ADHD i depresja
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest zaburzeniem neurorozwojowym. Może wpływać na Twoje emocje, zachowanie i sposoby uczenia się. Osoby z ADHD są często diagnozowane jako dzieci, a wiele z nich nadal wykazuje objawy w wieku dorosłym. Jeśli masz ADHD, możesz podjąć kroki, aby nim zarządzać. Twój lekarz może przepisać leki, terapię behawioralną, poradnictwo lub inne metody leczenia.
Nieproporcjonalna liczba dzieci i dorosłych z ADHD również doświadcza depresji. Na przykład naukowcy z University of Chicago odkryli, że młodzież z ADHD jest 10 razy bardziej narażona na rozwój depresji niż osoby bez ADHD. Depresja może również dotknąć dorosłych z ADHD.
Jeśli podejrzewasz, że masz ADHD, depresję lub jedno i drugie, umów się na wizytę u lekarza. Mogą pomóc zdiagnozować objawy. Mogą również pomóc w opracowaniu planu leczenia, który będzie dla Ciebie odpowiedni.
Jakie są objawy?
ADHD to ogólny termin obejmujący szeroki zakres objawów. Istnieją trzy główne typy stanu:
- Typ przeważnie nieuważny: możesz mieć ten typ ADHD, jeśli masz problemy ze skupieniem uwagi, trudnościami z uporządkowaniem myśli i łatwo się rozpraszasz.
- Typ z przewagą nadpobudliwości i impulsywności: możesz mieć ten typ ADHD, jeśli często czujesz się niespokojny, przerywasz lub wyrzucasz informacje i trudno ci pozostać w bezruchu.
- Typ kombinacji: jeśli masz kombinację dwóch typów opisanych powyżej, masz kombinację typu ADHD.
Depresja może również powodować różne objawy. Typowe objawy to:
- uporczywe uczucie smutku, beznadziejności, pustki
- częste uczucie niepokoju, drażliwości, niepokoju lub frustracji
- utrata zainteresowania rzeczami, które sprawiały Ci przyjemność
- kłopoty ze zwracaniem uwagi
- zmiany apetytu
- problemy ze snem
- zmęczenie
Niektóre objawy depresji pokrywają się z objawami ADHD. Może to utrudnić rozróżnienie tych dwóch warunków. Na przykład niepokój i nuda mogą być objawami zarówno ADHD, jak i depresji. W niektórych przypadkach leki przepisane na ADHD mogą również wywoływać skutki uboczne naśladujące depresję. Niektóre leki na ADHD mogą powodować:
- trudności ze snem
- utrata apetytu
- wahania nastroju
- zmęczenie
- niepokój
Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć depresję, umów się na wizytę u lekarza. Mogą pomóc określić przyczynę twoich objawów.
Jakie są czynniki ryzyka?
Jeśli masz ADHD, wiele czynników ryzyka wpływa na twoje szanse na rozwój depresji.
Seks
Bardziej prawdopodobne jest, że rozwinie się ADHD, jeśli jesteś mężczyzną. Ale według naukowców z University of Chicago prawdopodobieństwo wystąpienia depresji z ADHD jest większe, jeśli jesteś kobietą. Kobiety z ADHD są bardziej narażone na depresję niż mężczyźni.
Typ ADHD
Naukowcy z University of Chicago odkryli również, że osoby, które mają głównie ADHD typu nieuważnego lub ADHD typu mieszanego, są bardziej narażone na depresję niż osoby z odmianą hiperaktywno-impulsywną.
Historia zdrowia matki
Stan zdrowia psychicznego twojej matki również wpływa na twoje szanse na rozwój depresji. W artykule opublikowanym w JAMA Psychiatry naukowcy poinformowali, że kobiety, które miały depresję lub zaburzenia serotoniny podczas ciąży, częściej rodziły dzieci, u których później zdiagnozowano ADHD, depresję lub jedno i drugie. Potrzebne są dalsze badania. Jednak wyniki te sugerują, że niska funkcja serotoniny może wpływać na mózg rozwijającego się płodu kobiety, powodując objawy podobne do ADHD.
Jakie jest ryzyko myśli samobójczych?
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie ADHD w wieku od 4 do 6 lat, możesz być bardziej narażony na depresję i myśli samobójcze w późniejszym życiu. Badania opublikowane w JAMA Psychiatry wykazały, że dziewczęta w wieku od 6 do 18 lat z ADHD częściej myślą o samobójstwie niż ich rówieśniczki bez ADHD. Osoby z ADHD typu hiperaktywno-impulsywnego są bardziej skłonne do samobójstw niż osoby z innymi typami choroby.
Twoje ogólne ryzyko myśli samobójczych jest nadal stosunkowo niskie. Dyrektor badania, dr Benjamin Lahey, zauważa: „Próby samobójcze były stosunkowo rzadkie, nawet w badanej grupie… ponad 80 procent dzieci z ADHD nie próbowało popełnić samobójstwa”.
Zapobieganie samobójstwom
Jeśli uważasz, że ktoś jest bezpośrednio narażony na samookaleczenie lub zranienie innej osoby:
- Zadzwoń pod numer 911 lub lokalny numer alarmowy.
- Pozostań z tą osobą do czasu przybycia pomocy.
- Usuń broń, noże, lekarstwa i inne rzeczy, które mogą spowodować szkody.
- Słuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, nie grozić ani nie krzycz.
Jeśli myślisz, że ktoś rozważa samobójstwo, poproś o pomoc w sytuacjach kryzysowych lub na gorącej linii zapobiegania samobójstwom. Wypróbuj National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 800-273-8255.
Źródła: National Suicide Prevention Lifeline and Substance Abuse and Mental Health Services Administration
Jak możesz leczyć ADHD i depresję?
Wczesna diagnoza i leczenie są kluczem do radzenia sobie z objawami ADHD i depresji. Jeśli podejrzewasz, że masz jeden stan lub oba, umów się na wizytę u lekarza. Mogą pomóc w opracowaniu planu leczenia, który będzie dla Ciebie odpowiedni.
Twój lekarz może przepisać kombinację metod leczenia, takich jak leki, terapia behawioralna i psychoterapia. Niektóre leki przeciwdepresyjne mogą również pomóc złagodzić objawy ADHD. Na przykład lekarz może przepisać imipraminę, dezypraminę lub bupropion. Mogą również przepisywać leki pobudzające na ADHD.
Terapia behawioralna może pomóc w opracowaniu strategii radzenia sobie z objawami. Może pomóc poprawić koncentrację i zbudować poczucie własnej wartości. Psychoterapia może również złagodzić objawy depresji i stresu związanego z radzeniem sobie z przewlekłym stanem zdrowia. Ważne jest również prowadzenie zdrowego trybu życia. Na przykład staraj się wysypiać, stosuj dobrze zbilansowaną dietę i regularnie ćwicz.
Na wynos
Jeśli masz ADHD, zwiększają się Twoje szanse na rozwój depresji. Jeśli podejrzewasz, że cierpisz na depresję, umów się na wizytę u lekarza. Mogą pomóc ci zidentyfikować przyczynę twoich objawów i zalecić leczenie.
Życie z ADHD i depresją może być trudne, ale możesz podjąć kroki, aby poradzić sobie z obydwoma chorobami. Twój lekarz może przepisać leki pobudzające i przeciwdepresyjne. Mogą również zalecić poradnictwo lub inne terapie.
