźliwy dla otaczających Cię osób do 48 godzin przed pojawieniem się wysypki skórnej.
Objawy niezwiązane z wysypką mogą utrzymywać się przez kilka dni i obejmują:
- gorączka
- bół głowy
- utrata apetytu
Jeden lub dwa dni po wystąpieniu tych objawów zacznie się rozwijać klasyczna wysypka. Wysypka przechodzi przez trzy fazy, zanim wyzdrowiejesz. Obejmują one:
- Na całym ciele pojawiają się czerwone lub różowe guzy.
- Guzki stają się pęcherzami wypełnionymi wyciekającym płynem.
- Guzki stają się chrupiące, strupują i zaczynają się goić.
Nie wszystkie guzy na twoim ciele będą w tej samej fazie w tym samym czasie. Nowe guzy będą się pojawiać przez cały okres infekcji. Wysypka może być bardzo swędząca, zwłaszcza zanim pokryje się strupem.
Nadal jesteś zaraźliwy, dopóki wszystkie pęcherze na twoim ciele nie znikną. Chrupiące strupy w końcu odpadają. Całkowite zniknięcie zajmuje od siedmiu do 14 dni.
Co powoduje ospę wietrzną?
Wirus ospy wietrznej-półpaśca (VZV) powoduje zakażenie ospą wietrzną. Większość przypadków występuje poprzez kontakt z osobą zakażoną. Wirus jest zaraźliwy dla otaczających Cię osób przez jeden do dwóch dni, zanim pojawią się pęcherze. VZV pozostaje zaraźliwa, dopóki nie pokryją się wszystkie pęcherze. Wirus może rozprzestrzeniać się przez:
- ślina
- kaszel
- kichanie
- kontakt z płynem z pęcherzy
Kto jest zagrożony rozwojem ospy wietrznej?
Narażenie na wirusa w wyniku wcześniejszej aktywnej infekcji lub szczepienia zmniejsza ryzyko. Odporność na wirusa może zostać przekazana z matki na noworodka. Odporność utrzymuje się około trzech miesięcy od urodzenia.
Każdy, kto nie został narażony, może zarazić się wirusem. Ryzyko wzrasta w którymkolwiek z poniższych warunków:
- Miałeś ostatnio kontakt z osobą zarażoną.
- Masz mniej niż 12 lat.
- Jesteś osobą dorosłą mieszkającą z dziećmi.
- Spędziłeś czas w szkole lub placówce opieki nad dziećmi.
- Twój układ odpornościowy jest osłabiony z powodu choroby lub leków.
Jak rozpoznaje się ospę wietrzną?
Zawsze powinieneś skontaktować się z lekarzem za każdym razem, gdy wystąpi niewyjaśniona wysypka, zwłaszcza jeśli towarzyszą jej objawy przeziębienia lub gorączka. Może na Ciebie wpływać jeden z kilku wirusów lub infekcji. Należy natychmiast poinformować lekarza o ciąży i narażeniu na ospę wietrzną.
Twój lekarz może być w stanie zdiagnozować ospę wietrzną na podstawie fizycznego badania pęcherzy na tobie lub ciele twojego dziecka. Lub testy laboratoryjne mogą potwierdzić przyczynę pęcherzy.
Jakie są możliwe powikłania ospy wietrznej?
Zadzwoń do lekarza od razu, jeśli:
- Wysypka rozprzestrzenia się na twoje oczy.
- Wysypka jest bardzo czerwona, delikatna i ciepła (objawy wtórnej infekcji bakteryjnej).
- Wysypce towarzyszą zawroty głowy lub duszność.
Gdy pojawiają się komplikacje, najczęściej dotykają:
- niemowlęta
- starsi dorośli
- ludzie o słabym układzie odpornościowym
- kobiety w ciąży
Grupy te mogą również zapadać na zapalenie płuc wywołane wirusem VZV lub infekcje bakteryjne skóry, stawów lub kości.
Kobiety narażone w ciąży mogą rodzić dzieci z wadami wrodzonymi, w tym:
- słaby wzrost
- mały rozmiar głowy
- problemy z oczami
- niepełnosprawność intelektualna
Jak leczy się ospę wietrzną?
Większości osób, u których zdiagnozowano ospę wietrzną, zaleca się opanowanie objawów podczas oczekiwania, aż wirus przejdzie przez ich system. Rodzice zostaną poinstruowani, aby trzymać dzieci z dala od szkoły i przedszkola, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Zarażeni dorośli również będą musieli pozostać w domu.
Twój lekarz może przepisać leki przeciwhistaminowe lub maści do stosowania miejscowego lub możesz je kupić bez recepty, aby złagodzić swędzenie. Swędzenie skóry można również złagodzić poprzez:
- biorąc letnią kąpiel
- nakładanie balsamu bezzapachowego
- noszenie lekkiej, miękkiej odzieży
Twój lekarz może przepisać leki przeciwwirusowe, jeśli wystąpią komplikacje związane z wirusem lub istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Osoby z grupy wysokiego ryzyka to zazwyczaj młodzi, starsi dorośli lub osoby z problemami zdrowotnymi. Te leki przeciwwirusowe nie leczą ospy wietrznej. Zmniejszając aktywność wirusów, łagodzą objawy. Umożliwi to szybsze wyleczenie układu odpornościowego organizmu.
Jaka jest perspektywa długoterminowa?
Ciało może samodzielnie rozwiązać większość przypadków ospy wietrznej. Ludzie zwykle wracają do normalnych zajęć w ciągu jednego do dwóch tygodni od diagnozy.
Po wyleczeniu ospy wietrznej większość ludzi staje się odporna na wirusa. Nie zostanie ponownie aktywowany, ponieważ VZV zwykle pozostaje uśpiony w ciele zdrowej osoby. W rzadkich przypadkach może pojawić się ponownie, powodując kolejny epizod ospy wietrznej.
Częściej występuje w przypadku półpaśca, osobnego schorzenia również wywoływanego przez VZV, który pojawia się później w wieku dorosłym. Jeśli układ odpornościowy osoby jest tymczasowo osłabiony, VZV może reaktywować się w postaci półpaśca. Dzieje się tak zwykle z powodu podeszłego wieku lub wyniszczającej choroby.
Jak można zapobiec ospie wietrznej?
Szczepionka przeciw ospie wietrznej zapobiega ospie wietrznej u 98 procent osób, które otrzymały dwie zalecane dawki. Twoje dziecko powinno dostać zastrzyk, gdy będzie między 12 a 15 miesiącem życia. Dzieci otrzymują dawkę przypominającą w wieku od 4 do 6 lat.
Starsze dzieci i dorośli, którzy nie zostali zaszczepieni lub narażeni, mogą otrzymać dodatkowe dawki szczepionki. Ponieważ ospa wietrzna ma zwykle cięższy przebieg u osób starszych, osoby, które nie zostały zaszczepione, mogą zdecydować się na późniejsze szczepienie.
Osoby, które nie mogą otrzymać szczepionki, mogą próbować uniknąć wirusa, ograniczając kontakt z zarażonymi osobami. Ale to może być trudne. Ospę wietrzną nie można rozpoznać po pęcherzach, dopóki nie będzie się rozprzestrzeniać na innych od kilku dni.
