Co to jest nieobecna miesiączka?
Najważniejsze
- Brak miesiączki, znany również jako brak miesiączki, to brak miesiączki. Istnieją dwa rodzaje nieobecnych miesiączek. Rodzaj zależy od tego, czy miesiączka nie wystąpiła w określonym wieku, czy też wystąpiła i jest nieobecna.
- Brak miesiączki może wystąpić z różnych powodów. Najczęstsze z nich to przyczyny naturalne, czynniki związane ze stylem życia i zaburzenia równowagi hormonalnej.
- Ważne jest, aby zgłosić się do lekarza w przypadku braku miesiączki, ponieważ przyczyna może wymagać leczenia. Brak miesiączki często ustępuje po wyleczeniu przyczyny.
Brak miesiączki lub brak miesiączki to brak krwawienia miesiączkowego. Dzieje się tak, gdy dziewczyna nie miała pierwszej miesiączki w wieku 16 lat. Zdarza się również, że kobieta nie miesiączkuje przez 3 do 6 miesięcy.
Brak miesiączki może się zdarzyć z wielu powodów. Najczęstszą przyczyną jest ciąża. Jednak brak miesiączki może być również spowodowany różnymi czynnikami stylu życia, w tym masą ciała i poziomem ćwiczeń.
W niektórych przypadkach przyczyną mogą być zaburzenia równowagi hormonalnej lub problemy z narządami rozrodczymi.
Jeśli masz brak miesiączki, powinieneś skontaktować się z lekarzem. Przyczyna spóźnionych miesiączek może wymagać leczenia.
Rodzaje nieobecnych miesiączek
Dwa rodzaje braku miesiączki określa się jako pierwotne i wtórne.
Pierwotny brak miesiączki występuje wtedy, gdy nastolatka osiągnęła lub przekroczyła 16 lat i nadal nie miała pierwszej miesiączki. Większość dziewcząt zaczyna miesiączkować w wieku od 9 do 18 lat, ale średni wiek to 12 lat.
Wtórny brak miesiączki występuje wtedy, gdy kobieta przestała miesiączkować przez co najmniej trzy miesiące. Jest to bardziej powszechna forma braku miesiączki.
W większości przypadków oba typy można skutecznie leczyć.
Przyczyny braku miesiączki
Pierwotny i wtórny brak miesiączki może wystąpić z wielu powodów. Niektóre przyczyny są naturalne, podczas gdy inne to schorzenia, które należy leczyć.
- Naturalne przyczyny, które najczęściej powodują brak miesiączki, to ciąża, karmienie piersią i menopauza.
- Czynniki związane ze stylem życia mogą obejmować nadmierne ćwiczenia i stres. Zbyt mała lub zbyt duża ilość tkanki tłuszczowej może również opóźnić lub zatrzymać miesiączkę.
- Brak równowagi hormonalnej może powodować brak miesiączki. Zwykle wywołują je guzy przysadki mózgowej lub tarczycy. Niski poziom estrogenu lub wysoki poziom testosteronu również mogą je powodować.
- Zaburzenia genetyczne lub zaburzenia chromosomalne, takie jak zespół Turnera i zespół Sawyera, mogą czasami powodować późne miesiączki.
- U niektórych kobiet leki mogą powodować brak miesiączki.
- Często stosowane są leki przeciwpsychotyczne i przeciwdepresyjne.
- Leki chemioterapeutyczne i leki na nadciśnienie mogą również powodować problemy z miesiączką.
- Nagłe odstawienie pigułek antykoncepcyjnych może również prowadzić do kilku miesięcy nieobecności, zanim cykl wróci do normy.
- Wady fizyczne, takie jak problemy strukturalne w żeńskich narządach rozrodczych, mogą być odpowiedzialne za brak lub opóźnienie miesiączki.
- Te problemy mogą wynikać z wad wrodzonych, guzów lub infekcji, które wystąpiły w macicy lub wkrótce po urodzeniu.
- W rzadkich przypadkach brak miesiączki może być objawem zespołu Ashermana. Dzieje się tak z powodu blizn w macicy po operacji, która może zapobiec miesiączce.
Leki
Wady fizyczne
Kiedy udać się do lekarza w przypadku braku miesiączki
Nastolatka, która nie zaczęła miesiączkować przed ukończeniem 16 roku życia, powinna udać się do lekarza. Wizyta u lekarza jest również konieczna, jeśli ma 14 lat lub więcej i nie doświadczyła jeszcze żadnych oznak dojrzewania. Zmiany te obejmowałyby następujące elementy w numerowanej kolejności:
- thelarche (rozwój pąków piersi)
- pubarche (rozwój włosów łonowych)
- menarche (początek miesiączki)
Kobiety i nastolatki w okresie menstruacji powinny zgłosić się do lekarza, jeśli opuściły trzy lub więcej miesiączek z rzędu.
Czego można się spodziewać po wizycie u lekarza
Kiedy zobaczysz się z lekarzem w sprawie braku miesiączki, przeprowadzi on badanie fizykalne i zada ci serię pytań. Przygotuj się na rozmowę o swoim normalnym cyklu miesiączkowym, stylu życia i wszelkich innych objawach, których doświadczasz.
Twój lekarz zleci również test ciążowy, jeśli nie miałaś miesiączki od trzech miesięcy. Jeśli ten stan zostanie wykluczony, możesz potrzebować więcej testów, aby określić przyczynę spóźnionych miesiączek. Te testy diagnostyczne mogą obejmować:
- Badania krwi, które pozwolą lekarzowi sprawdzić poziom hormonów w organizmie. Prolaktyna, hormon luteinizujący i hormon folikulotropowy są związane z miesiączką. Określenie tych poziomów może pomóc lekarzowi określić lub wykluczyć przyczynę nieobecności.
- Ultradźwięki to badanie obrazowe, które wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości do tworzenia szczegółowych obrazów wnętrza ciała. Umożliwia lekarzowi przeglądanie różnych narządów, takich jak jajniki i macica, i sprawdzanie nieprawidłowych wzrostów.
- Skan CT to kolejny rodzaj badania obrazowego, w którym wykorzystuje się komputery i obrotowe aparaty rentgenowskie do tworzenia przekrojowych obrazów ciała. Te obrazy umożliwiają lekarzowi wyszukanie guzów i guzów w gruczołach i narządach.
Leczenie braku miesiączki
Leczenie braku miesiączki różni się w zależności od przyczyny. Brak równowagi hormonalnej można leczyć dodatkowymi lub syntetycznymi hormonami, które mogą pomóc w normalizacji poziomu hormonów.
Twój lekarz może również chcieć usunąć torbiele jajników, blizny lub zmiany w macicy, które powodują, że tracisz miesiączki.
Twój lekarz może również zalecić wprowadzenie prostych zmian w stylu życia, jeśli Twoja waga lub rutyna ćwiczeń wpływają na twój stan. W razie potrzeby poproś lekarza o skierowanie do dietetyka lub dietetyka.
Ci specjaliści mogą nauczyć Cię, jak w zdrowy sposób zarządzać swoją wagą i aktywnością fizyczną.
Co możesz teraz zrobić
Umów się na wizytę u lekarza, aby mógł ustalić przyczynę braku miesiączki. Upewnij się, że trzymasz się planu leczenia i uczestniczysz we wszystkich wizytach kontrolnych.
Zawsze skontaktuj się z lekarzem, jeśli Twój stan nie poprawi się po leczeniu lub modyfikacji stylu życia.
