Czkawka: Przyczyny, Czynniki Ryzyka I Leczenie

2024 Autor: Jesus Peterson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 11:23

Co to jest czkawka?

Czkawka to powtarzające się, niekontrolowane skurcze mięśnia przepony. Twoja przepona to mięsień tuż poniżej płuc. Wyznacza granicę między klatką piersiową a brzuchem.

Membrana reguluje oddychanie. Kiedy przepona się kurczy, płuca pobierają tlen. Kiedy przepona się rozluźnia, płuca uwalniają dwutlenek węgla.

Wykurczanie się przepony z rytmu powoduje czkawkę. Każdy skurcz przepony powoduje nagłe zamknięcie krtani i strun głosowych. Powoduje to nagły napływ powietrza do płuc. Twoje ciało reaguje westchnieniem lub ćwierkaniem, tworząc dźwięk charakterystyczny dla czkawki.

Singultus to medyczny termin określający czkawkę.

Początek czkawek

Nie ma sposobu, aby przewidzieć czkawkę. Przy każdym skurczu zwykle występuje lekkie ucisk w klatce piersiowej lub gardle, zanim wyda się charakterystyczny dźwięk czkawki.

Większość przypadków czkawki zaczyna się i kończy nagle, bez dostrzegalnego powodu. Odcinki trwają na ogół tylko kilka minut.

Czkawka trwająca dłużej niż 48 godzin jest uważana za uporczywą. Czkawka, która trwa dłużej niż dwa miesiące, jest uważana za trudną do opanowania lub trudną do opanowania.

Przyczyny czkawki

Zidentyfikowano liczne przyczyny czkawek. Jednak nie ma ostatecznej listy wyzwalaczy. Czkawka często przychodzi i odchodzi bez wyraźnego powodu.

Możliwe częste przyczyny krótkotrwałych czkawek obejmują:

przejadanie się
jedzenie pikantnych potraw
spożywanie alkoholu
picie napojów gazowanych, takich jak napoje gazowane
spożywanie bardzo gorących lub bardzo zimnych potraw
nagła zmiana temperatury powietrza
połykanie powietrza podczas żucia gumy
podniecenie lub stres emocjonalny
aerofagia (połykanie zbyt dużej ilości powietrza)

Czkawka trwająca dłużej niż 48 godzin jest podzielona na kategorie według rodzaju czynnika drażniącego, który spowodował epizod.

Większość uporczywych czkawek jest spowodowanych urazem lub podrażnieniem nerwu błędnego lub przeponowego. Nerw błędny i przepony kontrolują ruch przepony. Na te nerwy mogą wpływać:

podrażnienie błony bębenkowej, które może być spowodowane przez obcy przedmiot
podrażnienie lub ból gardła
wole (powiększenie tarczycy)
refluks żołądkowo-przełykowy (kwas żołądkowy cofa się do przełyku, rurki, która przenosi pokarm z ust do żołądka)
guz lub torbiel przełyku

Inne przyczyny czkawek mogą obejmować ośrodkowy układ nerwowy (OUN). OUN składa się z mózgu i rdzenia kręgowego. Jeśli OUN jest uszkodzony, organizm może utracić zdolność kontrolowania czkawek.

Uszkodzenie OUN, które może prowadzić do uporczywych czkawek, obejmuje:

udar mózgu
stwardnienie rozsiane (przewlekła, zwyrodnieniowa choroba nerwów)
guzy
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i zapalenie mózgu (infekcje, które mogą powodować obrzęk mózgu)
uraz głowy lub uszkodzenie mózgu
wodogłowie (nagromadzenie płynu w mózgu)
kiła układu nerwowego i inne infekcje mózgu

Czkawka, która utrzymuje się przez dłuższy czas, może być również spowodowana:

nadużywanie alkoholu
używanie tytoniu
reakcja na znieczulenie po operacji
niektóre grupy leków, w tym barbiturany, steroidy i środki uspokajające
cukrzyca
brak równowagi elektrolitowej
niewydolność nerek
malformacja tętniczo-żylna (stan, w którym tętnice i żyły zaplątane są w mózgu)
leczenie raka i chemioterapii
Choroba Parkinsona (zwyrodnieniowa choroba mózgu)

Czasami procedura medyczna może przypadkowo spowodować wystąpienie długotrwałej czkawki. Procedury te są stosowane w leczeniu lub diagnozowaniu innych stanów i obejmują:

użycie cewników w celu uzyskania dostępu do mięśnia sercowego
umieszczenie stentu do przełyku w celu podparcia przełyku
bronchoskopia (gdy instrument jest używany do zajrzenia do wnętrza płuc)
tracheostomia (utworzenie otworu chirurgicznego w szyi, aby umożliwić oddychanie wokół niedrożności dróg oddechowych)

Czynniki ryzyka czkawki

Czkawka może wystąpić w każdym wieku. Mogą nawet wystąpić, gdy płód jest jeszcze w łonie matki. Istnieje jednak kilka czynników, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia czkawek.

Możesz być bardziej podatny, jeśli:

są mężczyznami
doświadczają intensywnych reakcji psychicznych lub emocjonalnych, od niepokoju po podniecenie
otrzymałeś znieczulenie ogólne (zostałeś uśpiony podczas operacji)
przeszedł operację, zwłaszcza brzuszną

Leczenie czkawek

Większość czkawek nie jest nagłym przypadkiem ani czymś, czym należy się martwić. Jednak przedłużający się epizod może być niewygodny i zakłócać codzienne życie.

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli czkawka trwa dłużej niż dwa dni. Mogą określić stopień nasilenia czkawki w odniesieniu do ogólnego stanu zdrowia i innych dolegliwości.

Istnieje wiele sposobów leczenia czkawek. Zazwyczaj krótkotrwały przypadek czkawek sam się rozwiąże. Jednak dyskomfort może sprawić, że oczekiwanie na czkawkę będzie nie do zniesienia, jeśli trwa dłużej niż kilka minut.

Chociaż nie udowodniono, że żadna z nich nie zapobiega czkawce, w domu można wypróbować następujące potencjalne metody leczenia czkawek:

Oddychaj do papierowej torby.
Zjedz łyżeczkę cukru pudru.
Wstrzymaj oddech.
Wypij szklankę zimnej wody.
Pociągnij za język.
Podnieś języczek łyżką. Twój języczek to mięsisty kawałek tkanki zawieszony nad tylną częścią gardła.
Spróbuj celowo złapać oddech lub bekać.
Przyciągnij kolana do klatki piersiowej i utrzymuj tę pozycję.
Spróbuj manewru Valsalvy, zamykając usta i nos oraz mocniej wydychając powietrze.
Zrelaksuj się i oddychaj powoli, kontrolowanym sposobem.

Jeśli po 48 godzinach nadal masz czkawkę, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Lekarz może podjąć próbę płukania żołądka (pompowanie żołądka) lub masażu zatoki szyjnej (pocieranie głównej tętnicy szyjnej szyi).

Jeśli przyczyna czkawki jest niejasna, lekarz może zalecić testy. Mogą one pomóc wykryć jakąkolwiek chorobę lub stan.

Poniższe testy mogą być przydatne do określenia przyczyny uporczywych lub trudnych do opanowania czkawek:

badania krwi w celu wykrycia objawów infekcji, cukrzycy lub choroby nerek
testy czynności wątroby
obrazowanie przepony za pomocą RTG klatki piersiowej, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego
echokardiogram do oceny czynności serca
endoskopia, która wykorzystuje cienką, oświetloną rurkę z kamerą na końcu w celu zbadania przełyku, tchawicy, żołądka i jelita
bronchoskopia, która wykorzystuje cienką, oświetloną rurkę z kamerą na końcu do badania płuc i dróg oddechowych

Leczenie wszelkich przyczyn czkawek zwykle powoduje ich ustąpienie. Jeśli uporczywe czkawki nie mają oczywistej przyczyny, można przepisać kilka leków przeciw czkawkom. Do najczęściej stosowanych leków należą:

chloropromazyna i haloperidol (leki przeciwpsychotyczne)
benzodiazepiny (klasa środków uspokajających)
Benadryl (lek przeciwhistaminowy)
metoklopramid (lek na nudności)
baklofen (środek zwiotczający mięśnie)
nifedypina (lek na ciśnienie krwi)
leki przeciwpadaczkowe, takie jak gabapentyna

Istnieją również bardziej inwazyjne opcje, które można wykorzystać do zakończenia skrajnych przypadków czkawek. Zawierają:

intubacja nosowo-żołądkowa (wprowadzenie zgłębnika przez nos do żołądka)
zastrzyk znieczulający w celu zablokowania nerwu przeponowego
chirurgiczna implantacja rozrusznika przeponowego, urządzenia zasilanego bateryjnie, które stymuluje przeponę i reguluje oddychanie

Możliwe powikłania nieleczonej czkawki

Długotrwały epizod czkawki może być nieprzyjemny, a nawet szkodliwy dla zdrowia. Nieleczona długotrwała czkawka może zakłócać wzorce snu i odżywiania, prowadząc do:

bezsenność
wyczerpanie
niedożywienie
utrata masy ciała
odwodnienie

Jak zapobiegać czkawce

Nie ma sprawdzonej metody zapobiegania czkawce. Jeśli jednak często doświadczasz czkawek, możesz spróbować zmniejszyć narażenie na znane czynniki wyzwalające.

Poniższe mogą pomóc zmniejszyć podatność na czkawkę:

Nie przejadaj się.
Unikaj napojów gazowanych.
Chroń się przed nagłymi zmianami temperatury.
Nie pij alkoholu.
Zachowaj spokój i staraj się unikać intensywnych reakcji emocjonalnych lub fizycznych.